۱۳۸۸ شهریور ۶, جمعه

"Arman Name Orod le grand"

"Arman Name Orod le grand"   Chokouh Omrani (Daghigh)


"Arman Name Orod le grand"

(Chokouh Omrani (Daghigh



"Arman Name Orod le grand"


Chokouh Omrani (Daghigh)


Chokouh Omrani est née à kashan une ville historique d’Iran. Elle poursuit ses études primaires et secondaires dans sa ville natale. Ensuite elle continue ses études à l’Université de Téhéran dans la branche de traduction. Quelques années plus tard, elle commence à travailler au Ministère du Plan et du Budget et peu après, elle part pour la Suisse, à Genève, où elle obtient un diplôme de littérature française à l’Université de Genève. Ensuite, elle obtient également le certificat de formation pour l'encadrement des activités du temps libre de l’Institut d’Etudes Sociales. A Genève elle commence à travailler dans différentes organisations culturelles et actuellement elle est membre de plusieurs associations culturelles et artistiques. Depuis 5 ans, elle compose des poèmes et peu à peu traduit des poèmes de français en persan et vice- versa. Elle dirige actuellement le site internet appelé « La clé de la civilisation » à l’adresse: http://chokouh.tk




---



Biographie


Sans doute, Orod le grand est le plus prééminent anxieux de l’Iran actuelle

Ses réflexions ont été réunies dans un livre qui est appelé « Arman Namé »

Le patriotisme et son attention particulière à l’humanité règne dans tous ses écrits

Jus qu’à présent une dizaine de livres ont été écrit au sujet de ses opinions et ses pensées

Il possède deux commentaires célèbres appelés « vieux continent » et la « grande galaxie de réflexion »

Il a beaucoup d’adeptes dans les pays du Moyen Orient

Parmi ses amis on peut nommer « Ahmad shah » et beaucoup de gens sont de l’avis qu’Ahmad shah dans les 5 dernières années de sa vie, grâce à des relations avec Orod soit devenu un combattant national

Le moteur de recherche de Google montre qu’il est l’un le plus populaire génie vivant Iranien. Ses racines sont attribuées au « Saljooghian ». Ceux qui ont reproduit « shahname » et ont crée le calendrier solaire en face de calendrier lunaire

Ses œuvres ont beaucoup de succès parmi ceux qui sont de langue persane



---




L’amour


L’amour purifie les corps poussiéreux et accroit le développement. Orod le grand

L’amour possède un grand pouvoir d’attirance et parfois les cœurs les plus durs ont envie d’y nager. Orod le grand

Ne crois pas que ton compagnon t’aimera pour toujours. Depuis le jour où tu t’attaches à lui, prépare-toi de ne pas désespérer le jour ou il te quittera. Et si c’est le cas, ne perds pas l’espoir puisqu’un autre compagnon est sur le trajet. Orod le grand

Aider les autres est un amour qui aide les prééminent à trouver le chemin de bonheur. Orod le grand



---




Les dirigeants

Un grand dirigeant n’oublie jamais son peuple nulle part dans le monde et le protège en permanence. Orod le grand

Les dirigeants incapables n’ont pas peur de leur incapacité, ils ont peur de ne plus être dirigeant. Orod le grand

Le peuple ne demande pas le rapport journalier de ses dirigeants. Il réclame le changement et l’amélioration de sa vie. Orod le grand

Un dirigeant sage sait bien qu’aucune voix ne peut être étranglée en tuant. Orod le grand

Les dirigeants ne sont pas seulement les répondants du présent, ils sont aussi les répondants du passé et du futur. Orod le grand



---




Les personnes âgées

Les personnes âgées anxieuses, s’occupent des racines, ils ne s’occupent pas des branches. Orod le grand

Les personnes âgées expérimentées, ne cherchent pas de prétextes pour communiquer avec les jeunes. Orod le grand



--




Le sourire

Celui qui sourit, offre la joie à tous. Orod le grand

Le rire a beaucoup de secret au delà de soi. Orod le grand

Le rire naturel est très beau, c’est la mélodie de la vie. Orod le grand



---




L'enfance

S&r squo;excuser à la suite d’une erreur est beau, même si ça vient de la part d’un enfant. Orod le grand

Etre capable de dire la vérité, n’est pas difficile. Il suffit de retourner vers notre enfance. Orod le grand

Il ne faut jamais imposer à un enfant sa profession du futur. Il faut lui apprendre à admirer les gens et à agir poliment envers eux. En ayant ces caractéristiques, il sera toujours le centre d’attention et vous serez heureux. Autrement, aucun métier ne peut donner de satisfaction ni à lui ni à vous. Orod le grand

Un enfant qui accepte sa faute sans qu’on le lui demande, est en train d’expérimenter les premiers pas d’un héro. Orod le grand



---




L'élection


Aujourd’hui, l’élection libre est la seule façon de continuer à diriger un pays. Orod le grand

L’élection libre n’est pas contre les opinions du peuple. Orod le grand



---




La politesse


La politesse est le début de la sagesse. Orod le grand

La politesse trouve ses racines dans l’histoire, on ne peut pas l’obtenir ni par la richesse ni par la connaissance. Orod le grand

Soyez polie même si on se moquent de vous. Orod le grand



---




L’univers

Se mettre en accord avec l’univers, nous protégera de toutes sortes d’angoisses. Orod le grand

L’univers est toujours en train de renaitre, et une évolution tranquille dans tous ses aspects est en train de se manifester. Orod le grand



