پایگاه گفتگوی ایران و غرب - بعُد سوم (آرمان نامه) فر گرد *عشق*
بعُد سوم (آرمان نامه) فر گرد *عشق*
*Love* - kjærlighet
نماز عشق ترتیبی ندارد چرا که با نخستین سر بر خاک گذاردن ، دیگر برخواستنی نیست . ارد بزرگ
در فرگرد عشق به نماد عشق در زندگی انسان نگاهی میکنیم
وبا درنظر گرفتن سخنان زیبا وجامع ارد بزرگ وتطبیق برخی آن با دیگر سخنان بزرگان جهان
به بررسی عشق وماهیت وارزش عشق در زندگی می پردازیم
هرچند که
كلمات حباب آبند و اعمال قطره طلا * ضرب المثل شرقی*
************* عشق ************
آمدم تا در آسمان کبود
پرگشایم بسوی آزادی
خانه سازم بر آن خرابه ی دل
تا بگیرم دوباره آبادی
ره گشایم به شادی بودن
تا بخندم دوباره با شادی
آه ای خدای عشق و امید
کاش عشقی بمن نمیدادی
کاش عشقی بمن نمیدادی!!!
ف.شیدا
**********
مقدمه:
عشق وامید دو احساس ذاتی ست که خداوندگار چون دیگر احساسات در درون آدمی
به ارمغان نهاده است
معقوله عشق , سخنی نا آشنا نیست که در طی قرون بسیار از ایندو دیده وشنیده ایم
چه در جامعه وزندگی
چه در ادبیات وهنر چه در همه زمینه هائی که بنوعی ااحساسات انسانی سروکار دارند
عشق تنها علاقه ای مفرد ومفرط به شخصی از جنس مخالف نیست که
عشق در بعُد زندگی ما درهمه مراحل میتواند نقشی عمده را در سرنوشت ما بازی نماید
چراکه درهر گامی که برداشته بسوی هدفی رهنمون میشویم
اگر همراه با عشق وعلاقه نباشد در آن موفق نخواهیم بود
وبسیار در کتب مختلف ازجمله کتابهای روانشناسی براین مطلب تاکید گردیده است
که اگر خواهان سلامتی خود هستید هرگز تن بکاری ندهید
که خالی از عشق وعلاقه ویا حتی استعداد شما باشد.
شاید بپرسید چرا؟
پر واضح است که در راه زندگی آدمی همواره خواهان بهترین ها برای خود بوده است
وعلاقه به زیبائی وزیبا دوستی وخواست بهترین ها از جمله خصایص آدمی بشمار میرود
واین خود موهبتی ست الهی که خداوند در وجود ما به ارمغان گذاشته است
نماز عشق ترتیبی ندارد چرا که با نخستین سر بر خاک گذاردن ، دیگر برخواستنی نیست . ارد بزرگ
ما نمی توانیم بگوئیم که در زندگی خواهان زندگی زیباتر , بهتر وآسوده تر نیستیم
ما نمیتوانیم زنده باشیم اما از پیرامون خود آنچه دیدنی ست ازجمله طبیعت و دیگر زیبائی ها
را نبینیم ویا حتی ازدیدن آن طفره رویم
اگر چشم انسان نیاز بدیدار زیبائی ها , عشق و بهترین ها ی زندگی نبود
چرا خداوند خود بدستان خویش تا اینحد در خلق آفریده های زیبائی چون طبیعت
پرداخته است؟ وچه در قعر دریاها چه در عمق کهکشان ها نیز از آفرینش چنین زیبائی هائی
دست نکشیده ست.
بااینوصف چگونه میشود بندگان او که بگفته خود او :
ذره ای از وجود تعالی او هستند
خالی از احساس عشق وزیبا پرستی و....دیگر احساسات باشند؟؟!!
زمانی که ما بر حسب احتیاج ونیار مجبور به انجام کاری میشویم که در آن
« عشق وعلاقه ای » نیست وتنها ضرورت
زندگی ایجاب میکند که در آن طاقت بیاوریم براستی باخود چه کرده ایم؟
اینجاست که روانشناسان دنیا از بهترین ها ومعروف ترینها تا ساده ترین دکتران روانشناس
نشسته در مطب باهم اتفاق سلیقه ای مشترک دارند
1/ بی عشق به افسردگی خواهی رسید
2/ با افسردگی به بیماری خواهی افتاد
3/ با بیماری از زندگی روزانه ی خود باز خواهی ماند
4/با بازماندن در روزانه ی زندگی از داشتن زندگی بهتر و وضع مادی خوب
بی بهره خواهی شد وبه فقر خواهی رسید وهمه وهمه...
