آخرین سخنان برخی بزرگان پیش از مرگشان از شانای

گاهی آدمها به آن میزان به هم نزدیک می شوند که دیگر یکدیگر را نمی بینند ! شاید دوری بتواند دوباره موجب شناخت درستر آنها از یکدیگر گردد . ارد بزرگ


وظیفه اصلی و اساسی کلمه قدرت این است که در خوشبختی بشر بکوشد. هانری دورلئان


امید جزیی از خوشبختی است. ژوبر


حقیقت انکارناپذیر است. بدخواهی ممکن است به آن حمله کند. ممکن است نادانی آن را به استهزا بگیرد. اما سرانجام حقیقت پایدار خواهد بود. سر وینستون چرچیل


به آرزوهایی خویش ایمان بیاورید و آنگونه نسبت به آنها باندیشید که گویی بزودی رخ می دهند . ارد بزرگ


وقتی انسان دوست واقعی دارد که خودش هم دوست واقعی باشد . امرسون


هنرعبارت است از: تجلی استعداد و خلاقیت آدمی در طبیعت. علی شریعتی


کسی که آدم پیش رویش را آنگونه که هست نمی بیند خیلی زود به مرز جدایی می رسد . ارد بزرگ


کار ما نماینگر قابلیت های ماست . گوته


کسی که سعی می کند بطرف هدف نهایی قدم بردارد مانند مسافری است که شب هنگام از کوه بالا می رود زمانی که به قله آن رسید چندان به ستارگان نزدیک نیست اما آنها را بهتر می بیند. تانری


هر کس با استعدادهایی خلق شده که باید آنها را به کار بندد . به کار بستن آنها ، بزرگترین سعادت در زندگی هر فرد است . گوته


با گفتن واژه هایی همانند نمی توانم ! و یا نمی شود ! هر روز پس تر می روید . ارد بزرگ


بزرگترین سعادت فرار از فلاکت است. الیوت


خواستار سعادت دیگران بودن بزرگترین خوشبختی هاست. الثرر


تواناترین آدمها ، بیشتر زمانها خود را ناتوان می یابند . ارد بزرگ


آدمها را آنگونه که هستند بخواهیم نه آنگونه که می خواهیم . ارد بزرگ


حسن شهرت و نام نیک بزرگترین سعادتهاست. شیللر


سعادت دیگران بخشی مهم از خوشبختی ماست. رنان


اندیشه و انگاره بیمار آینده را تیره و تار می بیند . ارد بزرگ


هنگام نیکبختی است که باید بیمناک بود.هیچ چیز تهدید آمیز تر از سعادت نیست. موریس مترلینگ


سعادت مانند توپ فوتبال است وقتی از ما دور می شود دنبال آن می دویم و وقتی می ایستد با یک ضربه آنرا از خود دور می سازیم. شاتو بریان


قهرمان واقعی کسی است که سبب خوشی دیگران می گردد. مونترلان


تنها راه ماندگاری هر مراوده دوستانه ایی ، درک درست واقعیات طرف پیش رویمان است . ارد بزرگ


آنها که غایبند ، کمال مطلوب اند . حاضرین معمولی و پیش پا افتاده اند . گوته


اگر نتوانیم آزاد زندگی نمائیم ، بهتر است مرگ را با آغوش باز استقبال کنیم . مهاتما گاندی


اگر هدف زندگی هویدا باشد ده ها راه بن بست نیز نمی تواند ما را از پیش رفتن به سوی آن باز دارد . ارد بزرگ


سعادت مثل پروانه ای است که روی برگهای گل بخواب رفته باشد به مجرد اینکه نزدیکش بروی بالهای خود را باز کرده و در فضا پرواز می کند. آندره توریه


برای اینکه بشر بتواند در دنیا خوشبخت زندگی کند باید از قسمتی از توقعات خود بکاهد. شامفور


آنچه رخ داده را باید پذیرفت اما آنچه روی نداده را می توان به میل خویش ساخت . ارد بزرگ


احمق هیچوقت سعادتمند نمی شود. سیسرون


فرمانبری بسیار کم خطرتر از فرمان راندن است . تامس ا کمپیس


خویش را خوار نکنیم و ارزشمندش بداریم بدینگونه است که در برابر یاوه گویان می ایستیم و پاسخ شان را می دهیم . ارد بزرگ


سیاست، هنر به دست آوردن پول از ثروتمندان و رای از فقرا به بهانه حفاظت هرکدام از این دو دسته از دیگری می باشد . اسکار آمرینگر


برای انکه در زندگی دچار لغزش نشوی همواره قلب خود را پاک نگه دار. کارلایل



ماخذ : ©©دفتری از جنس زندگی©©
http://shanay124.persianblog.ir/post/31


*نکته : تا آنجایی که ما مطلعیم اندیشمند نامدار کشورمان ارد بزرگ هنوز در قید حیات هستند

پاسخ های حکیمانه ارد بزرگ به پرسش هایی پیرامون آزادی

از آزادی زیاد شنیده ایم اما کمتر به اصل و هدف واقعی از آزادی پی برده ایم در واقع حاشیه های آزادی ما را از مفهوم واقعی آن دور کرده است ارد بزرگ متفکر نامدار کشورمان در پاسخ هایی کوتاه ما را با" آزادی" آشناتر می سازد :




* آزادی چیست ؟
ابزار پیراستن نارستی های آدمیان است .


* دشمنان آزادی چه کسانی اند ؟
خودکامگان
گروه هایی که بی هماورد ، دستگاه فرمانروایی را در اختیار می گیرند .


* آیا آزادی بستر هرج و مرج ، شورش و بی بند و باریست ؟
آزادی خود بزرگترین مانع هر نوع هرج و مرجی است .


* عده ایی می گویند آزادی غرب را به فساد رساند ؟
آنها پیشینه اروپا و باختر را نمی دانند
این بخش از جهان امروز پاکترین دوران خویش را تجربه می کند .


* بدترین تعریف از آزادی چیست ؟
همین موردی که شما گفتید ، برابر دانستن آزادی با بی بند و باری !


* چرا عده ایی این تعریف را از آزادی دارند ؟
چون بیم دارند داشته هایشان از دست برود
آنها می دانند وجود آزادی رسوایشان می کند
پس به بدترین شکل ممکن آن را هجو می کنند .


* آزادی فکر و بیان کی بدست می آید ؟
آن گاه که بتوان خودکامگان را با قوانین و هنجاری درست مهار کرد .


* چه کسانی بزرگترین مدافعان آزادیند ؟
از خود گذشتگان
آنانی که قدرت را بدون ترس به دیگری واگذار می کنند .


* آزادی دارای چه ویژه گی اساسی است ؟
ارزیابی و نقد ، بزرگترین ویژه گی آن است .
آنگاه که ارزیابی نباشد کاستی ها بر ملا نمی شود .
پلشتی روز افزون می گردد و نامردمان به نابکاری خود ادامه می دهند .


* آیا از دیدگاه شما آزادی تنها در اندیشه و بیان خلاصه می شود ؟
رسیدن به چنین هدفی خود موجب پیدایش آزادی در میدانهای دیگری همچون اقتصاد می گردد .


* آیا واژه آزادی برای ایرانیان وارداتی است ؟
ایرانیان خود نخستین منادیان آزادی بوده اند
آزادی همواره یکی از خواسته های مهم مردم ایران بوده است
مجلس ریش سفیدان در تمامی سلسله های باستانی ما وجود داشته است .
در دوره اشکانیان بارها این مجلس پادشاه ایران را تغییر داد .
حال آنکه اروپا در دست فرمانده هان نظامی بود .
آزادی در ایران نه تنها وارداتی نیست بله زایشگاه و رویشگاه آن نیز هست .