---




La Beauté


Je ne connais pas d’habit plus beau que les bonnes paroles. Orod le grand

Une belle créature qui est consciente que sa beauté n’est pas durable, est un être adorable. Orod le grand

Celui qui n’a pas vu la beauté de la sagesse, est tombé dans la beauté des individus et ainsi il s’est vidé de tout ce qu’il possédait. Orod le grand

Notre terre nous offre tous les jours des milliers de belles fleurs, mais peu de gens voient la terre. Orod le grand



---




La pluie


Au lieu de critiquer la pluie, pense plutôt à ses bénéfices. Orod le grand

La pluie est le battement de la vie. Orod le grand



---




L’ennemi


Si tu veux mettre quelqu’un en valeur, il faut le prendre comme ennemi. Orod le grand

Un ennemi reste ton ennemi, ne tombe pas dans le piège de ses flatteries. Orod le grand



---




Les politiciens

Les politiciens sont des gens malhonnêtes. ils profitent des inquiétudes universelles et se considèrent comme des sauveurs du peuple. Orod le grand

Les politiciens sont des répondants ! Mais seulement à des questions qui les intéressent. Orod le grand

Le plus grand secret caché des politiciens, c’est de suivre les réflexions du peuple. Orod le grand

Les efforts politiques pour les jeunes sont considérés come un étang mortel. Orod le grand



---




La générosité


Celui qui offre ne perd pas, il est toujours en train de gagner. Orod le grand

Les généreux sont les dirigeant sans couronne du peuple. Orod le grand

Pour arriver au sommet de la générosité vous devez surmonter votre cupidité et votre égoïsme. Orod le grand



---




Le patriotisme

L’Amour patriotique ressemble à l’amour d’un enfant pour sa mère. Orod le grand

La patriotisme et le libéralisme soignent de nombreux troubles. Orod le grand

Il faut demander la valeur de la patrie à celui qui a voyagé. Orod le grand

Ceux qui quittent leur patrie pour s’épanouir, vont se rendre compte qu’ils ont perdu un grand trésor : leur patrie. Orod le grand

Les admirateurs de leur patrie sont les femmes et les hommes délivrés. Orod le grand



---




Le secret

La clé des grands secrets ne se trouve pas dans des lieux peu profonds. Orod le grand

Plus nous sommes ambitieux, moins nous rencontrons des secrets. Orod le grand

Communiquez peu avec les gens qui vous demandent de ne pas transmettre aux autres ce qu’ils vous ont raconté. Orod le grand

Toutes les paroles ne sont pas secrètes, si vous considérez une parole come secrète, n’en parlez pas aux autres et si vous en parlez, ne dites pas qu’il ne faut pas en parler! parce que vous–mêmes vous n’avez pas su garder le secret. Orod le grand

Si les couples ne racontent pas aux autres les secrets de leur vie, c’est peu probable qu’ils se séparent. Orod le grand



---




Le cri


Le silence, a beaucoup de cri dans son cœur. Orod le grand

L’affection et l’admiration soignent toutes les peines. Orod le grand

L’égoïste n’est pas capable d’admirer et d’aimer, il est trop seul. Orod le grand



---




Le contrat

Les contrats que nous avons acceptés en réfléchissant, sont les contrats les plus solides. Orod le grand
Les contrats ne se font pas avec les mains et les papiers, ils se font avec les yeux. Orod le grand

Les contrats cassés ressemblent à un étang. Il faut les éviter. Orod le grand



---




Le sourire

Quelle beauté ! Ceux qui ont le sourire sur les lèvres. Orod le grand

Celui qui sourit, offre la joie à tous. Orod le grand

Au delà du rire il ya bien des secrets. Orod le grand

Le rire naturel est beau, c’est la mélodie de la vie. Orod le grand



---




La solitude

La solitude est bénéfique lorsqu’elle est accompagnée de recherche de connaissance et de sagesse. Orod le grand

C’est en étant seul que tu pourras te connaître toi-même et les autres. Orod le grand

La solitude est précieuse pour les jeunes et ennuyeuse pour les personnes âgées. Orod le grand



---




La médisance

La médisance conduit au déshonneu. Orod le grand

Celui qui médit se met en bas. Orod le grand

Il faut éviter les médisants afin que leur saleté intérieure ne vous détruise pas. Orod le grand

Peut être à court terme les médisants arrivent à leur but mais à long terme ils seront déshonorés. Orod le grand



---




Le regret


Le regret est le premier pas pour s’excuser. Orod le grand

Le peuple doit s’excuser même pour une erreur non commise, alors que les politiciens se montrent innocents et ne s’excusent jamais. Orod le grand

Celui qui ne sait pas s’excuser, ne mérite pas d’être notre ami. Orod le grand

Au-delà des regrets on peut trouver de nouveaux chemins pour sauver. Orod le grand

Lorsque le regret ne nous conduit pas au chemin droit, il n’a aucune valeur. Orod le grand

Il faut seulement pardonner à celui qui reconnait son erreur et en parle. Orod le grand



---




Célèbre

Les gens célèbres ont d’abord renoncé à leur nom. Orod le grand

Les célèbres éternels sont ceux qui possèdent une bonne nature et un cœur plein d’amour. Orod le grand

Le célèbre du passé est le guide du temps, sa nature est identique à celle du peuple et non avec celle du dirigeant. Orod le grand



---




L’alliance

L’alliance vient à la suite de la solitude, prend la valeur et multiplie la capacité. Il faut donc féliciter n’importe quelle alliance pure. Orod le grand