نشان ازاین دارد که بی عشق زیستن بمانند بی هوا نفس کشیدن است
که جز رسیدن به حالت خفقان روحی وعصبی به جائی نخواهد رسید
عشق همچون توفان سرزمین غبار گرفته وجود را پاک می کند و انگیزه رشد و باروری
روزافزون می گردد . ارد بزرگ
اما زمانی که انسان باشیفتگی وعلاقه بکاری, چیزی یا کسی
مشغول میشود دلگرمی او واحساس خوب او , خود راهبر او در زندگی خواهد بود
چراکه در راهی گام برمیدارد که میداند عاشقانه خواهان آن است
دشواری ، به هدف ما ارزش می بخشد . دشواری بیشتر ، ارزش فزونتر . ارد بزرگ
باور که تو چه هستی آنگاه تو همان خواهی شد
کنایه بر :هرگونه خود را باور داشته باشی همان خواهی شد**ارنست هُلمز
**********
زينت انسان در سه چيز است ؛ علم، محبت، آزادي. (افلاطون
************************
هدف هرچه میخواهد باشد
زمانی که عشق همراه آدمیست حتی اگر دیوارها ی بتونی
وسدهای محکم ودره های وسیع وعمیق درپیش روباشد آنسان سرانجام راهی
برای گذر پیدا خواهد نمود خواه این در طبیعت زندگی وجود داشته باشد
خواه تمامی این سدها ودیواره ها ودرها از وجود انسانی ساخته شده باشد
که خواهان ممانعت ما از رسیدن با اهداف ماست.
برای مثال: یک هنرمند, نقاش, نویسنده , شاعر وووو
یک مهندس, یک دکتر ودر هرزمینه شغلی دیگری که بخواهیم نام ببریم
.یا حتی یک قلب درعشقی عمیق
********
تو برام بهونه ای
تا به شوقی به روزام نگا کنم
واسه من یه چاره ای
که دلم رو به غمام رضا کنم
انگاری بودن تو
حتی یاد و خاطره ات
نفس آبی این قلب منه
تا دل شقایقیم
با همون خال سیاه غصه هاش
واسه تو طپیدنُو شعری کنه
انگاری بودن تو
حتی یاد و خاطره ات
تو رگ سرخ وجودم
مثه یک رود امید
راهی پیدا کرده از
چشمهء دل
که همه عاشقی رو
تو تنم جاری کنه
مثه اون زمزمهء رودی که رفت
از تموم رگ من
تا توی متن وجود
بی تو دنیا
مثه یک دشت سیاهه واسه من
واسه من طلوع فردا نداره
خورشید و آفتاب و مهتاب نداره
بی تو چشمامم دیگه خواب نداره
دنیا هم برای من
مثه یک شب سیاست
که همه ستاره هاش
پشت یک ابر سیا قایم شدن
توی قهر لحظه های بی کسی
تُو سکوت یه شب سرد و سیاه
بی تو دنیا دیگه بودن نداره
وقتی که آسمونش
آبی رویا نداره
وقتی حرفی از منو ما نداره
چیزی جز غصه ء فردا نداره
بی تو دنیا
مثه یک قاب رو دیوار میمونه
خالی از نقاشی زندگیه
رنگ سبز و سرخ و آبی نداره
طرحی از روزای شادی نداره
خالی از تصویر یک عاشقیه
آخه قابی خالیه
بی تو دنیا دیگه بودن نداره
دل من شوقی به موندن نداره
آره تو بهانه ای
آره عشق من برام بهانه ای
واسه قلب عاشقم
که به شوق بودنت
زندگی روسر بکنم
به امید عشق تو
توی راهه زندگی
خستگی رو از تنم در بکنم
آخه دل محبتو
باتو شناخت
قاب خالی دلم نقشی گرفت
رنگ زیبای محبت و وفا
نقش رنگین یه باغ باصفا
همه یادآور قدرت خدا
آره دنیا بی تو بودن نداره
وقتی که آسمونش آبی رویا نداره
وقتی که حرفی دیگه
از منو از ما نداره
تو برام بهونه ای
یه بهونه ء قشنگ
تا بیادم بمونه
همه عشقای قشنگ رو زمین
ذره ی کوچیکی از عشق خداست
عشقی که بی انتهاست
عشقی که بی انتهاست
از : ف.شید ا 1383 سوم مهرماه
یک زندگی گرم مشتاقانه ورنده در یاد گرفتن ,آرزوی دانستن
و دانش واحساس کردن , اندیشه کردن و عمل کردن است
واین آن چیزی است که من میخواهم ونه هیچ چیز دیگر*کاترینه مانی فیلد
همه وهمه وقتی دردرون خود آن اشتیاق وخواستن را می بینند که خواهان آن هستند با
وجودی گرم ومتمول از امید هر راهی را که ممکن است حاضرند در پیش گرفته
به قله ی اهداف خود برسند.
اشخاص بزرگ و با همت به كوه مانند، هر چه به ايشان نزديك شوي عظمت و
ابهت آنان بر تو معلوم شود و مردم پست و دون همانند سراب مانند كه چون کمي
به آنان نزديك شوي به زودي پستي و ناچيزي خود را بر تو آشكار سازند.
(گوته)
_____________________________
*(خاطرم هست در کلاس دکوراسیون ویترینی که میرفتم (در نروژ
استاد ما که یک مرد دانمارکی بود
به هریک از ما کلاسور بزرگ سفیدی اهدا کرد وه روی جلد آن جلدی پلاستیکی کشیده شده بود
ودرداخل آن میشد کاغذ یا عکسی را قرار داد
وگفت آنچه طرح میدهیم وانجام میدهیم همراه با تمامی جزوه ها وعکسهایمان
در این کلاسور بعنوان نمونه ی کار ما باید جمع گردد اما پیش از شروع کار
اولین نقاشی و کار کلاسی ا ین ست که هریک به سلیقه ی خود
باید دو نقاشی بکشید که یکی در روی جلد قرار میگیرد
دومی در پشت جلد که اتمام کلاس ما خواهد بود و مطلب وموضوع نقاشی این است:
روی صفحه : کار را با هدف شروع می کنم
پشت صفحه: به قله ی خواسته هایم رسیده ام!
