ارد بزرگ

آزادی باجی به مردم نیست ! چرا که مال و داشته آنهاست. ارد بزرگ

بسیاری در کشورهای جهان سوم عادت کرده اند برای گرفتن حقوق اولیه خود التماس کنند .
اولین حق هر انسان داشتن آزادیست .
التماس های عوام برای داشتن اندکی آزادی این توهم را در بین دایه داران قدرت پدید می آورد که براستی آنان عین حق هستند و آنانند که با دادن اندکی آزادی به مردم ، در حق آنها حاتم بخشی می کنند ! حال آنکه آزادی پایه و اساس هر حاکمیتی است .
مردم با ایجاد و حفظ کیان یک کشور بدنبال بدست آوردن آزادی های انسانی خود هستند .
متاسفانه اغلب پس از گذشت زمان و تقسیم غنایم کم کم زیاده خواهی و عشیره گری شروع می شود که خود باعث می گردد آنهایی که دارای چنین روابطی نیستند در مدح و ثنای حاکمیتها چاپلوسیها بکنند که در نهایت ماحصل این جریان ایجاد خود بزرگ بینی است در نهادهای حاکمیتی !
و مردم که خود نوک منشور قدرت هستند به پایین پرتاب شده و اقلیتی مریض بر کل امور سایه می گسترانند
شما نمونه این جریان را در حکومتهای و جمهوریهای تازه استقلال یافته کاملا دیدید .
مجسمه های که پس از استقلال و آزادی از طلا ساخته شد و در مقابل مردم قرار گرفت .
انحصارات و بروکراسی اداری و سیاسی توسط طبقه حاکمه بوجود آمد و مردم محدود و محدوتر شدند و به همان نسبت حاکمیت آلوده تر گشت .
امروز برای یک تحصن و اعتراض عادی باید پلکانهای وزارتخانه ها را هزار بار بالا و پایین بروند تا بتوانند اولین حق خود را ، که آزادی بیان و گفتار است را به دست بیاورند .
ارد بزرگ روی سخنش به دایه داران قدرت است .
به آنها می گوید فراموش نکنید حاکمیت و آزادی ازآن مردم است .
و شما کارمندانی بیش نیستید . اشتباه نکنید و فکر هم نکنید مافوق ملتید ...

نمایی از سالن اپرای وین