L’alliance pure est une alliance éternelle. Orod le grand

Faisons notre alliance plus forte en nous rappelant notre bonne nature. Orod le grand

Notre alliance n’est pas uniquement avec les vivants. Nous avons tous des liens éternels avec nos ancêtres. Orod le grand



---




La peur

Le soldat peureux, met en danger sa vie et celle des autres soldats. Orod le grand

Quelle pitié pour les gens dont le héro est peureux. Orod le grand

Pour la peur de la nuit, prends avec toi le vent doux de la sagesse. Orod le grand

Les sages se moquent de la peur. Orod le grand

La peur peut apporter le développement, mais ce développement n’a pas la capacité de calmer l’esprit de l’home. La parole des sages rend les cœurs paisible. Orod le grand



---




Le regard

Le regard des savants va à la racine et les autres voient uniquement les façades. Orod le grand

Notre regard intérieur et extérieur commence par nous-mêmes et finit par nous-mêmes. Orod le grand

Notre intérieur avec tous ses détails, n’est pas invisible pour les savants . Orod le grand

Le regarde des terrestres est vide des lumières célestes. Orod le grand



---




La vengeance

La révolution n’est pas un prétexte pour une autre révolution. Orod le grand

On peut pardonner aux gens mais il faut savoir que c’est une leçon pour les individus et non pour les pays. Le silence en face de la barbarie de l’ennemie n’est pas acceptable. Orod le grand

L’ignorance d’un individu dans le passé ne veut pas dire de se venger de sa famille. Orod le grand



---




Rien

Le séducteur n’aura aucun appui, la dernière leçon qu’il apprendra c’est la solitude. Orod le grand

Aucun de nous, ne possède tout, nous avons donc besoin les uns des autres. Pour satisfaire nos besoins, nous devons agir poliment. Orod le grand

Ce n’est jamais tard pour commencer, il suffit de se dire que cette fois je finis le travail inachevé. Orod le grand

Personne ne peut nous empêcher de progresser. Orod le grand

On ne peut résister en face des gens de nature pure. Orod le grand





La fin

la clé de la civilisation
http://chokouh.tk

نام آوران فرهنگ وادب ایران زمین

فردوسي

آرامگاه فردوسي در مشهد

****************
نام آوران فرهنگ وادب ایران زمین

http://www.hahmadi-persia.com/links/album3.htm

لینک :عکسهائی از شخصیت های نامی و بزرگ ایران زمین - آرامگاهها وسرگذشت نامه

۱۳۸۸ شهریور ۵, پنجشنبه

سایت بعد سوم آرمان نامه ارد بزرگ - به قلم فرزانه شیدا - فرگرد گیتی

>


* فرگرد گیتی *

تمنای واپسین آدمی ، شناور شدن در بسامدهای گیتی است . ارد بزرگ

بسامدها : امواج
_____________________


با سلام در این بخش به *فرگرد گیتی * خواهیم پرداخت

در فرگرد گیتی همانگونه که * ارد بزرگ میفرمایند:
انسان عاشقانه مجذوب این است که در دنیای خود
در تمامی جنبه های خوب زندگی غوطه ور گشته وبیآموزد
تجربه کند واز هیجان متفاوت زندگی
بهره مندگردد. ارد بزرگ
___________________

ما انسانها نمیتوانیم در تمامی طول زندگی با
یکنواختی های آن کنار آمده وهمچنان راضی باقی بمانیم
واینکه در روزمره گی زندگی گم گشته وبه آنچه
برروزگارمان می آید اکتفا کنیم در روح بشر اندوه دردناکی را بوجود خواهد آورد
که بی شک در نابود کردن تدریجی او نقشی به سزا را بازی میکند

اکثر انسا نهائی که روحی اندوهگین ونگاهی منفی دارند از این قبیل افراد هستند
اما باید پرسید *چگونه میشود" این" نبود*

بارها وبه تکرار گفتیم که تسلیم شدمن درمقابل زندگی نه تنها به سود آدمی نیست
بلکه اورا از پیشرفتهای مادی ومعنوی نیز بدور میدارد
بااینوصف چگونه میشود انسانی ببیند که رو به تاریکی پیش میرود
وهمچنان به ادامه آن بپردازد

معمولا انسانهائی که قادر به تغییر روزانگی خود نیستند نیاز به
کمکی بالاتر از سخن من یا پند واندرز دیگران را نیاز دارند
روانشناسان واندیشمندان بزرگ دنیا همواره میگویند:

هیچ شرم آور نیست که گاهی در زندگی خود را درمانده
احساس کنیم

ولی این شرم آور است که با دانش براین مسئله همچنان آگاهی
داشته باشیم

اما برای بهبود آن گامی از گام برنداشته بایمد این باشیم که روزی
درست میشود

و حتی بدون اینکه خود تلاشی بر ان داشته باشیم از دیگران نیز این
احتیاج روحی واحساسی را پنهان نموده وبه سرکردن
غمگنانه ی زندگی ادامه دهیم

در این مرحله می بایست به کمکی بالاتر از یک آشنا ویک دوست
تکیه کند ومی بایست در این زمینه به یک روانشناس مراجعه نموده
واز او یاری بطلبد وبدنبال راه حل اساسی و منطقی باشد.

اما متاسفانه ، تفکر عامه در باب روانشناس وروانشناسی در ایران
بدینگونه است که شخص شرم میکند از این راه کمکی دریافت کرده
ودیگران ازاین مطلب آگاهی پیدا کرده و اورا دیوانه بخوانند.
اما علم روانشناسی تنها برای آنان که بطور کل عقل خویش باخته اند
بنا نشده است.