بنظر من این زیباترین تشویق ومحرکی بود که یک استاد میتوانست درشروع کلاس
به شاگردان خود بدهد
کمک به همگان ، عشقی است که به برجستگان کمک می کند راه های سرفرازی را بیابند . ارد بزرگ
و...
اگر به موفقیت خود واقعا ایمان داشته باشید حتما پیروز خواهید شد. *داوید شوارتز
و بازبگفته اُرد بزرگ* ما همان هستیم که میخواهیم باشیم*
به این معنا که اگر قصد کنم کسی باشم خواهم بود حال دربدترین یا بهترین شکل آن
حتی در بحث روانشناسی نیز گفته میشود:
*تکرار یک حرف بخود در هرروز وهر لحظه وهر ثانیه
باعث باور آن در درون تو میشود*
وشاید اینرامیدانید که پایه ی طب روانشناسی بیش از هرچیز بر قدرت تلقین استوار میباشد
من اگر روزی صدبار بخو دبگویم من شادترین آدم دنیا هستم
بزرگان میگویند: سقف آرزوهايت را تا جائي بالا ببر كه بتواني چراغي به آن نصب كني.
حتی اگر نباشم احساس سرخوشی بمن دست خواهد دا د,البته اگر خود آنرا باتمام دل باور داشته باشم!
حسن دعا بدرگاه پرورگار نیز درهمین است:
گفتن وتکرار خواسته ها که بنوعی تخلیه روحی درجائی دیگر امید بخشیدن بما که :
کسی درد مرا میداند وحرف مرا میشنود
وامید به برآورده شدن دعا که وقتی درباور خود میدانیم از درگاه او شنیده میشویم
هرچقدر درگرفتاری ومشکلات دردرون خود روزنه ای ازامید را میگشائیم
که طاقت وتوان آدمی را بیشتر میکند تا با صبر وتحمل بانتظار بهتر شدن اوضاع باشد
پس هیچ چیز بی دلیل نیست وهمچنین عشق ووجود عشق در زندگی آدمی
که در درجه ی اول دوست داشتن را در با نام مادر میآموزیم وچون عقل کودکانه بدرک رسید
با عشق بخدا آنرا آموزش می بینیم.
پس عشق حتی در جنبه ی غمناک خود نیز میتواند ره گشائی باشد برای داشتن امیدی درناامیدی ها
هیچ گاه عشق به همدم را پاینده مپندار و از روزی که دل می بندی این نیرو را نیز
در خویش بیافرین که اگر تنهایت گذاشت نشکنی و اگر شکستی باز هم نامید نشو
چرا که آرام جان دیگری در راه است . ارد بزرگ
به اشعار شاعران ونویسندگان نگاه کنید
آنان که از جدائی وفراق مینویسند اکثرا درمیانه ابیات وسطرهای ایشان
روزنه ای ازامید را میتوان یافت که شاعر ونویسنده از آن درغالب کلمات حرف میزند
امید به بازدیدن وبرگشتن یار
امید حتی برای یکبار دوباره دیدن او
و....یا شاید باخود ارام گرفتنی بااین یاد که عشق او که رفته است زیباترین خاطره زندگیم بود.!
که شادی دل میگردد وآرام دل عاشق.
پس میبینیم درنا امیدی بازهم امیدی نهفته است .
این لازمه زندگی انسانیست
هرگز نترس برای فاصله هایئی که میان آرزوها ورویاهایت با حقایق وجود دارد
همانقدر که بتوانی رویایش را داشته باشی میتوانی انجامش دهی
*بلوا دیویس
عشق هم برای بودن وزیستن وادامه ی هستی لازمه ای انکار ناپذیر است .
__________________________
*آ خرین راه*
بسیار آرام آمدم
شاید.. حتی.. پاورچین
آنقدر آرام که سایه ام نیز
احتیاط میکرد... مبادا...
..آه..!!!
گذر ازاین کوچه ها... اما...
آنــگونـه کــه مــی پنــداشتم
آسـان نبــود
می ترســـیدم
از دیــدن ودیــده شدن
از دوبــاره ... بر لبــی بودن
در نـــگاهــی جــستجو شــدن
وباز دلشــکسته پـای پـس کشیـدن ورفـتن
آرام ...آرامــتر از...صـــدای قـــلبم
آرامتـر از طپش های درون سینه ام حتی
آرامـــتر آمــدم
وهــمینگونه آرام نیــز ...خـواهم رفــت
مـــرا... دیــگر نـــخواهــی دیــد
کــلامـی زمـن دیگر... نـخواهـی شـــنید
وشـــا یــد گاه قـــلم
بـاز بـــگرید... ونــاله ای برخـــیزد
ازســـوزش نـوک قـــلم
بــر واژه های.. دلشـــکسته ام
و از اشـــکهای دردآگـــین شــبانه ام
ردپــائی بــماند در شــعرم
در آغــوش تـــنهائی
در آشـــیانه شـــعر
در آغـــوش شـــعر
یا درکـــوچــه بــاغ هــای تـــرانــه ام
ودر کنج خلوت شعرم
عطر... دلتنـــگی بپــاشـــد
دیگر آرام خواهم گرفت..اگرچه بغض در گلــو
آه در ســـینه... تـــنهای تــنها
در دلشـــکستگی ی شـــیداوش روحـــم
که در هــزاربــاره گی زنــدگیــم...