* چرا خودکامگان نمی توانند خواست رسیدن به آزادی را ، از اذهان مردم پاک کنند ؟
چون آزادی آمیخته است با سرشت آدمی .
آدمها می خواهند در سرنوشت خود و فرزندانشان سهیم باشند .
نداشتن آزادی موجب بغض و کینه همگانی می گردد .


* چرا عده ایی آزادی خواهی را نتیجه و برآیند میل حیوانی انسان می دانند ؟
آزادیخواهی برآیند پاک ترین منش آدمیست .
نتیجه خرد است .
خواستی است آسمانی .
تنها کسانی در راه آزادی گام بر می دارند که خواسته های فردی خویش گذشته اند .



منبع :
http://www.khatkhati1360.blogfa.com

آزادی بیان

گفت آزاد شدی، هرچه دلت خواست بگو
فقط هر نکته که بی مورد و بی جاست نگو
فی المثل از ملخ و عقرب و از مار بگو
ولی از مرغ و از آن گربه که زیباست نگو
یخمک و پشمک و کشک است تماما آزاد
ولی از نرخ پنیر و شکر و ماست نگو
تو ز امثال و حکم گوی سخن پشت سخن
و از آن مردک مجنون که دیوانه لیلاست نگو
ز ره و راهی و سالک یک نفس حرف بزن
ولی از سنگ وز آن درد که در پاست نگو
بگو از آنکه بخفت و خبر از سیل نداشت
ولی از هر که نشست یا که بپاخاست نگو
نکته هرچند عیان است، بیانش منما
و دگر نکته که مخفی و نه پیداست نگو
بگو از کوچه گذشتی ، بر آن جوی نشستی
ولی از آنطرف کوچه که دعواست نگو
حرف دیروز مزن چونکه به امروز رسید
نقل امروز که خود دیشب فرداست نگو
مژده، آزاد شدی هرچه دلت خواست بگو
فقط از صد کلمه یک کلمه "راست " نگو

ایمان فخار


منبع :
http://www.khatkhati1360.blogfa.com

::::: سخن سراي بست آي آر :::::

اگر شناخت زن و مرد نسبت به ویژگی های درونی و بیرونی یکدیگر بیشتر گردد کمتر دچار گسست می شوند . ارد بزرگ

آدمهای پاک نهاد درهای وجودشان را پس از ناسپاسی می بندند نه پیش از آن . ارد بزرگ

هر چه بلند پروازتر باشید تپش دلتان کمتر خواهد شد . فشار و دردهای روانیتان نیز . ارد بزرگ

پیرامونیان ما چه بخواهیم و یا نخواهیم بر اندیشه های ما اثر خواهند گذاشت . ارد بزرگ

اگر دیگران را با زیباترین منشها و صفات بخوانیم چیزی از ارزش ما نمی کاهد بلکه او را دلگرم ساخته ایم آنگونه باشد که ما می گویم . ارد بزرگ

آنکه درست سخن نمی گوید داناترین هم که باشد همگان بی سوادش می پندارند . ارد بزرگ

آرمان و انگیزه هویدا ، ویژگی آدم کار آمد است . ارد بزرگ


منبع : .:.Best-ir.com.:.: تالار گفتمان
http://www.best-ir8.com/ftopicp-912124.html

سخنان دانشمند بزرگ ایرانی، اُرد بزرگ

1- اندیشمندان راشایدبتوان نادیده گرفت ویا بزورخفه شان نمود! اماتاریخ، گواه هزاران سال فریادرسای آنان بوده و هست. ارد بزرگ
2- اسطوره ها زاینده اند ! آنان برای فرزندان سرزمین خویش همواره امید به ارمغان می آورند . ارد بزرگ
3- هیچ گاه از راستی و درستی خویش آزرده مباش چون همیشه در انتهای هر داستان تو برنده ایی ! . ارد بزرگ
4- میهن دوستی مانند مهر به مادر ارزشمند و نیکوست . ارد بزرگ
5- با فریب شاید بتوان چیزی بدست آورد اما در نهایت همان دستاورد مایه تباهی خواهد بود . ارد بزرگ
6- نخستین گام در راه پیروزی ، آموختن ادب است و نکو داشت دیگران . ارد بزرگ
7- هنر خوراک روان و هنرمند آفریننده آن است . بارگاه هنر با هیچ جایگاهی درخور ارزیابی نیست . ارد بزرگ

ادامه مطلب در وب سایت آقای احمد نوری

http://aayas1140.mihanblog.com/post/11

زندگی نامه ارد بزرگ به قلم احمد نوری

زندگی نامه ارد بزرگ

خلاصه زندگی نامه :

- بی شک ارد بزرگ برجسته ترین اندیشمند حال حاضر ایران است .
- اندیشه های او در کتابی با عنوان آرمان نامه گرد آوری شده است .
- روح میهن پرستی و توجه ویژه اش به انسانیت بر سراسر نوشته هایش حاکم است .
- تا کنون در دهها کتاب به اشکال گوناگون به طرح نظریات و افکار او پرداخته اند .
- دو نظریه مشهور دارد به نام های قاره کهن و کهکشان بزرگ اندیشه .
- دارای هواخواهان بسیار در رده های مختلف کشورهای آسیای میانه است .
- از دوستانش می توان به احمد شاه مسعود اشاره کرد و بسیاری معتقدند احمد شاه مسعود در پنج سال پایانی زندگی خود به خاطر ارتباط با او از یک چریک صرفا مذهبی تبدیل به یک مبارز ملی شد.
- داده های موتور جستجوگر گوگل نشان می دهد او پر طرفدارترین نخبه زنده ایرانیست.
- ریشه خانواده گی او را در تبار سلجوقیان می دانند همانهایی که شاهنامه را تکثیر کردند و تاریخ خورشیدی را در مقابل تاریخ قمری به ایرانیان عرضه نمودند .
- پارسی زبانان از پند های اخلاقی و اجتماعی او بیشترین استقبال را نموده اند .

زندگی نامه و بیوگرافی ارد بزرگ :
بی شک ارد بزرگ یکی از برجسته ترین اندیشمندان حال حاضر ایران است نگاهی سطحی به زندگی و آثارش ما را چنان شیفته خود می سازد که می توان با نوای صدایش رقصید و پیش رفت اندیشه های او وجوه مختلفی دارند که قوی ترین وجه آن توجه ویژه اش به اخلاقیات و پاک زیستی انسان است. توجه ویژه ارد به اخلاقیات باعث نمی شود رازهای زندگی مدرن امروز را در نظر نگیرد ، فرآیند و بازده اندیشه خردگرایانه او موجب پیراستن ناراستی هاست .
حوزه فلسفه اجتماعی اش ریشه در سنت ایران باستان دارد می توان او را میهن پرست ترین اندیشمند صد ساله اخیر ایران دانست جایی که می گوید :
ستایش گران میهن ، زنان و مردان آزاده اند .
و یا :
میهن پرستی ، همچون عشق فرزند است به مادر .
بجز ایران بسیاری در کشورهای فارسی زبان حوزه فرهنگی ایران از مریدان ارد محسوب می شوند . این مسئله به جوانان و محیط های دانشگاهی ختم نمی شود گاهی در بین سیاستمداران و افراد نام آشنای کشورهای آنها هم می توان کسانی را دید که به جهات مختلف به او دل بسته اند بمانند این مطلب که از سایت موسسه مطالعاتی فرهنگی روسیه, آسیای مرکزی و قفقاز (ایراس) برداشت نموده ام :

ادامه مطلب را در لینک زیر (سایت همیشه خدا با من است ... ) بخوانید :

http://aayas1140.mihanblog.com/post/12

جملات حكيمانه و پندهاي زيبا از ParsiGold Forums

ن گاه هر کاری که از شما سر بزند سرشار از عشق و شور زندگی خواهد بود .
باربارا دی آنجلیس