ودرواقع اگر آنکه امروز بطور کامل ازخود بیخود گردیده در زمانی
مناسب طلب کمک کرده بود بی شک اونیز امروز درمیان دیگر
مردمان یک زندگی عادی را سپری میکرد صرفنظر از عده ای که برحسب
همان اتفاقاتی که گیتی بر سر راه اوقرار میدهند مانند
تصادف -پرت شدن از جائی - صدمه دیدن سر و... عقل خویش را
از دست میدهند.

پس بیائید واقع بین باشیم :
- من نمیتوانم مشکلم را حل کنم
-گفتن به اشنا هرچند نزدیک چون مادر وخواهر یا دوست جز شنیدن
پند واندرز راه بجائی نبرده ومشکلی ازمن حل نکرده است
- هرروز دچار اندوه بیشتر میگردم ونمیدانم چه کنم
- بدنم هرروز به نوعی دچار دردهای بی دلیل میشود یا بطور کامل
دلیلی برای اندوهم پیدا نمیکنم

- بی آنکه بخواهم عادت کرده ام که غمگین باشم حتی اگر آنروز
ودیگر روزها اتفاق خاصی نیفتاده باشد و.....

اینها تماما نشانه های افسردگیست
_______________________

وزمانی که راه حلی نیست چاره فقط مراجعه به دکتر مخصوص آن است

درد چه روحی باشد چه جسمی چه از روح بر جسم
وچه برعکس بدین معنی ست که بدن اعتراض میکند تا
به ما بازگو نماید که درشرایط خوبی نیست وآنرا گاه با تب
گاه با کسالت جسمی وروحی ابراز می نماید.
و در زمانی که شما، خود نمیتوانی تصمیم بگیری که چیزی را عوض کنی
ویا حتی با گرفتن این تصمیم باز راه بجائی نبرده چند روز بعد مجدد
همان میشوی که بودی.آنگاه میبایست قبول کنی

که چیزی دراین میان درست نیست وتو آنرا نمی شناسی
چیزی که لا زمه دانستن آن و شناخت وآگاهی از آن
بر عهده ودر کف دستان کسی ست که دانش آنرا کسب کرده است
یک دکتر یکروانشناس یک فرد آشنا با اینگونه دانش.
در نتیجه درهمین مکان می بایست تصمیم قطعی برای گرفتن کمک
را عملی کرده وتو نیز چون دیگران قادر باشی اززندگی
وهیجانات وشادیهای آن بهره مند گردی.
هرچه هست تسلیم شدن جواب تو یامن نخواهد بود.

* تسلیم ! *

بسه دیگه برای من , این گذرون ِلحظه ها
گذشتن و ُرفتن و ُ باز , یه رفتن ِبی انتها
بیت غموُ , زار زدنی ! , توُ خلوت تنها ئیا
رفتن تُو آغوش غزل , توُ کوچه های بیصدا!

همیشه رفتنی بودن , تسلیم زندگی شدن!
به "غم" بگم باشه ! بمون!باز غرق سادگی شدن!
همیشه با خودم بگم، که قسمتم بوده
یاکه, توُ دست زندگی, اسیر ِ بردگی شدن

نگو که سرنوشت ماست, نشستن وغم کشیدن
اشکو ُ بدل راه دادن وُ ,خنده ی "غصه" رو , دیدن!
از لحظه ها گذشتن وُ دویدنی سوی ... کجا؟
دویدنای ِبیخودی, واسه ؟! به آخر رسیدن؟!

نگو که سرنوشت ماست , نشستنی پای غمی
شادیباید یه جا باشه ، حتی یه ذره یه کمی
تا کی اسیر سادگی،هی خودمو گول بزنم؟!
بگم بدل تقصیر توست اگر که تو اسیر شدی!

کی گفته دست تقدیره ، دست قدر یا که قضا
فقط برو راهی که هست !, بدون هیچ چون و چرا!
تسلیم زندگی با شوُ ! بگو خودش درس میشه
هرجارو هم ، نگاه کنی ، نگفته اینا رو ،خدا!!

نه بخدا , برام بسه , اینجوری , آواره بودن
توُ دست غصه ها اسیر , همیشه بی چاره بودن!
بیام بشم عروسکی , توُ دست سرنوشت وغم؟!
وَِیلون و ُسرگردونِ غم ، مثله یه بیکاره بودن!

یا که بپای هر دعا "دنیا " منو ، ، دک بکنه
توسبزه زار باشم ولی ، منو "مترسک " بکنه!
بیاد بگه که سرنوشت ، اینجور واونجور نمیشه!!!
تا یه روز آخرش بیاد خودش منو " حک " بکنه!

من زیر بارش نمیرم , که تا ابد اسیر باشم
سفره ی شادیها باشه !نخورده اما سیر باشم!
همش بهانه بیارم ، بگم گناهه " هَستیه"!
مثله یه کوری توی راه ، سرگردونِ "مسیر" باشم!

