۱۳۸۸ اسفند ۱۰, دوشنبه

*برآزندگان *

بعُد سوم (آرمان نامه ارد بزرگ) فر گرد *برآزندگان *

کتاب بعد سوم آرمان نامه



●بعد سوم آرمان نامه ارد بزرگ ●
● فرگرد برآزندگان ●
(( زندگی چیست نمی دانم من
من فقط میدانم زندگی سهم من از بودنم است )
(* شاعر: مهدی مقدسی*)
این گروه شامل : بزرگان : اندیشمندان ، کاشفان ومخترعین،
* کجاست سینه کش کوهستان سرد و بلندی که گامهای برآزندگان را بر تن خویش به یادگارنداشته باشد ؟ . ارد بزرگ *
وممکن است دراین میان بطور مثال: درهرنگاه بر زمینِ کنار رودخانه به سنگهای متفاوتی که برای مثال در آن ،ذرات شیشه برق میزند یا رنگهایش در هر گوشه متفاوت است نیز دقت کرده و
حتی به جمع آوری وبازی با آن بپردازد ، یا به امواج دریا ،خیره شده اما در ذهن خود به "شدت بادی که در حال وزش است " تفکر کرده و باخودبیاندیشد که :چقدر میزان شدت باد می بایست قوی باشد تا این امواج با سرعت بیشتری ، به ساحل برسد ؟
* برآزنده نمی گوید کیست ! او می گوید چیستی ؟ و از چیستت تو را به آسمانها می کشاند . * ارد بزرگ
که برای خودوافکار خود جوابی پیدا کرده علل ودلایل همه ی آنچه مورد علاقه آنهاست را جستجوکرده وتا حدامکان در مدت حیاط خود، به دنبال این هستند که هرچیز را تغییر داده واز آن چه خود وچه دیگران به بهترین شکل ممکن استفاده کنند :
___ از: خیام ___
هرگز دل من زعلم محروم نشد
کم ماند زاسرار که معلوم نشد
هفتاد ودوسال فکر کردم شب وروز
(""_معلومم نشد " که هیچ معلوم نشد!!*)
____ از: خیام ___
چنانچه حرفه ی اولیه آنان" رشته وعلومی خاص و مشخص شده " باشد ، تفکر آنا ن بمانند اندیشمندی چون " شوپنهاور "که خود یکی ازاین افراد است اینگونه است که " خود او" میگوید: اگر ما چیزی را می خواهیم, برای آن نیست که دلیلی بر آن پیدا کرده ایم آنان را از آنچه بدان مشغولند ،وا داشته یا آنرا کمتر کرده و ازبین ببرد.)
___ " اسارت " ____
" اسارت " قصه ی زندان شدن نیست
گهی ، در اوج ِ آزادی اسیری
نه دیواری ، ز سنگ است و نه شیشه
ولی در" اندرون" ، پابند و گیری
" رهائی" ، هـمچو برگی در خزانی
ولی " سرگشته" د ر راه ُو مـسیری
ترا بادی برد ر سـو که خـواهد
نمی بینی ، کسـی دستش بگـیری
"اسارت قصه ی زندان شدن نیست"
اسـیری گر غـم ِ دنیا، پذیری
دل و روحـت ، رهـا باید ز غــم کرد
نمی خـو اهی ا گر،ازغـم، بمیری
دلِ ِ آزاده ، آزاد ِجـهان اسـت
تو خود، از رنج این " غـمخانه" ، سیری
بـکوش امروز وُ بـگذراز گذشـته
که " شـادان دل" شـوی در روز پیری
و گرنه ، با غم وُرنج ِ گذشـته
به هر ،راهی روی ، سـودی نگیری
فرزانه شیدا - f sheida ____
اینان هرگزدر زندگی قادر نیستند در گوشه ای نشسته وناظر گذرزندگی خود یا زندگی دیگران باشندوحتی درحالت نشسته وآرام نیزدردرون با " افکار پرهیجان یا سازنده یا جستجوگر خویش"مشغولند .
__ میخواهم آرام بگیرم ____
دراعماق کهکشان ...دراعماق دریا
در اعماق زمین نگریسته ام
امشب مرا "عمق دل" آشفته کرده است!
می بینم که در عمیق ترین لایه های قلبم
در سرخ ترین طپشهای دل
در شریان رود درون رگهایم
جنبش دیگری ست..با بیقراری وبی صبری!
بخود میگویم:آرام قلب من!
" دویدن" هرگز،
چه در عمق دل چه برروی زمین
جز طپیدنهای بیهوده نبوده است!
میخواهم پس اراین آرام وقدم زنان
راهی شوم!
از دویدنهای بیهوده وعاصی به جان آمده ام
ضربانهای تند قلبم مرا کلافه میکند
مرا کلافه کرده است!
کافی ست مرا...کافی
میخواهم آرامی بگیرم!
میخواهم " عصر دویدن"
را برای "دوندگان " دنیا ، وا گذارم
نمیخواهم " دونده ای " باشم
باشماره ای برسینه...در آرزوی " خط پایان "!
...وبردن " جام " که بی هیچ نگاه
به پیرامون خویش
تنها میدوید ...میدوید...میدوید!
و" حرمت جاده " را نیز نگاه نمیداشت!
من پایان نمی خواهم!
من در خط شروع ایستاده ام
هرکس میخواهد بدود...بگذار بدود!
من تنها زمانی خواهم رفت...که بدانم ....
بیهوده نیست!
"بُردن با تعجیل" لطفی ندارد مرا!
میخواهم ارام ، ازخط کشی ها عبور کنم
میخواهم در پارکینگ های زندگی
هرجا " جائی بود" پارک کنم!
میخوام"عبور" معنائی داشته باشد
"سفر" لطفی..،.."گذر" ارزشی!
میخواهم "بدون جام طلائی " برنده بودن
درعبوری آرام....پس از پارک اندیشه هایم
قدمی داشته باشم ...درطبیعت خداوند ... در راه ها !
دیگر ازچکش "طپش"برروی قلبم
به جان آمده ام!
میخواهم طپش قلبم
نوازشی بر روحم باشد
از شدت ارامش!
میخواهم ارام بگیرم...میخواهم
"بی تعجیل" زنده باشم
بدون دلهره زندگی کنم
ارام درگذر باشم...ارام در گذر!
میخواهم...آنگاه که مرا می بینی
تو نیز آرام بگیری!
ایدل...زین پس زندگی را
" آرام " زندگی کن ...دویدن کافی ست!
آرام بگیر ایدل آرام! 23تیرماه
___ 1382/2008 / فرزانه شیدا___
ازاینروست که برای برازندگان همیشه" خلوت وتنهائی ولحظات باخود بودن(" بهترین وامن ترین مکان برای" افکار و اجرای خلاقیت های ") آنان است
____ میگویند _______
میگویند...آری... بدون تردید میگویند
دو با دو میشود چهار!
دل ِمن" حساب وکتاب " نمیخواهد
" آمار" برایش مگیر
" سرشماری" نمیخواهم!
" محاسبه ی انسانها " ، درهرکجای دنیا که باشند
همیشه ، کسل کننده بوده است
نه فقط برای من ...برای مردم نیز!
بگذارید بجای " سرشمردن ها"
دلها را بشماریم
تعداد جمعیت کشور " ایکس /X "
میشود: یک ملیون " دل"
عاشقان را باید
به تولید دلهای کوچک، تشویق کنیم
تا تعداد عاشقان، با کمبود نسل مواجه نشود!
زیرا که نسل عاشقان ،رو به انقراض است!
....
آری...دنیا چنین زیباست
اگر شمارش دلها و عاشقان را شماره کنیم
دنیا آخر.... نیازمند عاشقان است
آری...دنیا اینچنین زیباست!
___ ۲۴تیرماه ۱۳۸۲ فرزانه شیدا ____
و همچنین " قوه ای محرکه ای" که دروجود ایشان، آنان را وادار میکند,که هرگز قادر نباشند , لحظاتی را در بیهود گی سرکرده وبه اتلاف وقت بپردازند وحتی سرگرمیهای آنان نیز بگونه ای هدفمند است وبطور مداوم به کاری وچیزی مشغولند ،چه با افکار خود چه با سرگرمی ها چه باانجام اموری که برای آنها مهم وضروری بشمار میرود .درواقع برای این افراد همیشه همه چیز مهم یا جدی ست وحتی درحین شوخی ومزاح ،هم " هدف وفکر وریشه ای " در اعمال وسخنان آنان ,موجود است، چراکه دردرون , همیشه درحال " فکرکردن "هستند
* برآزندگان دستی و دامنی برای کاشتن دارند ! تا کدام فرزند برداشت کند ؟ ارد بزرگ
از دیگر*" اشارات ونشانه های موجود در روحیه این افراد" :
* دیدگاهی ست طنز گونه به امور جاری زندگی وهمچنین دیدی انتقادگرانه
که ظرافتهای خاص خود را داراست ودرواقع اگر چنین " نگاه و طرزفکری "را دراختیار نداشتند با دیگر مردم هیچگونه تفاوتی نمیکردند وتمایز آنان دقیقا
درهمین مرحله آشکار میشود که : برای آنان
"هیچ چیز (همانگونه که هست*) ،نیست "!
یعنی آنان بدنبال دلایل همه چیز هستند و سوالات آنان در" چراها وبرای چه" خلاصه میگردد
*برآزندگان دستی و دامنی برای کاشتن دارند ! تا کدام فرزند برداشت کند ؟... ارد بزرگ *
ذهنیت وتفکر ونوع نگاه اینان همراه با " هوش سرشار این گروه هرگز در " خویش درونی آنان" ودر وجود درونی وروح وفکرواندیشه های این افراد،آرام نمیگیرد
ودرخواست ومیل درونی وباطنی آنان چون "محرکه ای که همیشه درجریان"باشدوبمانند برقی که همواره " کلید روشن شدن " آنان زده شده باشد یا متصل باشدو بمانند اینکه همیشه ,دوشاخه ی متصل به برق بوده باشند همواره ،درجریان زندگی ِ"زنده و مانا "، فعال هستند .
* برآزندگان گرما بخشند ، سخن و گفتار آنان راه روشن آیندگان است . ارد بزرگ*
___ شب وعشق ____
پریشان بود...
چون بادهای آشفته ی بیقرار
عصیان داشت...
چون تلاطم موج های دریای طوفانی....
بیقرار بود
چون سرگشته موجی بی ساحل
.... و نگاهش ،جوشش چشمه های درد را
از عمق خموش سینه ی خویش...
به فریاد آگهی میداد!
آفتاب وجودش ...در جنگلهای دوردست
و درختان درهم پیچشده.... گم میشد
و غروب خاطرش
در پشت کوهساران بلندوُ...
قهوده ای وخاکی ، رنگ می باخت
اما شبهایش ...آه شبهایش
شب های او ... دریای آرام وعمیقی بود
که بیصدا موجهای افکارش را
به ساحل اندیشه های شبانه میکشید
اینجا در عمق تاریک وپنهان ِشب
گوئی در عمق یک دریا ... سکوت ....
دور از هیاهوی روز...خود را باز میافت
خودِ درونش را!
و افکار او ، علفهای روئیده سبز زیر آب بودند
که دریک سبزی ملایم ولطیف
درموج اندیشه های آبگونه ی روح
او را... آرام میبخشید!
او عشق را ... در عمیق ترین
عمق زندگی جستجو میکرد!
نه در دل خاک
در دل کهکشان ...یا عمق دریای آبی!
گوئی , تن به آب سپرده
دست در دست قطره های آب
به دوردستهای اندیشه آدمی ... ره یافته بود.
شب ِ او... شب دریائی افکاری بود
که در انتهای خویش،به محبتی آرام دهنده
وعشقی عمیق میرسید
دریای خاطر او، حتی در طوفان نیز
میتوانست ، عشق را ازاو باز پس گیرد
درعاشقانه های درون او...
عشق او دریائی بود!
چون مرواریدی در صدف
درعمق دریاها...
بسی پنهان ...ودور از هر نگاه.
عشق او...از آن او بود و بس .
تنها از آن او!
_17 فروردین _ 1368 _ف . شیدا_
ایشان همواره , "لحظات را درهر ثانیه ی آن با افکارو هیجانان وقوه ی محرکه ی دورنی خویش " زندگی میکنند.بگونه ای که حتی گاه اگر ناچار به آرام گرفتن در جائی ومکانی باشند ,بسیار کسل ودر درون آشفته خواهند شد وبدنبال راه گریزی از
چنین مکانهائی میگردند.برای این گروه هرگز معنای استراحت معنی واقعی خود را نداردواستراحت نیز برای اینان بگونه ای بهره برداری اززمان برای یادگیریویا انجام کاری تفننی "اما ثمر دهنده
است "! درواقع"همیشه باید کاری انجام شود "
* کمر راه هم در برابر آرمان خواهی برآزندگان خواهد شکست .* ارد بزرگ *
واستثنا دراینگونه مسائل، کمتر ازآنان دیده میشود درواقع حتی بدرستی ,یادنگرفته اند که بدانند :چگونه میشود استراحت کرد " ومعنای استراحت چیست! "واین گروه همان انسانهای بزرگی هستند که حتی درخیال وتفکر خود ازمیوه ای عادی چون" سیب درحمام خانه ی خویش " قوه ی جاذبه زمین " راکشف میکنندوهمان گروهی هستند که بقولی" دود چراغ خورده اند"!وچه فقرچه ساعت خواب , وزمان روز و شب ونیمه شب نیز برایشان بگونه ی بقیه ی مردم عادی " زمان وقت آرمیدن نیست وانگار همیشه کمبود وقت دارند یا زمانبرایشان کوتاه تر از ۲۴ ساعت است وچیزی بیش از ۲۴ ساعت رادر دایره ی ساعت زندگی خود طلب میکنند.
*". ویرانه کاخ های برآزندگان هم ، هزاران گهواره امید بر بستر خویش دارد . ارد بزرگ *
ـــــــ* طغیان لحظه ها *ـــــ
در طغیان لحظه های درد ...
که فریاد سر نداده ی ،
عشق را فرو میخورد
و سکوت بر صدا چنگ می کشید!..
و گامهای ِ شتابنده ی ؛اشک ؛
راهروی ِ ؛صبر خویش را؛ می دوید ...
در ؛بی صبری ِهمیشه خاموش بودن؛! ...
در شکایت ِ ‌؛‌ِهمیشه؛ بیصدا ؛ گریستن ؛ !
.....
شبها را، تا صبح بدرقه کرده ام،
... بسیار!...آری بسیار!
کنون نشسته بر ایوان صبح ،
در بدرود با ستارگان شب ...
...آنچه باقی ست ،
دلی ست که هنوز , عـشق را جستجو میکند !
...
و بی آنکه بداند ، میدانست راه ِرفتن ،
اگرچه طولانی نمی بایست ،
تسلیم لحظه های نومیدی بود ...
اگر که میخواست از پای نیافتد !
اگر که میخواست بیهوده نباشد!
چـراکـه ... زندگی معنایش هرگز باختن نبود
زندگی هرگز معنایش باختن نبود .
*ـــــ ۱۳۸۳ فرزانه شید ا ــــ*
اینان گوئی از اسمانها اجیر وموظف گشته اند که " تا زمانی که هستند از پاننشسته و از کمترین وک.چکترین لحظات عمر وزندگی خود بهره های مناسب ببرند" تا درنبود خود نیز مانا باشند ویا لااقل آنچه لازمه ی زندگیست ,ازخویشتن بجا گذاشته باشند.
* برآزندگان و ترس از نیستی؟! آرمان آنها نیستی برای هستی میهن است. * ارد بزرگ *
وگوئی بمانند پدر ومادری هستند که همیشه در فکر کودکان خود بوده و درتلاشی شبانه روزی هستند , تا حداکثر آرامش ورفاه اجتماعیدر زندگی خود و منو شما را فراهم آورند.ما , منو شما , شاید دود چراغ را بخاطر قطع برق خورده باشیم ،اما آنان که از روزگاریپیشین واز دوران پیش ازما ودرزمانهای گذشته بوده اند شاید از سر نیاز وبرای ادامه ی کار خویش , و تحصیل وخواندن کتاب وبرگه ای دود چراغ را خورده باشند,اما این دسته از برآزندگان که امروز نیز وجود دارند نیز گاهی به شمع وچراغی پناه برده اند ,تادرخلوت خودوبدون آزار دیگران، توان آن راداشته باشند تا بگونه ای در آرامش روحی ، فکری وذهنی به,مشغولیات خویش که همانا سازندگی وکشف و پدید آوردن وخلاقیت وپدیده های نو و نوآ وریست را در خلوت خود، جان ببخشند .
* دارایی برآزندگان ، دلی سرشار از امید است به پهنه و گستره آسمانها . *ارد بزرگ *
" ذوق وعلاقمندی " این افراد " تا رسیدن به مرحله نهائی ونتیجه "آنگونه است که درصبوری کامل همه وهمه ی کشفیات ،اختراعات ،سازندگی ها ونوآوری های خود رادر,درون خودریخته و نگاه داشته وبااینکه" شوق رسیدن به" مرحله نهائی" را دارند " , اما همه را برای خود حفظ میکنند .!
*برآزندگان مست شرآب هزاران ساله تاریخ کشورخویشند سخن آنانجز آهنگ خیزش و رشد نیست . ارد بزرگ *
اما باز" معنای شکست خوردن" بر این افراد هرگز معنای " تمام شد" وباید " فراموش کرد"یا بقولی :" از خیر آن گذشتن وزحمت بر خویش کم کردن" را ندارد. و این تفاوت عمده برآزندگان با افراد عادی جامعه است .برآزندگان بدنبال دگرگونی و رستاخیزند ، رشد در کمینگاهراه های نارفته است .* ارد بزرگ
و به همین دلیل ، برای خود من این قشر از جامعههیجان انگیز ترین ، جالبترین وجذابترین افراد جامعه هستند کهخواندن زندگینامه آنان چه از گذشتگان چه معاصرین، همواره ودرهمیشگی زندگیم بسیار هیجان آور بوده وهست وبطور مداوم زندگی این برآزندگان را
اگر جزمعاصرین باشند با علاقمندی هرچه بیشتر دنبال میکنم وسرنوشت آنان برای من از هر چیز دیگریدر دنیا "مهمتر وجالبتر وخواندنی تر ودیدنی تر" است . و ایشان "بهترین استادان وآموزندگان ما "در راه زندگی هستند اینگونه انسانهای " خلاق ونابغه" گروه تشکیل دهنده ی علما واندیشمندان،استادان ، شاعران و نویسندگان جامعه هستند که همواره ,درحال "سازندگی وخلاقیتند " , وجا دارد که همه گونه امکانات رفاهی را برایشان فراهم گردد,تادرانجام آنچه می بایست انجام دهند دستی باز وموقعیتی فراهم شده داشته باشند .چراکه همگان مدیون این افراد هستند که با انجام کاراهای خود بنوعی به بشریت خدمت میکنند چه این خدمت در جنبه های کمک فیزیکی به انسان باشد چه عملی چه معنوی وروحی.واما یک نمونه بارز ومشخصه ازنوابغ تاریخ میتوان از:موسیقدان آلمانی بتهون *را نام برد ,که با وجود کر بودن موسیقدان بزرگی بود. وبهترین سمفونی زندگی خود را که " سمفونی نهم" نام دارد.درزمانی نوشته واجرا کرد که بطور کامل شنوائی خویش را ازدست داده بود وزندگینامه او بعنوان یکی ازنوابغ دنیا ,بسیار خواندنیست و حتما جالب است بدانید بتهون آدمیبسیار بدخلق وشلخته بود:لینک زندگینامه بتهون:
http://www.harmonytalk.com/archives/000314.html
و همچنین لینک زندگینامه بتهون نوشته شده توسط یک پزشک:http://1pezeshk.com/archives/2007/03/post_450.html
"کنجکاوئی " برآزندگان " سرچشمه از " قدرت استعداد ونبوغ وخلاقیتی ست " که این گروه ازمردان وزنان جامعه در وجود اندوخته اند وهرگز سیراب از آموزش بیشتردر همه علوم وهنرهای دیگر نمیشوند وتا آخرین لحظات زندگی از هرامکانیبرای یادگیری بیشتر استفاده میکنند
* برآزندگان خواهند ساخت سرآیندگان از پس آن خواهند سرود و زمین آیندگانرا بارور می سازند . ارد بزرگ *
از نمونه های بارز " ابوعلی سینا " را میتوان نام بردکه در دانش وعلم از بیشترین دانش
زمان خویش بهره مند بود ودر طب و انواع گوناگون علوم تبحر داشتنمونه های دیگری که برازندگان میتوان نام برد :آلبرت اینشتین (به آلمانی: Albert Einstein ) است
اودر(۱۴ مارس ۱۸۷۹ - ۱۸ آوریل۱۹۵۵) فیزیکدان نظری زادهٔ آلمان بود.
شهرت او بیشتر به خاطر" نظریه نسبیت "و بویژه برای " هم‌ارزی جرمو انرژی (E=mc۲) " می باشد وعلاوه بر این، او" در بسط تئوری کوانتوم و مکانیک آماری" سهم عمده‌ای داشت. "اینشتین جایزه نوبل فیزیک را در سال ۱۹۲۱ برای خدماتش به فیزیک نظری و به خصوص به خاطر کشف قانون اثر فوتوالکتریک دریافت کرد".او به دلیل تأثیرات چشمگیرش، به عنوان یکی از بزرگ‌ترین فیزیکدانانی شناخته می‌شود ,که به این جهان پا گذاشته‌اند.در فرهنگ عامه، نام «اینشتین» مترادفهوش زیادو نابغه شده‌است
* چه فریست زندگی را آنگاه که : برآزندگان را نشناسی ؟ودر خود بپیچی ؟ارد بزرگ
نمونه ی دیگر " لئوناردو داوینچی" نقاش ایتالیائی " ست که همدر علوم و " علم آناتومی" نیز شهرت داشت وهمچنین در نقاشی شهره زمان دیروز
وامروز هستند:
سایت (آناتومی و داوینچی *همراه با زندگینامه ی او ) ":
http://forum.iranproud.com/l-onardo-daoynchy-t272611.html
(بدن وعضلات بدن ورگها و تاروپود بدن انسانی ،اندام و تمامی آنچه سازنده ی بدن انسانی ست = علم آناتومی *)آناتومی بدن انسان = سایت علمی (آناتومی*):بخشی از زندگینامه ی او از سایت ذکر شده ":
:http://forum.iranproud.com/l-onardo -
daoynchy-t272611.html
*"جورجیو وازاری*" در کتاب زندگی هنرمندان"چنین روایت می کند که وقتی * وروکیو* ظرافت، زیبایی و روحانیت کار نوآموزش را دید گفت:دیگر هرگز دست به رنگ نخواهم زد.پس از شش سال کار با وروکیو، در سال 1472 *لئوناردودر انجمن سنت لوک پذیرفته شد. این انجمن متعلق به صنف داروگران،پزشکان و مقر هنرمندان بود و در بیمارستان "سانتا ماریانووا" قرار داشت.اینطور به نظرمی رسدکه "لئوناردو" از موقعیت مناسبی که به سبب استقرارصنف پزشکان در انجمن پدید آمده بود،استفاده کردو مطالعاتش رادر زمینه آناتومی عمیق تر ساخت.منابع آگاه اظهار می کنند که شاهکارهای برجسته آناتومی لئوناردو مانند" سنت ژرم (هیرونوموس قدیس) " در گالری *واتیکانوتابلوی" آنونسیاسیون عید تبشیر " که در"اوفیتزی" قرار دارد،مربوط به همین دوران است.به دلیل شهرت« لئوناردو» به جذابیت و استعدادش در داستان سرایی،بذله گویی، تردستی و موسیقی
احتمال می رود که او بسیاری از سالهای نوجوانی اش رادر خوشگذرانی به سر برده باشد.
ازنقاشی های او:" متانت مسیح " ، "*پرسپکتیو و نظم بی همتای "* «لئوناردو »با احساس آشفتگیو شوریدگی حواریون در تضاد است.
به گفته ی تاریخ نویس گامبریج، شام آخر داوینچی،یکی از بزرگترین معجزات نبوغ انسان است.جدا از آن " لئوناردو داوینچی " به مطالعه ی آناتومی، نجوم، گیاه شناسی،زمین شناسی، پرواز، جغرافی و نقشه های اختراعات و ابداعات نظامی ,نیز سرگرم بود.«او ابداع کننده ی طرح هایی برای هلیکوپتر، چتر نجات،دوچرخه، موتور سه دنده و نردبان کشویی بلند است »که هم اکنون ,به وسیله ی آتش نشان ها مورد استفاده قرار می گیرد ,وبسیارند مثالهای آشنائی که منو شما هزاران باره از آنان شنیده ایمویا آثار واختراعات آنان را دیده ویا از آن در زندگی روزانه استفاده برده ومی بریم و"اما چه چیزی این افراد را از دیگر مردمان متمایز میکند "جای سوال دارد...
* برآزندگان به گفتار سخیف و کم ارزش زندگی خویشرا تباه نمی سازند .* ارد بزرگ *
حال ,آیا شنیده اید کهبکارگیری دست راست وچپ ویا هردوباهمدر فعال بودن بخشی از مغز
(دست راست، سمت چپ مغز*) و(دست چپ ، سمت راست*)ودرصورت استفاده از هردودست
(هردو بخش راست وچپ مغز) انسان فعال گشته و سلولهای تازه تری میسازد وحجم مغز نیز
بالاتر میرودواگرچه بطور طبیعی سلولهای بدن همواره درحال بازسازی است اما دراثر فعالیتهای مغزی وهمچنین جسمی(ورزشهای مربوط بدن سازی*)سلولهای وعضلات بدن افزایش یافته
، در" بدن " سلولهای قدیمی دفع گردیده وهمواره باز سازی میشود .زین سبب میگویند
انسانهائی ازاین دست بسیار نیز خلاق می باشند و نبوغ آنان معمولاشگفت انگیز است وبه همین سبب" قدرت حافظه وخلاقیت "در افرادی که با هردو دست کار میکنند بسیار بالاست " واز هوش سرشاری برخوردارند ولی باید پرسید :چرا عده ای اینگونه هستندوعام مردم نیستند این را مسلم بدانید که "هیچک ازعلوم ودانش ومهارتها در زندگی بخودی خود نیست " صرفنظر از " استعداد ذاتی "اینرا نیز باید بدانیم که ماانسانها تنها با تمرین و تلاش وتکرار وادامه در آن میتوانیم , از بهترین ها باشیم ودر هرچه که* اراده کنیم*به آن دست یافته وآن فن وعلم ویا کار را برایخود آسان کرده وراحت از پس انجام هرچه میخواهیم بر بیائیم .یک ضرب المثل نروژی میگوید:
trening gjøre deg en master :
___به معنای آنکه تمرین در هرچیزی ترا استاد میکند:____
وبا شکیبائی تحمل میکنند تادرزمانی که "کار وهدف"سرانجام گرفت آنگاه،" آنرا باتمامی اشتیاق خود با دیگران سهیم گردند " و تارسیدن به هدف لحظه ای از کار بازنمانده و درهرفرصتی به ادامه کار،تحقیق، تمرین ، یادگیری و آزمایش ادامه دادهو هزاره وهزاباره" تکرار" را نیز به جان میخرند و چیزیبنام " ناامیدی" در وجود آنان , هرگز معنا ومفهوم قابل درکی ندارند .* برآزندگان شادی را از بوته آتشدان پر اشک ، بیرون خواهند کشید . ودرعین حال هرچقدر هم دیگران بر آنان خرده گرفته و یا آنان را به هرشکلیمنع از ادامه کار کنند چه با تمسخر چه با مخالفت ویاهرگونه رفتار منفی وسردی دهنده ای , بخوبی قادر به مقاومت هستند برآزندگان چشم در دست پر از بذر خویش دارند و آسمانی که مهربان است.
* صدای غرش باد هرزه گرد آنها را از راه خویش برنمی گرداند . ارد بزرگ*
چراکه در درون چیزی بنام" باید " و "من میتوانم " و"من باید بتوانم " باعث میگردد تا انرژی لازم بر ادامه کار در وجودشان حفظ شده وهرگز کسی قادر نیست ایشان را از راه رفته باز گرداند وحتی اگرباشکستهای پی درپی نیز روبرو گرددباز اینرا نه هرگز شکست بلکه تجربه نامیده وبا اعتقاد به اینکه آنچه میخواهد " باید بشود "وبرای ایشان "هیچ چیز","هیچ وقت" , غیر ممکن نیستوکلمه ی " هر گز نگو , هرگز , و: غیر ممکن , غیر ممکن نیست*" شعارهای همیشگی " اینگونه افراد نابغه و خلاق دنیاست که تا آخرین نفس پیش رفته وحتی اگر در ظاهر امر با مخالفان خود با سازگاری رفتار کرده واینگونه وانمود کنند که به حرفهای آنان اهمیت میدهند و یا حتی عنوان واعتراف کنند که : " آری چندین بار شکست خورده ام"! ودرکنار این خصایص اخلاقی نیزدرحرفه وکار و سرگرمی ها ، ایشان گوئی در تمامی مدت زندگی خود، خود را در اسارت سوالات خویش می بینند ونیازمند آن هستندوهمواره دردرون ذهن واندیشه واحساس وافکارخود درحال تحقیق وبررسی همه چیز هستند . در نهایت سخن اینکه تمامی ما انسانها درصورت آنکه خود خواستار این باشیمکه در حرفه وعلم وهنری پیشرفته کرده وخود را به جائی بر سانیم , تنها کافیست در آن کار به تمرین ویادگیری مهارت های آن بپردازیم واستعداد های درونی خود را شکوفا کنیم مغز پذیرای تمامی آن چیزی ست که ما باو میآموزیم "ودر صورت آنکه میدانیم :" کدامین استعداد ,درما شکوفا تر "است , آنگاه میتوانیم " در رشد آن تلاش کنیم " بااین تذکر که بسیارند انسانهائی که با وجود نداشتن استعداد درکار ورشته ای قادر به یادگیری وانجام آن بصورتی همراه با مهارت نیز بوده اند .واین خود نشانگر این است که : (خواستن توانستن است*)!اگر بگونه ای درست آنچه را که میخواهیم ، بیاموزیم، یاد بگیریم وانجام دهیم را با اشتیاق دنبال کرده ودانش آنرا بیاموزیم وبه تمرین وتمرین بپردازیم .* برآزندگان سپاه یاران خویش را تنها درآمدگان و زندگان نمی بینند . *ارد بزرگ *
لذا من وشما نیز میتوانیم چون بخواهیم یکی از برازندگان تاریخ خود باشیم .باامید موفقیت همگان در سراسر دنیا وگیتی.
*پرهای خون آلود برآزندگان نقش زیبای آزادی آیندگان است. *ارد بزرگ *
ضرب المثل نروژی را فراموش نکن:
trening gjøre deg en master
معنا : " تمرین در هرچیزی ترا استاد میکند!
پایان فرگرد برازندگان
● به قلم : فرزانه شیدا●