****

گنج هائی که در قلب هستند ، قابل سرقت نیستند.
ضرب المثل روسی

****

جنگ با روزهای سخت است که ما را پولادین می سازد .
ارد بزرگ

****

هر اقدام بزرگ ابتدا محال به نظر می رسد.
توماس کارلایل

****

غذا را سبک کن تا ازمرض ایمن شوی .
جالینوس حکیم

****

اگر زندگی با تو سرناسازگاری دارد تو با او سازش کن.
اسپارت

****

کیش خوب همانند فوتبال خوب است، حرف نمی زند ، عمل می کند.
کن بلانچارد

****

اگر آدمیان می دانستند بخشندگی چه داشته بزرگیست هیچ گاه از آن دوری نمی گزیدند .
ارد بزرگ

****

از زندگی خود لذت ببرید، بدون آنکه آنرا با زندگی دیگران مقایسه کنید.
کندورسه

****

تصمیم بگیرید که چه می خواهید و مشخص کنید که چه عاملی مانع رسیدن به آن خواسته است.
آنتونی رابینز

****

هر چه بیشتر عشق بورزید ، عشق و شور زندگی بیشتری به شما روی خواهد آورد .
باربارا دی آنجلیس

****

گردن کشان خیلی زود برده آدمهای بد کردار می گردند .
ارد بزرگ

****

اگر همسر شما در اثر فشار کار ، سخنان دلسرد کننده ای می گوید معنی اش آن نیست که به آخر خط رسیده اید . معنی اش آن است که همسر مورد علاقه شما به محبت و حمایت بیشتری نیاز دارد.
آنتونی رابینز

****

یکی از ناشناخته ترین لذتها در زندگی حرف زدن با خویشتن است.
فرانسیس رواتر

****

منشاء غم های گران را بیشتر در وجود خود جستجو کنید تا در وجود دیگران .
پل پوژه

****

وارون بر رشد و شکوه دانش آدمی ، ریشه ادب و منش آدمها ، از دوران دیرین تا کنون بسیار اندک دگرگون شده است . ادب تازیان ، مردم افرنگ و یا خاور نشینان کمترین دگرگونی را در خود داشته است . آنچه دگرگون شده دانش و خرد است . اما ریشه همان دردهای دیرین خویش را بر پشت دارد .
ارد بزرگ

****

اگر بدنبال فرصت ها بگردیم چند برابر می شوندو اگر آنها را نادیده بگیریم ، از میان می روند.
جان ویکر

****

هرگاه کسی که نیکی می کند ، با نتیجه آن خود را مشغول نسازد، آنوقت حس غضب و خود خواهی در قلب او خاموش می شود.
بودا

****

هر چه بلند پروازتر باشیم به رازهای کمتری بر می خوریم .
ارد بزرگ

****

همیشه به خاطر داشته باش هرگاه به قله رسیدی، همزمان دره ای عمیق نیز در کنارش دهان باز خواهد کرد. اگر می خواهی به بهشت دست پیدا کنی، ریشه های تو باید در خود جهنم پا بگیرند.
اشو

****

اگر شاد بودی آهسته بخند تا غم ناراحت نشه و اگر غمگین بودی آرام گریه کن تا شادی نا امید نشه .
چارلی چاپلین

****

قابلیت انعطاف ، باعث می شود که نظرات تازه ای پیدا کنید و به نتایج تازه تری برسید.
آنتونی رابینز

****

کارتان را با عشق انجام دهید با شکر و قدردانی تمام به سر کار بروید و با عشق و شور تمام به آن دل بدهید . این یگانه شغل و تنها وظیفه اصلی شما بر روی زمین است . اینکه عشق بورزید . می توانید آن را هر زمان یا در هر کجا نیز انجام دهید. هرگاه خود را با تمامی وجود وقف لحظه لحظه ی شغل ، کار و نیز زندگی تان کنید . آن گاه موفقیت و دستیابی واقعی را تجربه خواهید کرد و رضایت و اقناع حقیقی را احساس خواهید نمود .
باربارا دی آنجلیس

****

رایزنی که کار ، اجرایی می کند ، قابل اعتماد نیست .
ارد بزرگ

****

کسی که می خواهد درو کند ، باید بکارد.
مثل آلمانی

****

انسان دانا به جای آنکه در انتظار رسیدن فرصت خوب در زندگی باشد، خود آنرا به وجود می آورد.
فرانسیس بیکن

****

باید خود را مقید کنیم که از اشتباههای خود پند بگیریم، نه اینکه به خود بپیچیم و خویشتن را ملامت کنیم .
آنتونی رابینز

****

هیچ هنجاری نمی تواند فراتر از جان بی گناهی باشد چه باژ باشد و چه غیر آن .
ارد بزرگ

****

آنان که از خود عشق ساطع می کنند ، با عشق زندگی می کنند و با عشق نیز نفس می کشند دیگران را به سمت خود می کشانند .
باربارا دی آنجلیس

****

شکر گزاری نه تنها بزرگترین فضیلت است ، بلکه منشاء سایر نیکی ها نیز هست.
سیسرو

****

گر یکی از مشتاقان کتاب هستید بزرگترین خوشبختی جهان را دارا هستید.
ژول کاراوتی

****

قانون اساسی هر کشور نمای ساختار آن سرزمین است و ناراستی آن ، سستی و پلشدی در پی دارد .
ارد بزرگ

****

حافظه خوب ، حافظه ای است که بداند چگونه امور بی اهمیت را فراموش کند.
کلیفتون فادیمن

****

بزرگترین فن زندگی استفاده از فرصت های بی نظیری است که بر ما می گذرد.
سالوبیل

****

هدفمندان دارای دلدار ، فرهمندانند .
ارد بزرگ

****

رمز رسیدن به هدفها، شرطی کردن ذهن است . دست کم روزی دوبار ، هدفهایی را که نوشته اید بررسی کنید .
آنتونی رابینز

****

ایمان تنها زاده ی عشق و شور زندگی است هر گاه به عشق و شور زندگی تسلیم می شوید و بر نیاز و گرایش خود به خوشبختی و خوشحالی ، رضایت و حقیقت صحه بگذارید خود به خود به سر چشمه ی زندگی می پیوندید که درون خود شما وجود دارد. ناگهان حس بالایی از قدرت ، هدفمندی و ارتباط با چیزی به مراتب بزرگتر از آن چه تا آن زمان آن را به عنوان " خویشتن خویش " می شناختید ، سر تا سر وجود شما را فرا خواهد گرفت. آن گاه در می یابید که ایمان همان امید و امیدواری نیست و اصولا هیچ ارتباطی نیز با آن ندارد. در خواهید یافت که ایمان نوعی خود باوری و اعتماد به نفس است. ایمان به نوعی علم به این که آگاهی و شعور کیهانی به شکل " شما " و " در شما " به جریان افتاده و به کار گرفته شده است .
باربارا دی آنجلیس

****

برای مطالعه بقیه مطلب به لینک زیر مراجعه کنید :

http://forum.parsigold.com/archive/index.php/t-42755.html

ارد بزرگ از مشاهیر بنام امروز ایران

اگر بخواهیم نام یک نفر از کسانی را که در جهان آزاد دیجیتال بسیار از او یاد می شود و نوشته ها و سخنانش هر جایی دیده می شود را ببریم "ارد بزرگ" یکی از آنها خواهد بود ، در مطلب زیر با این انسان عالم بیشتر آشنا می شویم :

خلاصه زندگی نامه :

- بی شک ارد بزرگ برجسته ترین اندیشمند حال حاضر ایران است .

- اندیشه های او در کتابی با عنوان آرمان نامه گرد آوری شده است .

- روح میهن پرستی و توجه ویژه اش به انسانیت بر سراسر نوشته هایش حاکم است .

- تا کنون در دهها کتاب به اشکال گوناگون به طرح نظریات و افکار او پرداخته اند .

- دو نظریه مشهور دارد به نام های قاره کهن و کهکشان بزرگ اندیشه .

