اسطوره ها و قهرمانان ایران کجایند ؟

جهان امروز فصل بهار و رویش باشکوه علمی خویش را طی می کند هر روز دهها هزار اختراع در سرتاسر جهان به ثبت می رسد نامهای بسیاری بر سر زبانها می افتد و هنوز بیست و چهار ساعت نگذشته که دهها هزار نام دیگر مطرح می شوند و همین طور...
اما این همه ستاره چطور در جوامع تبدیل به خورشید نمی شوند ؟!
خورشیدها چه کسانی هستند ؟
خورشیدها شخصیت های کاریزمایی هستند که توده را همراه نفس های خویش می کنند .
چهره های آنها ، صدای آنها و... می شود طول موجهای نظرات و خواسته های یک ملت ...
این مقدمه کوتاه را گفتم تا برسم به خورشیدی فروزانی در ایران امروز .
همانی که می گوید : برآزندگان شادی را از بوته آتشدان پر اشک ، بیرون خواهند کشید .
بله منظورم ارد بزرگ است .


او و آرمانهایی که در کتاب سرخ به آن پرداخته است بک گراند و پس زمینه ایی از اندیشه خردمندانه ایرانی را به نمایش گذارده است .
واژه های او راهکارهای منحصر به فردی است راهکارهای که پاسخ سئوالات بی جواب نسل ماست .
می گوید : اسطوره ها زاینده اند ! آنان برای فرزندان سرزمین خویش همواره امید به ارمغان می آورند .
سخن او دقیقا مخالف کلام آنهایست که می گویند جوامع نیازی به قهرمان ندارند . ارد بزرگ می گوید : سرزمینی که اسطوره های خویش را فراموش کند به اسطورهای کشورهای دیگر دلخوش می کند فرزندان چنین دودمانی بی پناه و آسیب پذیرند .
داشتن قهرمان برای یک سرزمین از دیدگاه ارد بزرگ واجبتر از هر چیز دیگریست . در اینجا بیاد می آورم قهرمان سازی های هالیود ، بالیود ، سینمای چین و کره جنوبی و ... را !
همه آنها با قهرمان سازی ، کشور خود را ناجی بشر نشان می دهند و چه سود کلانی از این راه می برند .
اما در کشور ما با وجود آنکه سرشار از قهرمانان واقعی ، اسطوره ها و شخصیتهای برجسته و خورشید گونه است عده ایی صوفی مسلک می گویند همه قهرمان هستند ! و ما قهرمان نمی خواهیم !! .
برای همین بچه ها و جوانان ایرانی دیوارهای اتاقهایشان را با عکسهای اجنبیان می پوشانند ...
و این باعث تاسف است .
نمی خواستم بحثم برود به این مسیر ، چون هدف اولیه ام از نوشتن این متن شخصیت خود ارد بزرگ بود اما می بینم بحث قهرمان در ایران همیشه پنهان واقع شده است .
رشد ایران در بخشهای گوناگون نیازمند قهرمانان شکست ناپذیر و پر انرژی است همانطور که ارد بزرگ می گوید : اسطوره های کهن ، پایه ها و ستونهای فر و رشد کشورند .
مدیران کشور باید به این مهم توجه کنند . با به فراموشی سپردن اسطوره های کشورمان ، سود واقعی را ملل دیگر خواهند برد . ایران نیاز به حرمت گذاری و بزرگداشت شخصیت های خورشید گونه خویش است . تا به این شکل نسل نوی ایران به خود باوری برسد و خودباوری مقدمه استقلال در زمینه های گوناگون است .
امیدوارم برای رشد و شکوه دوباره ایران قهرمانان رویین تن ظهور یابند .

شهناز خاتمی
1/4/1389

ارد بزرگ

Orod Bozorg

اگر پایکوبی و شادی نباشد ، جهان را ارزش زیستن نیست . ارد بزرگ

همه روانشناسان و جامعه شناسان متفق القولند که شادی بستر فعالیتهای مناسب شهری و اجتماعی است .

شادی می تواند پتانسیل های مثبت انسان را آزاد نموده و با خود رشد و پویشی دو چندان را سبب گردد .

