مرزهای خاص "فلسفه اُرُدیسم" که آن را از دیگر مکاتب فلسفی

 شیرین فتاحی در انجمن دیالکتیک در فلسفه اُرُدیسم می نویسد:

مرزهای خاص "فلسفه اُرُدیسم" که آن را از دیگر مکاتب فلسفی

 مکتب فلسفی اُرُدیسم دارای ویژگی‌ها و مرزهای خاصی است که آن را از دیگر مکاتب فلسفی متمایز می‌کند. در زیر به برخی از این مرزهای اصلی اشاره می‌شود:

۱. عشق به هستی
- اُرُدیسم بر اهمیت عشق به هستی تأکید دارد و آن را به عنوان اصل بنیادین زندگی و شناخت انسان معرفی می‌کند.
- در مقایسه با مکاتب دیگر، مانند اگزیستانسیالیسم که بیشتر بر وجود و تجربه فردی تمرکز دارد، اُرُدیسم به رابطه عمیق‌تر انسان با هستی می‌پردازد.

۲. انسانیت و مهربانی
- اُرُدیسم به شدت بر ارزش‌های انسانی و مهربانی تأکید دارد و انسانیت را به عنوان محور اصلی فلسفه خود معرفی می‌کند.
- این در حالی است که مکاتب فلسفی مانند فلسفه نیچه ممکن است بر قدرت و اراده فردی تأکید بیشتری داشته باشند و کمتر به جنبه‌های انسانی و اخلاقی توجه کنند.

۳. آزادی و مسئولیت
- در اُرُدیسم، آزادی به عنوان یک حق طبیعی و مسئولیتی اجتماعی تلقی می‌شود که نیازمند آگاهی و مشارکت فعال مردم است.
- این دیدگاه ممکن است با مکاتب فلسفی مانند مارکسیسم که بر ساختارهای اجتماعی و اقتصادی تأکید دارد، متفاوت باشد.

۴. خرد و عقلانیت
- اُرُدیسم به خرد و عقلانیت به عنوان ابزارهای رسیدن به حقیقت و آزادی توجه ویژه‌ای دارد.
- این در حالی است که مکاتب مانند فلسفه پست‌مدرن ممکن است بر نسبی‌گرایی و نقد عقلانیت تأکید کنند.

۵. رابطه با طبیعت
- اُرُدیسم به حفاظت از طبیعت و همزیستی با آن اهمیت می‌دهد و آن را بخشی از هویت انسان می‌داند.
- در حالی که مکاتب دیگر ممکن است بیشتر بر تفکیک انسان از طبیعت تأکید کنند، اُرُدیسم بر همبستگی انسان و طبیعت تأکید دارد.

۶. نگاه به تاریخ و آینده
- اُرُدیسم به تاریخ به عنوان یک منبع یادگیری و الهام برای آینده نگاه می‌کند و بر ایجاد تمدن‌های نوین تأکید دارد.
- این در تضاد با برخی مکاتب فلسفی است که ممکن است بر نقد تاریخ یا تقدس آن تأکید کنند.

نتیجه‌گیری
اُرُدیسم با تأکید بر عشق به هستی، انسانیت، آزادی، خرد، و همزیستی با طبیعت، مرزهای مشخصی را با دیگر مکاتب فلسفی ترسیم می‌کند. این ویژگی‌ها به اُرُدیسم هویتی منحصر به فرد می‌بخشند که آن را از دیگر مکاتب متمایز می‌کند.

--------------------------------

 شیما رهنما می نویسد:

مطلب و نوشته عالی ارایه فرمودید من هم در این مورد چند خطی خدمتتون تقدیم می کنم :
اُردیسم واقعاً یه فلسفه ی امیدبخش و چندبُعدیه که میتونه پاسخگوی چالشهای دنیای امروز باشه. نکته ی قویش ترکیب عناصری مثل عشق به هستی، مسئولیت اجتماعی و احترام به طبیعته که به نظر میرسه از نقاط کور خیلی مکاتب دیگه پرهیز کرده. مثلاً وقتی "عقلانیت" رو نه به عنوان ابزار سلطه، بلکه به عنوان راهی برای همزیستی پیشنهاد میده، انگار داره از اشتباهات مدرنیته درس میگیره. یا تاکیدش روی تاریخ به عنوان موزهی اشتباهات نیست، بلکه داره اون رو یه کتاب راهنمای پویا میبینه که میتونیم با خِرَد امروزی، فصلهای بهتری بهش اضافه کنیم.
حالا فکر کنین این فلسفه چطور میتونه توی آموزش و پرورش یا مدیریت شهری پیاده بشه! مثلاً مدارسی که به جای رقابت فردی، همکاری با طبیعت و درک روابط هستی رو آموزش بدن، یا شهرهایی که معماریشون بر اساس هماهنگی با اکوسیستم طراحی شده باشه. به نظرم اُردیسم بیشتر از یه تئوری انتزاعی، میتونه نقشه ی راهی برای ساخت تمدنهای آینده باشه که هم علم رو جدی میگیره، هم دلش برای انسان و زمین میتپه.

 

 ------------------------------------------

 کریم عباسی می نویسد: 

خانم شیرین فتاحی مقاله شما به خوبی مرزها و ویژگی‌های اصلی مکتب فلسفی اُرُدیسم (Orodism) را ترسیم می‌کند و آن را با دیگر مکاتب فلسفی مقایسه می‌نماید. این تحلیل جامع و دقیق است و به خوبی نشان می‌دهد که فیلسوف اُرُد بزرگ (Orod Bozorg) چگونه با تأکید بر مفاهیمی مانند عشق به هستی، انسانیت، آزادی، خرد و همزیستی با طبیعت، هویتی منحصر به فرد پیدا کرده است.

مدتی هست که نوشته های اسلاوی ژیژک (Slavoj Zizek) ، نظریه‌پرداز، جامعه‌شناس و منتقد اهل اسلوونیایی را مطالعه می کنم در مقایسه با دیدگاه‌های اسلاوی ژیژک، می‌توان گفت که اُرُدیسم بیشتر بر هماهنگی و همبستگی تأکید دارد، در حالی که ژیژک بیشتر بر تقابل و تنش تمرکز می‌کند. اُرُدیسم به دنبال ایجاد تمدن‌های نوین و همزیستی با طبیعت است، در حالی که ژیژک به دنبال نقد و بازاندیشی در سیستم‌های موجود است. واقعا برای من بعنوان پژوهشگر "فلسفه اُرُدیسم" می‌تواند الهام‌بخش باشد.