- دارای هواخواهان بسیار در رده های مختلف کشورهای آسیای میانه است .

- از دوستانش می توان به احمد شاه مسعود اشاره کرد و بسیاری معتقدند احمد شاه مسعود در پنج سال پایانی زندگی خود به خاطر ارتباط با او از یک چریک صرفا مذهبی تبدیل به یک مبارز ملی شد.

- داده های موتور جستجوگر گوگل نشان می دهد او پر طرفدارترین نخبه زنده ایرانیست .

- ریشه خانواده گی او را در تبار سلجوقیان می دانند همانهایی که شاهنامه را تکثیر کردند و تاریخ خورشیدی را در مقابل تاریخ قمری به ایرانیان عرضه نمودند .

- پارسی زبانان از پند های اخلاقی و اجتماعی او بیشترین استقبال را نموده اند .

ادامه مطلب را در آدرس زیر بخوانید :

http://243.blogfa.com/post-24.aspx

ـ* فرگرد میهن * آرمان نامه ارد بزرگ بقلم فرزانه شیدا

بعُد سوم آرمان نامه ارد بزرگ

*ـــ*ــــــــ* فرگرد میهن * ـــــــ*ــــ*

در این بخش از فرگرده ها به بخش فرگرد میهن می رسیم وافکار اندیشمند وفیلسوف ایرانی ارد بزرگ را به تحلیل می نشینیم همانگونه که بسیار شنیده ایم درکنار نام مادر واحساس قوی وپراز عاطفه ای که انسان به مقام " مادر" دارد وهمچنین اورا عزیزترین خویش میداند " مام وطن" نیز کلامی ست که به آن غریبه نیستیم چرا که درکنار ارج وقرُب وارزش مادر , " میهن نیز" , حرمت خویش را در قلب انسان دارا ست .ومی توان گفت , همانگونه که انسان به آنچه از آن اوست خُو وانس گرفته وآنرا دوست میدارد ( " وطن" نیز بخشی "مهم واساسی" از زندگی اوست "!) . برای مثال وقتی شما به خانه ی کوچک یا بزرگ خویش را که بسیار دوست میداری و برحسب عادت بآن خو گرفته وبه آن رسیدگی کرده وسالها با آن سر کرده ای به آن علاقمند بوده و دوستش داری ، (وطن نیز به همانگونه در روح ودل انسان جایگاه خویش را دارا ست) . و همانگونه که وقتی ناچار شویم که خانه ی خود را ترک کنیم ( حال به هردلیل که میخواهد , باشد !*) همیشه بعلت انس والفتی که به آن داریم بدون تردید و بی شک ترک آن برایمان راحت وآسان نیست و نخواهد بود. گاه حتی ممکن است خانه ی بزرگتری را نیز صاحب شده باشیم اما موقع خروج از خانه ی اول , همیشه , بی تردید باز می گردیم ونگاه دوباره ای بر آن انداخته وگاه خاطراتی را مرور می کنیم حتی اگر در آن خانه به ما سخت نیز گذشته باشد و یا درآن خانه آنگونه که باید معنی راحتی وآرامش را نفهمیده باشیم اما بازهم " نهاد آدمی " بسیار زود به آنچه " در تکرار" باشد " خو وانس " می گیرد!. من خود ، هنوز بعد از گذر 30 /35 سال تکه ای از کاغذ دیواری اتاق کوچک خانه ی کودکی ونوجوانی خود را بیادگار برداشته ام چراکه در آن سالهای کودکی خویش را گذرانده و بخشی از زندگی پرالتهاب نوجوانی را نیز در آن طی کرده بودم ، واولین شعرخود را هم نیز درهمان خانه وآن اتاق سروده بودم و همچنین بدلایل بسیاری آن مکان راچه آن موقع چه همیشه دوستش داشتم وهنوز نیز اینتکه خاطره را درکنارخود دارم البته با اینکه آنزمان ما قرار بود تنها به خانه دیگری ,درهمان محله نقل مکان کنیم واین خانه ی بزرگ حیاط دار نیز با درختان آلبالو وسیب و خرمالو وانگور وگلهای جورواجور وبسیار زیاد از رُز گرفته تا و انواع دیگر گلها ی چندین باغچه های مادرم در حیاط, یادگار بخش عظیمی ازکودکی و نوجوانیم بود و صاحب جدید تمام خانه راهمراه حیاط آن که جایگاه بازی منو خواهران ویگانه برادرم بود تبدیل به دو آپارتمان چند طبقه کرد ! که بجای آن طیبعت زیبا , اتاقهای کوچک وتنگ هر آپارتمان را اجاره داد ه و خود نیز در یکی ار انها زندگی میکرد. و بدین گونه نیز بود که میخواهد بخاطر جمعیت زیاد باشد وکمبود محل سکونت یا طمع برخی مالکین برای پول بیشتر اکنون تهران که فقط حیاطهای بسیارش با درختان سبز درهوای ایران تاثیری مطلوب وخوشایند داشته واز آلودگی هوا نیز میکاهید بیشترتبدیل به آپارتمانهای بظاهر زیبا اما در درون کوچک وبدون حیاط شده است , که نه تنها فضای بازی کودکان که بازی حق مسلم دوران آنان است در آن وجود ندارد بلکه در حیاط خانه نیز دیگر همسایه های همان آپارتمان اجازه نمیدهند که کودکان در حیاط نیز بازی کرده ویتامین لازمه بدن خویش را بطور طبیعی ورایگان از خورشید

تامین نمایند ونور خورشیدی که خود زاینده وتولید کننده ی (ویتامین ب *) ضروری وموثری برای انسان بوده وهست ,در پشت بلندای برجها وساختمانها گم شده وکوچه های وطن عزیزمان جز سایه های این برجکها هیچ بخود نمی بیند .واگرچه در تهران در طی سالهای گذشته از فضاهای خالی وبدون سکونت مکانی با وسایل بازی برای کودکان ساخته اند اما اینکه مادری مجبور باشد برای بازی کودک خود واستفاده او از فضای محیط بازی , حتما

همراه او از خانه خارج شود حال یا کارمند باشد یا خانه دار جهت

اینکه مراقب او در خارج از محیط امن خانه باشد کاریست که شاید با

دغدغه های امروز برای افراد مقدور نباشدوبرای همین در اکثر کشورهای جها ن

فضاهای آپارتمانی را دایره مانند یا مستطیلی میشازند که در میانه ی این

آپارتمانها فضائی عمومی وجود داشته باشد تا کودکان زیر نظر ونگاه خانواده بتوانند در محیطی امن وبدون مزاحمت یا شکایت همسایه ها بازی کنند و خانواده قادر باشد از دورن پنجره ی خود مراقب فرزند خود نیز باشد. بهرحال برای من از آن حیاط وآن خانه ی خاطره ها بمانند بسیاری دیگر از خانه های قدیمی وحیاط دار ایران اثری بر جا نمانده است و جدائی وازدست دادن حتی شکل وفرم آن مکان حتی بسیار رنج آور و تاسف برانگیز بود . حال فکر کنید که این مکان " وطن " منو شما باشد ودرعین حال دیگراین خانه, یک خانه ی خالی نباشد بلکه انباشته از انسانهائی باشد که از ریشه و اقلیم تو هستند وکسی بخواهد خانه آنان را صاحب شده وخراب کند که حتی اگر به فکردوباره سازی آن است اما دیگر آن را از آن خود بداند! چیزی که مسلم است این خواهد بود که منو شما تاب آنرا نخواهیم آورد که روزی خانه ای را که متعلق بماست , ناشناسی آمده وتصاحب کند واز آن پس او خود را مالک ولی ما مستاجرا ن او باشیم ودرعین حال این نیز ممکن نیست که منوشما خانه ای را که متعلق به تعدا د زیادی انسان دیگر است بدون آنکه , دیگران را به حسا ب بیاوریم بنام خود به شخص ثالثی فروخته وآنرا جزئی از مالکیت شخصی خود بدانیم که در باب " کشور ووطن " ( این خانه ی وطن " میراث " همه ی ماست *)!


