سخنانی از استاد فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی (بنیانگذار فلسفه اُرُدیسم و رهبر اُرُدیست های جهان)

نام سیاستمداران مهربان و بخشنده، جاودانه است. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

میدان کار و تصمیمات سیاستمداران ، باید شفاف و برای مردم ، آکواریومی باشد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

ادبیات درست، نخستین نشان یک سیاستمدار خوب است. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

از آدم کوچک، نمی توان سیاستمدار بزرگ ساخت. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

دولتمردان، پیوسته باید در پی گزینش بهترین نخبگان سرزمین خویش، برای اداره امور باشند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

سخن گفتن از دوستی و دشمنی پایدار در سیاست، خنده آور است. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

سیاستمدار بزرگ، به شمار مردم، نگهبان دارد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی (بنیانگذار فلسفه اُرُدیسم و رهبر اُرُدیست های جهان)

سخنانی از استاد فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی (بنیانگذار فلسفه اُرُدیسم و رهبر اُرُدیست های جهان)

پیامد دانایی، پذیرفتن بار ساماندهی دیگران است. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

کسی که عقلانیت و خردمندی را سبک و خوار می داند، بی شک در مسیر بردگی گام بر می دارد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

به سوی جهان دانایی پیش می رویم، دانایی به مرور بر همه چیز فرمانروایی خواهد کرد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

آنکه ایراد می گیرد و راه درست را نشان نمی دهد، یاوه گویی بیش نیست. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

انتقاد گاهی می تواند ناشی از ناامیدی و یا نداشتن آگاهی باشد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

ارزش سخنان آموزنده، همپای زندگی است. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

 

فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی (بنیانگذار فلسفه اُرُدیسم و رهبر اُرُدیست های جهان)

سخنانی از استاد فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی (بنیانگذار فلسفه اُرُدیسم و رهبر اُرُدیست های جهان)

هزار اندیشه و نکته ناب، در پس پندهای بزرگان است. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

سخنان ناب، بازده روزهای سخت گذشته است. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

بزرگان از تجربیات خویش سخن می گویند و تجربه پلکان رشد است. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

سخنان بزرگان را به کودکان خویش بیاموزید تا در آینده، برده بداندیشان نگردند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

سخنان بزرگان، شاه کلید درهای بسته زندگیست. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

اندرز جوان باید کوتاه، تازه و داستان وار باشد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

 

 

فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی (بنیانگذار فلسفه اُرُدیسم و رهبر اُرُدیست های جهان)

سخنانی از استاد فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی (بنیانگذار فلسفه اُرُدیسم و رهبر اُرُدیست های جهان)

فیلسوف، کلی نگر است، او باید با دیدی باز به همه جوانب هر موضوعی توجه داشته باشد. نمی توان با تکیه بر یک نکته کوچک مثبت و یا منفی، درباره یک کلیت بزرگتر ابراز نظر کرد و آن را خوب و یا بد شمرد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
فیلسوف بدنبال بهترین ایده ها برای نیک زیستی انسان است، پس او نمی تواند توجیه کننده و مدافع امری باشد که عقلانیت و خردمندی در آن نیست. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
خردورزی، آدمیان را پاک خواهد نمود. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
سخن مهرآمیز و دلگرم کننده، می تواند از فانوس کوچک، ستاره بسازد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
با واژگان و سخن خویش، نوازشگر روان دیگران باشیم، نه شمشیری برای نابودی احساس آنها. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
برده سخن دل مباش، پیروزمندان، ندای خرد و عقل را پیش از هر نوایی شنیده اند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی (بنیانگذار فلسفه اُرُدیسم و رهبر اُرُدیست های جهان)

سخنانی از استاد فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی (بنیانگذار فلسفه اُرُدیسم و رهبر اُرُدیست های جهان)

جوانی که سخن دلسوزانه پیران دانا را به هیچ می گیرد در افسون نادانی گرفتار شده و رنجها خواهد کشید. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

چه بسیار دیدم کسانی را که به جای گوش کردن به ندای عقل و خرد، دامن فریبکاران و خیالپردازان را گرفته بودند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

خردمندان از تجربه خویش می گویند، نه از رویاها و پندارهای نادرست. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

سخن بزرگان، اندیشه ما را پولادین می سازد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

سخن خردمند، راه طولانی رسیدن به خوشبختی را کم می کند و سخن نادان، تباهی را نزدیک می سازد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

سخن و مهر پاک، بر آدمهایی با ذات پلید، کارساز نیست. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی (بنیانگذار فلسفه اُرُدیسم و رهبر اُرُدیست های جهان)

سخنانی از استاد فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی (بنیانگذار فلسفه اُرُدیسم و رهبر اُرُدیست های جهان)

گاهی تنها با سکوت، می توان سخن گفت. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