هرجوریم حساب کنی، من زیر بارش نمیرم!
یه روز توی همین روزا، حقمو من پس میگیرم
خدا خودش شاهدمه ،که نون دل رو میخورم
"شیدا"م ولی وا نمیدم ، حتی اگرهم بمیرم
فرزانه شید ا/ چهارشنبه ۴ شهریور ۱۳۸۸
*********

گیتی در جنگ و آوردی بزرگ در گردش است . اندیشه و تلاش خردمندان از
یک سو و پوزخند اهریمن و روان دیوپیشگان از سوی دیگر ، معرکه این
جهان گذارا است .
ارد بزرگ

**ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ**

همچنین بزرگان جهان میگویند:
پرسیدن عیب نیست ندانستن عیب است!
*****

اینکه نپرسیم که آیا راه حلی وجود دارد یا خیر ودر نادانی خود باقی بمانیم که
شاید باید همینگونه باشد وخدا بزرگ است ودرست میشود
خود نوعی جهالت است

وخداوندگار نیز ازاینکه ببیند فردی بدون هیچ تلاش تنها
امید بهبود زندگی خویش از در غیب را دارد افسرده وناراضی میگردد
وازاین سخن از پیامبر وامامان نیز
آیه وسوره هائی داشته ایم که میفرمایند:

خداوند بندگانی را که به ستم وغم
وبدبختی ونابسامانی خویش خو میکنند،نمی بخشد.
نام وشماره آیه وسوره در خاطرم نیست اما انچه ارزشمند است
یاد اینگونه گفتار است که میبایست در ذهن آدمی ریشه
داشته باشد تا انسان آنرا ز خاطر نبرد وبیاد داشته باشد
که در قبال خود اول از همه مسئول میباشد کمااینکه شنیده ایم که
میگویند: چراغی که به خانه رواست بر مسجد حرام است
شما نمیتوانید برای دیگران انسانی نیکوکار باشید.

زمانی که هنوز در کار زندگی خود باز مانده اید یا از رسیدن بخود
دست کشیده اید انسانی که خود را دوست نداشته باشد
به هیچ وجهی نمیتواند دیگران را دوست بدارد درنتیجه نخواهید دید
که کسی نیکوکار باشد اما بخود وخانواده خود بد کند واگرچنین باشد
از آن دسته انسانهائی ست که جز چاپلوس ومغلطه کار
مردم فریب وعام فریبی ، بیش نیست!

واما درچنین مرحله ای از زندکی ست که من ،تو ،ما
می بایست چه بر اندوه خود چه دیگری یاوری باشیم و صدائی.
چه با قلم چه با حرف چه درعمل !
بهر شکل نشستن هرگز جهان وگیتی را به
چرخه درست خود نخواهد انداخت بااینوصف که همه ی ما
درچرخش این زندگی نقشی را دارا هستیم وهرگز احدی بی دلیل
پا به عرصه جهان وگیتی نگذاشته است.

* صدایم در نمی آید ...صدایت کو؟!*

صدایم در نمی آید،نه حتی کُنج تنهایی
نه در جمعی که دائم از حقیقـت قصه ،
می سازد !نه در آن باور دیروزی مطلق
که ترمیم درون زخمی من بود !

صدایم در نمی آید نه حتی در نوشتاری
که رنگ عاطفه در جوهری شبناک
وگه در تیرگی رنگ ِ شب اندوه
به جایم باز می نالد !

(حقیقت رااگرانکار می باید" حقیقت "نیست! )

صدایم در نمی آید،
نه آنجایی که می بایدبه خشم سینه فریاد
یز درد دائم این زندگانی زد !

صدایم در نمی آید ، صدایت کوُ ؟!

که در کُنجی خداونداصدای ناله واندوه می پیچدو اشک درد ،
فراوان میچکداز دیده مظلوم !

ولی تنها ، سکوتی نابسامان
کوچه گرد ِ روز وشبهایی ست

که من در بیصدایی ها !
که تو در بی خیالی ها !
که او گم کرده سیرت
غرق یک آیینه ی شفاف !
و آنها و همه مشغول لافی چند
به خود سرگرم و مشغولیم !
من اما شرم میدارم که در دستم
قلم شیون زنان تر می کند ،
چهرِ ورق ها را !
و من در آه خود گم می شومَ ،در ابر
!من آخر سخت گریانم !

ومی بارد نگاه آسمان مغموم و خون آلود !
و در خشمی ، به رعدی ....می شکافد , سینه خود را !

بگو حالا کدامین چهره گویا بود؟ً!
نگاه تو درون آینه با رنگهای مانده در صورت
نگاه لاف زنهای همیشه دائمامشغول حرافی !

نگاه دستهایی که هردم با قلم
تسخیر می گردد و روحی باز می میرد !
و یا آن آسمان با هر شکاف رعد بر سینه
ز درد و زجر وظلمی کهبه جای اشک او،‌
همواره و هر روز چو رودی
محوبه روی این زمین جاریست !
من اما بازهم خاموش ،صدایم درنمی آید !

تو هم آینه را بردار
و بر چهری که روزی پیر خواهد شد
به رنگ و روغنی دیگر ،بزن دستی !

توهم ای لاف زن هر روزه و هر روزبه گوش هرچه بیکار است
بخوان ؛یاسین؛ به گوش خود ! و در دل خنده کن بر جمع بیکاران !

به کُنجی دیدگانی باز می باردبه کنجی باز مظلومی ست
صدایش گم شده در این هیاهو ها

که در آن باز سبزی ، باز میوه
باز حرف ِ نفت وگاز وُ گالُن بنزین
و رنگ آخرین ُرژ ،بر لب مصنوعی خواننده ی غربی
تمام حرف هرروزجماعت هاست !

و اما ظلم را در کاغدی رنگیبه روبانی و تزئینی
به هرچه بی خرد تر ازخود و از خویش
چه آسان می فروشد ، در دم بازار !
صدایم در نمی آید . . . صدایت کو ؟!
که گر حتی فغان هم سر دهمچیزی به این قلبم نمی ماسد !
و آهم می رود تا ابر !
که تا در رعد جانسوز" سما "أ, من هم بگریم باز !