شـــکست آری شـــکست....
بــی هــیچ گنــاهی ...امـــا
امــا...زیــن پــس.. مــرا نخواهـی دیــد
نـه تــو...نــه او...نـه هـــیچکس
تـــعجب نــکن
حـــتی اگـــر تــرا نــیز
صـــدا نکــنم...یــا چشــم بــرتـــو ببنـــدم
و خـــلــوتم را... زار بگـــریم
د یــگر جــز شـــعر... ازمن ... هیچ نمانده اســت
نه حتی در آشیانه هایم!!!
اما...مــن
هـــمیشه در ســکوت مــــیروم
مـــن آخـــر ..از بـــدرود بیـــزارم
از خــدا حــافظ گـــفتن ها... در رنــجم
...
بـــسیار.. آخـــرگـــفته ام: بــــدرود
تــوان بــاردیــگر گـــفتنم نیـــست
نــه دیـــگر بــاتــو...نــه
دیـــگر بــس اســـت ...مـــرا
ســـلامی آغـــاز نمــیکنم دیـــگر
کــه بــدرودی... در پــی داشــته بـاشــد
امــا بـرای تــو.... بــرای او
وبــرای هـــمه
در دل هـــزار هـــزار آرزوی خـــوب را
آرزو میــــکنــم
آه... آمـــدم ...به آرامـــی
میــروم دگـــربار... آهســــته
ودیگر نــخواهـــم خـــواند... حــتی زیــر لـــب
*هـــمسفر ..آهســـته تر.. ازکـــنار مـــن گـــذر
*راه تـــو.. راه مـــن اســت.. بــی تـــو کـُُـو
یـک هــمسفر
*هـــمسفر ایــن راه مـــا ..
*..راه عـــشق است و صـــفا
بـــردی از یـــاد مــــگر؟؟؟
تــــو وفـــای عـــشق مـــا؟
....
این اما شــــعری بـــود
در ... روزگـــاری...
کـه بـایــد فـرامــوشـش کنــم
در دوبــاره گـــی... شکـــستن
نـــه... دیــگر نــمیخوانم ...
...نمــی تــوانـم...نمــی تــوانـم!!!
زیــن پـــس اما
زنــدگانـــیت خـــوش بــاد
کـــه مـــیدانـــم زین پس ...هـــــمیشه
هـــزار خــاطــره را با دل مــی کشـــم
با روح مـــی بـــرم
و در خــــود مــــیمـــیرم
نمیــــگویـــمت: بــامـــید دیــــدار
کــه دیــداری نــخواهــد بــود
نمیــگویــم ونه حتی
تا بـــعد....وآه
چــه بــی ثــمر بــود ایـــن گــذر
چــه پُـــر اثـر بـــر مـــن
فـــقط بــه فـــقط ..مـــیگویـــم تــرا
شـــاد باشـــی وخــوشبـــخت
کــامـــران باشـــی و در امــان خـــــدا
یــادت هـــمراه دلــم مـــیماند
در راه...راه ِ رفـــــتن
یـــاد تــــو...تـــو ..و حــــتی تـــو
1383ف.شیدا
هیچ گاه عشق به همدم را پاینده مپندار و از روزی که دل می بندی این نیرو را نیز در خویش بیافرین
که اگر تنهایت گذاشت نشکنی و اگر شکستی باز هم نامید نشو
چرا که آرام جان دیگری در راه است . ارد بزرگ
آام جانی که میتواند دردرون خودتو باشد اینکه بگوئی یادش بخیر عشق زیبائی بود
خاطره ای دوست داشتنی
روزگاری خوش.سلامت باشد وشادمان وخوشبخت
وبااین حرف دل عاشق هرچند شکسته آرام میگیرد
چراکه بهترین ها را برای او که دوستش میدارد خواسته است با امید اینکه
اورا که دوست میدارد یا دوست داشته است خوشبخت زندگی کند حتی بودن او.!
واین یعنی عشق.
__________________
عشق همچون توفان سرزمین غبار گرفته وجود را پاک می کند
و انگیزه رشد و باروری روزافزون می گردد . ارد بزرگ
همین که شادی او وارامش دل خود واورا نیز طلب می کنی بزرگتریت عشق ومحبتی ست که میشود داشت
به گفته بزرگان نگاهی میکنیم
:
عشق آن نیست که هرلحظه کنارش باشی
عشق آن است که هرلحظه بیادش باشی
و همچنین: همینقدر که کسی را دوست بداریم ودوستمان داشته باشد کافیست
لازمه ی عشق تنها در بهم رسیدن نیست
اینکه با آتشهای درونی بسوزی
وشادی را همچنان در دل داشته باشی
خود یک موفقیت در زندگی ست!