آدمهای افسرده و کم بازده همه با قرار گرفتنن در محیط شاد وارد فعالیتهای اجتماعی شده و خلاقیتهای بسیاری از خود به نمایش می گذارند .

آنگاه که "اُرُد بزرگ " دانشمند و متفکر کشورمان می گویند : اگر پایکوبی و شادی نباشد ، جهان را ارزش زیستن نیست . دقیقا اشاره به همین موضوع کرده است پایکوبی و شادی موجب بالا رفتن سرعت تحرک و رشد انسانی می گردد . در جامعه شاد تولید بالا رفته و امور خدماتی نظیر مراکز رفع افسردگی و روانپزشکی ، و همچنین آمار خودکشی و طلاق به نحو چشمگیری کاسته می شود .

فرار کودکان از خانه و نامیدی رخت بر می بندد و تلاش برای رفع مشکلات دو چندان می شود . ارد بزرگ چه زیبا و بجا گفته اند که : آنکه شادی را پاک می کند ، روان آدمیان را به بند کشیده است .

شادی هدیه ایی در ذات بشر است می توان آن را نادیده گرفت و به همه چیز رنگ سیاهی زد ! و می توان آن را دید و طعم واقعی زندگی را چشید .

منبع : سایت دکتر شهناز خاتمی

كلمنت استون

Clement Stone

شما هماني هستيد كه فكر مي كنيد . كلمنت استون

دکتر شهناز خاتمی : نگاه ما به خود تابع چه عوامل و شرایطی است . اگر تابع شرایط خارجی همانند دید مردم باشد ما هموراه در یک بدهکاری شوم بسر می بریم . چون همیشه می پنداریم کمبودی در ما هست و آن را باید از چشم مردم بدور نگاه داریم .
هر روز بیشتر ظاهر سازی می کنیم و بدینسان رشد و باروری را در درون خویش بمرور می کشیم .
اما عده ایی هستند که نگاه به خود را از درون خویش آغاز می کنند . آنها سیر تکاملی خویش را می بینند و همواره سعی می کنند مسیر بالندگی و رشد خویش را بسنجند . این گونه افراد دارای رشدی تدریجی اما پایدار هستند شاید آنها در جوانی همانند گروه اول ( که خیلی زود موقعیت اجتماعی مناسبی بدست می آورند ) رشدی نکنند اما بمرور از گروه اول پیشی گرفته و مسیر ترقی خویش را طی می کنند . گروه سومی هم هستند که رشد آنها بسیار نازل است آنها در جوانی به سبب همراهی دوستان جوان خود در یک مسیر خوب قرار می گیرند اما بمرور بجای آنکه درون خویش را بپرورند تا رشد بیرونی داشته باشند از زمین و زمان کمک می گیرند تا درون خویش را نابود سازند !
این گونه افراد همواره به آدمهای گروه اول نزدیک می شوند تا در رشد آنها سهیم شوند !
آنها پیش از شروع هر کار آیه یاس می خوانند نگاه آنها از محافظه کاری شروع شده تا حرکت های شوم خود آزاری پیش می رود . جمله بسیار زیبایی متفکر کشورمان ارد بزرگ (Orod Bozorg) دارد که مصداق حال گروه سوم است او می گوید : آنکه ترانه زاری کشت می کند ، تباهیدن زندگی اش را برداشت می کند .

گروه اول رشد خویش را در دورویی و خوب نشان دادن سیمایشان به دیگران می بینند .
گروه دوم مسیر رشد خود را از درون همواره مدیریت می کنند .
گروه سوم رشد خویش را انکار نموده و بدنبال دوستانی هستند که خلع رشد آنها را پر کنند .

کلمنت استون(Clement Stone) می گوید : شما هماني هستيد كه فكر مي كنيد .
این سخن را هر سه گروه خیلی خوب درک می کنند همه ما رشد و پایداری خویش را می توانیم حدس بزنیم .
نکته آخر آنکه باید به توانایی های خویش ایمان بیاوریم و بر این اساس آینده را بسازیم .

منبع : سایت دکتر شهناز خاتمی