ترانه ی زندگی / سروده ی فرزانه شیدا

¤¤ ترانه ی زندگی¤¤

تمام زندگی من , یه قصه وترانه بود

قصه ی تنهائی من , خودش یه جور فسانه بود

انگار توُ عالم دلم , کسی دلم رو نمیدید

کسی که توُ تنهائی هاش , دنیای غم رو‌، می کشید

انگار همش ترانه بود, این زندگی برای من

قصه ی بی بهانه ای , برای آزرده شدن !!

آره همش یه قصه بود ,تولحظه های پرطپش

یه مرغ غمگین توی باغ , با تیر غم توی پرش

آره فقط یه قصه بود , تُولحظه ی ، بی انتهام

گرچه یه روز تموم میشد, هم قصه هم ، خاطره هام

انگار ولی بودن من , یه قصه مثله بازیه

کسی نپرسید از دلم , دلت ،چه جوری راضیه!؟

آره یه جور ترانه بود

این لحظه های سرنوشت

انگار کسی به جای من

قصه دل رو می نوشت

خدا خودش گواهمه , دلم فقط یه عاشقه

تولحظه ی تنهائیاش , اسیر این دقایقه

آره یه جور غصه شده , این زندگی با غصه هاش

برام همش قصه میگه , از خوبیای ، فرداهاش!!!

¤¤¤¤¤

بسه دیگه برای من, قصه شدن توُ زندگی

میخوام یه آزاده باشم , نه برده ای، تو بندگی

بسه دیگه برای من , گریه ی شب تا به سحر

شکسته بودن دلم , با قلبی زار و دربدر

نه این یه جور شکستنه , این لحظه های سرنوشت

انگار کسی به جای من

قصه ی من رو می نوشت

فرزانه شیدا-fsheida

پنجشنبه 23 مهر 1388

Farzaneh Sheida