*فر گرد مردان و زنان کهن*

بعُد سوم (آرمان نامه ارد بزرگ) *فر گرد مردان و زنان کهن*

به نام نکو گر بمیرم رواست
مرا نام باید که تن مرگ راست!

کتاب بعد سوم آرمان نامه



● بعد سوم آرمان نامه ارد بزرگ●
● فرگردمردان و زنان کهن●
دراین بخش به بررسی افکار اُرد بزرگ ، در باره " فرگرد مردان وزنان کهن" خواهیم پرداخت در درجه ی اول می بایست براین توجه داشته باشیم که چرا کلمه ی کهن براین فرگرد نهاده شده است
این واژه به معنای کهنه بودن یا پیر بودن نیامده است بلکه معنائی ژرف تر دارد و پایه ی آن براساس انسانها ومردان وزنانی ست که تجربه های کافی اززندگی را دارا بوده وبا دیدگاه عمیق ونگاه بصیرت خودمیتوانند زندگی وآینده را نیزپیش بینی نمایند .ودرعین حال نیز میتواند اشاره اى باشد بر آنان که پیش از ما بسیار ضرب المثل ها وتجارب زندگى را براى نسل بعدى وهمچنین ما به ارمغان نهادند ولازم به تذکر است که ما از: * جادوگرا ن یا افرادی که ازدنیای ماورای طبیعه* آمده باشند صحبت نمیکنیم بلکه از انسانهای واقعی حرف میزنیم! انسانهائی که عمق درک ونگاه آنان براثر تجارب بیشمار زندگی انقدر است که که میتوانند پیش ازعمل ، نتیجه عمل را پیشاپیش به شما بگویند. شاید بپرسید چگونه ؟ آیا این ضرب المثل را شنیده اید که میگوید : " پیشگیری بهتر از مداواست؟ "بگذارید این جمله را ازنگاه چنین زنان ومردانی برای شما ،(البته آنگونه که خود این مطلب را درک میکنم ,و به آن اعتقاد دارم ، تفسیر کنم) .همیشه میگویند انسانهای محتاط هرگز کاری را نمیکنندکه خالی از احتیاط باشد. حال, درتصور خود این رانظر بگیرید که دریک حیاط دومادر ودوکودک باشندوخانمها مشغول صحبت وکودکان درحال بازی ,در داخل این حیاط ودر وسط آن یک حوض باچند ماهی ,وجود دارد، در گوشه ای دیگر پله های زیرزمین ودر بخش دیگر باغچه ای کوچک (شاعرانه اش کنیم) " پراز گلهای رنگارنگ محمدی"که من بسیار دوست دارم! و حال : " شکل نگاه " این دومادر باین حیاط میتواند بدو گونه باشد :- برای مادراولی همینقدر که کودک سرش به کودک دیگر گرم است واو زمان فراغتی برای صحبت یافته است کافیست تا تمامی فکر وذکر خود را به حرفهای خانم مقابل ,گذاشته ودیگرکاملا خاطر جمع باشد که درحیاط دربسته ای که آنان هستند هیچ چیز نمیتواند آرامش محیط را برهم زند وخطر ی هم نیز متوجه بچه نیست. , درنگاه خانوم دوم اما، تنها چهره ی زن نشسته درمقابل او نیست! اودرعین حال که به سخنان این خانم گوش فرا داده و جواب نیز میدهد تمامی مدت نگاهی هم بر فرزند خود دارد چرا که :آحتیاط شرط عقل است"ولااقل او میتواند بااین " مراقبتِ چشمی" اگر درجائی ,خطری را متوجه فرزند خود دید باو نهیب زده واو را متوجه کند . مثلا بگوید: زیاد داخل حوض خم نشو، ماهی ها همانجا هستندوجای دیگری نمیروند اما تو ممکن است بداخل حوض بیافتی!یا زیاد درحال دویدن به پله های زیر زمین نزدیک نشویا مواظب باغچه باش گلهای رز خار داردوممکن است بروی آن بیافتی!
البته این موضوع حمل براین مسئله نشود که مادر زیادی از حدآزادی بچه را درحیاط محدود میکند ومانع از تفریح فرزند خود میشود ,درجواب باید گفت گاه جلوی بعضی اتفاقات را نمیشود گرفت ودرتمام زندگی نیز قادر نیستیم همیشه, بدنبال عزیزان خود باشیم وارا از سقوط یا هر واقعه دیگری,آنان را بدور نگه داریم ,اما این در" ید قدرت ماست " که به اواحتیاط " را بیآموزیم
- توجه کردن به اطراف ومحیط بازی را بیآموزیم : واین خود در زندگی او نقش مهمی را بازی خواهد کرد چراکه فرزند نیز، خواهد آموخت که درمحیطی که هست ,همه آنچه در انجا وجود دارد ، رادیده ومراقب رفتار واعمال خود باشد واز زیان ها وآسیبهای احتمالی ,درامان باشد . همین مطلب "در کل زندگی ما انسانها "در همه ی سنین "نقش عمده ای".را دارد.اما * انسانهای کهن* با تجربیات وهمچنین دقت در برابرعوامل خارجی ، همواره نوعی توجه ، نگاهی تیز بین، اندیشه ای آماد وبه شکلی موشکافانه، احتمالات را درحد بالائیقادر بدیدن هستندهمانگونه که شاعر میگوید:
توُمو میبینی ومن پیچش مو
تو ابرو من اشارتهای ابرو!
در نتیجه اینگونه افراد ، قادر هستند که هم خود وهم دیگران را ,ازپیامده ها وپیشآمدها وحتی خطرات احتمالی آگاه کرده و به دیگران هشیار های بموقع وپیش بینی شده ای را بدهند.