*والتر پاتر
دراینجا فرگرد عشق را بپایان میبریم امید استفاده برده باشید
به قلم فرزانه شیدا
منبع : b4armannameh
ماخذ : http://iran.forum2u.org/post1002.html#1002
*Love* - kjærlighet
نماز عشق ترتیبی ندارد چرا که با نخستین سر بر خاک گذاردن ، دیگر برخواستنی نیست . ارد بزرگ
در فرگرد عشق به نماد عشق در زندگی انسان نگاهی میکنیم
وبا درنظر گرفتن سخنان زیبا وجامع ارد بزرگ وتطبیق برخی آن با دیگر سخنان بزرگان جهان
به بررسی عشق وماهیت وارزش عشق در زندگی می پردازیم
هرچند که
كلمات حباب آبند و اعمال قطره طلا * ضرب المثل شرقی*
************* عشق ************
آمدم تا در آسمان کبود
پرگشایم بسوی آزادی
خانه سازم بر آن خرابه ی دل
تا بگیرم دوباره آبادی
ره گشایم به شادی بودن
تا بخندم دوباره با شادی
آه ای خدای عشق و امید
کاش عشقی بمن نمیدادی
کاش عشقی بمن نمیدادی!!!
ف.شیدا
**********
مقدمه:
عشق وامید دو احساس ذاتی ست که خداوندگار چون دیگر احساسات در درون آدمی
به ارمغان نهاده است
معقوله عشق , سخنی نا آشنا نیست که در طی قرون بسیار از ایندو دیده وشنیده ایم
چه در جامعه وزندگی
چه در ادبیات وهنر چه در همه زمینه هائی که بنوعی ااحساسات انسانی سروکار دارند
عشق تنها علاقه ای مفرد ومفرط به شخصی از جنس مخالف نیست که
عشق در بعُد زندگی ما درهمه مراحل میتواند نقشی عمده را در سرنوشت ما بازی نماید
چراکه درهر گامی که برداشته بسوی هدفی رهنمون میشویم
اگر همراه با عشق وعلاقه نباشد در آن موفق نخواهیم بود
وبسیار در کتب مختلف ازجمله کتابهای روانشناسی براین مطلب تاکید گردیده است
که اگر خواهان سلامتی خود هستید هرگز تن بکاری ندهید
که خالی از عشق وعلاقه ویا حتی استعداد شما باشد.
شاید بپرسید چرا؟
پر واضح است که در راه زندگی آدمی همواره خواهان بهترین ها برای خود بوده است
وعلاقه به زیبائی وزیبا دوستی وخواست بهترین ها از جمله خصایص آدمی بشمار میرود
واین خود موهبتی ست الهی که خداوند در وجود ما به ارمغان گذاشته است
نماز عشق ترتیبی ندارد چرا که با نخستین سر بر خاک گذاردن ، دیگر برخواستنی نیست . ارد بزرگ
ما نمی توانیم بگوئیم که در زندگی خواهان زندگی زیباتر , بهتر وآسوده تر نیستیم
ما نمیتوانیم زنده باشیم اما از پیرامون خود آنچه دیدنی ست ازجمله طبیعت و دیگر زیبائی ها
را نبینیم ویا حتی ازدیدن آن طفره رویم
اگر چشم انسان نیاز بدیدار زیبائی ها , عشق و بهترین ها ی زندگی نبود
چرا خداوند خود بدستان خویش تا اینحد در خلق آفریده های زیبائی چون طبیعت
پرداخته است؟ وچه در قعر دریاها چه در عمق کهکشان ها نیز از آفرینش چنین زیبائی هائی
دست نکشیده ست.
بااینوصف چگونه میشود بندگان او که بگفته خود او :
ذره ای از وجود تعالی او هستند
خالی از احساس عشق وزیبا پرستی و....دیگر احساسات باشند؟؟!!
زمانی که ما بر حسب احتیاج ونیار مجبور به انجام کاری میشویم که در آن
« عشق وعلاقه ای » نیست وتنها ضرورت
زندگی ایجاب میکند که در آن طاقت بیاوریم براستی باخود چه کرده ایم؟
اینجاست که روانشناسان دنیا از بهترین ها ومعروف ترینها تا ساده ترین دکتران روانشناس
نشسته در مطب باهم اتفاق سلیقه ای مشترک دارند
1/ بی عشق به افسردگی خواهی رسید
2/ با افسردگی به بیماری خواهی افتاد
3/ با بیماری از زندگی روزانه ی خود باز خواهی ماند
4/با بازماندن در روزانه ی زندگی از داشتن زندگی بهتر و وضع مادی خوب
بی بهره خواهی شد وبه فقر خواهی رسید وهمه وهمه...
