خوشبختی در سرزمین نامهربانان، کیمیاست. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

آزادی، به هیچ سرزمینی پیشکش نشده است. برای داشتن آزادی، باید لیاقت آن را داشت. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

آزادی بیان، در نهایت فساد را از بین می برد و رشد یک سرزمین را به ارمغان می آورد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

آزادی، یک فرهنگ پیشرو برای پویش و رشد است. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

تنها مردم آزاده و آگاه می توانند سازنده یک فرمانروایی بزرگ و نیرومند شوند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

مردم منظم، سرزمینی آباد، شاد و زیبا دارند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

مردمی که نظم ندارند گرفتار هرج و مرج، نا امنی و فساد می شوند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

نظم، واژگان ساده را سرودی ماندگار و نت های گوناگون را نوایی گوش نواز و آهنگین می سازد، نظم همان چیزی است که با آن، می توان شاهکارها آفرید. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

نظم باید در همه امور زندگی ما هویدا باشد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

نظم مهمترین مشخصه دستگاه عظیم گیتی است، آدمهای بزرگ منظم ترین انسان ها بوده اند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

درخت آزادی، بدون باور و همراهی همگانی، ریشه نمی گیرد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

آزادی همگان را پاس بداریم. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

زندگی با آدمهای در بند و انکار شده، سودی ندارد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

فرزانگی بدون انسانیت، لافی بیش نیست. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

پاکترین آرزوها، در سینه مهربانان است. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

خوشرویی همانند زر، دارایی با ارزشی است. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

جام زندگی را، تنها با می مهر و دوستی پر کن. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

جهان مهربان است، به یاد آر، بارش باران را، که تپش مهر و زندگیست. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

باید بسوی جزیره مهربانی کوچ کرد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

جزیره مهربانی کجاست؟ جزیره مهربانی، جایی است برای گریختن از بندها و هزاران سال بردگی. جزیره مهربانی، زایش دوباره سادگی و رها شدن آدمیان از مردابی است که خود ساخته اند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

آواز مهربانی، از هر سنگ نگاره ای، ماندگار تر است. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

مهربان باش تا جاودانه شوی. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

آدم های پست و دون پایه، مهربانی را هم، بد می دانند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

رستگاری، در مهربانی است. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

در جزیره مهربانی، آدمی از پیچیدگی ها رها شده و به سرشت پاک خویش نزدیک می شود. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

در جزیره مهربانی، آزادی همچون آسمان گسترده و آبادی و شادی در هر کوی و برزن هویداست. باید به درون مایه درخشنده رنگ های بکر و پاک برسیم. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

جزیره مهربانی، آغاز دوستی دوباره آدمیان با زمین است. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

استاد فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی : زندگی، بدون آزادی شرم آور است.

دامان هر سرزمین، از خودکامگان و آزادی ستیزان بدور باد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

شکوفا سرزمینی است که مردمی از خودگذشته و آزادیخواه دارد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

آدمیان پستی هستند که با آبروی دیگران بازی می کنند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

بدانیم که اعتماد دیگران به ما، یکی از با ارزشترین دارایی هاست، هیچگاه با ندانم کاری آن را مخدوش نسازیم، چرا که رشته اعتماد گسسته را با هزار پوزش هم نمی توان به هم پیوند زد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

گروه های مردمی، توان و نیروی یک سرزمین هستند، که باید پاسشان داشت. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

دیوانسالاران و مدیران، باید پشتیبان و همراه گروه های مردمی باشند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

آدمیان هنگام تنهایی، گویا خفته اند، بیداریشان را تنها زمانی می توان دید که در جمعی یکدل و هم نوا ایستاده اند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

روانِ توده ای یکدل و یک صدا را تا کنون دیده اید؟ برخی هجوَش می کنند و می گویند: در آن گویا «هیولایی» نیرومند ماوا دارد، برخی هم می گویند: چه زود در آن «ما» شده و از جنس آن می شویم ... می گویم: چه زیباست که از جنس «تندبادی سهمگین» شویم و به آسمانها قد کشیم و سرود همدلی خوانیم و پایکوبی کنیم... جان را چه سود ... که ما زاده توفانیم. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

هیچ آتشفشان، آذرخش و تندری، نیروی سیل انسانهای همدل را ندارد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

ناسزاگو، دانشمند هم که باشد، پست و دون خواهد شد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

ناسزا و دشنام دادن، حتی به دشمنان شایسته نیست. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