ودرعین حال اینگونه افراد هرگز در زندگی به اینکه درجائی ایستاده و فقط ناظر آنچه میشود یا خواهد شد ,باشند ، نخواهند بود چراکه همیشه بقولی به روز هستندوهمواره دریک" هشیاری دائمی " زندگی میکنند همانگونه که ارد بزرگ میفرمایند:
* نگاه مردان وزنان کهن ایستا نیست آنها دورانهای اینده را بخوبی می بینند .ارد بزرگ *
___ بیدار _____
بدل آرامشی
در خواب می جستم
که آنهم در پریشانی،
مرا بیدار می سازد
...و می بینم
که خواب دیگران ،
مانند " ظلمت "
سخت سنگین است !
...و در آرامشی خفتن ،
خیالم را
تمسخر میکند،
با نیشخند تلخ تاریکی !
شب آرام است و من ،
با واژه هایم
مانده ام تنها
خیالم میرود
همراه اندیشه ،
بدنبال شب رویائی شاعر
کمی تاریک میگردد
به ابری نور مهتابم ،
وابر آرام
بیک بوسه،
جدا میگردداز،
آغوش ماه شب
ستاره در نگاهم میزند چشمک ،
و بیدارم !
سکوتی سخت و سنگین است !
کسی شاید
بغیر از دیدگانم ،
باز بیدار است...
کسی شاید به شب
با روح بیداری
درون خلسه ای
نجوا به شب دارد
کسی شاید
میان انتظار
و لحظه دیدار
زمان خواب را رویا کند،
در شوق بیداری
که فردا را ببیند
در نگاه او
میان وعده گاهی ،
روشن از آن دیده آرام
که بر او همچو آغوش است
دلی عاشق بیک رویا ،
باوجی همچو پرواز است...
واوج عاشقی زیبا !
محبت در نگاهش رویش یک عشق
و عاشق زندگی کردن، چو یک رویاست
و جز او قلب غمگین هم ندارد خواب
و آن بیــدارِ روح ِغرقه در افکار
که میجوید جواب از " هستی و بودن "
و چشم شاعری،
می بیند این شب زنده داری را...
که بیداری دلیلش
هر چه هم باشد
میان زندگی ...
با عشق و شور وُغم
" به عرفان میرسد
احساس یک بیدار "!
و شب آرام به راز این
سکوت خود به دل گوید :
به آرامش دلت را ,

آشنا گردان ، به آرامش
: تو معنایِ ِ" سکوت زندگی" دریاب
: و دل را هم" رها کن از اسارتها "!
مگیر از او نوای عاشقی ها را
مگیر از او طپش های محبت را

" خدای عشق بیدا راست
ومی بیند دل مارا !"
شنبه شانزدهم اردیبهشت 1385
___فرزانه شیدا ____
برای روشن کردن اینکه چگونه چنین انسانهائی قادر بدیدن آینده هستند مثالهای بسیاری میتوان زد که من بسادگی با ( حیاط ، مادر وفرزند)آنرا توضیح دادم وحال در جنبه دیگرآن را "در باب زندگی در طبیعت ، دنیا واجتماع "مثال خواهم زد:چرا گفتم که مردان وزنان کهن همه به این دید به زندگی نگاه میکنندکه : " پیشـگیری بهـتر ازمـداواسـت " انسانهای عاقل ودانا همگی میدانند که بسیاری از آنچه در زندگی ,برما میگذردنتیجه اعمالیست که دیروز خود ما، "استارت شروع" آنرا زده ایم!
برای مثال :من شروع بکاری جدید میکنم ,فرض بگیریم: نوشتن همین بعُد سوم آرمان نامه ,خوب من میتوانم بدون اینکه به هیچ یک از مطالب ارد بزرگ ,در فرگردها نگاه کرده باشم، ودر مورد آن فکر کرده باشم ،هرچه دلم می خواهد بنویسم وآسمان وزمین راهم بهم ببافموشما نیز نتیجه بگیرید که :خوب ,دیدگاه فرزانه شیدا درست یا غلط به " فرگردها " اینگونه است! که البته هرچه هم باشد شما بعداز یکی دوفرگرد ,این را درخواهید یافت که نویسنده آیا فقط خوشش میآید بنویسد ,یا براستی در باب هر فرگرد بدنبال مطالبی رفته است که ,لااقل در اثبات حرف خود بعنوان دلیل ومدرکآنرا ارائه داده وبدین شکل ثابت نماید که نوشته هایش ,نه فقط افکار وتفسیر شخصی اوست بلکه در پی بهتر نوشتن ودرست نوشتن وگفتن سخنی که ,براساس علم ومدرکی باشد بسیار به جستجو پرداخته واینترنت را هم زیر ورو میکند تا قادر باشدآنچه را که میگوید با اطمینان خاطر بگوید ودرصورتی که کسی سوالی را پرسید بتواند شاهد ومدرک خود را نیز ارائه دهد.حال چه بادادن ادرس یک سایت ,چه بااشاره به کتاب فلان نویسنده ومحقق و...یا برای مثال ارائه همان ترجمه که به یاری گرفته شد تا سخن را علمی تر وبراساس گفتار یک فرد آگاه ار ائه شده باشدحال این عمل من میتواند به نسبت اینکه چگونه این کار راانجام میدهم پیامدهای خودرا داشته باشد .برای مثال:اگر از دار و دیوار بگویم سرانجام کسی پیدا خواهد شد که بگوید: این مطالب به فرگردهای اُرد بزرگ چه ربطی داشت؟! ومن نیز باید توانائی آنرا داشته باشم که جواب قانع کننده ای بدهم. همین مطلب درباب زندگی نیز نتیجه ی خود را نشان خواهد داد ومنو شما هرقدمی که هرگامی را که در زندگی برداریم می بایست جوابگوی آن در آینده نیز باشیم .
انسانهای کهن دقیقا همینگونه فکر میکنند آنان میدانند درکجا چه موقع وچگونه کاری را انجام دهند , واز آنچه در نهایت اعمال خود بآن میرسند نیز اگاهی دارند ,چراکه هرگز تن بکاری نمیدهند که دردی (مادی ومعنوی) را فراهم سازد که درفردا، نیاز به مداوای درد آن داشته باشند! بلکه چنانچه گامی را بردارند پیشاپیش تمامی مراحل اولیه ونیازهای آن ودانش آنرا نیز دنبال کرده ، آموخته وسپس گام خود برمیدارند وبا درنظر داشتن مراحل اولیه ی" پیشگیری قبل از معالجه ومداوا" را نیز مد نظر داشت هوگامهای خود را بدرستی وبااحتیاط وبا درنظر داشتن پیشآمد هایاحتمالی برداشته اند واگرچه خدا نیستند که تمامیوقایع را بتوانند پیش بینی کرده یا آز ان اگاه باشند ،اما همانقدر که میدانند نتیجه اعمال انجام داده شده توسط خودودیگران چه اثر میتواند داشته باشد, کافیست تا: * گامهای خود را پیش از برداشتن، اول محکم کرده، *سپس قدم بردارند!* وبقول عامه ی مردم :" جائی نخوابند که آب زیرشان برود " بلکه مطمئن باشند که آنجائی که هستند وکاری که در آن رابطه انجام میدهند ،نتیجه درستی را بدنبال خود خواهد داشت و این" برخواسته ازتجارب زندگیست "! ازاینروست که ."آنتونی رابینز ": میگوید همیشه به تجارب دیگران نیز توجه داشته باش ودرچیزی که درست بر ان آگاهی نداری از دیگران سوال کن یا بدنبال دانش آن برو تا در راه مجبور به ایستادن ویا حتی برگشتن و درنهایت شکستی نباشد. من پیش تر نیز از سخن به میان آورده ام نویسنده ی ۵جلد کتاب موفق" بسوی کامیابی" که بارها وبارها درایران به چاپ رسید."آنتونی رابینز ": من و شما نیز می توانیم زندگانی خود رابه صورت یکی ازاین افسانه ها در آوریم ، به شرط اینکه شهامت داشته باشیم و بدانیم که قادریم اختیار اتفاقاتی راکه در زندگیمان می افتد به دستگیریم.
دراینجا لازم میبینم توضیحی کوتاه درباره ی او بدهم :او جوانی بیکار، شکست خورده، فقیر ومایوس بود که در یک اتاق اجاره ای کثیف زندگی میکرد امروز همان او فردی با طرفداران زیاد ، موفق وشناخته شده است .از سخنان او نمونه ای میاورم که به فرگرد ما نیز ربط عمده ای دارد: او درکتاب خود میگفت: زمانی که در فقر وفلاکت زندگی میکردم وبالاجبار ظرفهای خانه امرا در وان کثیف وبدبوی تنها اتاقم می شستم، همیشه باخود میگفتم باید راهی برای بهتر شدن زندگی خویش، بیابم ودراین زمانها بهترین راهی که دراین زمان بفکرم رسید این بود که نگاه کنم, وببینم افراد موفق جامعه چگونه افرادی هستند ,بخصوص آنان که بی هیچ سرمایه ای خود را به جائی رسانده اند
*اگر نتوانیم به تبار خویش سامانی درست دهیم ، مانند این است که در خانه ایی بی دیوار زندگی می کنیم. ارد بزرگ*
" آنتونی رابینر" همچنین ,ادامه میدهد که,آنگاه من باید دقیقا پا برجای پای آنان بگذارم ,که شاید بتوانم موفق شوم وهمین فکر امروز مرا دراین مکان که ایستاده ام قرار داده است.
* مردان وزنان کهن در راه رسیدن به هدف , یک آن هم نمی ایستند ارد بزرگ*
بله به همین سادگی: " آنتونی رابینر" مردی که دنیا اورا میشناسد ومردم برای دیداراو حاضرند، ازهرکجای عالم که شده ,راهی شوند تا فقط ،حتی شده لحظاتی کوتاه اورا ببینند. چراکه او قادر به قبول ا ین نبود که بپذیرد:هرآنچه قسمت وتقدیر براو صلاح میدانست تا مردی ، فقیر وناامید وبی سرنوشت باشد،براوروانیست ومی بایست خو برای خود کاری انجام دهد:
___ قسمتم یعنی : خود من : ___
هـر چه بـودم ...
هـرچـه دیدم
هــرچه را ، در ره کشـیدم
از هـر آن جائی گذشتـم
با هـر آن فردی نشستـم


گــررهـی، بر مــن نبــوده
یـا کـه شـد ، راهی گشوده
گـرکـه رفـتم، راهِ غــ م را
گـه به جمعی ، گـاه تنـها!!

از" خـود‌ه ِ مـن" بـوده برمن
از" من ِ من" بـوده برمن!!!
....
زنـــدگی جــرمـی نــدارد
تـا به د ل رنـجی گـذارد!!!
دل به هــرراهـی کـه رفـته
شـوق ِآن،از"مـن " گـرفته!!!
....
هـرچـه بـوده ،بـوده ازمـن
هــرچـه بـوده ، بـوده ازمـن
گــر به غـــمها رهــسپارم
شــکوه ای از کـس، نـدارم
آخرایـن " انـدیشه ی مــن"
بوده چون " آیئـنه ی مـن"!!!
(قسمتم )، یعنی خود ِمـن!!!
(قسمتم )، یعنی خودِ من!!!
___ فرزانه شیدا 26 شهریور 1386_____

وبرمیگردیم به جمله ای که گفتم:آنتونی رابینز:پیش از برداشتن گامهایش در زندگی ، جای پای خود را محکم کرده بود،اودقیقا براهی رفت که ا ز الگوی خود ,که فرد موفقی بود ،برداشت کرده بودوبه همین سبب پیشتراز انجام ، نتیجه را نیز میدانست!
این شخص یعنی" آنتونی رابینر" درواقع راهی را رفت که دیگری شکستهایش را خورده بود
ورنجش را بجای او به تنهائی کشیده بود.درنتیجه برای آنتونی دیگر نیازی نبود که این شکستهارا مجددا,تجربه کند بلکه گامهای خود را بگونه ای برداشت که همان شخص, اولیه رفته بود،" اما باحذر کردن از گامهائی که گاه باعث شکست مرد موفق ِاو" شده بود. درواقع او "از تجربه های ،یکبار تجربه شده ، به بهترین شکل استفاه کرده است "! وخود را به مقامی رسانیده ، که امروزه جز افراد شهیرو سرشناس جامعه آمریکا باشد.اینگونه است که میگویند: تجارب دیگران را مورد توجه قرار دهیم وآنچه آموختنی ست زآ نان بیآموزیم.وهمینگونه است که جوانی چون " آنتونی رابینر"خود میشود یکی از: مردان کهن که ارد بزرگ ازاو سخن میگوید:
* دودمان بی نیا و مرد کهن ، به هزار آیین اهریمنی گردانده می شود. ارد بزرگ *
___« دل به تنگ آمده است» ____
مانده ام سرگردان ...ونمیدانم من
به چه اندیشه دلم خوش دارم
دیگر از هرچه دروغ است به جان آمده ام
دیگر از دیدن این چهره مردم به نقاب
اینهمه ضدیت حرف و عمل
اینهمه پشت هم از شاخ دروغ
برسرشاخه تزویر پریدن ...تا کی؟
من به جان آمده ام
دلم از هرچه دروغ است به تنگ آمده ..
فریادش نیست !!
بغض در راهروی سینه
چه آشوب زده حیران است
دیده ام اما خشک
ونگاهم خیره ، بر همه رفتن این روز وشب است
آه ای مردم دنیا چه شده ؟؟!!
از چه اینگونه به تزویر وریا پیوستید
از چه اینگونه دروغ
برلب وبر همه لبها جاریست
وخدایا تو بگو
چه شده با دل این مردم تو؟
دوستت دارم ها
جز هوس نیست بروی لب این مردم دهر
ومحبت ها نیز
همه الوده به تزویر وریاست
ودلم میسوزد
بر دل گنجشکی
مرغ عشقی به قفس
یا کبوتر هائی
که ز دست منو تو
دانه بر میچیند
و خیالش خوش بود
که کسی دانه او خواهد داد
وای برما که برخود هم نیز
دانهء درد وغمیم
چهره در پشت نقاب
خالی از هر احساس
بر دلی میتازیم
که محبتها را بی هرآن سود ونیاز
رایگان می بخشد
خسته ام از همه این بازیها
وز آن مردم بی تدبیری
که درون خود ودر فطرت خویش
همه را مردم نادان خواندند
و بصد بازی وصد ها تزویر
بر دل ساده او چنگ زدند
وگهی زندگیش را آسان
تا به سر منزل غوغا بردند
تا بدرگاه شکست!!!
وبه خلوتگه خویش
بردلش خندیدند
مانده ام شیطان کیست
اگر اینگونه کسی شیطان نیست
...آه .
آه بس خسته بسی دلگیرم
ودگر قدرت این نیست مرا
که بیک قطره اشک
دل زاندوه رهانم به دمی
قلب من پُر شده از بغض وسرشک
دیده اما خشک است
ولبم
بسکه گزیدم هر دم
همچو دل میسوزد!!!
دلم از هرچه زمین است دگر نومید است
آسمان باز بآغوشم گیر
ودگر باره تو بگذار که سر بردل ابر
لحظه ای زار زنم
دل به جان آمده است
دل به تنگ آمده است!
نهم بهمن ماه 1385
فرزانه شیدا ______
* چو گرمای تن مردان و زنان کهن به آسمان پر کشید با یاد خویش اندیشه هواخواهان خود را گرما دهند .ارد بزرگ *
من وشما نمیتوانیم هیچ عملی را بدون اینکه پیگرد یا نتیجه ای ,در زندگی ما داشته باشد انجام دهیم" دقیقا "هیچ عملی"! زیرا در فردا و دیگرفرداها اثر آنرا خواهیم دید "من وشما اگر بجای نوشتن وخواندن همین متن، جلوی تلوزیون نشسته بودیم یا دراینترنت چرخی میزدیم هم ، باز کاری انجام داده بودیم،و حتی اگر از سر تفنن بوده باشد هم باز" کاری انجام شده " ! خواه منو شماچیزی زآن آموخته باشیم،خواه اینکه فقط برحسب سرگرمی اینکار را انجام داده باشیم اما , زمانی را که دراین میان صرف کرده ایم بخشی از " لحظات زندگی" بود! لحظات زندگی ما که یا به تفریح سر کردیم یا بگوشه ای نشستن یا دیدن تلوزیون خواه دیدن یک سریال طنز بوده باشد یا اخبار به هر شکل" منو شمااین لحظات را زندگی کرده ایم " و زمانی که به رختخواب میرویم، همینکه این روز را چگونه سر کردیم ؟ چه انجام دادیم وبه کجا رسیدیم ؟، " یکی ازمهمترین بخش زندگی ما "خواهد بود وروزی خواهد رسید که برای مثلا من یا شما بگوئیم اگر کمی بیشتر در زندگی به آنچه انجام دادم توجه کرده بودم اگر بجای گذران وقت آنرا به کاری صرف میکردم , شایدامروز بسیار بهتر ازاین زندگی میکردم! وچنانچه از امروز خود راضی باشید، براحتی سر بربالش نهاده ,باخود میگوئید:اگر هیچ نکردم ،لااقل آنچه را که دوست داشتم ,انجام بدهم وتمام کنم، تا بآخر انجام دادم وباتمام رساندم * : من بیش ازهر چیز ، اعتقاد دارم که آنچه سرنوشت ما را تعیین می کند ،شرایط زندگیمان نیست ، بلکه تصمیمهای ماست »" .
پایان: فرگردمردان و زنان کهن