نشان ازاین دارد که بی عشق زیستن بمانند بی هوا نفس کشیدن است
که جز رسیدن به حالت خفقان روحی وعصبی به جائی نخواهد رسید
عشق همچون توفان سرزمین غبار گرفته وجود را پاک می کند و انگیزه رشد و باروری
روزافزون می گردد . ارد بزرگ
اما زمانی که انسان باشیفتگی وعلاقه بکاری, چیزی یا کسی
مشغول میشود دلگرمی او واحساس خوب او , خود راهبر او در زندگی خواهد بود
چراکه در راهی گام برمیدارد که میداند عاشقانه خواهان آن است
دشواری ، به هدف ما ارزش می بخشد . دشواری بیشتر ، ارزش فزونتر . ارد بزرگ
باور که تو چه هستی آنگاه تو همان خواهی شد
کنایه بر :هرگونه خود را باور داشته باشی همان خواهی شد**ارنست هُلمز
**********
زينت انسان در سه چيز است ؛ علم، محبت، آزادي. (افلاطون
************************
هدف هرچه میخواهد باشد
زمانی که عشق همراه آدمیست حتی اگر دیوارها ی بتونی
وسدهای محکم ودره های وسیع وعمیق درپیش روباشد آنسان سرانجام راهی
برای گذر پیدا خواهد نمود خواه این در طبیعت زندگی وجود داشته باشد
خواه تمامی این سدها ودیواره ها ودرها از وجود انسانی ساخته شده باشد
که خواهان ممانعت ما از رسیدن با اهداف ماست.
برای مثال: یک هنرمند, نقاش, نویسنده , شاعر وووو
یک مهندس, یک دکتر ودر هرزمینه شغلی دیگری که بخواهیم نام ببریم
.یا حتی یک قلب درعشقی عمیق
********
تو برام بهونه ای
تا به شوقی به روزام نگا کنم
واسه من یه چاره ای
که دلم رو به غمام رضا کنم
انگاری بودن تو
حتی یاد و خاطره ات
نفس آبی این قلب منه
تا دل شقایقیم
با همون خال سیاه غصه هاش
واسه تو طپیدنُو شعری کنه
انگاری بودن تو
حتی یاد و خاطره ات
تو رگ سرخ وجودم
مثه یک رود امید
راهی پیدا کرده از
چشمهء دل
که همه عاشقی رو
تو تنم جاری کنه
مثه اون زمزمهء رودی که رفت
از تموم رگ من
تا توی متن وجود
بی تو دنیا
مثه یک دشت سیاهه واسه من
واسه من طلوع فردا نداره
خورشید و آفتاب و مهتاب نداره
بی تو چشمامم دیگه خواب نداره
دنیا هم برای من
مثه یک شب سیاست
که همه ستاره هاش
پشت یک ابر سیا قایم شدن
توی قهر لحظه های بی کسی
تُو سکوت یه شب سرد و سیاه
بی تو دنیا دیگه بودن نداره
وقتی که آسمونش
آبی رویا نداره
وقتی حرفی از منو ما نداره
چیزی جز غصه ء فردا نداره
بی تو دنیا
مثه یک قاب رو دیوار میمونه
خالی از نقاشی زندگیه
رنگ سبز و سرخ و آبی نداره
طرحی از روزای شادی نداره
خالی از تصویر یک عاشقیه
آخه قابی خالیه
بی تو دنیا دیگه بودن نداره
دل من شوقی به موندن نداره
آره تو بهانه ای
آره عشق من برام بهانه ای
واسه قلب عاشقم
که به شوق بودنت
زندگی روسر بکنم
به امید عشق تو
توی راهه زندگی
خستگی رو از تنم در بکنم
آخه دل محبتو
باتو شناخت
قاب خالی دلم نقشی گرفت
رنگ زیبای محبت و وفا
نقش رنگین یه باغ باصفا
همه یادآور قدرت خدا
آره دنیا بی تو بودن نداره
وقتی که آسمونش آبی رویا نداره
وقتی که حرفی دیگه
از منو از ما نداره
تو برام بهونه ای
یه بهونه ء قشنگ
تا بیادم بمونه
همه عشقای قشنگ رو زمین
ذره ی کوچیکی از عشق خداست
عشقی که بی انتهاست
عشقی که بی انتهاست
از : ف.شید ا 1383 سوم مهرماه
یک زندگی گرم مشتاقانه ورنده در یاد گرفتن ,آرزوی دانستن
و دانش واحساس کردن , اندیشه کردن و عمل کردن است
واین آن چیزی است که من میخواهم ونه هیچ چیز دیگر*کاترینه مانی فیلد
همه وهمه وقتی دردرون خود آن اشتیاق وخواستن را می بینند که خواهان آن هستند با
وجودی گرم ومتمول از امید هر راهی را که ممکن است حاضرند در پیش گرفته
به قله ی اهداف خود برسند.
اشخاص بزرگ و با همت به كوه مانند، هر چه به ايشان نزديك شوي عظمت و
ابهت آنان بر تو معلوم شود و مردم پست و دون همانند سراب مانند كه چون کمي
به آنان نزديك شوي به زودي پستي و ناچيزي خود را بر تو آشكار سازند.
(گوته)
_____________________________
*(خاطرم هست در کلاس دکوراسیون ویترینی که میرفتم (در نروژ
استاد ما که یک مرد دانمارکی بود
به هریک از ما کلاسور بزرگ سفیدی اهدا کرد وه روی جلد آن جلدی پلاستیکی کشیده شده بود
ودرداخل آن میشد کاغذ یا عکسی را قرار داد
وگفت آنچه طرح میدهیم وانجام میدهیم همراه با تمامی جزوه ها وعکسهایمان
در این کلاسور بعنوان نمونه ی کار ما باید جمع گردد اما پیش از شروع کار
اولین نقاشی و کار کلاسی ا ین ست که هریک به سلیقه ی خود
باید دو نقاشی بکشید که یکی در روی جلد قرار میگیرد
دومی در پشت جلد که اتمام کلاس ما خواهد بود و مطلب وموضوع نقاشی این است:
روی صفحه : کار را با هدف شروع می کنم
پشت صفحه: به قله ی خواسته هایم رسیده ام!