گِره هایی که به هزار نامه دادگستری باز نمی شوند، به یک نگاه و ندای ریش سپیدی گشاده می گردند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

سخن بدون پشتوانه، گزاف گویی است. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

آن که پند و اندرز نمی پذیرد، خیلی زود گرفتار می شود. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

آموزگاری، دلدادگی است، چنین جایگاهی، هیچگاه به دست بدان مباد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

سخن آموزگارانی که نوای مهربانی سر می دهند، در سینه و جان شاگردان جاودانه می ماند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

 

 

 

فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی (بنیانگذار فلسفه اُرُدیسم و رهبر اُرُدیست های جهان)

سخنانی از استاد فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی (بنیانگذار فلسفه اُرُدیسم و رهبر اُرُدیست های جهان)

آنکه پرسشهای پراکنده، در وادی های گوناگون را همزمان می پرسد، تنها می خواهد زمان و نیروی استاد را تباه کند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

بهترین آموزگار استاد، شاگرد اوست. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

یک آموزگار خام می تواند، شاگردان خویش را برای همه زندگی، سرگردان کند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

ارزش استاد را دانستن هنر نیست، وظیفه و بایستگی است. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

خودت را بشناس و به آن ببال. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

خردمندان، روانی آرام و دلی سرشار از مهر دارند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی (بنیانگذار فلسفه اُرُدیسم و رهبر اُرُدیست های جهان)

سخنانی از استاد فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی (بنیانگذار فلسفه اُرُدیسم و رهبر اُرُدیست های جهان)

پیران خردمند را یافته و از تجربیات آنها درس گیریم. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
سخنان زیبا و دوست داشتنی بگوییم، چرا که آنها، صورت ما در اندیشه دیگران خواهند شد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
فراموش نشدنی ترین آموخته ها، آنهایی است، که اندوهی فراوان برای بدست آوردنشان کشیده ایم. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
آموزگاری که با واژه "تشویق" و کارکرد آن، آشنا نیست، به راستی بی سواد و خام است. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
یک آموزگار می تواند، با رفتار و گفتارش کشوری را دگرگون سازد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
خویش را خوار نکنیم، ارزش خود را براستی بدانیم. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
امیدی به آینده آدم هایی که مدام می گویند نمی توانم و یا نمی شود، نیست. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی (بنیانگذار فلسفه اُرُدیسم و رهبر اُرُدیست های جهان)

سخنانی از استاد فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی (بنیانگذار فلسفه اُرُدیسم و رهبر اُرُدیست های جهان)

آدمی که توان تغییر خود را ندارد، با یک تکه سنگ چه فرقی دارد؟. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

کوشش و پشتکار ما را تراش می دهد ، درخشنده می کند و در نهایت گوهری می شویم که یک سرزمین به ما می بالد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

خیزش درونی، برای بهروزی هر چه بیشتر، نیرویی است که بسیاری آن را ندارند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

درون ما نباید میدان جنگ و ستیز باشد، آرام باشیم و بجای تحقیر سرنوشت خود، خویشتن را دوست داشته باشیم و تقدیر را از یاد نبریم. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

دوری از آرمان و هدف، آشفتگی و پریشانی روان ما را در پی دارد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

فریادهای درونمان، به ما می گویند که تا چه اندازه، از خویشتن خویش دوریم. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

روان، همواره تشنه پرواز و بالا بردن خواسته های آدمی است، این سرشت خوب، همان ریشه بالندگی آدمیست. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

روان آدم های شاد، از بیماری و افسردگی، بدور است. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی (بنیانگذار فلسفه اُرُدیسم و رهبر اُرُدیست های جهان)