نویسنده فرزانه شیدا

*فر گرد سیاست*

بعُد سوم (آرمان نامه ارد بزرگ) *فر گرد سیاست*

کتاب بعد سوم آرمان نامه


● بعد سوم آرمان نامه ارد بزرگ●

فرگرد سیاست ●
در روزهای امروزهمواره کلمه ی" سیاست " وسخن درباره ی آن با هزاران ابهام به همراه بوده است وهرگزجواب جامع وکامل نمیتوان برای" سیاست " ارائه داد چراکه سیاست در هزار شکل میتواند باشد .تعاریف سیاست بگونه های مختلفی میتواند صورت گیرد برای مثال: وقتی پای " فلسفه "در میان باشد سیاست معنای خود را دارد .زمانی که پای "منطق " بوسط بیاید , معنا تغییر میکند ,وقتی به "علوم سیاسی" نگاه میکنیم تعاریف دیگری را بخود اختصاص میدهد چون از دیدگاه " دین یا عرفان" بنگریم نیز معنای خود را دارد...
و بواسطه نام " سیاست " میتوان هرچه میخواهی انجام داده ودر برابر سوالِ« چرا ؟»تنها با یک کلام آنرا ختم دهی که: خوب ! سیاست اینگونه ایجاب میکند!!ویا صلاح دراین بود
حال این سیاست چیست وعامل آن چه است ؟ و صلاح چه بود؟ واین صلاح چگونه است ؟
در کل و درنهایت وبه زبانی ساده:کاری که انجام شد از کجا آب میخورد ؟...
پرسش هائی ست که همواره اذهان عمومی دنیا را بخود مشغول کرده است. میگویند سیاستمدارن ،عاقل ترین افراد جامعه هستند! دراین امر شک ندارم چون کسی که به نام سیاستمدار شناخته میشود حتی اگردیگران عام وخاص حرف اورا درک نکند نیز، از "به به وچه چه "گفتن خود نمی کاهند چراکه اعتراف باینکه زبان اورا نمیفهمندوگفتن این جمله که: (من حرف ترا نمیفهمم)! معمولا برای دیگران ساده نیست ! وزمانی هم که کسی این شجاعت را در خود می بیندتا بگوید که من درک نمیکنم !و درزمانی که پاسخ دوم را دریافت کند،کمتر باین اعتراف خواهد کردکه شاید اینراهم نفهمیده است! مبادا که متهم به نادانی گردد.! واینکه در کل ما چه جوابی از یک " سیاستمدار" دریافت میکنیم درهمه جا ی این دنیا بیک گونه است: (او به آنچه جواب میدهد که" سیاست کاری او " حکم میکند که جواب دهد .)! وبگونه ای میگوید که شما کمتر جائی برای مخالفت پیدا خواهی نمود.
* اهل سیاست پاسخگو هستند ! البته تنها به پرسشهایی که دوست دارند ! . * ارد بزرگ *
کافیست نام سیاستمدار بر کسی باشد یابه گونه ای شهرتی داشته باشد تا هرچه اذعان میکند در هر محفلی همگان برایش سرتکان داده بگویند : واقعا عمیق بود! حال چه عمیق بود!!... بماند!که این خود قصه ای ست که سر دراز دارد! بزرگمردی در تاریخ گذشتگان بود که درست بخاطر ندارم فکر میکنم :" ابراهام لینکن " بود ویا...اما میگفت: بسیاری از آنان که به جائی میرسند دیگر زحمت آموختن ,بیشتر را بخود نمیدهند , چراکه از آن پس هرچه بگویند ,اعم از دانا ونادان به دیده ی جان گفته های اورا می پذیرد.
بگذارید اشاره ساده تری بکنیم ومثال ساده تری را عنوان کنم: بسیار ساده... وقتی خواننده ای با صدا وترانه ای به شهرت میرسد پس از آن هرچه بخواند بدلیل علاقه ای که علاقمندان باو دارند"کاست یا سی دی" اوفروش خواهد رفت حتی اگر تا دیروز اصیل میخواندویکدفعه سبک بندری بخواند وبندری برقصد!و آنگاه میگویند: ایشان بسیار تنوع طلب هستند و به همه ی سبکها علاقمند !شاعری چون به شهرت رسید حتی اگر بگوید :آه ...من ماست را در غم دل سیاه می بینم! نمیگویند خانوم ویا آقای مومن* ماست که سفید است!!
چون براحتی میگوید : دیده ی شاعرانه ی من, درغم آنرا سیاه میدید, که اینگونه سرودم!
وکسی هم سخنی نمیتواند بگوید مگر اینکه بالاخره درجائی آشکار گردد که این شخص آنقدرها که ادعایش میشود عمقی ندارد که توان دیدنش، برمنو شما نباشد!
ودرهمین میان سیاستمدار نیز در سیاست خود هرگونه تفسیری راانجام دهد , بر اساس آنکه اورا " عقل سیاسی " میدانندبرای او, هم خود وهم حتی دیگران نیز ,دلایل موجه پیدا خواهند نمود!وشاید گاه خود اونیز درد دل خود هم ،درک نکرده باشدکه این که گفته ای که این بار یا زمانی گفت , چرا وبه چه دلیلی بوده است, که گفت! اما همینقدر که دیگران به تائید ش برخیزند کافیست تا هزاران
تفسیری بر این گفته "نغز وعمیق" پیدا کرده وهزاران تفسیری نوشته وگفته شود.
سخن براین نیست که سیاستمدار یعنی کودن!خیر سیاستمدار آنقدر سیاست دارد که توانسته سیاستمدار بشودوآنقدر هشیار هست که بتواند با سخنان خود جمعی را برای ساعتها درفکر فروبرده تا دیگران" فقط دریابند چه میخواست بگوید"!
وتاسف دراین است که بسیار نیستند , کسانی که شهامت اقرا ر این را داشته باشند
که بگویند: من نفهمیدم! یا دلیلش چیست؟ ویا " این وآن سخن "از اساس ممکن است غلط باشد.!
ما در درجامعه خود اگر بنگریم , نگه داشتن حرمت بزرگتریکی از قوانین وفرهنگها وسنن ماست .بر اساس همین کافیست بدانیم که وقتی بزرگی سخن میگویدزبان بدهن گرفته درست وغلط ، پذیرای آن باشیم ،مبادا حرمتی شکسته گردد.
*دراین باب درکتاب واژه های خود نیز بسیار نوشته ام و اما :*هدف بی حرمتی به مقام بزرگتر نیست* وتوضیحات بیشتر را نیز در کتاب واژه هایم داده ام.
وحال اینکه "سیاست تنها به دولت وکشور" نیست کهدر زندگی هم" نوع ِ سیاستی" که انسان بکار میبرد ,میتواند خود وخانواده وجامعه ای رابه عرش سعادت برده یا به قعرنابودی ببرد. اما چه در سیاست یک خانه چه درسیاست یک کشورباید دید که این سیاست بر چه اساسی استوار است
و مبنای این سیاست بر چه پایه ای استوار گشته است,وآ یا آ نکه در این راستا,مسئول و حکم ِ گرداننده ی - خانه - خانواده -محل کار و..را دارد,براستی در مقامی هست که توانائی انجام اینکار را داشته باشد یا خیر.ودراین سیاست تا چه حد افکار دیگر اعضای این جمع بکار گرفته میشود.زمانی که سیاست درخانه وزندگی تنها بر اساس این باشدکه شخص آنچه را صلاح میداند انجام دهد ودراین میان همفکری ویا نظر دیگران شرطی موثر باشد میتوان گفت که :
سیاست بگونه ای عادلانه در حال اجراست:
* مهم ترین رازهای نهان سیاست بازان ،چیزی جز پیگیری اندیشه مردم کوچه و بازار نیست . ارد بزرگ *
___او اینگونه نبود!___
او اینگونه نبود...نه ...!
قصه گوی هزارباره ی
تسلیم های بی نصیب ...
تسلیم، ختم رفتن !
و در بیراهه ها ..در پی هیچ گشتنی ...
در آینه , خود نگریستن
درخود باختن ِخویش
در لحظه های سرگردان
در گویائیه :باشد !همین است که هست !
نه... او این نبود ...
که میدانست اینگونه نباید بود!

او میدانست ...در بیراهه های رفتن نیز
باز میشد , به راهی رسید!
اگر به چنگال مسخ کننده نا امیدی ...تن نمی بخشید

و او اینگونه نبود...نه... او اینگونه نبود!
تسلیم ... در چشمانِ همیشه در جستجوی او
مفهوم گنگ گم شدن بود... در جنگل مخوف تاریکی.
اما او اینگونه نبود!
خصم غمباره زندگی ... گاه به بیراهه اش میکشید
او اما تسلیم نمیشناخت
تا باور کند :همین را که هست!
او نمیخواست: همین ... همین باشد!

نه از آنرو که از لج زندگی
در پی جوابی باشد! نه!
او در غرور همیشگیه: (من باید ها)..
تسلیم را به خنده وامیداشت .

وباید های درون او...فرصتش نمی بخشید...
تا آرا م گیرد در پناه سایه های راحتی...

او اینگونه نبود

حتی در فصل ،گاه بگاه نشستن ها
نیز...قلم را برقص اندیشه هائی وامیداشت!
که نمیخواستند آرام بگیرند ...
در میانه روحی ...که تسلیم را برابر مرگ
برادر خود باختگی میدانست!
ومیرفت حتی در نشسته بودن ها...
وجستجو داشت
حتی در بیقراری پاهائی که...
گاه می بایست آرام میگرفت
یا در نگاهی که میبایست
چندی نیز به خواب تن میداد!
واو اینگونه نبود!

آرامش وخواب ... نه آنکه حق او نباشد
در وقت او نمی گنجید!

آخر حتی در شب نیز بسیار بود..
آنچه می بایست جستجو میکرد!

و او... نه یک ستاره ی ثابت در آسمان
نه ماه ..و نهخورشید نه حتی...
خورشیدِ او بود
که یا برجای بماند یا دور خویش و دیگری بگردد!
او خیلی کوچکتر از اینها...
او تنها... یک پرنده مهاجر بود
حتی فصل کوچ نمیشناخت !

برای او رفتن
معنائی.. جز رفتن نداشت
وماندن کلامی جزایستادن وثابت شدن نمیگفت!
او بیهوده گی نشستن بر نیمکت پارک راهم ...
آنگونه رنگ میبخشید
که پیرامونش پر میشد ...
از سخنوران ناآشناوخود آشنایش میشد ...
هر آنکه را در نگاه گریزان(چه کنم ها )میدید!
او نمیتوانست بی تفاوت باشد
و سرد یا مغرور وخود بین!!!
آخر او اینگونه نبوداینگونه نبود!!
پنجشنبه 22/9/1386
___ فرزانه شیدا - ف .شیدا___
... و سیاستمد اری که براستی خواهان جلب مردم ,بگونه ای مثبت باشد مسلما افکار عمومی واندیشه های جمعی را ملاک اعمال خود قرار میدهد وبااینکه گاه سیاستی ایجاب میکند, که نمیتوان تمامی خواسته ها را جوابگو شد.اما آنگاه اساس کار بر رای بیشترین
اعضا , صادر میگردد , که چه در جامعه کوچک خانواده چه اجتماع زمانی که شکل انجام وظیفه باین طریق باشد آن خانه وآن کشور از یک سیاست "سوسیال دموکرات" است
بمعنای برابری یکسان مردم (عام وخاص) چه در جامعه چه با سیاستمدارو همچنین بکار گیری اندیشه مردمی ، که ما آن را " دموکراسی " مینامیم.
*آدمهای پلیدی هستند که با زمان سنجی مناسب ، از نگرانی های همگانی بهره می برند و خود را یک شبه رهایی بخش مردم می خوانند . ارد بزرگ
____تا چه پیش آید؟___
خزان بر باغ قلبم سایه افکنده
به صد خواری
نمیدانم چه پیش آید؟
نمی خواهد ببارد آسمان یک قطره
رویای بهاری!
گو چه پیش آید؟!
نگارم رفت ودل افتاده آخر،
درغم وزاری
بگوآخرچه پیش آید؟
بهارم سر شد اندر، ناله برگ دلم،
دربیقراری
تا چه پیش آید؟!
بدنبال رهی آواره ام
درکوچه ی شب زنده داری
هر چه پیش آید!!
شکستم هر دمی
در خلوت شبهای تاریکم
به تاری
تا چه پیش آید؟!
شدم خاکسترعشقی،
نشسته در دَم وُ دود و غباری
گو چه پیش آید؟!
در این غمها شد ,این دل هم زخود ...
حتی فراری
تا چه پیش آید؟!! ....
ولی بس باشد این دیگر، ببینم سینه را،
در سوگواری
هر چه پیش آید!!
رهانم سینه را ... زین پس دگر
زین بیقراری
تا چه پیش آید!

رهم این د یده را
از سوزش ِچشم انتظاری
هر چه پیش آید!! ....
دهم زین پس به امیدی، به قلبم
باز دلداری
چه پیش آید!!؟

به اشکم میدهم ,امید دل را،
آبیاری
هر چه پیش آید!!
گلی می رویم.... اندر گلشن ِ
امیدواری‌
تا چه پیش آید!!

هرآن آید مرا
در حسرت ِهر لحظه اینسان،
جانسپاری
وه چه خوش آید !
نگه دارم دلم را از برایش
* یادگاری *تا چه پیش آید!!!
شانزدهم-اسفند ۱۳۶۶*
ــــ‌ فرزانه شیدا - ف .شیداــــــ
* * کوشش های سیاسی برای جوانان ، مردابی مرگبار است . * ارد بزرگ *
¤ تمدن ...تقدیر....عشق...زندگی...!!! ¤
از این واژه ی بی معنای بودن,
سخت دلگیرم!!
و آن اندیشه های تلخ مغزم را
به سان یک کبوتر
بر فراز عالم هستی
چه غمگین میدهم
پـرواز
و می بینم که انسان این همان
پـس مانده ی تاریخ ,
به اسم پو چ و خیالیِ تمدن ,
سخـت می بالد !!
و چون آن عنکبوت پیر
به تار چسب آگین تمدن ..
وه چـه می چسـبـد
و مـغـرور اســت!!!
ولـی غـافل ز اینکه ...
بـاز هـم در دام افـسونی
گرفتـار اسـت...
و پـای رفـتنش درگیـر
زنـجـیر اســت !!
و درچنگال خون آلـود...
قـرنی ظـالم و وحشـی
چـه زخمی و به خون خفته
پـریشان مـی شود روحـش !
و آن تـک واژه ی شیـریـن ..
ولـی خـالی تـر از خالـی
چـو آن زالـو ی خـون آلـود
بـه نـام
بـاابُهـت تـمدن
خـون انـسان را
چـه بیرون مـی کـشد
از جــان!
و زنجـیر نگـون بـختـی
بپـای خسـته ی انســان
همـی بنـدد !!!
و قلـب خـستـه ی انـسان ...
کـه دارد در هـر آن گوشـه
هــزاران آرزو پنهان !
بناگـه درهـمان
چـنگال خون آلوده ی تقدیـر
و یــا قـسمت !!
و یـاغـرق ِ هـمان
واژه ی شیرین تمـدن نیز!
چــه آســان
زندگـی بازد!!
و انــسان
بـا دلی افسرده و غـمگین
و غـافـل از هـمه...
بـازی رنـگارنـگ
این دنــیا ,
درون سـینـه آن ویــران ســـرای دل
چـه آسـان مـقـدم هـر آرزوئـــی را
عـزیز و محتـرم دارد!!!

ولی در یکدم خالی ...
دم غـفلـت
همه امید و عـشق و
هـستی انسـان
چو یک دیوار پوسـیده
فـروریـزد
میان دیدگان خسته و حیران
ودیگر بار ویرانی سـت !...
بدانگونه
که گوئی هیچ امـیدی..
درون سینـه ی افـسرده ی مـا...
جا نـشد هـرگـز !
و لبهای خمـوش ما
از آن پـس
شـعرِ تلخ نامرادی را...
درون خــود فـروریـزد!
وآن انبار عشق و آرزو ،
آن دل
بیـکباره شــود
انـبار ناکامـی‌!!
چــه آســان میـشود
خـامـوش
لـهیـب شــعلـه هـای
آتـش عشــقی
و سـر خورده غـروری
در غـم و تـشویش !!
چــه آسـان
میشـود ناـود
بـه لبها خـنده ی
پر شـور هـر شـادی
بـه داغِ قطره های
اشـک ناکامی!
ز سـوز انـدرون ِ
یـک نـگاه ِ خـسته از بودن،
چه آسـان مـی خـراشـد ,
سـینه را،خـاموش !!
....
و آن انسان ِدل مSرده ...
بـه اوج یـک تـمدن
لیک پوشالی
ز عشـقی مرده در
دنیای رنگارنگ
که آنرا ،، زندگی ،،
نامـند
چه آسـان جـان دهـد
در اوج نـاکامـی
بنام هستـی و عــشق
و تمدن نیز!!
...
وآه... افـسوس...
چـه آسان میشود
خــامــوش
دلــی در (
( قــرن تـنهائــی)!
و صد افــسوس
که سـر سـخـتانـه انـسان
فخـر هـا دارد ...
بـدنیائـی که در آن
بـا نـقاب ِخیـر خـواهی های
پـر تزویر

(صلــیب ســرخ)!!...
و یا با نام آزادیِ ِانسانی
حـقوقِ هـر بـشر
(این آدم از یـاد رفـته
در کف دوران)!!!
تـمدن را چـو زنـجیـری
بـپای هـر کـه
راهی شـد بـراه حــق...
دوبـاره ســخت مـی بندد!
و نـادان قلــب ما...
اینگـونـه پنـدارد,
کــه ایــن زنــجـیر
بـنام زنــدگـانـی ،
سـمبـل پـیونـد ویــاری هاست!!...
میـان او ودیگـر راهیان جـستجو گر
در پــی یـک صــلح جــاویــدان..
بیـاری تــمام مـردم دنیــا
کــه در آرامــش و صلــحی
هــمیشــه جـاودان بـاشیم!!!..
.....
نمیدانم چرا همواره جنگ است
و ز آرامـش,
نمی یابـم نشانی
در جـهان صـلح ؟!!

ولیکن در درون
در یک سـکـوت تلـخ
لیـک وحـشتنـا ک!
گهی در سینـه گه در ذهـن
کـلامـی میشـود تکـرار :
هـمه اینها فقط تـزویـر زیبا ئیـست

کـه هـرگز جـاودانی نیسـت!!!
کـه هـرگز جـاودانی نیسـت !!!

