مسلما اندیشه های
ارد بزرگ در دوران پر مختاره امروز برای نسل جوان ایران همچون چراغی فروزان است . اگر اندیشه نسل پیشین به اندیشه های بزرگمردی همچون شریعتی گره خورده بود امروز اندیشه های ارد آرمان نسل ما شده امیدوارم اینبار چنین اندیشمندی را خیلی زود از دست ندهیم ... متن زیر را از سایت pichpichi برداشت نمودم .
برای پویایی و پیشرفت ، گام نخست از پشت درهای بسته برداشته می شود.
نقد و ارزیابی بی کینه ، پاداشی است که ارزش آن را باید دانست .
گفتگو با آدمیان ترسو ، خواری بدنبال دارد.
دشمنی و پادورزی ، به آدم خردمند انگیزه زندگی می دهد.
همیشه بین خود و همسرت بازه ای را نگاهدار تا به خواری گرفتار نشوی .
هیچ گاه هماورد خویش را کوچک مپندار چون او بهترین دوست توست او انگیزه پیشرفت و پویش می دهد .
افزایش ناگهانی مردم سبب کاهش ادب ،فرهنگ و فرهیختگی می گردد آنهم از آن رو که نسل و تبار پیش از آن نمی تواند بایستگیها و وظایف خویش را همچون آموزگار بدرستی انجام دهد .
آنگاه که شب فرا رسید و همه پدیدگان فرو خُفتند ابردریاها به پا می خیزند، آیا تو هم بر می خیزی ؟ .
ارزش استاد را دانستن هنر نیست ، بلکه بایستگی و وظیفه است .
میندیش که دیگران ، تو را به آرمانت خواهند رساند .
در هر سرنوشتی ، رازی مهم فرو نهفته است.
دوستان فراوان نشان دهنده کامیابی در زندگی نیست ، بلکه نشان نابودی زمان ، به گونه ای گسترده است.
توان آدمیان را، با آرزوهایشان می شود سنجید.
هم رنگ دیگر کسان شدن ، باور هیچ کدام از بزرگان نبوده است.
آنکه به خرد توانا شد ، ترس برایش نامفهوم است .
پیامد دانایی ، پذیرفتن بار ساماندهی دیگران است .
بخشیدن تخت و اورنگ به خویشاوندان ، از زبونی است .
میهمانی های فراوان از ارزش آدمی می کاهد ، مگر دیدار پدر و مادر .
دریاها نماد فروتنی هستند . در نهاد خود کوه هایی بلندتر از خشکی دارند ولی هیچ گاه آن را به رخ ما نمی کشند .
همای بخت بر شانه ات نخواهد نشست مگر آنکه شانه ای به گستره و پهنای کوهستان داشته باشی .
آنکه به سرنوشت میهن و مردم سرزمین خویش بی انگیزه است ارزش یاد کردن ندارد .
در برف ، سپیدی پیداست . آیا تن به آن می دهی ؟ بسیاری با نمای سپید نزدیک می شوند که در ژرفنای خود نیستی بهمراه دارند .
دیدگاه خوب مردم ، بهترین پشتیبان برگزیدگان است .
کین خواهی از خاندان یک بدکار ، تنها نشان ترس است ، نه نیروی آدمهای فرهمند .
آنگاه که سنگ خویشتن را به سینه می زنید نباید امید داشته باشید همگان فرمانبردار شما باشند .
جشن های بزرگ انگیزه افزایش باروری و پویایی آدمیان می شود .
خوار نمودن هر آیین و نژادی به کوچک شدن خود ما خواهد انجامید .
دودمان بی نیا و مرد کهن ، به هزار آیین اهریمنی گردانده می شود .
اگر دشمنت با روی خوش نزدیکت شد ، در برابرش خموش باش و تنهایش بگذار .
برای پرش های بلند ، گاهی نیاز است چند گامی پس رویم .
با ترشرویی به میان مردم رفتن ، تنها از بیماران ساخته است .
آنگاه که نمی دانم چه می گویم ، جز راستی چیزی بر زبانم جاری نیست .
روان مردگان و زندگان در یک ظرف در حال چرخش اند .
آدم خردمند ، تار و پودهای اصلی زندگی را می یابد .