آهوی جانست که اندر چراست

پروین اعتصامی


ای عجب! این راه نه راه خداست

زانکه در آن اهرمنی رهنماست

قافله بس رفت از این راه، لیک

کس نشد آگاه که مقصد کجاست

راهروانی که درین معبرند

فکرتشان یکسره آز و هواست

ای رمه، این دره چراگاه نیست

ای بره، این گرگ بسی ناشتاست

تا تو ز بیغوله گذر میکنی

رهزن طرار تو را در قفاست

دیده ببندی و درافتی بچاه

این گنه تست، نه حکم قضاست

لقمهٔ سالوس کرا سیر کرد

چند بر این لقمه تو را اشتهاست

نفس، بسی وام گرفت و نداد

وام تو چون باز دهد؟ بینواست

خانهٔ جان هرچه توانی بساز

هرچه توان ساخت درین یک بناست

کعبهٔ دل مسکن شیطان مکن

پاک کن این خانه که جای خداست

پیرو دیوانه شدن ز ابلهی است

موعظت دیو شنیدن خطاست

تا بودت شمع حقیقت بدست

راه تو هرجا که روی روشناست

تا تو قفس سازی و شکر خری

طوطیک وقت ز دامت رهاست

حمله نیارد بتو ثعبان دهر

تا چو کلیمی تو و دینت عصاست

ای گل نوزاد فسرده مباش

زانکه تو را اول نشو و نماست

طائر جانرا چه کنی لاشخوار

نزد کلاغش چه نشانی؟ هماست

کاهلیت خسته و رنجور کرد

درد تو دردیست که کارش دواست

چاره کن آزردگی آز را

تا که بدکان عمل مومیاست

روی و ریا را مکن آئین خویش

هرچه فساد است ز روی و ریاست

شوخ‌تن و جامه چه شوئی همی

این دل آلوده به کارت گواست

پای تو همواره براه کج است

دست تو هر شام و سحر بر دعاست

چشم تو بر دفتر تحقیق، لیک

گوش تو بر بیهده و ناسزاست

بار خود از دوش برافکنده‌ای

پشت تو از پشتهٔ شیطان دوتاست

نان تو گه سنگ بود گاه خاک

تا به تنور تو هوی نانواست

ورطه و سیلاب نداری به پیش

تا خردت کشتی و جان ناخداست

قصر دل‌افروز روان محکم است

کلبهٔ تن را چه ثبات و بقاست

جان بتو هرچند دهد منعم است

تن ز تو هرچند ستاند گداست

روغن قندیل تو آبست و بس

تیرگی بزم تو بیش از ضیاست

منزل غولان ز چه شد منزلت

گر ره تو از ره ایشان جداست

جهل بلندی نپسندد، چه است

عجب سلامت نپذیرد، بلاست

آنچه که دوران نخرد یکدلیست

آنچه که ایام ندارد وفاست

دزد شد این شحنهٔ بی نام و ننگ

دزد کی از دزد کند بازخواست

نزد تو چون سرد شود؟ آتش است

از تو چرا درگذرد؟ اژدهاست

وقت گرانمایه و عمر عزیز

طعمهٔ سال و مه و صبح و مساست

از چه همی کاهدمان روز و شب

گر که نه ما گندم و چرخ آسیاست

گر که یمی هست، در آخر نمی‌است

گر که بنائی است، در آخر هباست

ما بره آز و هوی سائلیم

مورچه در خانهٔ خود پادشاست

خیمه ز دستیم و گه رفتن است

غرق شدستیم و زمان شناست

گلبن معنی نتوانی نشاند

تا که درین باغچه خار و گیاست

کشور جان تو چو ویرانه‌ایست

ملک دلت چون ده بی روستاست

شعر من آینهٔ کردار تست

ناید از آئینه به جز حرف راست

روشنی اندوز که دلرا خوشی است

معرفت آموز که جانرا غذاست

پایهٔ قصر هنر و فضل را

عقل نداند ز کجا ابتداست

پردهٔ الوان هوی را بدر

تا بپس پرده ببینی چهاست

به که بجوی و جر دانش چرد

آهوی جانست که اندر چراست

خیره ز هر پویه ز میدان مرو

با فلک پیر ترا کارهاست

اطلس نساج هوی و هوس

چون گه تحقیق رسد بوریاست

بیهده، پروین در دانش مزن

با تو درین خانه چه کس آشناست

آهوی روزگار نه آهوست، اژدر است

پروین اعتصامی


آهوی روزگار نه آهوست، اژدر است

آب هوی و حرص نه آبست، آذر است

زاغ سپهر، گوهر پاک بسی وجود

بنهفت زیر خاک و ندانست گوهر است

در مهد نفس، چند نهی طفل روح را

این گاهواره رادکش و سفله‌پرور است

هر کس ز آز روی نهفت از بلا رهید

آنکو فقیر کرد هوای را توانگر است

در رزمگاه تیرهٔ آلودگان نفس

روشندل آنکه نیکی و پاکیش مغفر است

در نار جهل از چه فکندیش، این دلست

در پای دیو از چه نهادیش، این سر است

شمشیرهاست آخته زین نیلگون نیام

خونابه‌هانهفته در این کهنه ساغر است

تا در رگ تو مانده یکی قطره خون بجای

در دست آز از پی فصد تو نشتر است

همواره دید و تیره نگشت، این چه دیده‌ایست

پیوسته کشت و کندنگشت، این چه خنجر است

دانی چه گفت نفس بگمراه تیه خویش:

زین راه بازگرد، گرت راه دیگر است

در دفتر ضمیر، چو ابلیس خط نوشت

آلوده گشت هرچه بطومار و دفتر است

مینا فروش چرخ ز مینا هر آنچه ساخت

سوگند یاد کرد که یاقوت احمر است

از سنگ اهرمن نتوان داشت ایمنی

تا بر درخت بارور زندگی بر است