از این واژه ی بـی مـعنـای بـودن
؛؛؛سخت ؛؛؛ دلگیـرم !!!
۱۳۶۳-۱-۲۲دوشنبه
ــ* فرزانه شیدا/ f sheida*ـــــــ
پایان: ** فرگرد سیاست **
به قلم : * فرزانه شیدا/ f sheida*ــــ
farzaneh sheida

* فرگرد کودکی *

بعُد سوم (آرمان نامه ارد بزرگ) * فرگرد کودکی *

کتاب بعد سوم آرمان نامه


¤بُعد سوم آرمان نامه ارد بزرگ ¤
¤ فرگردکودکی ¤*
¤ خانم گرته نورد هلله -* روانشناس و وکیل( در نروژ*)
*Grethe Nordhelle
psykolog & advokat
این مطلب را با یادآوری فرگردهای پیشین شروع می کنیم که بارها در رابطه باانسان ,اشاره ای به کودک (از زمان نوزادی تا پیری ) شد ه است و این بار بر اساس سخنان * ارد بزرگ و*پژوهشی توسط خانم گرته نورد هلله* روانشناس ووکیل کودکانبه بررسی آن می پردازیم
در شروع سخن لازم می بینم نگاهی اجمالی ، به (خود ِکودک )داشته باشیم.من خود, نگاهی داشتم بر سایت کودک ووالدین در نروژ و متنی را انتخاب کردم در رابطه با کودک وخانواده که همانطور که گفته شد بر اساس پژوهشی ست از خانم *گرته نورد هلله - روانشناس و وکیل نروژی .*و برگرفته از سایت والدین وکودک در( گوگل . دات نو )
http://www.google.no
http://www.klikk.no/produkthjemmesider/foreldreogbarn
http://www.klikk.no/foreldre/foreldrerollen/article483335.ece
*( no نو=* نروژ ) واین متن را انتخاب کردم تا در رابطه با کودک وخانواده مطالبی ، را که اظهار میدارم و بر اساس آن به بررسی فرگرد کودک خواهیم پرداخت:( ترجمه از نروژی به فارسی)بر اساس پژوهش :خانم گرته نورد هلله :روانشناس و وکیل ایشان داستانی را از یک خانواده ویک کودک بر اساس پژوهش خود
تعریف مینماید :
ــــ"استراترژی " یا برنامه ریزی اول:(۱)ـــــــ*Manipulerende strategier ــــ
کلمه ی اصلی این جمله را بطور دقیق در فارسی بخاطر ندارم اما به معنای"استراترژی "= سردرگم کردنواثرگذاشتن بروی عواطف واحساسات واندیشه کسی به اینطریق که آنچه راکه در نظر داریم به همانگونه که میخواهیم به کسی قبولانده ودرباور او این شکل ازاندیشه را بپرورانیم.
" لازم به تذکر است که اینگونه بازیهای احساسی وفکری با کودک در خانواده ، تنها به خانواده هائی طلاق وکسانی که که جدا شده اند,مربوط نمیگردد، بلکه در اجتماع کوچک هر خانواده ای میتواند اینگونه، سردرگم کردن و(به زبان فارسی پیچاندن فکری کودک را) دید وفرزندی را بطور کامل در زندگی به تباهی دائمی کشید.(و در این داستان "مادری" است که با فرزند پسر خودچنین میکند):
I historien om Oskar opptrer moren som en manipulatorاین داستان ماجرای مادری طلاق گرفته است که پسری بنام " * اُسکار *" دارد ،و مادرتصمیم می گیرد که بااستفاده از احساسات عواطف وافکارکودک خود اورا مجاب نماید که بجای پدر اورا انتخاب کرده و بااوزندگی کند.(در اروپا و *اسکاندیناوی* فرزند بالای ده سال * میتوانددرصورت صلاحیت پدر ویا مادر،
خودبه شخصه , انتخاب کند که باکدامیک از ایندو ,در صورت جدائی والدین زندگی نماید*)Hun bruker tre ulike strategier for å få Oskar til
å tenke, føle og uttrykke seg på
en måte som tjener hennes interesse , og som rammer faren
واو برای اینکار( 3 سه )راه را
برای انجام نقشه ی خود با کودک انتخاب میکند :
فکر کردن
احساس کردن، و
عکس العمل نشان دادن در مقابل این احساسات
واین به شکلی صورت میگیرد که توجه پسرک را جلب نموده وبرای او جالب توجه باشد .واین روش اثر آن پدررا نیزدربر گرفته واورا از چشم فرزند رابصورتی خواهد انداخت که در نگاه پسرک پدر محکوم بنظر برسد .واین همان بازی همیشگی ست که در ایران متاسفانه بیشتر شاهدآن هستیم که یکی از والدین ِ طلاق ، بااثر گذاشتن برروی بچه،یکی را در نگاه دیگری خراب میکنند .حال چه برای داشتن کودک در کنار خود،چه برای جلب اعتماد کودک بسوی خودویا بخاطر تلافی کردن یکی از طرفین از دیگری.!(اما کسی که بیش از همه دراین میان قربانی میشود خود * اُسکار*فرزند پسر آنها اُسکار است *!)
Men det største offeret er O skar selv, ),som blir følelsesmessig forledet inni et falskt bilde av virkeligheten
وباین ترتیب مادربا استفاده از احساس اوموفق میشودتصویری تقلبی وغیر واقعی راازخود وهمسرش
درنگاه *اُسکار * (کودک) بوجود آورد.*بخش( ۲)ـــــ*
« Supermamma» یا« مادر فوق العاده»
Morens første strategi er å fremstå som en «supermamma
اولین گامی که مادر برمیدارد این است که ازخود شکلی از یکسوپر ماما ویا مادری فوق العاده
را در نگاه کودک بیآفریند
Hun imponerer Oskar gjennom å gi ham
bortimot alt han ønsker seg .Den andre strategien, er å gi inntrykk av at det er synd på henne
در اولین استراتژی و ره کار و برنامه ریزی خود،این مادر شروع باین میکند که تمامی آنچه راکه پسر او تقاضا کرده وخواسته است ،در اختیار او قرار دهد، و در دومین برنامه ریزی واستراتژی خود باین میپردازد که تمام مدت با حالت مبالغه آمیز سرشار از دلسوزی با * پسر* برخورد کند..واحساسات فرزند را نیز بدینگونه تحریک کند ککه بر مادر نیز احساس ترحم داشته باشد ودرعین حال(به شکلی رفتار کند که طفل تصور کند درنگاه مادر بیشتر عزیز است تا درنگاه پدر.!)
Hun har ingen andre enn Oskar, hُun er så mye syk og så videre.
مادر جز اسکار ندارد، هیچکس دیگری را در زندگی خود نداردو به سختی از لحاظروحی /روانی مریض شده است ودر واقع به حالت بیمارگونه ایبا تصمیمی راسخ همچنان به این کار خود ادامه میدهد،چرا که میخواهد به نتیجه ی دلخواه خود برسد
blir det likevel overdrevet og brukt i en bestemt hensikt,
nemlig å spille på Oskars samvittighet og ansvarsfølelse
.Selv om dette for så vidt er sant,
وتاجائی پیش میرود که اینکار ِاو،به شکل مبالغه آمیزی , نوعی زیادروی میشود ولی او همچنان به شکل حساب شده ای با احساسات ووجدان فرزند خود ،بازی می نماید. و حتی بااینکه حقیقتی در کار نیست وهمه چیزساختگی میباشد.ولی او همچنان ادامه میدهد تا به نتیجه نهائی خود برسد ودر

مرحله ی سوم(۳) واستراتژی آخر: * Provoserer یا تحریک کردن* او می پردازد:_
*__Den tredje strategien består i å gi Oskar et negativt bilde av faren.یعنی درسومین مرحله ،کار اواین است که به* اسکار * یک چهره ی منفی وغیرواقعی از پدر نشان دهد ،لذا در حضور اسکار به پدر زنگ زده وبا نقشه قبلی طوری رفتار میکند که بدعوا وجروبحت ختم شود وآنقدر به ادامه آن می پردازد ،که پدراسکار عصبانی شده واز کوره بدر رود
...For eksempel bruker hun å ringe faren når sønnen er hos ham.
Bevisst provoserer hun ham slik at han
blir rasende i telefonen mens Oskar hører på.
Dermed forsterkes inntrykket av at «pappa er så sint»
وآنگاه صحنه ی ظاهری وساخته شده خود را بدتر از آنچه بودبرای پسر خود تعریف وبازگو میکند
(یا به زبان فارسی به موضوع را چرب تر کردهو برای اسکار این برخورد تلفنی را به شکل بدتری تعریف میکند)
.– Manipulatoren finner en svakhet hos den andre og skaper en
situasjon hvor hun eller han kan spille på følelser.
وبه این طریق فرزند رادر احساس خود سردرگم وگیج کرده وبقولی با گول زدن وتحریک احساس *اسُکار*نسبت به پدربا احساسات کودک بشدت بازی مینماید.**(با توجه به اینکه باید درنظر داشت که مادر وپدرهردو درنگاه فرزند عزیز هستند وآنان را دوست دارد درنتیجه دیدن غم وناراحتی هریک برای کودک درد آور،سخت، مشکل ورنج آور است)**
خانم نوردهِلله معتقد است که
:Barn er veldig lette ofre for å bli manipulert,
sier:* Grethe Nordhelle.
در این میان بیش از هرکسی در چنین بازیها ئی , فرزنداست که قربانی ماجرا میگردد .در بخش بعدی خود این مادر شروع میکند که با شکل بیشتری بااحساسات فرزند خود بازی نماید:
__Spiller på følelser - بخش سوم (۳) _بازی با احساسات__
Samlivsbrudd er etter hennes erfaring den vanligste arenaen
hvor foreldre driver alvorlig manipulering av egne barn.
از نمونه دیگری که میشود فرزندی را گول زده وگیج نمود باین شکل است که والدین از هم جدا میگردند وکودک دچار تردید وسردرگمی شدیدی میشودزیررا که نمیداندد وضع رابطه مادر با پدر وبرعکس در اصل , چگونه است وحال با چنین شرایطی روابط صمیمانه ی قبلی پدر ومادر چگونه
گشته یا خواهد شد
Men foreldre kan også manipulere barn i andre
sammenhenger
blant annet fordi de har behov for å kontrollere dem
اما همچنین در کنار این راه،روش های دیگری نیز موجود است که میشود باآن , فرزند وکودک خودرا سرگردان کرده گول زده وگیج نمائیم , که این راه دوم سخت تراست بخصوص که والدین نیازمند این هستند ,که بروی فرزند ان خود در حمایت او در زندگی،کنترل وتسلطی مثبت داشته باشدÅ hjelpe barn som er fanget i foreldrenes manipulerende spill,
er vanskelig og krever forsiktighet.
وکمک کردن به فرزندی که توسط پدر ومادری سردرگم وگیج میشودکار ساده ای برای ،روانکاوان ومتخصصان کودک نیست وانجام چنین کاری برای یک روانشناس دربرابر , چنین کودکی،کاری بسیار سخت خواهد بود,که می بایست با احتیاط کامل انجام گیردتا موفق باین شود که تصویر ساخته شده در ذهن کودک را تغییر دهد
.– Barn har behov for å kjenne tilknytning og tillit til egne foreldre.کودک نیازمند این است که احساسی از شناخت کامل والدینواعتماد به خانواده ا ش را درخود
داشته باشد واین چیزی ست که می بایست برای کودک فراهم شود ,تا سالهای طولانی با این احساس واین تفکر دراو امنیت وآرامش خاطر فراهم شود.
Man skal være varsom med
å ødelegge barnas
illusjoner ved å kritisere foreldrene åpent, sier * Nordhelle
شخص می بایست بسیار با احتیاط وآهسته عمل کند تا بتواند بتدریج کودکی را از لحاظ روحی واحساسی وفکری نابود نماید و با چنین پیش آمدهائی برای کودک بسیار روشن است که زمانی که تصویر واقعی یک پدر ومادر خوب در نگاه فرزندی شکسته میگردد آنگاه فرزند به این خواهد پرداخت که تمام مدت ،به انتقاد از رفتارهای پدر یا مادرخودبر میخیزد و مداوم نیز با آنان مخالفت خواهد کرد.
__Den daglige virkeligheten__*= حقیقت روزمره زندگی __
Når det gjelder Oskar og foreldrene hans, kan det faktisk være en
mulighet å la Oskar flytte til mor, slik hun ønsker.
– Da vil kanskje Oskar erfare at den daglige virkeligheten ikke er
slik moren har fremstilt den
خانم گرته نورد هلله ( روانشناس و وکیل) همچنان تعریف میکند که:* حقیقت روزمره ی زندگی* این است که:وقتی به زندگی این والدین او توجه میکنیم این امکان راآشکارا می بینیم که سرانجام *اسکار * تصمیم بگیرد،از پدری جدا شده وبا مادر خود زندگی نماید ,درست همانگونه که مادر برنامه ریزی کرده بود!تفاوت دراین است که زمانی کهچنین چیزی صورت بگیرد مادر نمیتواند بطور مداوم
همان (سوپر ماما ومادر فوق ا لعاده) ای باقی بماندکه تصویرش را در ذهن ِ*اسکار برای رسیدن به منافع خود ساخته بود
Det blir ikke lenger tivoli og pølser
hver dag i lengden. Det manipulerte bildet vil sprekke,
og Oskar vil etter hvert også få et sannere og
mer positivt bilde av faren sin,
forklarer Grethe Nordhelle
و بتدریج آن تصویر درنگاه اسکار خواهد شکست وحقیقت خود رانشان خواهد دادومجدد اشکار باین پیخواهد برد که پدر چگونه فردی بودوشکل مثبتی را که از پدر درذهن خودداشت مجدد باو بازخواهد گشت .
____ کاشکی ____
کاشکی با ترانه ی غم ، دلی همصدا نمی شد
یا که با غم جدائی ، دلی اشنا نمی شد
کاشکی که دلای عاشق، غم ِ دوری رو نمی دید
از کسی که عاشقش بود، اینجوری جدا نمی شد
توی بازیهای تقدیر، دل به نومیدی نمی داد
توی دنیا تک وتنها، اینجوری رها نمی شد
کاشکی مرحمی می ساختن واسه قلبای شکسته،
تا دیگه به قلب عاشق، اینجوری فنا نمی شد!
اگه قلبی توی دنیا طاقت جدا شدن داشت
که دیگه دلای عاشق اینجوری دریا نمی شد
اگه عاشقی، دلی رو اینطوری فنا نمیکرد
" دل عاشق رو شکستن"رسم "این دنیا نمی شد!!
اگه دنیا هم، به قلبم ، غم دوری رو، نمیداد
واسه دل" قصه ی بودن" پوچ وبی معنا نمی شد!
کاشکی میشد که دوباره ، دلی برگرده به دیروز
تا امید باتو بودن واسه من "رویا" نمی شد!
ــــــ*۲۳*ـ دی ۱۳۸۲ ـ فرزانه شیدا ـــــ
در فرگرد های قبلی نیز گفته شده که یک شخص نمیتواند برای همیشه
نقش بازی نمایدوسرانجام ماهیت اصلی اوآشکار خواهد گردید ودست او با تمامی بازیهایش رو خواهد شد. حال با در نظر گرقتن داستانی که این خانم روانشناس عنوان کردند ،نگاهی به گفته های ارد بزرگ می اندازیم:
* پوزش خواستن از پس اشتباه ، زیباست حتی اگر از یک کودک باشد. * ارد بزرگ *
ازاین داستان بد نیست اینگونه استفاده کرده وبگوئیم:چه میشد اگر چنین مادری که بعلت تنهائی ونداشتن شخص دیگریدر زندگی محتاج بودن فرزند خویش در کنار خود بود در جای آنکه به گول زدن وبازی گرفتن احساس فرزند بپردازد،نقش صادقانه ی یک مادر را بازی میکرد ولااقل زمانی,که تا این حد با احساسات او به بازی پرداخته بود ازاو عذر میطلبید وبجای سردرگم کردن طفل وببازی گرفتن عواطف او،حقیقت رابه همان حالت صداقت گونه وواقعی خویش با فرزند درمیان میگذاشتومسلم است زیباتر بود که فرزند اینرا میدانست که مادر بیش ازآنکه قصد آزار وسواستفاده ازاحساس او را داشته باشد نیازمند بودن اوکه فرزند عزیز اوست، درکنار خود بوده است ,ومسلما با عشقی که کودک درهرشرایطی به خانواده خوددارد.آنهم بعنوان تنها کسانی که در زندگی خود میشناسد وآنان راحامیان ,خود میداند والدین نیز به همین حد ساده وصادقانه با فرزند خود,رفتار میکردندوهمه چیز های گفتنی را همانگونه که هست با اودرمیان میگذاشتند وبا همان صداقت کودکانه ی او با او رفتار شده واورا نیز درجای خود بیش ازاینکه اول به این فکر کنند که:ما افراد عاقل وبالغی هستیم با نگاهی خیلی کوتاه باین پی برده میشد که صداقت کودکانه ی فرزند بهترین الگوی والدین باید باشدتا آنچه را که باو وسرنوشت این کودک مربوط میگردد به همان شکلی برایش فراهم کنند که زائیده ی درون یک طفل یک ودک وفرزند ماست بدین شکل راحت تر او را نیز درک میکردند ونیازی باینهمه صحنه سازی وبازی نبود تا اورا قانع کند که مادر بهتر از پدر است واز آن گذشته هریک از والدین نقش خود را در نگاه کودک دارد وهرگز یک طفل نمیتواند بدون آن دیگری سر کندووجود هردو لااقل تا زمانی که طبیعت ایندورا بخشیده است .لازمه ی زندگی کودک می باشد کمااینکه در اروپا هرگزپدر یا مادری که بخاطر نداشتن تفاهم وهر دلیلی زهم جدا میشوند بطور کامل فرزند را ترک نمیکنند.
وقانون براساس این مطلب که نیاز فرزند می بایست دردرجه ی اولاقدامات هر خانواده ای قرار گیرد هردو موظفند حتی اگر درشهر دیگری قصد ادامه زندگی دارند یا تجدید فراش کردهمیخواهند با فرد دیگری ازدواج کنند حکم ووظیفه ی پدری یا مادری خود را تمام وکمال درمقابل فرزند خود اجرا نمایند وفرزند را که گناهی دراین میانه ندارد ,بطور کامل ترک یا طرد نکنداین خود شکلی از احترام وتوجه والدین به,کودک است که در قانون کشوری این دوتها جز وطایف نیز برشمرده میگردد.مگر اینکه یکی از طرفین صلاحیت این را نداشته باشدکه برای مثال شنبه یکشنبه های اخر هفته فرزند را نزد خود بردهوازا نگهداری کرده یا اورا دورروز درکنار خود داشته باشد تا احتیاج عاطفی کودک ووالدین برطرف گردد وهردو به یک نسبت در زندگی هم نقش داشته باشند متاسفانه چنین افکاری درایران آنقدرها رسمیت ندارد خانواده ای که ازهم می پاشد برای همیشه به ترک یکدیگر میرسد یعنی هریک که فرزند را هم داشته یا نداشته باشد برای همیشه هم همسر را ترک میکند هم فرزند را وخواهان دوباره دیدن او نیستندبی آنکه توجه نماید که این طفل دردرجه ی اول (نه مالکیت او) بلکه هدیه ای ست از سوی خداوند واماتنی که خدا براو سپرده است وهمانگونه که بسیاری با هزار احترام ومراقبت جانماز خود را درجائی امن تمیز وخوب نگهداری میکنند. فرزند نیز همانقدر درنگاه خداوند محترم است که بنده ی خمویش را موظف باین کند که تا حد امکان فردی خویش از آنچه باو سپرده است نگهداری خوب وشایسته ای به عمل بیآورداما ما شاید گلدان خانه ی خود را هزار بار برای سلامتی وزنده ماندن وازدست ندادن گل وگلبرگها وبرگهایش از آفتاب ومهتاب وسرما وگرما محفوط نگاه داشته,بارها جایش را با توجه ومراقبت عوض میکنیم یا حتی مرغ وخروس خانوادگی مانده در حیاط رابه هزار شکل رسیدگی میکنیم ,اما فرزند خودرا که نیمه ای ازوجود ماست تااین حدبه نیاز های او افکار او احساس وعواطف او پژمرده شدن های روحی او عصبانیتهای بی دلیل او ،اشکهای بی بهانه ی اومورد توجه قرار نمیدهیم که حتی ازخود بپرسیمچه چیز عامل این شده که طفل وفرزند ما گوشه گیر وافسرده یا پرخاشگر شده ومدام با ما در میافتد ودنبال بهانه ای میگردد تا یا بگرید یا ازیت کند!!
____ باغبون ____
باغبون نچین گلا رو، تو خودت اونها رو کاشتی
شب و روز پاشون نشستی ،غم دیگه ای نداشتی
بوسه دادی هر گلی رو ، با یه قلب پر محبت
توی گلبرگای هر گل ، قصه ی عشق و نوشتی
حالا که گلا در او مد ، چرا چیدی این گلا رو
گل که باورش نمیشه ، چیدن این شاخه ها رو
گلدونای آب نمی خواد ، با گلای باغچه پر شه
آخه گل یادش نمیره ، اونهمه وفا و مهر رو
میشه پژمرده توُ گلدون، اگه شاخه شو بچینی
ا گه هر روز مثه دیروز، تو نیای، اونو ببینی
اون برای تو شکفته، چونکه عاشقش تو بودی
همه امیدش ، تو بودی، که بیای پیشش بشینی
حالا توُ گلدون آبی ، روی میزی , تنها مونده
هی داره، پژمرده میشه ، بسکه اسم ترو خونده
اگه تابحال نمرده، واسه ، چشم براهی هاشه
اما این غم جدائی ، دیگه قلبشو سوزونده
داره گلبرگاش میریزه ، دونه دونه در کنارش
اما اون چیزی ندیده ، جز همون چهره ی یارش
یاد وخاطرات یاری ، که نوازش بوده کارش
اما گل هم توی گلدون ، عمرشو کرده نثارش
باغبون! نبر تواز یاد ، اونهمه مهری که داشتی
کاش توی باغ بزرگت ، گل عشقو رو نمی کاشتی
تو که می خواستی یه روزی بشکنی ساقه ی عشقوُ
زدی قلبشم شکستی ، تا چیدی شاخه ی عشقوُ
ـــــــ فرزانه شیدا/۱۹ خرداد ۱۳۸۳ ــــــــ