سفر ، نای روان است برای اندیشه و آرمان بزرگ فردا .
برای ماندگاری ، رویایی جز پاکی روان نداشته باش .
نکات سخت هم اساسی ساده دارند .
خموشی ، دری به سوی نگاه ژرف تر است .
در زندگی نادان سرانجام یک گره ، صدها گره باز نشدنی است .
سرایش یک بیت درست از زندگی ، نیاز به سفری ، هفتاد ساله دارد .
برای آنکه به فرودستی گرفتار نشویی ، دست گیر آدمیان شو .
راهی جز نرمش و بازی با هستی نیست .
چو گرمای تن مردان کهن به آسمان پر کشید با یادشان اندیشه هواخواهان خویش را گرما دهند .
اندرز جوان باید کوتاه ، تازه و داستان وار باشد .
مستمند کسی است ، که دشواری و سختی ندیده باشد .
نامداری بی نیک نامی ، به پشیزی نمی ارزد .
این دیدگاه اشتباست که بپنداریم مرد توانا ، فرزندی همچون خود خواهد داشت .
تبار بی ریش سفید ، همچون خانه بی سقف است .
سخن بدون پشتوانه ، یعنی گزاف گویی .
ستایش ، هنگام نو رُستن را .
استخوان بندی فریاد ، پاسخ هزاران ستم بی صداست .
چه نشانی از بد اندیش بجاست ؟ هیچ .
سرآمد دشواری و سختی دانایست و دانا چشم خویش را بر بسیاری از زیبایی های زود گذر گیتی خواهد بست .
جفتت اگر پرید برای پریدن عجله نکن .
مردی که همسرش را به درشتی بیرون می کند ، به اشک به دنبالش خواهد دوید .
در پشت هیچ در بسته ای ننشینید تا روزی باز شود . راه کار دیگری جستجو کنید و اگر نیافتید همان در را بشکنید .
شهامت گله ، ناشی از چوپان بیدار است .
اگر شیفته کارت نباشی ، روانت بیمار می شود و در نهایت پیکرت از پای در خواهد آمد .
اگر آماده نباشیم ارزشمندترین زمان ها را نیز از دست خواهیم داد ، و کسی که آماده نیست بخت کمتری برای پیروزی خواهد داشت ، آمادگی یعنی بروز بودن در هر حرفه و کاری .
ساده باش ، آهوی دشت زندگی ، خیلی زود با نیرنگ می میرد .
غروب جان آدمی ، سپیده دمی به جهان دیگر است .
تن پوشی زیباتر از سرشت و گفتار نیکو سراغ ندارم .
بداندیش همیشه ، کارش گره می خورد .
ارزش پیمان شکن ، باندازه کفن هم نیست .
نگاه آدمهای کوچک ، چه زود پر می شود و لبریز .
از سفر کرده ، ارزش سرزمین مادری را بپرس .
آدم های بزرگ به خوشی های کوتاه هنگام تن نمی دهند .
زیبارویی که می داند ، زیبای ماندنی نیست ، پرستیدنی است .
آدمهای پاک نهاد درهای وجودشان را پس از ناسپاسی می بندند نه پیش از آن .
آرمان و انگیزه هویدا ، ویژگی آدم کار آمد است .
مرد دلیر بهنگام ستیز و نبرد ، همراهانش را نمی شمارد .
آنکه دیگران را ابزار پرش خویش می سازد ، تنها خواهد ماند.
پر حرفی در هنگام اندرز ، از اثر آن می کاهد .
سرآمد دشواری و سختی دانایست و دانا چشم خویش را بر بسیاری از زیبایی های زود گذر گیتی خواهد بست .
اگر دشمنت با روی خوش نزدیکت شد ، در برابرش خموش باش و تنهایش بگذار .
اندرز پیران ، بیشتر زمان ها مملو از خون و درد است که بدبختانه جوان از فهم آن ناتوان است .
برای پرش های بلند ، گاهی نیاز است چند گامی پس رویم .
جفتت اگر پرید برای پریدن عجله نکن .
پیامد دانایی ، پذیرفتن بار ساماندهی دیگران است .
رَد راستی ، رَد خویشتن است .
