نظریه "قاره کهن" ارد بزرگ

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

قارهٔ کهن نظریه‌ای از ارد بزرگ است مبنی بر اتحاد کشورهای با فرهنگ مشترک ساکن غرب آسیا.

اصول نظریه قاره کهن

در این نظریه ارد بزرگ دنیا را از نگاه منش و خوی مردمانش به چند بخش تقسیم می‌کند. خاور (شامل نواحی شرق آسیا)، باختر (اروپا)، قارهٔ کهن (آسیای میانه و غرب آن، مصر)و بومیان (ساکنان آفریقا بجز کشور مصر).

در این نظریه او سرزمین‌های کوچ نشینی نظیر آمریکا تقسیم بندی نشده‌اند زیرا به عقیده او دارای ترکیبی از فرهنگ‌های دیگر هستند اما با این وجود آنان را به علت تسلط باختری‌ها بر ان تا حدودی باختری می‌داند.

ارد بزرگ معتقد است که مردم قارهٔ کهن باید با هم متحد شوند.

مختصات جغرافیایی قارهٔ کهن

قارهٔ کهن سرزمین‌هایی از کشمیر تا مدیترانه را در بر می‌گیرد.سرزمین‌هایی که در این جغرافیا می‌گنجند شامل قزاقستان، ازبکستان، تاجیکستان، قرقیزستان، ترکمنستان، افغانستان، کشمیر، پاکستان، ایران، عراق، ترکیه، سوریه، لبنان، قبرس، ، آذربایجان، ارمنستان و گرجستان سایر بخش‌های جنوبی ترین بخش روسیه در میانه استراخان در شمال دریای خزر تا جنوب اکراین می‌شوند.

جدول زیر نام این مناطق به ترتیب الفبا است.

سرزمین	پرچم	زبان ها	اقوام عمده
آدیغیه
آبخاز		زبان آبخازی
آذربایجان		ترکی آذربایجانی
آستراخان
ارمنستان		ارمنی	ارمنی
ازبکستان		ازبکی، فارسی	ازبک
افغانستان		فارسی، پشتو، ازبکی، ترکمنی	پشتون، تاجیک، هزاره، ازبک، ترکمن، ایماق، بلوچ، پشه‌ای، نورستانی، اسماری (گجر)، قزلباش و...
ایرستون (اوستیا)		اوستیایی	ایرن
ایران		فارسی، ترکی آذربایجانی، کردی، بلوچی، ترکمنی، لری، گیلکی	فارس، ترک، کرد، بلوچ، ترکمن، لر، گیلک
اینگوشتیا		زبان اینگوشی، روسی	قفقازی
پاکستان		اردو، پشتو، بلوچی
تاجیکستان		فارسی، ازبکی
تاشکورگان		اویغوری ، فارسی	اویغور ،تاجیک
ترکمنستان		ترکمنی
ترکیه		ترکی، کردی
چچن		چچنی، روسی
داغستان			نژاد متحد داغستان، روس
سوریه		عربی، کردی
عراق		عربی، کردی
قبرس		ترکی، یونانی
قزاقستان
قرقیزستان
کاباردینو-بالکاریا		زبان کاباردینی , روسی , زبان بالکاری	کاباردین، روسی، بالکاریا
کاراچای-چرکسیا		روسی و ترکی , چرکسی ,کاراچایی , نوگایی , آبازایی	کاراچای، چرکس، آبخاز، روسی
کشمیر		کشمیری، بالکارها
گرجستان
لبنان		عربی