صدایم در نمی آید!صدایت در نمی آید !

تفاوت این میان در چیست ؟

خموشی تا ابد رنگ خموشی هاست !
___________________

صداهم تا ابد در واژه های درد حیران است
بدون حنجره در باد !
صدایم در نمیآید . . . صدایت کو !؟

من اما سخت گریانم .... من اما سخت گریانم !

فرزانه شیدا / یکشنبه ۲۸ بهمن ۱۳۸۶
*******

... و ما تا زمانی که درجنگ گیتی وره آورد های او خود را باخته ایم
هیچ چیز تغییری نخواهد کرد نه برای من نه تو نه دیگری
در بازی جهان وگیتی !

********
بی مایگی و بدکاری پاینده نخواهد بود ، گیتی رو به پویندگی و رشد است .
با نگاهی به گذشته می آموزیم : اشتباهاتی همچون برده داری ، همسر سوزی
و … را آدمیان رها نموده اند ، خردورزی ! آدمی را پاک خواهد کرد .
ارد بزرگ

*********
... وحال آنکه هستند انسانهای چاپلوس ومغلطه کار وعام فریبی که
در فکر جذب افکار عمومی بسوی خود می باشند
وتنها شهرت وخودنمائی را مد نظر دارند وچنین افرادی نیز بگونه ای
دیگر نیازمند روانکاوی هستند تا کمبودهای درونی خود را
برطرف نموده ودریابند .
که چه دنیا و چه مردم رانمیتواند تاابد بخود مشغول کرده
وذهن آنان را معطوف به فریب وریای خود نماید.
تا همیشه ی زندگی قادر نخواهد بود چنن نقشی را
در صحنه ی گیتی بازی نماید!


وسرانجام آنچه درون مایه آنهاست درجائی نمایان خواهد رفت
چون تجربه علمروانشناختی وانسان شناسی نیز ثابت نموده است
که انسان قادرنیست همیشه وبطور کامل نقابی بر صورت نهاده
و پنهان کاری کند

وسرانجام جائی تحمل خویش را زکف داده بی آنکه خود
اگاه باشد درون خویش را آشکار می سازد خواه در جائی از شدت خشم
وخواه در صحنه ی پیش بینی نشده ای که دنیا وگیتی
در مسیر راه او خواهد نهاد تا
آنچه هست را بناگهان بر اثر از دست دادن کنترل خویش
برملاسازد
وهمینجاست که میگویند:
خورشید همیشه پشت ابر باقی نمی ماند !

*آنانیکه خویی جانور گونه دارند و تنها در پی زدودن گرفتاریهای
خویشتن خویش هستند بزهکاران روزگارند.
باید گفت نشانه آنها بر گیتی هم تراز ریگ کوچکی
در کرانه دریای آدمیان نیز نخواهد بود . ارد بزرگ
******
در این جا نگاهی بر ده فرمان خواهیم داشت:
سروده ی : پیامبر اعظم شعری با استناد به ده فرمان
که بر (محمد ص) نازل گردید

"ده فرمان "
در مناجاتی پاک دستها سوی خداوند بلند
روح سرشا ر ز امواج دعایا محمد (ص)
تو مرا یاری کن
تا بگویم ز تو و نام خدا
من ز هر جمله که از سوی خداست
همچو شمعی بدرون آب شدم
غرقه در این همه آیات خدا
غرقه در این گوهر ناب شدم
من ز قرآن تو سرشار شدم
با هرآن سوره و هر آیه ی عشق
مست قرآن شده هشیار شدم
زینهمه جمله ی پرمایه ی عشق
کاش یارب که توان بود مرا
تا بدرگاهء تو راهی جویم
تا بگویم بتو از بنده گیم
راه تو همچو محمد (ص) پویم
لیک در راهء تو این می بینم
که محمد(ص) فقط او بود وهم اوست
مظهر پاکی و ایمان به خدا
این همان اوست که اینگونه نکوست
من کجا هستم و او بوده کجا
این همان مرد خداوند من است
این همان گوهره ی پاک وجود
این همان یاور دلبند من است
روح پرواز دعا همچو صعود
این همان رهبر ایمان باشد
که به غفلت زده پایانی داد
او که دل در ره ا و می کوشد
او که ایمان مرا جانی داد
او که قرآن ء تو بر دنیا داد
او که در هرسخنش پندی بود
او که عشق تو به این دلها داد
او که چشمان مرا باز نمود
دل ِ" شیدای" مرا باز نگر
زندگی با تو مرا آغاز است
روزگارم همه سرشار دعاست
روحم ازعشقء تو در پروازاس
تدل شیدائی من در ره ء عشقب
ا محمد (ص) نفسء گرم خداست
عشق تو عشق محمد (ص) بدورن
این سعادت به من شیدا بخش
تا بدرگا ه ء تو باشم مجنون
گر حقیرم تو مرا باز ببخش
که مر ا در ره تو راه بسی است
یاورم در ره تو مرد خداست
آن محمد (ص) که مرا دادرسی ست
آن محمد (ص) که تو پندش دادی
تا به قرآن بنویسد بر ما*
پند هائی ز ره آزادی*
ده سفارش که تو براو کردی
و به هر مُسلم پاک و آزاد
و محمد (ص) به منو بر ما گفت
که خداوند مرا پندی دادپ
یرو راه خدا گر هستی
بنده ی خالص آن یارب باش
که بهشت تو بدینگونه بجاست*
* ره اخلاص به خاطر بسپارآشکار است و یا پنهانی*
دادگرباش به خشنودی و خشم* گر که یک مُسلم با ایمانی*
در میانه ره خود پیش ببر* در نیازو به توانمندی خویش*
بگُذر با دل خشنود و ببخش* گر کسی کرده دل زار تو ریش*
دست یاری بده بر آنکه ترا* کرده محروم به ظلم و ستمی*
برو دیدار همان یاور و دوست*
که ترا ترک نموده به غمی* و فراموش مکن بندهء حق*
که نگاه تو بوّد عبرت و پند* یاد کن با سخن از یاد خدا*
یا لبء خویش به اندیشه ببند* و چنین بود محمد (ص) به جهان
و هم او گفت به یاران خدا :*ای مسلمان به هرآن وقت و زمان*
سخنی را تو به بیهوده مگو*باش آگاه تو از آن *حق زبان*
* که بهشتی ست* زبانی که نکوست*مکن آلوده زبان را تو به خشم
* مشو رنجی بدل دشمن و دوستو چنین بود ره مرد خدا
او همان مظهر پیمان و وفاست اوهمان مظهر پیوند خدا
او همان راه رسیدن بخداست
رستگاری تو بیآموز ز اوکه محمد (ص) ره ِ الله رَو
دبا همان او سخن از عشق بگوتا دلت همره ِ الله شود
"دل شیدائی" ما همره توست
یا محمد (ص) تو مرا یاور باش
تو بگو راه منو عشق کجاست
تو مرا در ره او رهبر باش*
* فرزانه شیدا آبانماه ۱۳۸۵ *
بی پایبندی به نظم در گیتی ، ویژگی آدمهای گوشه گیر است که عشق و احساس
را سپر دیدگاههای نادرست خود می کنند.
ارد بزرگ

