این گذر های زمان
آنقدر ها که گمان میکردیم ... تازه وبکر نبود
قصه تکرار همان قصه ی دیروز وُ ...
...کسان دگر است ... ما فقط بار دگر
روی سن رفته چو آن بازیگر...
زندگی راهمه بازی کردیم!
تا بدانیم همه , گذر ازاین دنیا ،
گذری بیش نبود! گذری بی برگشت !!
....
گه به لبخند وگهی در گریه
گاه افسرده دل وآزرده
گذری بیش نبود ! گذری بی برگشت!
نه بدان گونه که می باید بود!
و گر امروز بپرسند مرا
ثروت و علم کدامین خواهی؟
خواهمت گفت: بدون تردید
که بدون دل و عشق, زندگی بی معناست
چه به ثروت باشد ،چه بدانستن علم!
گذر زندگی ماست که بی برگشتی
گر بدون دل عاشق باشد
بس تهی بس خالیست
و به ثروت و علوم
در تهی بودن قلبی خالی
انتهایش به خراب آباداست
....
ثمری نیست که نیست
گر که بی عشق دلی
در خرابات جهان راه برد...
جسم خالی زهمه ایمان را
جسم خالی ز خدای دل ودهر
جسم خالی ز خدای ِ دل را .
۱۷/اردیبهشت/ 1384
فرزانه شیدا-ف.شیدا fsheida