بنظر من این زیباترین تشویق ومحرکی بود که یک استاد میتوانست درشروع کلاس
به شاگردان خود بدهد
کمک به همگان ، عشقی است که به برجستگان کمک می کند راه های سرفرازی را بیابند . ارد بزرگ
و...
اگر به موفقیت خود واقعا ایمان داشته باشید حتما پیروز خواهید شد. *داوید شوارتز
و بازبگفته اُرد بزرگ* ما همان هستیم که میخواهیم باشیم*
به این معنا که اگر قصد کنم کسی باشم خواهم بود حال دربدترین یا بهترین شکل آن
حتی در بحث روانشناسی نیز گفته میشود:
*تکرار یک حرف بخود در هرروز وهر لحظه وهر ثانیه
باعث باور آن در درون تو میشود*
وشاید اینرامیدانید که پایه ی طب روانشناسی بیش از هرچیز بر قدرت تلقین استوار میباشد
من اگر روزی صدبار بخو دبگویم من شادترین آدم دنیا هستم
بزرگان میگویند: سقف آرزوهايت را تا جائي بالا ببر كه بتواني چراغي به آن نصب كني.
حتی اگر نباشم احساس سرخوشی بمن دست خواهد دا د,البته اگر خود آنرا باتمام دل باور داشته باشم!
حسن دعا بدرگاه پرورگار نیز درهمین است:
گفتن وتکرار خواسته ها که بنوعی تخلیه روحی درجائی دیگر امید بخشیدن بما که :
کسی درد مرا میداند وحرف مرا میشنود
وامید به برآورده شدن دعا که وقتی درباور خود میدانیم از درگاه او شنیده میشویم
هرچقدر درگرفتاری ومشکلات دردرون خود روزنه ای ازامید را میگشائیم
که طاقت وتوان آدمی را بیشتر میکند تا با صبر وتحمل بانتظار بهتر شدن اوضاع باشد
پس هیچ چیز بی دلیل نیست وهمچنین عشق ووجود عشق در زندگی آدمی
که در درجه ی اول دوست داشتن را در با نام مادر میآموزیم وچون عقل کودکانه بدرک رسید
با عشق بخدا آنرا آموزش می بینیم.
پس عشق حتی در جنبه ی غمناک خود نیز میتواند ره گشائی باشد برای داشتن امیدی درناامیدی ها
هیچ گاه عشق به همدم را پاینده مپندار و از روزی که دل می بندی این نیرو را نیز
در خویش بیافرین که اگر تنهایت گذاشت نشکنی و اگر شکستی باز هم نامید نشو
چرا که آرام جان دیگری در راه است . ارد بزرگ
به اشعار شاعران ونویسندگان نگاه کنید
آنان که از جدائی وفراق مینویسند اکثرا درمیانه ابیات وسطرهای ایشان
روزنه ای ازامید را میتوان یافت که شاعر ونویسنده از آن درغالب کلمات حرف میزند
امید به بازدیدن وبرگشتن یار
امید حتی برای یکبار دوباره دیدن او
و....یا شاید باخود ارام گرفتنی بااین یاد که عشق او که رفته است زیباترین خاطره زندگیم بود.!
که شادی دل میگردد وآرام دل عاشق.
پس میبینیم درنا امیدی بازهم امیدی نهفته است .
این لازمه زندگی انسانیست
هرگز نترس برای فاصله هایئی که میان آرزوها ورویاهایت با حقایق وجود دارد
همانقدر که بتوانی رویایش را داشته باشی میتوانی انجامش دهی
*بلوا دیویس
عشق هم برای بودن وزیستن وادامه ی هستی لازمه ای انکار ناپذیر است .
__________________________
*آ خرین راه*
بسیار آرام آمدم
شاید.. حتی.. پاورچین
آنقدر آرام که سایه ام نیز
احتیاط میکرد... مبادا...
..آه..!!!
گذر ازاین کوچه ها... اما...
آنــگونـه کــه مــی پنــداشتم
آسـان نبــود
می ترســـیدم
از دیــدن ودیــده شدن
از دوبــاره ... بر لبــی بودن
در نـــگاهــی جــستجو شــدن
وباز دلشــکسته پـای پـس کشیـدن ورفـتن
آرام ...آرامــتر از...صـــدای قـــلبم
آرامتـر از طپش های درون سینه ام حتی
آرامـــتر آمــدم
وهــمینگونه آرام نیــز ...خـواهم رفــت
مـــرا... دیــگر نـــخواهــی دیــد
کــلامـی زمـن دیگر... نـخواهـی شـــنید
وشـــا یــد گاه قـــلم
بـاز بـــگرید... ونــاله ای برخـــیزد
ازســـوزش نـوک قـــلم
بــر واژه های.. دلشـــکسته ام
و از اشـــکهای دردآگـــین شــبانه ام
ردپــائی بــماند در شــعرم
در آغــوش تـــنهائی
در آشـــیانه شـــعر
در آغـــوش شـــعر
یا درکـــوچــه بــاغ هــای تـــرانــه ام
ودر کنج خلوت شعرم
عطر... دلتنـــگی بپــاشـــد
دیگر آرام خواهم گرفت..اگرچه بغض در گلــو
آه در ســـینه... تـــنهای تــنها
در دلشـــکستگی ی شـــیداوش روحـــم
که در هــزاربــاره گی زنــدگیــم...