مادروپدر یاد شده در داستان نیزاگر صادقانه ودوستانه وبا مهر وتوجه یک مادر یک پدر با بچه خود روبر میشدند وحقیقت را بااو همانگونه عنوان میکردند که درحد درک او نیز باشد خود هم راه درستی را در زندگی وهم حل مشکلات را باین شکل به فرزند آموخته بودند چراکه فرزندان مادرحقیقت گلهای باغ زندگی ما وثمره ای ازدانه های محبت وعشق وجود ما هستند که بمانند باغبانی می بایست باعشق به هر گلبرگ احساسی وذهنی او توجه داشته باشیم ، تا خوب رشد کرده رنگ وروئی گرفته وباغ زندگی ما وخود راآرایشی درست وزیبا دهند .
والدین یاد شده در حکایت باانجام کاردرست نه تنها شکل مثبت خودرا در نگاه وتصور بچه افزایش میدادند، بلکه باین شکل آموزشی خوب ومثبت از صداقت را نیز به فرزند خود داده بودند وبجائی آنکه امروز فرزند از انها خرده بگیرد ومدام از رفتار وافکار آنان انتقاد کند، رابطه ای صمیمانه بین فرزند ووالدین ایجاد میشدکه ثمره ی آن، در تمام زندگی این طفل اثری خوش آیند میگذاشت، انها اگر خودرا بجای کودک گذاشته بودند بطور حتم رفتاری جز این را پیش میگرفتند.کمااینکه در دومتن ارد بزرگ نیز میگوید:رسیدن به راستی و درستی چندان سخت و پیچیده نیست وکافیست کمی به خوی کودکی برگردی م . *اُرد بزرگ *
ودرعین حال اینکه ما از کودک بخواهیم در انتخاب ما چه راه زندگی , خود براهی بروند که میل وتمایل وخواسته درونی ماست بهتر است به این مطلب همیشه توجه داشته باشیم که ما برای ابد درکنار او نخواهیم بود وزمانی که او نیاز پیدا میکند که به تنهائی زندگی خویش را پیش ببرد, نیازمند این است که توان تکیه بخود را داشته باشد ودرعین حا لدرکار وحرفه وشغلی نیز ادامه زندگی داده باشد که تمایل درونی وواقعی اوست نه آرزوی ما که برای شخص خود داشتیم واکنون از فرزند خود انتظار داریم آن شود که ما نشدیم به هزار دلیلی که برای اومی آوریم از جمله اینکه من نادان بودم بچگی کردم حرف پدرمادر را که گفتند ادامه تحصیل بده گوش نکردم ویا فلان شانس ها رادرزندگی,براثر بی تجربگی استفاده نکردم دراین باب من به تفضیل درکتاب واژه هایخود نیز نوشته وسخن گفته ام وارد بزرگ نیز معتقد است:هرگز به کودکانتان نگویید پیشه آینده اش چه باشد همواره به او ادب و ستایش به دیگران را آموزش دهیدچون با داشتن این ویژگیها همیشه او نگار مردم و شمادر نیکبختی خواهید بود و اگر اینگونه نباشدهیچ پیشه ای نمی تواند به او و شما بزرگواری بخشد *اردبزرگ
واین مسلم است که زمان در دنیا وجامعه رعایت ادب را به فرزند خود بیاموزیم نیز همواره در زندگی خود فردی خوشبخت خواهد بود چراکه زمانی ما در جامعه فرد ی مودب وبا شخصیت باشیم دیگران خواه ناخواه مجبور به احترام گذاشتند به ما میشوند, چرا که دلیلی ندیده وبهانه ای پیدا نمی کنند که بتوانند شما را بابی احترامی خودکوچک یا خوار کنند.البته استثنا همیشه موجود است وگاه انسانی چنان درکودکی تربیت شده که هرگونه نیز با او برخورد کنی به تندی وپرخاشگری وبی ادبی باتوروبرو خواهد شد ومسلم بدانید هرگز انسانی چنین نمیشود ,مگر پدر یا مادر او نمونه والگوی اصلی او باشند .
* کسی که همسر و کودک خویش را رها می کند ، در پی خفت ابدیست . ارد بزرگ*
حال به این نکته میپردازیم گه چرا کسی برای ابد خوار وخفیف خواهد شد اگرهمسر وفرزند خویش را رها کند .این واضح است که زمانی فردی یک زندگی را هرچند سال هم بوده باشد رها کند تا به نقطه آرامش وبه روال عادی زندگی , خود بازگردد وتنها بودن مجدد را بیآموزد سالیانی شاید همپای همین سالهای تأهل بطول انجامد.وکاملا واضح است که انسان نمیتواند از یکموقعیت ووضعیت براحتی انتقالی به موقعیت دیگر وجدیدتری داشته باشم آهم با توجه باینکه, جدائی حتی اگر میل باطنی اوبوده باشد باز شکستی در زندگی او محسوب میگردد.
در نتیجه و بااین وصف فرد دراین سالها نمیتواند براستی انسانی شادمان وخوشحال باشد واگر نیز در نزد دیگران بازگو نماید .که بطور مثال : خدارا شکر راحت شدم آن زندگی فاجعه ای برایم شده بودهرچقدر هم در آن زندگی باشد ناشاد وافسرده وعصبی بوده باشد باز نمیتوان گفت این شکست برایش شکست حساب نمیشده است .چراکه ,ما انسانها تلاش میکنیم زندگی را بگونه ای بسازیم که باب دل ما وزمانی که با فرد متقابل خود هرچه میکنیم به نتیجه نمیرسیم دردرون نیز احساس شکست میکنیم .لحظه ای فکر کنید باینکه زمانی منو شما بافردی حتی دریک مهمانی روبرو میشویم اگر درایجاد رابطه با آن شخص موفق نباشیم ودر درون خودبه این نیز اندیشه خواهیم کرد که اشکال از کدام ما بوده است که برقراری این رابطه به نتیجه دلخواه من نرسید حال زندگی وازدواج چیزی بیشتر وبالاتر ازاین را برای ما به ارمغان میاورد که جدائی وشکست در آن عمری باعث این درد واین اندوه درونی میشود که چرا من یااونتوانستیم باهم به تفاهم برسیم وبمانند دیگر خانواده ها خوشبخت ویا عمری درکنارهم در آسودگی ,زندگی کنیم واین وسط مقصر چه کسی بوده است.
باور کنید این سوالی ست که ما در رابطه با ساده ترین افرادزندگی خود در خانه محل کار اجتماع از خود می پرسیم پس درنتیجه هیچ فردی بطور صدردصد نمیتواند اظهار کند که این جدائی برایش گذشته از یک تجربه تلخ واز دست دادن سالیانی از زندگی ,هرچقدر هم زندگی تازه ونوین وخوبی را شروع کرده باشد شکست زندگی, اومحسوب نمیشود بخصوص اگر دراین میان فرزندی نیز وجود داشته باشد که هرگزاین رابطه بطور کامل قطع وتمام نمیگردد.
*کودکی که گناه خویش را بدون پرسش ما به گردن می گیرد در حال گذراندن نخستین گام های قهرمانی است . ارد بزرگ
وسرانجام آخرین جمله" اُرد بزرگ در فرگرد کودکی"بررسی زندگی در کشورهای مختلف , آنقدرهاکه تصور میشود .متفاوت با یکدیگر نیست , فرزند همان کودکی ست که در هرکجای عالم بدنیا بیاید کودکی بیش نیست وباتمامی عواطف کودکانه...وبارها گفتیم شخصیت او و ما " اکتسابی ست "درنتیجه زمانی که ببینیم فرزند ما در زندگی اشتباهی را که خود یا حتی ما مرتکب شده ایم به گردن میگیرد ,باید خاطر جمع واسوده خاطر باشیمکه کودکی را بزرگ کرده ایم که در زندگی راه درست را خواهد رفت وموفق نیز خواهد بود چراکه شجاعت همه چیز را زین پس در زندگی خواهد داشت. که این در پیشرفت او موثر خواهد بود.در زندگی هستند انسانها ئی که گاه در سنین بالاتر حتی درکهولت نیزحاضر به قبول اشتباه خود نیستند , که هیچ!هرگز قادر به قبول این نیستند که شاید با برگردن گرفتن اشتباه وخطای خود ودیگری ،چیزی بر شخصیت وبزرگی خود افزوده اند!انسانی که در زندگی چنین کاری را نکرده است ،هرگزنیز,احساس خوبی را که دراو تولید خواهد شد, تجربه نخواهند کرد , درنتیجه فرزندی که تااین حد از خودگذشته وعاقل بار آمده باشد , شک نکنید که او تنها باعث مباهات ماو همچنین خوشبختی خود ورسیدن به درجات بالای زندگی خواهد شد.
باامید آنکه همگی ما در زندگی امروز وفردای خود انسانهائی باشیم که نسل بعدی خود را, از بهترین ها ساخته وفرزندان خودراچون , گلهای باغ معرفت وعشق ودوستی ها بار بیآوریم.بااین امید.وبا امید موفقیت همگان در زندگی .
پایان فرگرد کودکی
متن وترجمه : به قلم : ـ* فرزانه شیدا/ f sheida


* فرگرد پیشوا *

بعُد سوم (آرمان نامه ارد بزرگ) فر گرد * پیشوا *

کتاب بعد سوم آرمان نامه



¤ بعُد سوم آرمان نامه اُرد بزرگ ¤
¤ فرگرد پیشوا ¤
این بار در( فرگرد پیشوا) به بررسی سخنان* ارد بزرگ در این زمینه خواهیم پرداخت.
* برای شناخت آدمیان ، بجای کنکاش در اندیشه تک تک آنها ،بدنبال شناخت پیشوای انگاره و خرد آنها باشید . ارد بزرگ*
در فرگرد های پیشین بارها بازگو گردید ه است که انسانها با یکد یگر تفاوتهای بسیاری دارندوهماهنگی کامل و همگونه بودن صد در صد در اندیشه وافکار دوشخص بطوری که با یکدیگر
در همه وجوه زندگی واندیشه یکسان وهمانند باشدامکان پذیر نیست.لذا بااین آگاهی مشخص است که برای شناخت انسانهانیاز به شناخت فردی آنها داریم البته منظور این نیست کهکه نمامی افراد دنیا را یک بیک به زیر سوال برده وبه ، شناخت انان بپردازیم چراکه در کل جامعه،با تمامی تفاوتهای آدمی باز انسانهای کل دنیا به گروه های کوچکتری تقسیم میگردند
که از طریق آن یک انسان شناسی وجامعه شناسی کلی ،صورت گرفته ومیگیرد .
و تمایز های آدمیان را بدینگونه دسته بندی میکنندکه برای مثال بگویند:
۱/ انسانهای صبور و شکیبا وخونسرد انسانهای زود جوش ویا همیشه خشمگین وخونگرم و...بر شکل ما برای شناخت آنان که نیاز به شناسائی آنها داریم می بایست راه و روش درستی را نیز داشته باشیم ، که در شناخت فرد دچار اشتباه نشویمصرفنظر از احساسهای درونی و روحی بماننداحساساتی که شما با دیدن شخصی" بدون شناخت قبلی "درخود احساس میکنید ، نظیر اینکه بدون هیچ ،پشتوانه ی شناختی به فرد مذکوراعتماد میکنید،یا از صدای گرم وآرام او احساس خوب آرامش به شما،منتقل گردیده در کنار وحضور او احساس خوبی،به شما دست داده وحس میکنید که این فرد بطور مثال:مظهری انسانی صلح طلب ومهربان باید باشد .که صد البته انسانی با چنین خصوصیاتیاز این دسته نیز به شمار میرود، ویا برخلاف آن ،شما بدون هیچ شناختی بناگاه ،احساس تنفر از فرد ی میکنیدبی آنکه حتی صدمه ای ازاو دیده باشید،که البته بجاست یادآور شویم برخورد اولیه وچگونگی رفتار ما با دیگری یا فرد مقابل ، معمولا در شناخت شخص ، انقدرها هم بی اثر نیست ،کمااینکه شخصی که بییش از حد رفتاری را در برخورد اولیه،نشان میدهد که مجاز نیست ، خود گویای همین مطلب،خواهد بود که او چگونه آدمی ست .برای مثال :بیش از اندازه تعارف کردن این شخص به شماکه مثلا ناهار را درخدمت باشیم ، بااینکه شما او را تازه دیده ایدوشما درمانده برجا میمانید که منکه بحد کافی باایشان اشنائی ندارمبه چه دلیلی می بایست تا این اندازه بمن تعارف کندکه مرا درشرایطی قرار دهد ،که مجبور به قبول پیشنهاد او باشم....که البته بااینکه فرد ممکن است، فردی مهمان نواز ومهربان باشد اما هیچوقت در هیچ منطقه ایاز زندگی ،اصرار بدیگران به هر دلیلی موجه نیست،حتی اگر آشنائی نزدیک باشد چون بجز آنکه فرد متقابل خود را،دچار یکنوع احساس ناراحتی درونی کنید واورا بدون میل قلبی مجبور به انجام کاری کنید به نتیجه ی دیگری نخواهید رسید.واین در رابطه شما با فرد مورد نظر نیز تاهمیشه اثری منفی خواهد گذاشت و چرا که ما هرگز مایل نیستیم ازسوی کسی حتی به مهربانی ولطف ، تحت فشار باشیم!و مسلم بدانید که این چه انشا باشد چه غریبه در دیدار بعدیشما آنقدرها خود را راحت احساس نمی کنید چرا که دیگرمیدانیدبراحتی نمیتوانید این دیدار را بیک خداحاظی معمولی ختم کنید !معمولا اینگونه احساساتی نسبت فرد ی آشنا و ناشناس، نیز چندان هم خالی از منطق نیست.من بشخصه اینگونه احساسات را یاور خوبی در زندگی،خود دیده ام ، تا در انتخاب اطرافیان ودوستانم کمتر اشتباه کنم ،اگرچه هیچ چیز همیشه نمیتواند بر اساس پیش بینی ما پیش رفته وبطور حتم گفت من اشتباه نمیکنم چون چنین چیزی نیزغیر ممکن است.واما ،صرفنظر ازاینکه بعضی از انسانها با جلب اعتماد فرد متقابل قصد یا غرضی را دنبال میکنند وشاید اندیشه ای را در درون خودمی پرورانند که چندا ن هم به سود شما نیست ودقیقا درهمین زمینه هاست .که انسان میبایست در شناخت آنان که در پیرامون او هستند، بسیار دقیق باشد چراکه گاه صدمه های جبران ناپذیری(مادی ومعنوی )برانسان وارد میگردد ،که اگر از جنبه ی مادی آن بگذریم تا سالهای سال میتواند باعث دلسردی وناامیدی وبدبینی انسان از دیگر انسانها گردد .و بقولی گاهی:بدست آوردن تجربه ها ئی در زندگی ,چه از لحاظ مادی چه معنوی بسیار برایمان گران تمام میشود .وجبران آن در روح آدمی گاه برای همیشه غیر ممکن میگردد.وگاها هیچیک از عواطف عمیق آدمی نسبت به فردیباعث این نمی گردد ،که از صدمه ورسیدن به تجربه ای تلخ ودردناک در امان بمانیم.چراکه متاسفانه هستند انسانهائی کهمی بایست همیشه در مجاورت آنان محتاط بودوهیچگونه مهر وعاطفه ای نیز قادر به تغییر این افراد نیستوچنین افرادی معمولا فاقد داشتن الگوئی مناسب در زندگی خودبوده و هستند .واز آنجا که به هیچ چیز درستی اعتقاد ندارندهمیشه در کتمان همه ی آنچه هستند که وجود دارد گاه حتی کتمان وجود خدا، بدون اینکه بتوانند، جایگزین منطقی وقابل درکی را برای شما مثال بیاورندوعمری از شاخه ای به شاخه ی دیگر پریده وهرگز،قادر نیستند در افکار خود ثباتی منطقی ایجاد کنند.چراکه اینگونه افراد قبل از هرچیز از شناخت خودغافل مانده ونمیدانند که از دنیا وزندگی خود،واطرافیان خود چه میخواهندوچه چیزی را در زندگی طلب دارند تا باعث شادی آنان گردد.وسرانجام نیز هم خود را به منجلاب اندوهوشکست میکشند هم دیگران را.برای فردی که از اینگونه افرادستم ورنجی را می بیند ،اندوهی باز خواهد ماند که گاه، درد جامانده در نهاد وروح او تا همیشه ,تداوم خواهد داشت و گاها آنقدر اندوهناک میگردد ،که آدمی جز به درگاه پروردگار،قادر نیست به هیچ کجا،وهیچ کس دیگری رو آورده واعتمادو اطمینان کند،وچاره راه خود را , تنها در پناه برد ن به خداوند خویش می بیند، زیرا که از "انسان " دیگری این مخلوق پروردگار،قادر گردیده است تا براو که, اونیز ,بنده ای از بندگان خداست،صدمه ای وارد سازد که روح ودرون اورا درهم شکسته است و باعث دلشکستگی او, شاید حتی برای تمام عمرشده است.
ــــــ*حاجت ــــــــــــ
ای خدا ! درد دلم را با که گویم ؟!
بار دیگر بسته شد , درها برویم
بازهم سر کوفتن , بر درب بسته
بازهم راهی به پشت در نجویم
بازهم زاری و گریه , از ته دل ،
برهمان , ویرانه های آروزیم!
بازهم با اشک تلخ دیدگانم
چهره ی غمدیده را , باید بشویم ,
بازهم باید , به صحرای جدائی
یکّه وتنها ، ره دنیا بپـُویم ,
تیره گی های دلم ‌، پایان ندارد
در پی نوری خدایا ،
بی سبب در جستجویم
رنگ شادی را ندیدم ،
جز غمی بر دل ندارم
غم فقط چون یار جانی ,
میدود هر دم بسویم
ای خدا با سوز گریه ،
پشت درگاهت نشینم
تا که حاجـت را نگیرم ،
دست ازاین درگه نشویم
دست ازاین درگه نشویم!!!ـ
ـــــ*سروده ی فـرزانه شیـداـــــ
حتی * حافظ* شاعر ایران زمین * نیز از چنین صدمه واندوهی درمیان انسانها , در امان نمانده و وبسیار در اشعار نغز ویکتای او می خوانیم که از انسان وآدمی بسیار شکستها و دلشکستگی ها
دیده است .کمااینکه در این سروده ی خود میگوید:
ما زیاران چشم یاری داشتیم
خود غلط بود آنچه ما پنداشتیم! ___
وفرزانه شیدا نیز میگوید:
ــــ*چشم یاری ــــ
ما زیاران چشم یاری داشتیم
خود غلط بود آنچه ما پنداشتیم
بر قّلّوب هر که بوده آشنا
دانه ی مهر و محبت کاشتیم
لیکن از این مزرع سبز فلک
حاصل از" خار جفا " برداشتیم!!
آری اندر باغ ما خاری دمید
وه که خارستان زآن افراشتیم
سکه ی نامردمی را در فریب
سکه ی مهر و وفا انگاشتیم!!!
کودک دل را دراین کهنه خراب
بر سر بازار غم ، بگماشتیم !!!
دوشنبه ۲۶ فروردین ۱۳۸۷
ـــــ سروده ی : فـرزانه شـیدا ـــــ
*وحال آنکه افراد بی پشتوانه و بی مسلک وخود باخته ,معمولا به هیچ صراتی نیز مستقیم نبوده ودر
زندگی هرگز پیشوای خاصی را هم دنبال نمی کنند.که به توسط آنان لااقل ، الگوی درستی را در زندگی داشته وراه بهتری را در زندگی درپیش بگیرند،که برخود ودیگری صدمه ای وارد نسازند
___دریای محبت ____
من به دریای محبت ، در عشق
موج در موج ، همه فریادم
ساحل روح ِمرا قسمت بود
که تو چون شن بدهی بر بادم !
مانده ام با دل ِ دریائی خویش
موج بی ساحل ِافتاده به باد
آه ای عشق ، چه گویم زغمش
از غم وهجر ونبودش، فـریاد
با چه امید ، به هرجوشش اشک
موج اشکم برود بی ساحل
در کجا سینه بگیرد آرام
در کجا ر وح بگیرد منزل؟!
بعد از این قلب منو دربدری
بعد ازاین موج سرشکم شب وروز
آه ...ای عشق دگر باره ببین
دل من باغم خود مانده به سوز!
او که بی هر سخنی راهی شد
همچو یک قایق گم کرده مسیر
دل دریائی من را طی کرد
تا که شد از منو از عشقم سیر !
شاید او با گذر از بحّر دلم
خود گم کرده ی خود پیدا کرد
لیک دریای دلِ ِ من گم شد
اوبه عشقی دل من "شیدا" کرد!
آه شـیدا ! ... توکه در سوزدلی
دیگر از درد د رون باز مگو
باش خاموش و به خلوت بنشین
دیگر آرامش خود ، باز بجو
باد هم گر گذری کرد بدل
اشک غم را بدلت ٫ سیل مکن
تو که "فرزانه "ی عاقل بودی!
سوی" شیدا"ئی خودمیل مکن !
یازدهم تیر 1387*
فرزانه شیداـــــ/ f sheida_____
* کشوری که دارای پیشوایی بی باک است ,همه مردمش قهرمان و دلیر می شوند . ارد بزرگ
این مسلم است که انسانها در راه زندگی خودهمواره بدنبال پیشرفت خود هستند لذا در جامعه های پیشرفته , این امر ثابت گردیده است که برای موفقیت می بایست یک اگلوی موفق را
انتخاب کرده وتوسط آن در زندگی به ساختن , ومحکم پایه های زندگی خود پرداخت نمونه هائی از این قبل , افرادی هستند مانند پیامبران واندیشمندان , در کنار آنان استادان خوبی که خود در زندگی از
کنار چراغ دودی شروع به تحصیل کرده تا پیشگاه بلند استادی رسیده واکنون خود یاور انسانهای دیگر هستند.وگاه نیز یک انسان معمولی چون فردی بنام
** آنتونی رابینز(نویسنده ی سری کتابهای بسوی کامیابی*)که یک انسان معمولی بوده است و توانسته زندگی خویش را بطور کامل دگرگون نماید وانسانی موفق باشد که بسیاری اوراالگوی زندگی خویش قرار دهند. ایشان را پیش از این در سایت جاودانه ها وسایت کتابهای فرزانه شیدا
نیز پیش از این او را معرفی کرده ام او انسانی بود که ز هیچ خود را به مقامی رسانده
که تمامی بزرگان سیاست وجامعه اروپا وامریکامایل بدیدار او هستند وطرفداران اواز سراسر دنیا برای دیدار اوبه امریکا میروند .در نهایت باید این را ذکر نمود که تمامی بزرگان واندیشمندان جهان نیز برای زندگی خود الگوهای رفتاری مناسبی داشته اند,که جا پای آنان نهاده در بهتر شدن خود وزندگی خویش , تلاش کرده اند .
وهمواره علمای دنیا وجهان معتقدند که انسانی که قصد پیشرفت واقعی خود را دارد همیشه
الگوئی را بر میگزیند که بالاتر از او والگوئی موفق است .چرا که پا نهادن در جای پای کسی که در زندگی خودموفق نبوده است هرگز باعث ترقی ورشد آدمی نمیگرددوکافیست در زندگی بزرگان واندیشمندان دنیا مطالعه ای داشته باشید تا ببینید همگان در زندگی خود از دیگر بزرگان جهان نقل ونظراتی را , عنوان میدارند وسخنان آنان را نیز پذیرفته وقبول دارند , پس بیآموزیم الگوی خوب، تنها وسیله ی پیشرفت انسانی ما در , تلاش ما برای بهتر بودن وبهتر زیستن است ,
در اینجا فرگرد پیشوا را به پایان میبریم.¤
___ پایان فــرگرد پیــشوا__
.¤ به قلم :* فرزانه شیدا/ f sheida.¤