*****

انسانها در راه زندگی همواره سخن از عاطفه ها باز میگویند

اما هستند عده ای که در کنج تنهائی خود از شدت اندوه به

به چنین عواطفی رو کرده وبگونه ای که در مسیر درست باشد

راه نپیموده و همواره طعم تلخ شکست را در خویش احساس میکنند

ما هرگز نمیتوانیم همه را دوست بداریم

اگرچه میتوانیم با عطوفت برهمه بنگریم

اما دراین میان هستند انسانهائی که لایق محبت ما نباشند

انسانهائی که هرچه بر آنان محبت کنی در نهایت جز پشیمانی برایت برجا نمیگذارند

وسرانجام باعث اندوه دائمی شخص میشوند

هستند کسانی که از عطوفت ومهربانی تو تنها در جهت پیشرفت خود استفاده میکنند

و زمانی که نیاز خود را برطرف کردند به

هیچ وجه بخاطر نمی آورند که چگونه وتوسط چه کسی

به موقعیت فعلی خود نائل گشته اند

وهستند کسانی که بانهادن پای خویش بر سر دیگران خود را در زندگی بالا کشیده

وزمانی که به مقامی میرسندهرگز خود را از مردم عام وعادی نمی دانند.

وهمچنان در یک خودپرستی وخود بهتر بینی وخود ستائی * حقارت آمیزی*

تنها به سود ونفع خود توجه میکنند بی انکه بدانند درنگاه عام وخاص در ظاهر شاید محترم

اما دراصل دردرون دیگران جز احساس حقارت چیز دیگری از احساس آدمی را بهره نبرده اند

چنین افرادی حتی به تملق دیگران شاد شده وباور میکنند

که کسی هستند وحتی اگر به زور قدرت وثروت خویش

کسی هم شده باشند

درقانون گیتی ودر قالب انسانی ذبون وحقیرند چرا که از مهمترین بخش

انسان بودن بی نصیب مانده اند

بنی آدم اعضای یکدیگرند ...که در افرینش زیک گوهرند

چو عضوی بدرد اورد روزگار... دگر عضوها را نماند قرار

اما اینگونهافراد چنین شعر را خواهند خواند

بنی آدم اعضای یکدیگرند

سر یک قران روی هم میپرند

چراکه در نگاه اینان هیچ چیز ارزشی ندارد مگره جز همان پول وثروت !!.

اینگونه انسانها بی شک انسانهائی بوده اند که از محبت هرگز سهمی نبرده اند

وچه در زندگی درجامعه کوچک خانواده چه در اجتماع بسیار شکست خورده بوده اند

وامروز که خود را درمقامی میبینند

بقول معروف به سایه خویش میگویند:

توکه هستی بدنبال من راه افتاده ای به دنبال من نیا !!!