میوهِ کشتن، کشته شدن است. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

کسی که رازهای زندگی دیگران را، برای این و آن بیان می کند، نشان می دهد که خود، به قدر ارزنی، وجود ندارد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

از کسی که سرسپرده است، توقع نداشته باشید حقیقت را بدرستی تشخیص دهد. این درک برای کسانی امکان پذیر است که پیش داوری نداشته باشند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

هنگامی که احساس کردی دیگر صدای وجدانت را نمی شنوی! هشدارهایش ، نصایحش و... منقلب نشو، عجیب نیست، تو دیگر انسان نیستی... به سیاهچال تباهی و نیستی خوش آمدی... فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

بزهکار چه در زندان باشد و چه آزاد، زندگی اش در حال فروریزی است. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

تنها پرچم انسانیت و آزادی را می بوسم. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

جملاتی از کتاب سرخ
فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی:
آنکه مهربان نیست، بیمار است.
آنکه همراه است و یاور، هر نفسش، بهایی بی انتها دارد.
با مهربانی، مهر شیر درنده را هم خواهیم دید.

نقل قول هایی از فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی:
باید از مهربانی ها و از خودگذشتگی ها تجلیل شود تا همه برای هم جانفشانی کنند.
براستی مهربانان، فرمانروایان گیتی اند.
بی هیچ چشمداشتی، همواره مهربان باش.

سخنی از کتاب سرخ
#فیلسوف_حکیم_اُرُد_بزرگ_خراسانی
🟥 پاکترین آرزوها، در سینه مهربانان است.
🟥 خوشرویی همانند زر، دارایی با ارزشی است.
🟥 جام زندگی را، تنها با می مهر و دوستی پر کن.
🟥 جهان مهربان است، به یاد آر، بارش باران را، که تپش مهر و زندگیست.

#فیلسوف_حکیم_اُرُد_بزرگ_خراسانی
مهر و مهربانی، درخشش باورهای پاک درون آدمیان است.
درازای زندگی، در بخشندگی و مهربانی است.
کسانی که از جهان مهربان درون خویش دور شده اند، همواره زندگی را بر خود سخت می کنند.
مهربان باش، تا هرگز تنها نشوی.

فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی : پاکترین آدم هم، دشمنان بسیار دارد.

دارایی یک کشور، تنها در بانک ها نیست، گونه های گیاهی و جانوری، دارایی بسیار با ارزشتری است. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

درختان، نخستین شاهدان ستمگری و ناراستی آدمیان هستند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

زیستگاه های گیاهی و جانوری، ثروت و دارایی بسیار با ارزش ملی است، ارزش نگهداری از آنها، کمتر از نگهبانی "بانک مرکزی" نیست. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

دوستان "اُرُد" درخت می کارند و همگان را به نگهبانی از زیستگاه های گیاهی و جانوری فرا می خوانند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

گریزی از بازگشت کنش های ما نیست، آنچه بر زیست بوم خویش جاری ساخته ایم، خیلی زود دامن گیرمان خواهد شد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

نابود کنندگان زمین، زندگی همگان را کوتاه می سازند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

بسیاری از سیل ها، توفان ها و بلایای طبیعی به خاطر نامهربانی ما با طبیعت رخ داده و می دهد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

خشم و زور، تنها ابزار ناراستی برای ماندن است. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

خوار نمودن هر آیین و نژادی، به کوچک شدن خود ما خواهد انجامید. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

هیچگاه، از راستی و درستی خویش آزرده مباش، چرا که در انتهای هر رویداد، پیروزی از آن توست. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

رسیدن به راستی و درستی، چندان سخت و پیچیده نیست، چه خوب است، کمی به سرشت و منش کودکی برگردیم. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

نگارنده و سخنگویی که دیگران را کوچک و خوار می نامد، خود چیزی برای نمایش و بروز ندارد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

چه رذل و فرومایه هستند کسانی که هدفشان، تاختن به شان و آبروی دیگران است. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

فرزندان خویش را با طبیعت دوست و همراه کنیم. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

زمین، هر روز هزاران هزار گل زیبا به ما ارزانی می دارد، اما کمتر کسی زمین را می بیند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

عکس نوشته سخنان استاد فیلسوف حکیم ارد بزرگ خراسانی بنیان گذار فلسفه اردیسم

 عکسنوشته سخنان استاد فیلسوف حکیم ارد بزرگ خراسانی بنیان گذار فلسفه اردیسم

 

جزیره اردیسم ونکوور و لغو مراسم 8 سپتامبر

آژانس خبری اُرُدیست های جهان :