* میهن دوستی ، دسته و گروه نمی خواهد ! این خواستی است همه گیر ، که اگر جز این باشد باید در شگفت بود . * ارد بزرگ


واین دیگر ثروت وارثی نیست که ما به تنهائی صاحب شخصی آن باشیم تا بخواهیم به هردلیلی آنرا به حراج گذاشته یا بدیگری هرکه میخواهد باشد بفروشیم.

در باب وطن هم همینگونه ست میهن

ثروت وارث ملی ماست که هرکس یبه نوبه خود درا آن سهمی دارد اما هرگز

یگانه مالک آن نیست

و انسانها درنهاد خویش , بهر چیزی که بدان وابسته هستند

دلبستگی وعلاقه پیدا میکنند ولی وطن چیزی بالاتر از یک اتاق یک خاطره

ویک شئی است که مابتوانیم خرابی آنرا بنگریم وهیچ نگوئیم و درست بمانند

این است که کسی مرا ازاتاقم خانه ام بزور بیرون بیاندازد وبخواهد انرا

خراب کند یا نه آنرا مجدد بسازد وبه بهترین شکل هم بسازد بشرط آنکه

خانه ای که مال من بود ازاین ببعداو مالکش باشد وزین پس, من مستاجر او

باشم ومسلم است که با چنین چیزی هیچ کسی در زندگی طاقت قبول و پذیرش

اینرا نخواهد داشت که زیر بار رفته وبراحتی پذیرای چینین چیزی باشد

وطن نیز درست همین خانه ی منو شماست واحساسی که ما به آن داریم

احساسی کاملا طبیعی ست که بر زادگاه خود وجائی که در ان رشد یافته ایم داریم

در نتیجه همانگونه که به مادر خود خانه ی خود وهرچه را که از لحاظ عاطفی

سالهای با آن بوده وبه آن انس گرفته دوستش داریم به همان شکل نیزچنین احساسی

را دردل خود نسبت به میهن ومام وطن احساس میکنیم


* میهن پرستی و آزادیخواهی کلید درمان بسیاری از ناراستی هاست . ارد بزرگ


این احساس عشق ودلبستگی نسبت به محله ی ما شهر ما وسرانجام وطن ما نیز

وعلاقه ومحبت ما را نیز بخود جلب میکند حتی آنان که بدلایلی از کشور

خویش تبعید میشوند ,هرگز مهر وطن وعشقی را که بوطن خویش داشته اند

از یاد نمیبرند بلکه اگر خشمی نیز دردل داشته باشند ,خشمی بر وطن نیست ,

بلکه بر عاملان این تبعید بوده و خواهد بود

درنتیجه ترک وطن به حد ترک مادر بر هرانسانی سخت ودشوار است .

* میهن پرستی ، همچون عشق فرزند است به مادر . ارد بزرگ

حتی اگر موقعیتها وامکانات بیشتر وبالاتری در زندگی نصیب او گردد

یا گردیده باشد یا بداند رفتن او از وطن نتیجه ای بهتر وخوشبختی بیشتری

را ببار خواهد آورد!.

وعلت آن این است که انسان نمیتواند به هیچ شکلی بطور کامل ریشه های

تنه ی هستی خویش را از خاک وآب اجدادی خویش بریده وبرای همیشه

درخاکی دیگر بروید ٬بی آنکه ز یاد برده باشد که اینجا که هست

آنجائی نیست که شاخه های وجودش ,ریشه های هستی اش پا گرفت

وجان گرفته وبه رشد رسید .

وآنان که با خروج از وطن خویش برای همیشه از نگاهی به پشت سر

خود وبه کشور خود سرباز میزنند وبراحتی جذب دنیای خارج گشته

ودرآن حل شده وماهیت واقعی خویش را فراموش میکنند

بمانند دلقکانی هستند که تنها ادای کسی دیگر بودن را در آورده

وهرگز خود واقعی خویشرا باز نیافته اند تا توان آنرا داشته باشند

که در یابند هر انسانی متعلق به اقلیم و مکان وجایگاه خویش است

* آنگاه که آزادی فدای میهن پرستی می شود و وارون بر این میهن پرستی

و هرچقدر هم , در حد دنیائی ؛ دانش و امکانات نیز وحتی سبک وروش بهتر

زندگی در جائی دیگروجود داشته باشد باز قادر نیست و نمیتواند ذات آدمی را

تغییر داده واز او چیزی جز آنکه درنهاد خویش است, بسازد .

و این نیز بسیار عادی ست که انسان در پی علم ودانش بیشتر به سفر

وسفرهائی رفته تا بدینوسیله امکان بهتری برای خویش وتجربیات ودانش خود

فراهم آورد تا توانائی آنرا داشته باشد که بر رشد فکری وامدیشه های خویش

بیافزاید وخود را نیز به مقام بهتری در زندگی برساند

کمااینکه بیشترین فیلسوفان ودانایان عالم بارسفر های بسیاری را بردوش

کشیده اند

چه در روزگاران دور با کمترین وسیله حمل ونقل وگاه حتی پیاده وچه بعد

از آن واین خود باعت تجربیات ودانش بیشتر آنان گردیده است .

اما تمامی آنان که نامی ازخویش برجای نهاده اند برخلاف صوفی مسلکان

دراین فکر متحدند که اگرچه دلبستگی وابستگی برای انسان نیازی

طبیعی ست اما دلبستگی بیش از حد ووابستگی بی اندازه جز اینکه تولید

اندوه ودرد ورنج وافسردگی وحتی کاهش طول عمر است سود دیگری

نخواهد داشت

انسان فانی ست وآنچه انسان بر آن دل می بندد نیز فانی ست .

لذا دلبستگی ووابستگی بیش ازحد به آنچه فانی ست نیز بی مورد است


* برآزندگان و ترس از نیستی؟! آرمان آنها نیستی برای هستی میهن است.

* ارد بزرگ

ومسلم است که انسان نیز با عمر انسانی خود یا آنچه دوست دارد سرانجام به

طبیعت عمر از دست میدهد چه خود به پایان زندگی خویش میرسد

و برخلاف دنیا که تا همیشه چه باما چه بعد ازما میماند و وطن نیز چون دنیا

با نسل های بعدازما ادامه ی حیات میدهد اما برشکل آنکه در پی دانشی بوده ویا

در طول زندگی تجربیات وتحصیلات وسفرهایش ازاوسنگ زیرین آسیابی را

ساخته باشد و علم ومعرفت ودانش او نیز زبان زدی شده باشد هرگز براین مسلک

معتقد نیست که اردبزرگ در باب صوفیان میگویند:

* صوفی مسلکان برای آنکه افکار اهریمنی خویش را گسترش دهند

می گویند نیاز را باید از بین برد چون نیاز سبب دگرگونی می گردد

و دگرگونی از دیدگاه آنان رنج آور است ! حال آنکه هدف آدمی از زیستن پیشرفت

و درک زوایای پنهان دانش است .بجای گوشه نشینی و خرده گیری باید با ابزار دانش

سبب رشد میهن شد و امنیت را برای خود و آیندگان بدست آورد .* ارد بزرگ



درعین حال می بایست فرقی نیز در بین صوفی مسلکی با صوفی مسلکان دیگر

قائل باشیم چراکه عده ای ازاین صوفیان درعین آنکه نیازهای خویش را

از دنیای دنیوی برطرف نموده اند

اما عشق وعاطفه صوفیان به آنچه برآن مسلک دارند خود نیز باز همان نیاز

همان دلبستگی ووابستگی را در وجود ایشان نگاهداشته است و دراصل

هدف صوفیان نیز از( رهائی از نیاز) بر اساس این نیست که از( عاطفه و

عشق وتعهد ی که در طبیعت انسانی ست سر باز زنند بلکه هدف آنان

لذایذ آنی زندگی ست و وابستگی ودلبستگی به مادیات وبه آنچه که بدون

آن انسان آزاده تر , سالم تر ورها تر خواهد زیست چون زندگی در شهر

وابستگی یا عشق به مادیاتی چون اتومبیل, خانه, ثروت, طلا وامثال این ,

که بردگی روح بشر بشمار میرود و چنانچه که انسان قادر نباشد بدون این

تجملات زندگی بگذراند آنگاه فردیست که برده زندگی ومادیات آن گشته واز

ارزشهای واقعی زندگی که بسی باارزش تر از اینهاست محروم میگردد.

