قمه زني

سلام به همه دوستان گلم. خیلی خوشحالم که تنهام نمی زارین شرمنده تک تک تون هستم. می دونم اونجور که باید و شاید بهتون سر نمی زنم. همین جا از همه عذر می خوام.
اما برای امروز می خوام در مورد مطلبی بنویسم که با حال و هوای محرم بی ربط نباشه همون طوری که از عنوان پست مشخص است موضوع ما قمه زنی است. (نمی دونم شاید پارسال هم در این مورد گفته باشم . اپر موضوع براتون تکراریه به یزرگواری خودتون ببخشید.) اول از همه می خوام در مورد تاریخجه قمه زنی بگم. تمام این مطالب همه رو می تونید درستی یا نا درستی شون رو توی همین نت بگردین و مطمئن بشین. از من نخواین که با رفرنس بهتون بگم. چون آدمی که تو هفت آسمون هم بعید می دونم یه دونه ستاره که نه سنگ آسمانی هم نداره رفرنس خواستن ازش بی لطفیه. اگر حودتون بگردین قطعا نکات جالب تر از اون چیزایی که من می خوام بگم بدست میارید.
در زمان یکی از شاههای قاحار که اگه اشتباه نکنم شاه عباس نیروهای ایرانی وقتی از جنگ چالدران بر میگشتن از اونجایی که به شدت شمست خورده بودند و روی بازگشت به شهر نداشتند وفتی به نزدیکی دروازه های شهر می رسند و نگهبان های دروازه رو می بینند که روی برج درحال نگهبانی هستند برای اینکه نشون بدند شکست خوردند و چقدر ناراحت هستند. شروع می کنند با شمشیرهاشون به سر و روی خودشون زدن. نگهبان ها هم برای اینکه با اونها هم دردی کنند شمشیرهاشون رو به سر می زنند. این واقعه از شانس خوب یا بد آنها مصادف بوده با دهه اول محرم. سال بعد به نشانه سالگرد عذاداری کشته شدگان چالدران باز دهه اول محرم شمشیرهاشون رو به فرق سر می زدند. این رسم چون با محرم همراه بود هنوز بعد گذشت سالها گهگاه می بینیم با اینکه در سالهای اخیر از طرف علماا و دولت به شدت نهی شده اما باز هستند کسانی که قمه زنی می کنند.
البته قمه زنی ایرانی ها در مقابل قمه زنی مردم عراق در حقیقت هیچ چیزی نیست. ایشالا قسمت همه مون بشه بریم کربلا. فاسله بین دو حرم امام حسین (ع) و حضرت عباس چیزی حدود یک کیلومتر است. ( من که نرفتم اما از روی عکسهایی که دیدم تخمین می زنم) این فاصله یک کیلومتری (کمتر یا بیشتر) رو دسته ای از عراب عراق چیزی بیشتر از صد و هفتاد بار (170)!!! قمه رو بر فرق سر خودشون فرود میارن. این رو مستفیم از استادی شنیدم که یک عاشورا خودش کربلا بوده و تعریف می کرد. راستش ایشون شمرده بود و می گفت 174 بار بوده دقیقا!!! وقتی قمه زنی شون تموم می شه فرق سر اونقدر شکافته و خون اومده که صورت از خون قرمز شده و جمجمه کاملا شکافته و مغز سر کاملا معلوم شده. تا اینجاش قسمت بد ماجراست. که همه رسانه های غربی از این قسمت به شدت سوء استفاده کردند و از اون به عنوان تحجر شیعیلن و وحشی گری اونها به ویژه ایرانی ها چون این رسم ازا یران آغاز شده نام می برند. اما چیزی که هیچ کدام از رسانه های غربی به اون اشاره نمی کنند چون به ضررشون هست اینه که کسی که قمه می زنه بخصوص اون اعرابی که اون حور فرق سرشون شکافته چی بر سرشون میاد. آیا توی گدارشاشون این رو هم کی گن کسی که به اون وضع وخیم افتاده که هیچ بیمارستانی حاضر نمی شه قبولش کنه چطور می شه خوب می شه؟ جئابش خیلی ساده است. بعد اتمام قمه زنی کمی خاک تبرک روی زخم می ریزند و سر رو محکم با پپارچه می بندند و فرد تا فردا صبحش می خوابد فردا که سرش را باز می کند تنها چیزی که مشخص است خطی است که از جای جوش خوردن پوست سر است که چیزی شبیه حای حوش خوردن بخیه است که گاهی کمی گوشت اضافه آورده است.
جالب تر از همه اینها این است کسی که قمه می زند معمولا نذری دارد که بلا استثنی بعد از قمه زنی حاجت خود را می گیرند. اینکه چطور می شود رسمی که کاملا به غاط وارد دین شده و نشانه تحجر و وحشی گری محسوب می شود به طور معجزه آسا باعث خوب شدن شخص می شود و بیشتر از آن شخص حاجت خود را از این رسم صد در صد نا درست و انحرافی می گیرد؟
.
اگر عمری باقی بود و قسمت شد و خدا خواست در پست بعدی سعی می کنم به این سوال پاسخ بدهم. البته تا اونجایی که عقل ناقصم و اطلاعاتی که جمع کردم اجازه بدهد.
.
این روزها روزهای عذاداری آقا امام حسین (ع) و یاران باوفای ایشان است. این ایام سوگواری رو به نوبه خودم اول از همه به آقا ولی عصر (عج) و بعد شیعیان دل سوخته حضرتش تسلیت می گویم.
اگر حالی رخ داد و باران گرفت
دعایی به حال بیابان کنید
التماس دعا