جزیره اردیسم ونکوور و لغو مراسم 8 سپتامبر
لغو مراسم 8 سپتامبر (روز جهانی با سوادی) از سوی مدیران جزیره اردیسم ونکوور .
هر ساله همزمان با گرامیداشت روز جهانی باسوادی، اردیست های استان بریتیش کلمبیا در پارک بسیار زیبای استنلی واقع در شهر ونکوور گرد هم جمع شده و این روز را که نماد ارزش گذاری به آگاهی و تکامل انسانی است را گرامی می داشتند. امسال با توجه به رشد فزآینده کرونا ویروس جدید و بیماری کووید-۱۹ جزیره اردیست های ونکوور که بزرگترین و قدیمی ترین جزیره اردیسم کانادا است تصمیم به لغو آن گرفته است.
شعار اردیست ها برای گرامیداشت این روز، این سخن بنیانگذار فلسفه اردیسم، فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی است : «آگاهی، تنها راه رسیدن به آزادیست.»

International Literacy Day 8 September
Stanley Park in Vancouver, BC

لینک منبع خبر: https://www.facebook.com/OrodistsNews/posts/3043333972431495

 

 

 

گفته ای هر دم رسد از جامیم شعری به دست

جز هوای وصل تو در سر هوس نبود مرا

گر کنی پروای من پروای کس نبود مرا

بسته جان احرام کوی توست و قالب محملش

جز دل نالان درین محمل جرس نبود مرا

مست می گردم به دور لعل تو در شهر و کوی

هیچ ترس از شحنه و بیم از عسس نبود مرا

دست می خواهم به پایت سایم و مالم به روی

بیش ازین چیزی ز لطفت ملتمس نبود مرا

یک نفس می خواهم از لعل لبت در کار خویش

لیک هرگز با تو حد این نفس نبود مرا

بعد دیرم گر دهی دشنام حالی بس مکن

زانکه صد چندین به هر دم از تو بس نبود مرا

گفته ای هر دم رسد از جامیم شعری به دست

چون کنم زین خدمتی به دسترسی نبود مرا

 جامی

بقا باد نازنین مرا

 

پاره پاره دل حزین مرا

بین شرار آه آتشین مرا

پاک می کردم اشک خویش ز رخ

غرق خون ساخت آستین مرا

چشم تو گر دلم ربود چه باک

چون سلامت گذاشت دین مرا

بس که سودم به راه ناقه تو

بین چو زانوی او جبین مرا

رخ ز دورم نمودی اندر راه

زد ره عقل دوربین مرا

خط تو صف کشیده مورانند

که کمر بسته اند کین مرا

بی تو می مرد جامی و می گفت

که بقا باد نازنین مرا

جامی

چند کند پای بند خاک خراسان تو را

 

عید شد و عالمی کشته جولان تو را

تا که قبول اوفتد از همه قربان تو را

نعل سم توسنت حیف بود بر زمین

دیده عشاق باد عرصه میدان تو را

بردن دلهات کار، غارت دینها شعار

به که نیفتد دوچار هیچ مسلمان تو را

تیغ سیاست بکش خون اسیران بریز

دولت خوبی چو داد حشمت سلطان تو را

می فکنی تیر و من رنجه که ناگه برد

این جگر آتشین آب ز پیکان تو را

ابر سیه گو سحر روزن مشرق ببند

مطلع خورشید بس چاک گریبان تو را

راحله را جامیا ریگ حرم ساز جا

چند کند پای بند خاک خراسان تو را

جامی

دلی پر چاکها داریم در بحر امید از وی

 

چنان محروم خواهد یار از دیدار خود ما را

که نپسندد نظر در روی خود یک چشم زد ما را

به کف داریم از بهر قبول ساعدش جانی

زهی دولت اگر ننهد به سینه دست رد ما را

دلی پر چاکها داریم در بحر امید از وی

مباد آن روز کاید ز آب خالی این سبد ما را

ز ما مشت خسان دور است پابوس سمند او

چنین کین بخت توسن می زند هر دم لگد ما را

بجز آواز پیکانهای او از خاک ما ناید

گر افشارد پس از مردن معاذالله لحد ما را

جسد افتد به زیر پا و جان گرد سرش گردد

چو سازد زخم تیغ او جدا جان از جسد ما را

نه حد ماست با این لطف و شیرینی سخن جامی

به یاد آن دهان از غیب می آید مدد ما را

 جامی