درعین حال شما درمیان بزرگان واندیشمندان وفیلسوفان وکسانی که بنوعی

در زندگی نامی از ایشان بجا مانده است کسی را نیز پیدا نخواهید کرد که

عاشقانه وطن خویش را دوست نداشته باشد و حتی بااینکه امکانش نیز بوده

که دانشمند وبزرگی , به دلایلی تمامی سالیان عمر خویش را نیز دور از

وطن بسر برده باشد, اما همیشه وهمواره وطن زادگاه اولیه واخرین

اوست که چون مادر به آن عشق میورزد

* ستایش گران میهن ، زنان و مردان آزاده اند . * ارد بزرگ

وآنان که به سهولت جذب کشوری میگردد که مهاجر آن بوده است

وبی آنکه ماهیت اصلی خویش را پاس بدارد از هرآنچه بوده وهست

سر باز میزند ،حتی در نگاه مردم کشور ثالث نیز آنگونه که باید ارج

وارزشی ندارند

وهیچگاه نیز بعنوان فردی که خود را میشناسد اعتبار شخصی نخواهد یافت

چونکه آنانکه در کشور خود زندگی میکنند ومهاجرانی را درکنار خویش

قبول میکنند وپذیرای این هستند که در مملکت شخصی خود فردی ایرانی/

پاکستانی /عرب وویتنامی و... را جزئی از هم کشوری های همکار

وهمسایه ی خود دانسته ,نیز نیازمند این است که بداند آنکه را که

درهمسایگی خود پذیرفته ومهاجری ست که درمحدوده ی محل ومکان او

زندگی میکند ،چگونه آدمی ست وآیا فردی هست که درکنار او امنیت وآرامش

خانه وخانواده ومحله ای حفظ شود یا خیر.


حال فکر کنید با شخصی روبرو شود که هیچگونه "وابسته گی عاطفی " به

هیچ چیز هیچ کس وهیچ کجا ندارد چیزی بنام " وطن "را درکل فراموش

کرده است و فکر میکند درجامعه ی فعلی میتواند کاملا خودرا حل کرده و

با آن یکی شود , مسلم است که هیچکس به چنین آدمی اعتماد نخواهد کرد

چراکه , کسی که درمورد "وطن وکشور زادگاه خویش "براحتی عنوان

میکند که : من تعلقی بدانجا ندارم

و یا بهر دلیل دیگر میگوید: آن کشور دیگر" وطن من "نیست واکنون "وطن "

من جائی ست که در آن زندگی میکنم !,

**ابلهان در سرزمین های کوچک همواره سنگ کشورهای بزرگ را

به سینه می زنند و هم میهنان خویش را تشویق به بخشش میهن و

ناموس خود می کنند . ارد بزرگ*

چگونه میتواند این اعتماد را بر شخص مقابل خود تولید کند که فردا او به

همان همسایه به همان شهر وکشور فعلی خویش پشت نخواهد کرد وبه انکار

آن نخواهد پرداخت؟!

( انسان ها, در اعمال خویش عنوان گر ومعرفی کننده ی

" شخصیت خویش هستند " )

وزمانی که رفتارما نماینده این باشد که ماانسانی نیستیم که تعلق خاطری

داشته باشیم , آنگاه به دیگران نشان داده , درواقع بدین وسیله بی آنکه خود

بدانیم اعلام کرده ایم که :

بمن اعتماد نکن چراکه من فردا بتو نیز پشت خواهم کردوهرگز نمیتوانی

درهیچ چیز بروی من حساب کنی !چرا که من خود را وابسته ومقید به

هیچ چیز وهیچکس وهیج جا نمیدانم وزمانی که توانستم به مام وطن خود پشت

کنم , گذشتن از دیگر چیزها نیز به سهولت برای من امکان پذیر است!

وبراستی هم چنین رفتاری درافراد متقابل ما در کشور ثالثی ,اثری جز این

وفکری جز این را تولید نخواهد کرد چراکه انان خود روز ملی کشور خویش

را روز ملی کشور خویش را بسیار محترم داشته ووطن را چون مادر چون

بهترین وعزیزترین چیزی که در زندگی آنان وجود دارد با عشق دوست میدارند

وبه کودکان خویش نیزمی آموزند که وطن عزیزومحترم است وبااحترام به

میهن وشرکت درمراسم روز ملی خود یادآور این برخود کودکان وحتی

دولت خود میشوندکه ملتومردمان این کشور بیاد میهن هستند و وآنرا ارج

نهاده وبه هرچه در آن میگذرد توجه دارند ودر زمان مناسب نیز هم خود هم

فرزندان ایشان خدماتی را که نیازمند یک زندگی خوب در یک کشور است

درقبال آنچه از میهن خود دریافت میکنند باز پس میدهند که آن رفتن به سربازی

یا کارکردن با عشق و علاقه در کشور خویش است

* سرپرستانی که از ارزش سربازی می کاهند ، و پدر و مادرانی که ،

پیشدار میهن داری فرزندان خویش می شوند ، به کشورشان

پشت کرده اند .* ارد بزرگ

چرا که این یک رابطه دوجانبه ویک همزیستی درست بین ملت ودولت خواهد بود

که بمانند همان زنجیره غذائی در طبیعت که پیش ازاین در فرگرد ی از آن

سخن گفتیم این نیزباز در زندگی ملل نیز تاثیری بسزا جهت پیشرفت هماهنگی

ویکپارچگی ک ی در گردش چرخه ی زندگی را دارد.

راهی را که در زندگی برگزیده ایم می تواند برآیند بازخورد کنش دیگران ، با ما باشد .

پرسش آن که :آیا ماخویشتن خویشتنیم ؟و آیا همواره باید پاسخگوی برخوردهای

بد دیگران باشیم ؟این پرسش ها را که پاسخ گفتیم ! آزادی در ما بارور می شود

.وپس از آن ، آرمانی بزرگ همچون

عشق به میهن در چشمه وجودمان جاری می گردد . ارد بزرگ



ومسلم است که این کنش وواکنش در برابر عمل وعکس العمل وبازدهی

درمقابل گرفتن و گیرندگی نیز هست یعنی بشکلی دوجانبه دولت ومیهن

درخدمت ملت وملت درخدمت دولت است

بیاد حکایتی از گلستان سعدی افتادم که جا دارد از آن نیز برای شما

حکایت ذکر شده رانیز تعریف کنم :

درویشی مجّرد ( یعنی* وارسته وبی نیاز به مادیات دنیوی دنیا)در گوشه ای

نشسته بود.پادشاهی بر او بگذشت ( پادشاهی از کنار او گذشت* )

درویش زآنجا که ملک قناعت است , سر ببر نیآورد

(به این خاطرکه درویش به قناعت وآنچه در زندگی داشت راضی بو در آرامش

بود*حتی برای نگاه کردن به پادشاه سرخود را بلند نکرد) !


