سروده ای زیبا از زهرا طهماسبی(پریشان) بلداجی

سروده ای زیبا از زهرا طهماسبی ( پریشان) بلداجی

به نام: کلاغ پر

تا کی به احترام مترسکها
کلاغ پر خواهی رفت؟
بگذار دروغ ،کمی بخوابد
یادت باشد
تو از نجیب زادگان همین دیاری
اما افسوس
در انزوای شانه های مرده
به تدریج به خواب میروی
وانگار نه انگار ،حوّا تورا زاییده
کجای این کوچه های غریب
خواهی رفت ؟
وکدام خیابان را برای رسیدن به عصیان فروغ
خواهی دوید ؟
کفشهای سهراب برای پاهایت گشاد است
میترسم ،از اینکه دوباره به زمین بخوری
وبرای دفترهای بسته سوژه ای بکر شوی !
کسی چه میداند تو قطره ی کدام دریایی ؟
که می خواهی ،باز باران را...
برای سروهای شمال خلاصه کنی
وچادر گیلکهای نجیب را،به باد بسپاری
می دانی اصلا گوشهایت نمی شنوند
شاید دلباخته ای باشی
که لفظ اوج را ،در چارچوب قابها زنجیر کرده ای
وخیانت ودروغ را نمی فهمی
شاید نمی دانی
{حاصل عشق مترسک به کلاغ،
کشتن مزرعه است}
وخود را وبال گردن تقدیر کرده ای
شاید از روی سادگی
برای مترسکها کلاغ پر میروی
اما یادت باشد
سایه ات تمام این لحظه ها را
میان کاغذهای کاهی جیغ میکشد
¤¤¤¤¤¤

شاعر
زهرا طهماسبی(پریشان)بلداجی

دیگر دفاتر شعر ایشان در سایت شعرنوموجود می باشد