*فرگرد سرپرست*

بعُد سوم (آرمان نامه ارد بزرگ) فر گرد *فرگرد سرپرست*

کتاب بعد سوم آرمان نامه



¤ بُعد سوم آرمان نامه اُرد بزرگ ¤
¤ فرگرد سرپرست ¤

این بار نگاهی بر* فرگرد سرپرست *خواهیم انداخت:
ریشه کارمند نابکار ، در نهاد سرپرست و مدیر ناتوان است .ارد بزرگ**
انسان در زندگی همواره به طریقی نیازمند به دیگران استو بر اساس نیازهای روحی وعاطفی وجسمی خویش درسنین مختلف تکیه گاهی را نیازمندمی باشد و در زمان طفولیت این تکیه گاه در
درجه اول مادر وسپس پدر می باشد.درجه ی اولیه را برای مادر درنظر میگیرم زیرا که شیر مادر
نیاز اولیه بشری که قوّت وغذاست را مادردر شیر خود ویا شیری که به فرززند خویش میدهد
وهمچنین سرپرستی ونگهداری کو دک درساعات متمادی وابسته بوجود وحضور شخصی بطور دائم است که این شخص مادر ، دایه و یا پدردرصورت نبودن این افراد، بعهده ی کسانی ست
که سرپرستی طفل را بعهده دارند.درنتیجه آنکه نیازهای اولیه کودک را برطرف مینماید حکم اجرا کننده ،جایگزین ،مدیر و سرپرست بالاتر رابرای کودک داردوبر طبق بررسی های اخیر پژوهش گران اطفال طی مقالاتیکه چاپ ونشر میشودیا در تلوزیون ودرسری برنامه های روانشناسی
یا برنامه های پژوهشی مخصوصی بمانند:(تلوزیون یا سایت های:*دیسکاوری * Discovery
که بمعنای: پژوهش های جدید وکشف شده، می باشد),سرا نجام پس از تحقیقات بسیار بروی اطفال
( *وهمچنین بزرگسالان که بآن نیز خواهیم پرداخت*)به این رسیده اند که کودکی که رها میشود ودر نهایت بی توجهیودر دوران نوزادی تنها باو غذا داده میشود وهیچگونه "محبت لمسی"باو نمیرسد
(بعنوان نوازش ورسیدگی با محبت * یا هرگونه توجه ) بیشتر ازده روز تا یکماه زنده نمی ماند وخواهد مُرد .!البته استثناهائی نیز موجود استکه چنانچه چنین نوزادی بدلایل مختلفی چون :
- تر ک شدن کامل ازسوی مادر وخانواده
- یا مرگ مادر ویا هرگونه دلیل دیگری که
مادر قادر به بودن در کنار فرزند نباشدوهمینطور، دلایلی چون:
- بی توجهی کامل مادری آز آن جهت که این فرزند را نمیخواست...
- یا گرفتاری های زندگی که مانع از رسیدگی درست به طفل
در دوران کودکی گردیده ویاسپرده شدن
بدست اشخاص ناصالح و....همه وهمه...و در نهایت ثابت شده است که :نوزاد از ترس ِ دنیای ناشناخته ای که در آن وارد شده ومهر یا نوازشی, یا حتی سخنی مهرآمیزرا در آن دریافت نمیکند.( بمانند ناز دادن بچه که طفل بخوبی قادربدرک حسی این محبتهای دستی وزبانی ست )لذا طاقت نیاورده و از بین میرود وچنانچه باقی بماند
وتنها باو شیر داده و بر حسب وظیفه کارهای اولیه ای چون نظافت وغیره ....را براو انجام دهند .وهرگز کلامی با اوحرف نزده ویا نوازش نکرده وحتی به تلخی, تنها بقول معروف بر سراو بخاطر کارهایش غّرزده وچهره ای نامهربان داشته باشند طفل قادر به درک تمامی اینها بوده واو نیز همینگونه بار خواهد آمد .واز آنجا که الگوی توجه ومحبت را دریافت نکرده است, قادر به این نیست, که احساس وعواطف خود را بدیگران نیز منتقل نماید .همین مسئله بعد از سپری شدن دوران کودکی ونوزادی در خارج از خانه وخانواده , در محیط مدرسه ،تکرار میشود.یعنی طفل ِدبستانی همچنان بواسطه معلم ومدیر که بالاتر ازاوقرار دارند.روزی ۸ ساعت تربیت ذهنی وروحی میشود ومابقی رادر خانه وچنانچه تعادلی دراین میان برقرار نباشدو درجائی محبت دیده و درجای دیگر نبیندویا بطور کل درهردوجا فقط بداخلاقی وسرزنش وغیره.... را ببیند , آنگاه تبدیل به طفلی پرخاش گر، عصبانی* ناراضی, یا بسیار گوشه گیر واز جمع گریزان و یا حتی شلوغ تر از حد عادی و ازیتگر وبقولی خرابکار در هرجا وهرگوشه ای که هست , میشود !واین نتیجه ایست که ازاعمال بزرگتر وسرپرست بما بر میگردد.چرا که هرگز نمیشود گفت : طفلی ذاتا بد بدنیا آمده است بلکه تماکی آنچه دراین موارد انجام میدهد ,دقیقا اکتسابی ست ویاد گرفته شده است وهرگزچنین چیزی درنهاد یک نوزاد بااو زاده نمیشود., بهرشکل چه نوزاد باشد چه نوجوان ، جوان ، سالمند وپیر, همه وهمه نیازی ژرف وعمیق به دیدن توجه ومحبت دارند واین مسئله , به هیچگونه با زیاد شدن سن کمتر نمیگردد.خداوند انسان را آنگونه آفریده است که این نیاز ,هرگز دردرون بشری تمامی نخواهد گرفت زیرا که آنگاه نخواهیم توانست, شاهد دنیائی در صلح وآرامش باشیم ,واگر انسانها به احساس وعاطفه ی خویش خاتمه دهند آنگاه بشریت رو به نابودی خواهد رفت وهمراه با جنگ وستیز های خانگی -اجتماعی- کشوری رو به نابودی خواهیم رفت .لذا پدیده ی احساس یعنی عشق /عاطفه دوست داشتن ومهربانی ووو....در اصل بر این اساس, درروح وجسم انسان از سوی خداوند قرار گرفته است ,که بواسطه ِ آن نسل انسانی ادامه داشته باشد وزندگیچرخه ی خویش را بدرستی طی نماید ودر این میان, * این خود ما هستیم *, که درنهایتِ دیدن سختیها ,خوبی و بدی های زندگی پیشوای اولین ما می بایست خداوندگار ما باشد وپیامبران وبزرگان اندیشه ای که الگوئی مناسب - آگاه ودانامی باشند

ـــــــــــــ ....در کجا باید , میخی کوبید...؟؟!!ــــــــــــ
از عمق دل گریان شدم ، بر بودن بی حاصلم
از آنهمه رنجی که دید ، از روی ناچاری دلم!
بر هر دری رو کرده ام ، آن در برویم بسته شد
گریان نگه ،جامانده ام ، درگوشه ای در منزلم!
آید چکار از دست من ، جز غصه خوردن درخفا
گردر جوانی جان دهم ، "غم " بوده تنها قاتلم
***
اما جهانِ یاوه گو! با من ز عرفانت مگو!
زآندم که شد" غم" همدمم ، *"دیدم ز دنیا غافلم"!!
یا باید از این غصه ها ، دل را کشم دیگر بروُن
یا آنکه قربانی شوم در "غم "... که بوده مشکلم!
قلبم ولی در زندگی ، هرگز نشد تسلیم " تو "
یا تو, خودت یک جاهلی!...یا من زیادی جاهلم!!!
***
همراه رودی رفتن وُ همراه او جاری شدن؟!
"*فرقی میان آدمیست با گله ای روی چمن*"!!
" بُز" گر رَود ، راهی خطا، یک گله بی چون وچرا
دنبال او راهی شود!
این را تو میخواهی زمن ؟؟!!!!؟؟
***
اما جهان! من آدمم ! با عقل وهوش وفکر خود
هرگز نمی بینی زمن ،" تسلیم" من با جان وتن!

شاید خطا , شاید فنا ... اما تو باور کن مرا!
باید گُـُل ِ شادی شدن در زندگی چون یاسمَن
من میروم شاید غمین! با زندگانی در کمین!
*" شـیدا " ولی داند "کجا میخی زخود باید زدن"!!*
27/1/1364 سه شنبه فروردین ماه
___ فرزانه شیدا ____

در ادامه مطلب می بایست, تنها اشاره برآن این داشت که : کسی بد و یا دزد نمیشود, چون در* ژن /ارث خونی* او چنین چیزی موجود است, بلکه *رفتارها*وآنچه ما انجام میدهیم *" همیشه وهمیشه اکتسابی ست ".* وهرچیزی را که از لحاظ احساسی وعملی بروز میدهیم،عمال میکنیم وانجام میدهیم , تماما چیزی ست که آنرا یاد گرفته ایم حتی: قهر کردن, مگراینکه جامعه ی خانه وخانواده واجتماع ، اورا بدین سمت سوق داده باشد.ودر سن بلوغ نیزاینگونه نابسامانی های روحی در نوجوانتاثیری بسزا ، خواهد داشت .که آن نیز باعث پشیمانی والدین وافراد ی میشود که سرپرستی اورا بعهده دارند, واین تازمان رسیدن به محدوده ی کار که رئیس ومدیر وکارفرما, سرپرست افراد کارمند وزیر دست هستند،بتدریج شکلی بزرگتر بخود گرفته وباز دراین میان نقش کارمند وکارگر وزیر دست همان نقش " گیرنده "و " باز پس دهنده " گی ،را تکرار میکنند .بدین معنی که چنانچه در تمامی محیط زندگی و کار, فرد مهم (چون والدین ) فرد ِسرپرست ومدیر اولیه ،انسانی باشد که خود شکل درستی ازخود وازخوبی ودرستی وانسانیت ومهربانی وخوش خلقی و...را به فرزند و، کارمند و زیر دست خود انتقال نمیدهد...نتیجه آن خواهد شد که دریافتیِ او، ازاین شخص یااز کارمند وکارگرنیز آنقدرها شایان توجه نخواهد بود.
*تجربه ها پژوهشگران, درتمامی دنیا ثابت کرده است که انسان هرگز بی دلیل دچار, تنفریا بی تفاوتی ها واحساسات منفی در قبال دنیا وزندگی وجامعه در زندگی نمیشود وعلتهای کم کاری درخانه ، مدرسه واجتماع به اشخاصی بر میگردد که نقش اولیه را در زندگی او بازی میکنند! از زمان کودکی ببعد همه چیز را اکتسابی یادگرفته ایم واین بر احساس ما نقش سازنده شخصیت را بازی کرده است ومنو شما هرچه امروز هستیم دقیقا بازگشتی دوباره داردبه آنچه بوده ایم ویا باعث شده که اینگونه شویم !خواه خوب ،خواه بد ،خواه کینه توز ،خواه مهربان , تماما ناشی از آچه است که در زندگی برما گذشته وزآن, مثبت ومنفی بودن در زندگی را نیز آموخته ایم.بدین معنی که شما تا زمانی که بیمار نشده باشید, معنای سلا متی را درنمی یابی, تا زمانی که تب نکرده ای معنای گرمای معمولی وحرارت عادی بدن را نخواهی فهمید.در شکلی دیگر از صدمات :روحی ،احساسی* جسمی, شخص هرگز معنای کتک خورده بودن را نمیداند تا, تا زمانی که دستی برویت بلند نشده باشد, طعم تنفر وانتقام از شخصی را هرگز در خود, احساس نخواهی کردمگر اینکه ازاو صدمه ای دیده باشی, نمیتوان با کسی بد بود، بدون اینکه :*(بد بودن با دیگران را آموخته باشی)*! و نمیشود با کسی بد بود بدون اینکه دلیلی بر آن وجود داشته باشد!پس نتیجه میگیریم اکثر احساسات وعکس العمل های منفی آموخته های ما واکتسابی ست!