سلطان از انجا که سطّوت سلطنت است برنجید ) پادشاه بخاطر غرور سلطنتی ای

که داشت ومی بایست براو احترام گذاشته میشد رنجید وبر وزیر گفت:


این طایفه ی خرقه پوشان امثال حیوانانند واهلیت آدمیت ندارند


یعنی: این درویشان با لباس صوفی گری خود تربیت انسانی نداشته ومثل حیوانات


رفتار میکنند. وزیر نزدیکش آمد وگفت:


ای جوانمرد سلطان روی زمین برتو گذر کرد چرا خدمتی نکردی

وشرط ادب بجا نیآوردید؟


پرچه معنی اکار اسن اما ساده تر اگر بگوئیم به درویش گفت پادشاه دنیائی


ازاینجا وازکنار تو گذشته توچرا بی ادبی کرده وحتی احترام نگذاشتی؟


درویش گفت:


سلطان را بگوی توقع خدمت از کسی دار که توقع نعمت ازتودارد ودیگر


بدان که ملوک از بهر پاس رعیت اند نه رعیت از بهر طاعت ملوک

بدین معنی که درویش جواب داده وگفت از کسی توقع احترام وخدمتگزاری


داشته باش که نیازمند توست وامید گرفتن نعمتی وچیزی را ازتو دارد ودوم


اینکه اینرا هم بدان که این پادشاه است که درخدمتگزار وپاسدارملت است

نه ملت در خدمت پادشاه !

وسعدی نیز بدنباله آن میسراید:


پادشه پاسبان درویش است


گرچه رامش به فرّ دولت اوست


( *گرچه آرامش ورفاه از دولت او به درویش میرسد*)


گوسپند از برای چوپان نیست

(* به معنای همان گوسفند*متعلق به چوپان نیست)


بلکه چوپان برای خدمت اوست

( * بلکه این دروواقع چوپان است که مداوم در


خدمت او سر میکند تا او از دست نرود وبدست گرگ وبلایای دیگر


درخطر نباشد*) گلستان سعدی

د ر تمامی مملالک دنیا درواقع سرنوشت کشور ومیهن وملت وهم میهنان


در زندگی آنان , تنها اخبار روزنامه وتلوزیون نیست که دمی چند با آن سر


کرده و سپس آنرا فراموش کنند چراکه آنگونه تربیت شده وبار آمده اند که


کشور را, چون خانه ی خود ودولت را چون مادر خود دوست داشته باشند .


*آنکه به سرنوشت میهن و مردم سرزمین خویش بی انگیزه است


ارزش یاد کردن ندارد . * ارد بزرگ



ما شاید با دانش وآگاهی بیشتر با مدارک تحصیلی از خارج وبا زندگی


در محیطی بازتر دیدگاه های دیگری را بر دیدگاه خود بیافزائیم


این ممکن است که انسان در روح خویش پیشرفتهای شایانی حاصل کرده


ونگاهی تازه تر را در زندگی یافته وبا دیدی روشنتر به جامعه واطراف


وزندگی وطبیعت خارج ودرونی خویش نگاه کند ,اما هرگز این امکان نخواهد


داشت که من ایرانی در بودن سالها ی سال وحتی عمری درخارج از کشور


دیگر ایرانی نباشم که درنهایت باز ریشه واصل ونسب من به ایران باز میگردد


وانکار آن جز خود گول زدن وتمسخره خویش نیست.


* آنگاه که آزادی فدای میهن پرستی می شود و وارون بر این میهن پرستی


فدای چیزهای دیگر ، کشور رو به پلشدی می گرایید و درد .* ارد بزرگ


چرا که جز این نیست که آدمی نمیتواند فراموش کند که مادری , خانواده ای


وافرادی در زندگی او بوده اند که در بوجود آمدن او, در رشد و بزرگ شدن


او سهمی اصلی واساسی را دارا بوده اند .


** درمروری برخویش:


درمروری برخویش

دفتری روی دو پابرگ در برگ همه خاطره ه

اوبه هر شعر وغزل خاطراتی دیرین !

دیده ام خیره به اوراق وبه برگ..

وچو ابری به شتاب ؛ خاطره

؛ از دل واز آبی این روح گذشت

در مروری که دلم....

....پر ز یک " حس مداوم" شده بود"

زهمه قصه ی تکرار شدن "!

.....روزگاری همه آه ،گذر شبنم واشکی غمناک

تا رسیدن به پگاه...

گاه در گرمی یک روز بلند ،روشن و پر شده از سایه ی شوق..

.گاه در باران ها ...گه گداری به مه ونمناکی...

گاه چتری دردستگاه طوفان زده در غمناکی...

بی پناهی هائی ،روزوشب ، گه گاهی !

از خط مرز عبور... گاه وامانده به راهگاه در کوچه سرگردانی!

گاه گم کرده رهی... مانده به جا !


خاطری نیست از آن "حس امیدم " امروز

،شوقکی نیست در این ذهن حضورم اکنون

!
ورقی تازه دگر نیست مراتا نویسم بر برگ ..

.سبزی خاطره ی فردا را...درامیدی به خیال!!!


درخیالی که تو درآن هردمدر کنارم باشی!!!

گل سرخی دردس

تبا نگاهی که در آن، شعله ی عشق..

.سردی حرف جدائی ها را...درحریم سرد ِ دل ِ سرمازده ام ،

محو ُو، تبخیرکند!و گل سرخ دلم باز شو

دبه امید ی که درآن ، هردم وُ ...

هرلحظه به عشق

روح لبخند توبامن باشد،سایه ات هـمپایم !!!


آه ای روح طــراوت ،بـرگـی،باز بگــشا بدلم !!!


چهارشنبه ۱۵ خرداد ۱۳۸۷فـرزانه شـیدا



من که خود سالهاست خارج از کشور زندگی میکنم

هرگز برای یکبار نیز بر زبانم جاری نمیگردد که باوجود داشتن اقامت

بگویم من نروژی هستم چراکه درنهایت امر من یک ایرانیم من زاده شده

از یک مادر ایرانیم ودرخاکی پا گرفته ام که خوب یباد کشور ووطنم بوده است

وهربار که از آن خارج شده یا به آن باز میگردم باز درموقع خروج حس میکنم

در پشت سر خویش بسیار چیزها را جا نهاده ام که نمی بایست ترک شود

نمیبایست از من جدا باشد

واگر زندگی وشکل زندگی اینگونه حکم میکند که در جائی دیگر زندگی خویش

را طی کنم باز معتقدم که هرکجا باشم هرچقدر هم در ان مکان احساس ارامش

وراحتی را داشته باشم اما برای همیشه در زندگی خود کمبود بسیاری چیزها را

احساس خواهم کرد


* از سفر کرده ، ارزش سرزمین مادری را بپرس . *ارد بزرگ

* غربتى بیش نبود:

غربتى بیش نبودرفتن ودور شدن از وطنم

وکنون می بینم که بصد خاطره پابندم باز

وبه آن خاک که با نم نم آب ...

بوی گلهای بهاری میداد..

وبه آن کوچه وپس کوچه ی شهرکه ز آوای منو ما پر بود...

چشم چون میبندم ...باز میبینم منخنده وهمهمه ی طفلان را

وصدای گرمی که به آوا میگفت:آی سبزی دارم

سبزی تازه ی باغ!...

وچه دوریم وغریبزآنهمه همهمه ی شهر امیدو ز آن (تهرانی) *

که به آغوشی بازهمه را...

همه را جا میداد

...

لیک در سردی غربت حرفیست

که مرا میخواندسوی دلبستن وهمراه شدن

باتوای ایرانی

وبدل میگوید:

هرگز از یاد مبرکه تو از کشور شعر وادبی

زاده ی کشور حافظ .سعدی

زاده عشق ومحبت .گرمی

زاده ی نور ومحبت . ..خورشید

زاده ی شور وحرارت...امید

ومبادا که دلت

زینهمه سردی غربت شکند

در دلت خورشید ی ست

که غروبی نپذیرد هرگز

عشق را یادآورکه ز آغاز تولد باما

سخنی دیگر داشت ومداوم میگفت

:دل زهمبستگی خویش نباید کندن

زدل هموطن وهمسایه

زدل باهنر ایرانی...واز همه دلهائی

که زآوای محبت پربود

وبخود باید گفت

افتخاریست بلندخوب بودن چو یک ایرانی

سبز چون سبزی ایران گیلان

پاک چون برف دماوند سفید

سرخ چون سرخی آن نوگل سرخ

این سه رنگی که ترا سمبل ایـــران بوده ست

پـرچـم مهر و محبـت ...