شـــکست آری شـــکست....
بــی هــیچ گنــاهی ...امـــا
امــا...زیــن پــس.. مــرا نخواهـی دیــد
نـه تــو...نــه او...نـه هـــیچکس
تـــعجب نــکن
حـــتی اگـــر تــرا نــیز
صـــدا نکــنم...یــا چشــم بــرتـــو ببنـــدم
و خـــلــوتم را... زار بگـــریم
د یــگر جــز شـــعر... ازمن ... هیچ نمانده اســت
نه حتی در آشیانه هایم!!!
اما...مــن
هـــمیشه در ســکوت مــــیروم
مـــن آخـــر ..از بـــدرود بیـــزارم
از خــدا حــافظ گـــفتن ها... در رنــجم
...
بـــسیار.. آخـــرگـــفته ام: بــــدرود
تــوان بــاردیــگر گـــفتنم نیـــست
نــه دیـــگر بــاتــو...نــه
دیـــگر بــس اســـت ...مـــرا
ســـلامی آغـــاز نمــیکنم دیـــگر
کــه بــدرودی... در پــی داشــته بـاشــد
امــا بـرای تــو.... بــرای او
وبــرای هـــمه
در دل هـــزار هـــزار آرزوی خـــوب را
آرزو میــــکنــم
آه... آمـــدم ...به آرامـــی
میــروم دگـــربار... آهســــته
ودیگر نــخواهـــم خـــواند... حــتی زیــر لـــب
*هـــمسفر ..آهســـته تر.. ازکـــنار مـــن گـــذر
*راه تـــو.. راه مـــن اســت.. بــی تـــو کـُُـو
یـک هــمسفر
*هـــمسفر ایــن راه مـــا ..
*..راه عـــشق است و صـــفا
بـــردی از یـــاد مــــگر؟؟؟
تــــو وفـــای عـــشق مـــا؟
....
این اما شــــعری بـــود
در ... روزگـــاری...
کـه بـایــد فـرامــوشـش کنــم
در دوبــاره گـــی... شکـــستن
نـــه... دیــگر نــمیخوانم ...
...نمــی تــوانـم...نمــی تــوانـم!!!
زیــن پـــس اما
زنــدگانـــیت خـــوش بــاد
کـــه مـــیدانـــم زین پس ...هـــــمیشه
هـــزار خــاطــره را با دل مــی کشـــم
با روح مـــی بـــرم
و در خــــود مــــیمـــیرم
نمیــــگویـــمت: بــامـــید دیــــدار
کــه دیــداری نــخواهــد بــود
نمیــگویــم ونه حتی
تا بـــعد....وآه
چــه بــی ثــمر بــود ایـــن گــذر
چــه پُـــر اثـر بـــر مـــن
فـــقط بــه فـــقط ..مـــیگویـــم تــرا
شـــاد باشـــی وخــوشبـــخت
کــامـــران باشـــی و در امــان خـــــدا
یــادت هـــمراه دلــم مـــیماند
در راه...راه ِ رفـــــتن
یـــاد تــــو...تـــو ..و حــــتی تـــو
1383ف.شیدا
هیچ گاه عشق به همدم را پاینده مپندار و از روزی که دل می بندی این نیرو را نیز در خویش بیافرین
که اگر تنهایت گذاشت نشکنی و اگر شکستی باز هم نامید نشو
چرا که آرام جان دیگری در راه است . ارد بزرگ
آام جانی که میتواند دردرون خودتو باشد اینکه بگوئی یادش بخیر عشق زیبائی بود
خاطره ای دوست داشتنی
روزگاری خوش.سلامت باشد وشادمان وخوشبخت
وبااین حرف دل عاشق هرچند شکسته آرام میگیرد
چراکه بهترین ها را برای او که دوستش میدارد خواسته است با امید اینکه
اورا که دوست میدارد یا دوست داشته است خوشبخت زندگی کند حتی بودن او.!
واین یعنی عشق.
__________________
عشق همچون توفان سرزمین غبار گرفته وجود را پاک می کند
و انگیزه رشد و باروری روزافزون می گردد . ارد بزرگ
همین که شادی او وارامش دل خود واورا نیز طلب می کنی بزرگتریت عشق ومحبتی ست که میشود داشت
به گفته بزرگان نگاهی میکنیم
:
عشق آن نیست که هرلحظه کنارش باشی
عشق آن است که هرلحظه بیادش باشی
و همچنین: همینقدر که کسی را دوست بداریم ودوستمان داشته باشد کافیست
لازمه ی عشق تنها در بهم رسیدن نیست
اینکه با آتشهای درونی بسوزی
وشادی را همچنان در دل داشته باشی
خود یک موفقیت در زندگی ست!
*والتر پاتر
دراینجا فرگرد عشق را بپایان میبریم امید استفاده برده باشید
به قلم فرزانه شیدا
منبع : b4armannameh
ماخذ : http://iran.forum2u.org/post1002.html#1002
نظرات