بی تو (ترانه) سروده ی فرزانه شیدا

رفتمو توُِ شهر عشقم دلمو تنها گذاشتم
ديگه حتي واسه موندن يه بهانه هم نداشتم
با همه روح و وجودم, يه دله شکسته بودم
آره دل شکسته بودم باتمامي وجودم
ميگن اين دوروز دنيا ,جاي غم خوردن ندار
چه جوري آروم بگيره اون دلي که بيقراره ؟!
شايد اين تاوون عشقه, که کنار تو نموندم
رفتم و با نااميدي ,دلو دنبالم کشوندم
گرچه شايد ديگه امروز , توي خاطرت نباشم
رفتم ..اما نتونستم خودم از فکرت جدا شم
بعد ِتو دنيا با قلبم ، سرياري هم نداشته
هرکي از پيشم گذشته , پا روي دلم گذاشته
بسکه قلب من شکسته , ديگه خردو خاکشيره
توي دستاي زمونه , بي تو قلب من اسيره
از خدا خواستم که قلبم , يکمي آروم بگيره
آخه قلب من ميدونه , آخر از غمت ميميره
يادته هميشه بامن , نغمه عشقو ميخوندي
کاش توهم بپاي حرفات , مثه قلب من ميموندي
من هميشه بيقرارم , خودتم اينو ميدوني
منو باش که فکر ميکردم تو پاي عشقت ميموني
هفتم بهمن از: ف.شيدا 1383