امیـد مظـهر عشق و صداقت...

خـورشید!

بادل همرنگی که دراین غربت سرد

همچنان گرمی ایران دارد


همچنان گرمی ایران دارد


۱۶ دیماه ۱۳۷۰ فرزانه شیدا/نروژ - اسلو



وآنچه که هرگز ازنهاد یک وطن پرست یک انسان با عاطفه یک فرد مقید

به زندگی فراموش نمیشود این است که همیشه کسانی هستند که دوستش داریم

ودوستمان دارند

همیشه افرادی هستند که با دل وجان نگران حال ما باشند وهمیشه حتی اگر

کسی باشد که بی هیچ خانواده ای بجا مانده ودرخارج از وطن خویش

زندگی کند


** آنهایی که از زادگاه خود می روند تا رشد کنند با سپری شدن

اما اینکه چرا آدمی این پرسش ها را که پاسخ گفتیم !

آزادی در ما بارور می شود .وپس از آن ، آرمانی بزرگ همچون عشق

به میهن در چشمه وجودمان جاری می گردد . ارد بزرگ

باورم کن

باورم کن که مرا نامی هست

گرچه گمنام و غريب

گرچه افتاده رهم در غربت

گرچه بيگانگيم وسعت يافت

وسعتی ژرف تر از ديروزم!گ

ــرچه روزی ز سر غصه بخود ميگفتم:

کاش غربت بودم ...ناشناسی در خود

که کسی نام مرا نيز نپرسد از من ...

و کنون

و کنون خانه در اين خانه غربت دارم

ناشناسی ز همه دهر غريب

آشنا نيست کسی با نامم!

و مرا نامی هست گرچه گمنام و غريب...!

تو مرا باور کن تو که اين شعر مرا ميخوانی

تو که از نام من اين ميدانی

که من آن هموطنم

مانده در خانه غربت در دور ...

آنور آب ولی ....

وطنم سبز و سفيد و سرخ است

لاله هايش بسيار

چشم بسيارکسی منتظرم چشم من نيز براه...!

ناشناسم اما ....

نه برای تو که اين شعر مرا ميخوانی

تو که معنای همه بيت مرا ميدانی ...

ومرا می فهمیب

ی هرآن ترجمه ای!ت

و مرا باور کن

تو مرا باور کن

که اگر دور ز خاک وطنم

دل من ايرانی ست

و دل ايرانی

هرگز از ياد وطن غافل نيست

تو مرا باور کنکه کنون نام مرا ميدانی...

آنور آب ولی....وطنم سبزو سفيدو سرخ است

لاله هايش بسيارو

پنـــاهش الله

و پنـــاهش الله1

9 آذر 1384 - فرزانه شیدا

روزگار می فهمند بزرگترین گنج زندگی را از دست داده اند

و آن زادگاه و میهن است . ارد بزرگ

میهن دوستی ، دسته و گروه نمی خواهد ! این خواستی است همه گیر ،

که اگر جز این باشد باید در شگفت بود . ارد بزرگ

میهن پرستی هنر برآزندگان نیست که آرمان آنان است . ارد بزرگ


با سپاس

در همینجا فرگردمیهن را بپایان میبرم

تا فرگرد دیگر

بدرود

وخداوند یاور یکایک شما باشد

موفق وشادکام باشید

__** __به قلم: فرزانه شیدا__**__

Farzaneh Sheida

fsheida

f.sheida

دوست از دیدگاه بزرگان ، دانشمندان و فلاسفه

بهترين دوست
هيچ گاه هماورد و دشمن خويش را کوچک مپندار چون او بهترين دوست توست او انگيزه پيشرفت و پويش مي دهد . ارد بزرگ

ابله ترين دوستان
ابله ترين دوستان ما، خطرناک ترين دشمنان هستند.سقراط

دوست يا برادر
پرسيدم دوست بهتر است يا برادر ؟ گفت دوست برادري است که انسان مطابق ميل خود انتخاب مي کند . اميل فاگو

شر دوست
خدايا ! مرا از دوستانم محافظت بفرما . چون مي دانم چگونه خويشتن را در مقابل دشمنانم حفظ كنم ! . ولتر

نابودي زمان
دوستان فراوان نشان دهنده کاميابي در زندگي نيست ، بلکه نشان نابودي زمان ، به گونه اي گسترده است. ارد بزرگ

رابطه دشمن و دوست
آنکه از دشمن داشتن مي ترسد ، هرگز دوست واقعي نخواهد داشت . هزلت

دوست واقعي
دوست واقعي کسي است که دستهاي تو را بگيرد ولي قلب ترا لمس کند . مارکز

تاثیر دوست
صفات هر کس مربوط به محسنات و نقايص اخلاقي دوستان اوست. کارلايل

رفیق بازی
هرگز بخاطر دوستت ، از انجام وظيفه اي چشم مپوش. سن لانبر

نگه داشتن دوست
دوست مثل پول ، بدست آوردنش از نگه داشتنش آسان تر است. باتلر

توبیخ دوست
دوستان را در خلوت توبيخ کن و در ملاءعام تحسين . اسکاروايلد

بعضی
بعضي ها طوري هستند که دوستانشان هرقدر از آنها پايين تر باشند بيشتر دوستشان دارند . چترفيلد

دوستان تو
همه كساني كه با تو مي خندند دوستان تو نيستند. مثل آلماني

بهترین چیز جهان
چيزي در جهان بهتر از دوست واقعي نيست . آکويناس

پایداری در دوستی
در دوستي درنگ کن ، اما وقتي دوست شدي ثابت قدم و پايدار باش . سقراط

فاصله با دوستان
براي آنکه همواره دوستانمان را نگاه داريم بهتر است همواره فاصله و بازه اي ميان خود و آنها داشته باشيم . ارد بزرگ

دوستی و خانواده
دوستان عبارت از خانواده اي هستند که انسان اعضاي آن را به اختيار خود انتخاب کرده است . آلفونس کار

منبع :

http://www.seh3dost.blogfa.com/post-2.aspx

جملات کوتاه و زیبا از باشگاه مهندسان ایران

" عبادت ، گستردن جان است بر کرانه ی هستی و آمیزش انسان است با اکسیر حیات " . جبران خلیل جبران

" دروغ آیین اربابان و بردگان و حقیقت خدای انسانهای آزاد است " . ماکسیم کورگی

" همه ادعاي رفاقت مي كنند ، اما كسي كه كه آن را ثابت مي كند رفيق حقيقي است " . ماکسیم کورگی

" تمام چيزى كه خدا از بشر مى خواهد يك قلب آرام است " . ميستر اكهارت

" دانایی توانایی به بار می آورد ، و دانش دل کهن سالان را جوان می سازد " . فردوسی خردمند

" تمام چيزى كه خدا از بشر مى خواهد يك قلب آرام است " . ميستر اكهارت

" برای شناخت آدمیان ، بجای کنکاش در اندیشه تک تک آنها ، بدنبال شناخت پیشوای انگاره و خرد آنها باشید " . ارد بزرگ

" هر ضعیف و ناچیزی که در میان شما عذاب دیده و نابود گشته است ، نیرومندترین و ایستاده ترین چیزی است که در هستی شماست " . جبران خلیل جبران

ادمه مطلب را در لینک زیر ببینید :

سخنان بزرگان، جملات کوتاه و زیباhttp://www.iran-eng.com/showthread.php?p=1228027