ـــــــــ پــروانه زندگی ــــــــــــ
با زبان ساده میگویم
سخن زندگی, در چشم من پروانه ایست
از درون پــیله میآید برون
در پی گلهای رنگین سوی باغ
بال بالی میزند در باغها با سرود بلبل و , گه زاغها!
گاه دور افتد ز باغ زندگی
تا بیابد عطری ا ز باغ بهار!
گاه, در کنجی نشیند ,بیصداروز وشب در بازی تکرارها!...
چون بها ران عمر کوّته در گذر
جان دهد پروانه درکنُج خزان
در شبی همراه شمعی جانفروز
با تنی وامانده در حرمان وسوز
یا که می میرد زمان در زندگی !...
او ولی در بهت وراز زندگی
همچنان در بهت و رمز زندگی !
از چه آمد؟ از چه پر زد؟ او چه کرد ؟!
رنگ و بوی زندگی را چٌون چشید ؟!
لیک بی آنکه بداند قـصه را ...
قصه ی "بودن " به پایانش رسید !!
من چو آن پروانه بودم در جهان
باورم از " زنـدگانی "سـاده بود
گاه بال و پر زدم درعطر باغ
گاه با باران ِغم پر پر زنان
در خیالم، قلب من آزاده بود
در خیالم این دلم آزاده بود!!
باز می پرسم زخود , در روز وشب
من چه کردم با خود ُو با زندگی
چٌوُن چشیدم ، لذتِ باغ بهار ؟؟
من ولی در پیچ وتاب زندگی
همچنان در قصه ها , پروازها ...
در میان ره ، نمیدانم چرا!
خسته ام ! از اینهمه تکرارها!
روز بارانی من نوری نداشت
قصه بودن دگر شوری نداشت
چون بهاران عمر من آسان گذشت
عمر من در حیرت دوران گذشت!
آسمان من ولی آبی نبود
عمر من در تاری باران گذشت !
عمر من در تاری باران گذشت !
همچنان در نیمه راهم بی خبر...
قصه ی من خط پایانش کجاست ؟
باغ من خورشید ومهتابش کجاست ؟
آسمان آبی نمیگردد چرا ؟
پرتو از, نوری نمی گیرد چرا؟!
وای از این روزانه ها ,تکرارها!!....
....
در بهاران اشک باران کمتر است
بارش ابر بهاری کوّته است
آسمان من ولی ابری وتار
آسمان من ولی ابری وتار
از چه شبها , نور ومهتابی نشد
یا که قلب ِ اسمان آبی نشد!
آنچنان هم زندگانی ساده نیست!
عمر ما کافی براین "پیمانه " نیس
پر شود پیمانه ی عمری به درد
میرسد آخر خزان , ابری وسرد
در چنین باغی فقط پر پر زد یم
روزو شب بر رنج ودردی سر زدیم
" زندگانی" میرود آسان ز دست !
اینچنیـن , پـروانه بودن مشکل است !
اینچنین, پــروانه بودن مشکل است !
___فـرزانه شــیدا * آذر ۱۳۸۲___
با آنچه ذکر شد، در می یابیم که ما درواقع :ما آینه ی افرادی هستیم که تربیت ما را برعهده داشته اند ویا بگونه ای با رفتار واعمال خود بر ما تاثیر گذار بوده اند. نمیشود گفت : من هرگز تحت تاثیر کسی قرار نمیگیرم, چرا که ما از اولین لحظات زندگی تحت تاثیر دیگران هستیم وهرچه می آموزیم بر همین واقعیت تکیه دارد.اما اینکه پس از دوران بلوغ فردیت وشخصیت ما دیگر شکل گرفته است واعتقادات وافکار ما متعلق به خود ما میشود شکی نیست.با آگاهی بر اینکه انسان با دارا بودن عقل, همواره پذیرای ایده های جدیدیست که منطقی وعملی بنظر میرسد.
از سوی دیگر *ارد بزگ* میفرماید:بکار گیری آشنایان در یک گردونه کاری برآیندی جزسرنگونی زود هنگام سرپرست آن گردونه را به دنبال نخواهد داشت . ارد بزرگ
دررابطه با سخنان ایشان واین متن باید دیدچرا ما در زندگی خود نمیتوانیم در زمینه های کاری تکیه بر آشنایان نزدیک داشته باشیم, قبل از بررسی این موضوع جا دارد یاد آوری گردد که انسان همواره نیاز دائمی بر آشنایان ونزدیکان ودوستان دارد اما, این جنبه های عاطفی را بیشتر در بر می گیرد تا جنبه های دیگر زندگی ودر رابطه با کار معمولا زمانی که انسان با فردی نزدیک یه آشنای خانوادگی یک دوست نزدیک و...در زمینه ی کاری ، شروع به انجام پروژه یا کاری را شروع کرده وحتی با هماهنگی ها قبلی وبرنامه ریزی های بسیار, آنچه در نظر داریم شروع میکنیم, همیشه باید این را بخاطر داشته باشیمکه اعتماد مطلق حتی به نزدیکترین شخص نمی بایست در حر۱۰۰٪ باشد.چراکه همیشه احتمال وقوع اتفاقات وحادثه هائی نیز هست که رویاروئی ومواجه شدن با آن برای آن فرد هم ممکن است ناممکن باشد.* البته لازم به توضیحاتی ست در زمینه هائی که , قصد سخن از آن را دارم :زمانی که( * دی-اِن -آی * = نشانه ها وعلامتهای خونی هر انسان)که مانند اثر انگشت تنها متعلق به یکنفر خواهد بود ودونفر نمیتواننددی-اِن -آی مشترک داشته باشند.(البته" دوقلوها" در این زمینه آنقدر تفاوتهائی ناچیزی دارند, که کمتر میتوان اینگونه علامتها را درخون آنان کشف نمود , بسیار کوچک ونادیدنی ست*)اما در زمانی که تفاوتهای آدمی تا اینحد کشف وشناخته شده است , باید این را هم دریافت که انسانها هرچقدر هم, در یک محیط وبا یک شرایط مشترک رشد کنند, همواره خصایصی را دارا هستند که متعلق بخود ان فرد است , مثلا :خواهر برادران در یک خانواده هرچقدر به یک شکل وبدون تفاوت نهادن میان آنان از طریق یک مادر وپدربزرگ شوند باز خواهیم دید که هرکدام دارای خصوصیات مربوط بخود میباشند.
شاید بپرسید: که چطور وقتی سخن از این میگوئیم که آموخته ها هرچه باشد ما اینه همان هستیم، پس دراینجا چگونه, این حرف را عنوان میکنید که شرایط خانواده , میتواند افراد متفاوتی را پرورش دهد؟!همانگونه که :* دی-اِن -آی * متفاوت است .اما درعین حال متعلق بیک پدر مادر است وبوسیله ی آن میشود پدر ومادر وخواهران وبرادران شخص را شناخت .وبسیاری از علایق واستعدادهای ما از طریق*ژن * و * دی-اِن -آی * به ما به ارث میرسد .اما رفتارها وعادتها همانگونه که گفتیم بیشتر اکتسابی ست واگرچه ممکن است نوه ای اخلاقی درست , همانند مادربزرگ یا دائی داشته باشد اما بستگی دارد که اینچگونه رفتاری ست! ودر کدام طبقه رفتاری در انسان شناسی وروانشناسی قرار دارد.حال هرچقدر در خانواده وفامیل شما همانند وهمگونه باشید باز درانجام کارهای زندگی خود بی شک متفاوتید .دختری درخانواده بسیار تمیز یا حتی وسواسی میشوددختر دیگر همان خانواده ، اصلا علاقه ای به انجام کارهای خانه ندارد!
ازهمین نمونه هاتی کوچک باید دریافت چرا ما نمیتوانیم, در کارهای مهم زندگی خود بطور مطلق اعتماد کامل , به شخص دیگری داشته باشیم ،چه خانواده باشد چه آشنا واگر مجبور هستیم که مکاری را به انان واگذار نمائیم می بایست همواره نظارت کافی بر آن را نیز بعهده بگیریم.اما زمانی که با کسی از آشنایان شریک میشویمدیگر قادر نیستیم بعنوان سرپرست کار اینگونه رفتار کنیم
که مدام بگوئیم چه را انجام بدهید چه چیز را نه! درعین حال یک غریبه براحتی قادر به قبول این خواهد بود که مدیری, به اودستور کار بدهد اما خواهر وبرادر یکاشنای خانوادگی , براحتی ازاین موضوع دلگیر شده و تصور مینماید, که چون شما نیاز اورا بخود دریافته اید, ازاو سواستفاده میکنید وبیش از اندازه باو" بکن، نکن" میگوئید: ودرعین حال که تولید اختلاف خواهد شداز طرفی دیگر اگر باو بگوئید بتو اعتماد میکنم اینکارابدین شکل وآن شکل لطفا انجام بده , بازهم او به طریقه ی خود اینکار را انجام خواهد داد. ودرصورتی که اشتباهی حتی بدون قصد قبلی انجام دهد, شما نمیتوانید بااو چون غریبه رفتار کرده اورا توبیخ یا تنبیه کنید یا برای آنکه بیادش بماند اورا جریمه نقدی وحقوقی کنید, که انجام اینکار خود غوغائی را تولید خواهد کردکه شاید به قطع رابطه نیر بی انجامد!همانگونه که مشاهده میکنید سخنان ارد بزرگ تنهاسخنی ازروی ایده های قلبی وفکری نیست بلکه از لحاظ علمی نیزتمامی سخنان او قابل بررسی ست, براحتی میتوان با تطابق افکار او با موضعات علمی - روانشناسی واجتماعی - فرهنگی و دینی... هماهنگی پیدا نموده ودلیل این سخنان را که براساس تجربه نیز هست , پیدا نمود.
*شباهنگام برای خانواده و نزدیکانت نامه بنویس و در روز برای اربابان و سرپرستان . * ارد بزرگ
*اکنون باید دید چرا انسان می بایست شباهنگامگویای اندوه خویش به خویشاوندان باشیم؟میدانید که عوطفت ومهربانی خانواده همواره بیشتر ازمحیط بیرون واجتماع است , چر اکه در محیط خانه وخانواده افراد از لحاظ روحی وعاطفی به یکدیگر نزدیکترند, اینجا ودراین , جمله معنا تنها این نیست که نامه ای نوشته ،وبه آنها بدهی , منظور این است که شبها که در محیط خانه وخانواده هستید , با اند یشه به آنچه بر روح و روان تو ، اثر میگذاردیا خا طره ی آنچه را که از آنها دیده یا بدل داری رادر ذهن خویش مرور کن
در علم روانشناسی ، از علم گفتار درمانی ونوشتار درمانی سخن ها به میان آمده است ومن درکتاب واژه های خود نیز بر ان اشاره داشته اماینجا تنها باین بسنده میکنم ,که بگویم در بحث نوشتاردرمانی
پزشکان معنقدند زمانی که تو غم اندوه وناراحتی خود را بازگو کردهیا بر برگی مینویسی...انجام اینکار خود باعث تخلیه روحی واحساسی درون تو میشود,در عین حال که انسان در زمان گویائی موضوع یا نوشتار آن ,در باب این جریانات ، فکر میکند وودردرون نیز همزمان به تحلیل آنچه گذشت نیز می پردازدو شاید با اینکارحتیبه نتایجی احساسی ویا حتی عملی برسد که اورا
از این اندوه ویا گرفتاری نجات بخشد .واگر چنین هم نشود لااقل با گفتن ونوشتن آن احساس آسودگی میکندچراکه آنچه بقولی بر دل او مانده است بیرون ریخته است .درکنار این علمای این علم معتقدند که ،نگاهداریِ افکار ِاندوهناک یا خشم آور وتمامی احساساتی که بنوعی تاثیر نامطلوب بر روح وروان وجسم دارد خوشایند نبوده وباعث این خواهد شد که آثار بدی بر روح وروان وجسم برجای بگذارد ازاین نظر معتقدند در علم نوشتار درمانی بهتر است که فرد آنچه در درونش میگذرد به کاغذی منتقل کرده وپس از نوشتن همه آنچه بر دل او سنگینی میکند ,خواه خشم آلوده باشد خواه از سر تاثر آنرا در جعبه ای قرار داده وبیرون از خانه در سطل زباله بگذارد ,با این تفکر که من چه از درون خانه ی دلچه از درون خانه خود این خشم واندوه را بیرون ریخته ام.عده دیگر ی از این علمامعتقدند این نوشته داخل جعبه را نگهدار اما به آن فکر نکن اما زمانی که مشکل تو رفع شد به سراغ ان رفته با شادی آنرا پاره کن وبدور بریز .تمامی این اعمال تنها برای دادنروحیه ای جدید به شخص آزرده است.چراکه بدینوسیله فرد بطور کامل اندوه وخشم و...را از خود ودرون خویش به بیرون می ریزدواگر روزی بیاد آن بیافتد با شادمانی از ان یاد خواهد کرد .
بااین اندیشه که :امروز این مشکل نیز حل شده واز بین رفت! وحال چرا برای مدیر و بالا دست خود در روز اینکار را انجام دهیم ،از سوی دیگر , روانکاوان جهان معتقدند که ،آنچه بر دلت سنگینی میکند جائی در دل تو نباید داشته باشد ،بلکه به سرعت وهرچه زودتر باید از درون تو تخلیه گردد
تو باید به روراستی.با صداقت درون آنچه بر تو میگذرد آنچه در دل داری را با انکس که باعث آن است درمیان بگذاری ،اگر میتوانی بصورت مستقیم وچانچه به هر علت مانند اینکه شرم میکند یا سریعا خشم اگین میشود ونمیتواند به گفتار خویش ادامه دهد ،درنامه ای نوشته وبطور شخصی بدست آن شخص بدهد ونه حتی از طریق"رابط (*شخصی دیگر)"چرا که ممکن است" رابط" تحویل نامه را انجام ندهد یا بهر دلیلی در تصور تو این باشد که ،شخص مورد نظر نامه را دریافت کرده است
وچنانچه ببینی(با دادن نامه بطور غیر مستقیم بدون اگاهی ازاینکه خوانده شده ای)!در رفتار کارفرما ومدیر و...تغییری حاصل نگردیده بیشتر دچار اندوه وخشم خواهی شد، مسلم است اگر شما چنین نامه ای را نوشته وبطور مستقیم یا غیر مستقیم آنرا تحویل داده و هیچگونه ،تغییر وبهتر شدنی را مشاهده نکنید وبهتر آن است که بفکر تغییر شغل خود باشید ،چرا که کارفمائی که اکنون میداند اعمال او چگونه بر روح وروان ورفتار تواثر نامساعد میگذارد ، اما تغییری در روش اعمال نکند در درجه اول کارفرمای قابلی نیست ،در درجه دوم خود این کارفرما نیز آنقدرها در زندگی نمیتواند موفق باشد واحتمال ورشکستگی او نیز میرود .ودر نهایت اگر درنهایت ترا بازهم به هیچ گرفت ،باید بدانی ماندن تو دراین محدوده شغلی جز بیماری توبرای خود وخانواده وزندگیت سودی نخواهد داشت. وزمانی که میتوانی سالها در محیط جامعه کار وخدمت کنی ، بااین روش بیش از نهایت ۵ سال دوام نخواهی آوردوسرانجام یا به فاجعه ای خواهد رسید ویا به بیماری دائمی ومزمن شما!واینکه تصور کنی سرانجام کارفرما خودش درخواهد یافت ،که چقدر برای او کارمند ویا کارگر و... خوبی بوده ایوچقدر او برتو ناحقی کرده است ، اشتباه خواهد بود .این تنها تصوری بیش نیست که عملی شدن آ نبیشتر به افسانه میماند تا اینکه ،روزی به حقیقت پیوسته وتو شاهد آن باشی! پس بخاطر داشته باشید پنهان کردن درون وناگفته نهادن اندوه وخشم وهمه احساسات تو....دردرجه اول آسیب آن " بخود تو" باز خواهد گشت.
*ـــــــــــ ساحل تنهائی ـــــــــــــــــ*
" امروز " را در حسرت "دیروز" سر کردم
بی آنکه بدانم " فردایم" که همین
"امروز بود که
"دیروز " انتظارش را می کشیدم!
آه ...این نیز بگذرد
اما چشم براهی هایم را بهانه ای نیست
چشم براه بوده ام
بی آنکه در باورم بگنجد که رفته ای
وغمی را بر دلم
به ارمغان محبت خویش، برجای نهاده ای!
چشم براهت میمانم
چشم براهت میمانم حتی کنون که بازگشته ای!
نمیدانم چرا ...نمیدانم
ولی همیشه دلتنگم!
دلتنگی هایم را ، بهانه ی دیداری
" درخیال هم " آرامم نمی بخشد!
وساحل تنهائیم
پر میشود از گامهای خیس
نه تنها در موج که در اشکهای من نیز!
دلم پر میزند
دلم پر میزند برای طپشهائی
که دیدار را شوق می بخشذ
ورسیدن را شادی،
درگامهائی بسوی عشق ومحبت!
ساحل تنهائیم را پر کن
" ای همیشه بیدار" !
فرزانه شیدا
چهارشنبه اسفند ماه ۱۳۸۶
و باامید موفقیت همگان در سراسر دنیانمونه ای ازاین سایت :*دیسکاوری * Discovery *
از: گوگل *http://www.google.com/
برای عزیزان علاقمند به آخرین پژوهشهای علمی دراینجا لینک داده میشودکه علاقمندان میتوانند به آن مراجعه نموده علاقمندی هایرا که مایل بدانستن آن هستندبخوانند( البته به زبان انگلیسی *) به مطالعه ی آن بپردازید:
اینجا کلیک کنید
و چنانچه بنویسید :(* آخرین پژوهش های علمی یا * آخرین پژوهش های روانشناسی)نیز میتوانید به زبان فارسیسایتهای بسیاری را پیدا نمائید وبا توجه به علاقمندی خود آنچه را مایلید مطالعه بفرمائید:
اینجا کلیک کنید
* آخرین پژوهش های علمی : همراه با عکس:
اینجا کلیک کنید
آخرین پژوهش های روانشناسی:
اینجا کلیک کنید
همراه با عکس:
اینجا کلیک کنید
پایان * فرگرد سرپرست
به قلم : فرزانه شـیدا

پژواک اندیشه در فراسوی مرزها

  تاریخ بشر، داستان مبارزه بی‌پایان برای آزادی، عدالت و معناست. در این مسیر، گاهی یک اندیشه، یک فلسفه، می‌تواند مرزهای جغرافیایی و فرهنگی ر...

بازتاب فلسفه اُرُدیسم در سراسر جهان