هیچ کس و هیچ چیز نمی تواند مانع پویندگی ما شود .
این دیدگاه اشتباست که بپنداریم مرد توانا ، فرزندی همچون خود خواهد داشت .
در هر سرنوشتی ، رازی مهم فرو نهفته است .
اگر شیفته کارت نباشی ، روانت بیمار می شود و در نهایت پیکرت از پای در خواهد آمد .
آدمهای بزرگ و اندیشمند ، بسیار اشک می ریزند .
گفتگو با خردمندان و دانشوران ، پاداشی کمیاب است .
نکات سخت هم اساسی ساده دارند .
اگر به سخنی که گفته اید با تمام وجود پایبند هستید، دیگر نیازی نیست برای آن پوزش بخواهید .
بیچاره مردمی که فرمانروایانش رایزن ! ، و رایزنانشان فرمانروا هستند .
دشمنی و پادورزی ، به آدم خردمند انگیزه زندگی می دهد .
آدم خردمند ، تار و پودهای اصلی زندگی را می یابد .
اگر دیگران را با زیباترین منشها و صفات بخوانیم چیزی از ارزش ما نمی کاهد بلکه او را دلگرم ساخته ایم آنگونه باشد که ما می گویم .
آدم های بزرگ به خوشی های کوتاه هنگام تن نمی دهند .
بسیاری در پیچ وخم یک راه مانده اند و همواره از خویشتن می پرسند : ما چرا ناتوان از ادامه راهیم . بدانها باید گفت می دانی در کجا مانده ای؟ همانجای که خود را پرمایه دانسته ای.
آنانکه از رسیدن به ریشه ها هراس دارند ، در روزمرگی دست و پا می زنند .
ریشه کارمند نابکار ، در نهاد سرپرست و مدیر ناتوان است .
هیچ گاه در برابر فرزند ، همسرتان را بازخواست نکنید .
هنگام گسست و بریدن از همه چیز ، می توانی بسیاری از نداشته ها را در آغوش کشی .
آسیب دیده همیشه درهای رویاهایش کوچک و کوچکتر می شود ، مگر با امید که شرایط ما را دگرگون می سازد .
هنگامی که می خواهی بایسته خویش را انجام دهی بدنبال فرمان دیگری مباش.
دودمانی که بزرگان و ریش سفیدانش خوار باشند ، به کالبد بی جانی ماند که خوراک جانوران دیگر شود .
گِره های که به هزار نامه دادگستری باز نمی شود ، به یک نگاه و یا ندای ریش سفیدی گشاده می گردد .
هر پیوستنی آگاهی و میوه ای نو ، به ارمغان می آورد .
آنکه زیبایی خرد را ندید ، گرفتار زیبایی آدمیان شد و بدین گونه از هر چه داشت تهی گشت .
با ، رفته گان به جهان دیگر، نتوان همراه شد ، که این کوشش و همراهی عمر را بباد می دهد .
دست استاد خویش را ببوس ، چون او هم پدر است هم پرورنده خرد .
دانش امروز فر بسیاری در پی داشته ، اما نیروی جاری سازی آرامش به روان ما را ندارد . امنیت را بزرگان خردمند به ما می بخشند .
ریش سفیدان ، زنجیر ارتباط نسل ها هستند . و قوم بدون ریش سفید ، گذشته ای کم رنگ دارد و آیین های به جای مانده ، به هزار گونه ، تفسیر می شود .
نادانی ، خودخواهی به بار می آورد .
چهار چوب نگاه ما زمینی است ، اما برآیند اندیشه ما جنبه آسمانی نیز پیدا می کند .
هیچ پیر جهان دیده ای منکر برآیند زهرآلود ، دارایی حرام در زندگی آدمی نیست .
آسودگی آدمی ، به گنج و دینار نیست که به خرد است و روشن بینی . ا
آنکه برای بهروزی آدمیان تلاش می کند و راه درست را نشان می دهد بارها و بارها می زید و تا یاد و سخنش جاریست او زاده می شود و باز هم .
خود را برای پیشرفت مردم ارزانی دار تا مردم پشتیبان تو باشند .
ماخذ :
http://robot.freeforums.org/topic-t416.html
