.
غزل 1
.
به رنگِ بغض غزل هاي آسمان، بانو!
دلم به شوق نگاهت گرفته، هان! بانو!
دلم به شوق نگاهت گرفته، هان! بانو!
.
و باز با غزلي، قهوه اي تر از هر شب
ستاره وار نشستم به يادتان، بانو!
و باز با غزلي، قهوه اي تر از هر شب
ستاره وار نشستم به يادتان، بانو!
.
سياهچاله شدم بي مدار چشم شما
- سياهچاله ترين مردِ كهكشان - ، بانو!
- سياهچاله ترين مردِ كهكشان - ، بانو!
.
ولي چه خوب! به خوابم، شهاب مي گذرد
به احترامِ عروسِ ستاره گان، - بانو! -
به احترامِ عروسِ ستاره گان، - بانو! -
.
كسي كه سنگ صبورم نمي شود، جز غم
كه باز ياد عزيزت - چه مهربان - بانو!
كه باز ياد عزيزت - چه مهربان - بانو!
.
طلوع كن، وَ به آتش بكش دلم را باز
فقط به خاطر ققنوس بي زبان، بانو!
فقط به خاطر ققنوس بي زبان، بانو!
.
ابراهيم. ك. ص "ققنوس"
.
نظرات