_______________________

نرمش و سازگاری با گیتی از هر کمین دلهره آوری ، رهایی مان
خواهد بخشید . ارد بزرگ

پنجره


اینــهمه پنــجـره در کوچه و شهر

پشت هر پنــجره ای خاطره ای

قصه از عشــق و محبت بسیار

قصه ها از دل این اهل دیار

قصـه ها بســیارنـد

گاه هریک چو کتابـی ست قطور

گاه ویرانی مردی ز غرور

گاه از حرمـت یک قلـب صبــور

گاه اندیشـه یــک زن به خــیال

گاه از باور پرواز ، بدون پر و بال

قصـه ها بســیار است

پشت هر پنــجره ای

لیک چون پنـــجره ها

یک لبــــی باز نشــد

تا بگوید:غــم چیســت

یا بگوید که دگر غمـــگین نیست

یا بگویــد که اصول دل شادان در چیسـت

از چه باید خندید

ازچه با گریه اندوه گریسـت

معنی بودن انسان در چیست

قــصه ها بسیارند

و پر از خاطـره ها

پشـت هر پنــجره ای

دل انسان طپشی دارد بازد

که ز سرسبـزی بودن گویـد

گرچه در عمـق سکـوت

لیک همـواره به هر ثانیـه ای

می طپـد باز پر از

حــس نیــاز

در تـمـــنای وفــا

در تـب عشـق هــنوز

نبــض بودن به امــیــد

می زند در شــب و روز

و چه غــافل دل ماســت

که اگر بودن ســبزی باید

سبـزی روح طلــب مــیدارد

و دراین باغ پر از سبــزه دهــر

گل احساس و محبــت افسـوس

جایگاهــش خالــیست

و جز این حرفــی نیســت

قــصه ها بســـیارند

پشت هر پنــجـره ای

و اگر پنــجـره ای باز نـشــد

جای تـردیدی نیســت

که ز باغ دل او هــم امــروز

جای گلهای محبت خالیست

دل او شادان نیســـت

و اگـر باز کــند پنــجـره را

شایـد از لطــف نسیـم

روح او تازه شـــود

با نگاهی به مســیر پرواز

با یکـی رنگ تبســم بر لــب

بر همان آبــی دهــر

آسمــانــی که بر او هرچـه گذشت

عاقبــت رنــگ دلــش آبــی بود

و پر از خــاطـره های پــرواز

و پــر از خــاطــره های پرواز
فرزانه شیدا/ 1382

گیتی همواره در حال زایش است و پویشی آرام در همه گونه های آن در حال
پیدایش است .
ارد بزرگ

* باغ زندگی*
______________

به تماشای بهاری خوشرنگ
سفری سوی مکانی دیگر
با همه ذوق و شتاب در پی تازه بهاری دیگر
و رسیدن به خزان دیدن برگ به خون آلوده
رنگ زرد مردن
باغ پائیز زده افسرده
با سکوتی غمگین به نمایندگی یک فریاد
همه جا خاموشی
بهر عصیان و قیام و بیداد
آسمان ابری و تار بهر بارش حاضر
بغض از خواری باغ یاد گل در خاطر
ملتهب از اندوه سینه را فرمان داد
تو ببــار ای باران
ومن اینجا تنها زیر باران غمگین
پس چه شد آن گل سرخ ، آن بهار رنگین
به تماشای بهار آمد ه ام لیک او اینجا نیست
این خزان است خزان این خزانی خالیست
گوید اما از مرگ از همه بیرنگی
دل او بیرحم است جنس قلبش سنگی

ناگه از پشت سرم تک صدائی برخاست
گقت: دیر آمده ای از خزان هم پیداست
گل به حرف آمده بود گل پژمرده زار
اشک بر چهره زرد پیکرش خسته و زار
گفت : آن تازه بهار رفته از باغ جهان
زندگی یک رو نیست با بهار است خزان
گل شود مست غرور تا که رنگی دارد
او نداند افسوس وقت تنگی دارد
غنچه ای چون کودک بی خبر از دنیاست
آنچه او می بیند باغ نه ، یک رویاست
زندگانی هم نیز نیست کمتر ز بهار
هستی انسان هم نیست کمتر ز قمار
لحظه ای در اوجی لحظه ای در خواری
لحظه ای در خنده لحظه ای در زاری
باغ را ساده مبین در درونش هستی ست
آنچه اینجا پیداست غفلتی از مستی ست
از غرور منو تو مستی و نخوت ما
ما که غافل بودیم از خزان فردا
دیر برخاستنت شکلی از غفلت بود
آمدی آندم که باغ در ذلت بود
آدمی اینگونه ست دیر بر پا خیزد
میرود آندم که برگها میریزد
در قبال خود هم از بهاران غافل
او ندارد چون گل غیر مردن حاصل
خود همی میدانی* آدمی* آه و دم است
آه چون بیرون داد بینی از دنیار ست
باغ را الگو ساز هستی خود دریاب
آخر انسان تاکی غرق مستی در خواب
باغ خود را بنگر، گلشن دنیا را
تا که امروزت هست کو دگر تا فردا
تو کنون بر پا خیز رسم بودن آموز
توشهِ ی فردایت کار تو در امروز
فرزانه شیدا / 1362
بیائیم یاد بگیریم در هرلحظه ی زندگی " زندگی " کنیم
و به خاطر بسپاریم
که زیبائی زندگی در زیبا دیدن است
وفراموش نکنیم که:
مرگ روزی خود خواهد آمد پس تا زنده ایم , زندگی را زندگی کنیم
* فرگرد گیتی * را دراینجا به اتمام میبرم به امید
روزگاری خوش برای تمامی بشریت در سراسر دنیا
پایان این بخش
** به قلم : فرزانه شیدا**
پنجشنبه 5 شهريور 1388


ماخذ :
http://b4armannameh.blogspot.com/2009/08/blog-post_27.html



سیاست و ژورنالیزم در شعر- احمد بلال-منتخب متن: فرزانه شیدا

احمد بلال * ahmadbilal






سیاست و ژورنالیزم در شعر
______________________

سیاست علمی است که به سطح آگاهی افراد جامعه ارتباط دارد. و ژورنالیزم
عین این مفهوم را ارتباط به اجتماع ارائه میکند .
یعنی به هر اندازه, رشد و بیداری ملتی تبارض کند مطبوعات در آن جامعه رشد میکند .
یکی دیگر از نماد ها یا نشانه های رشد ملتها که پیوسته توانسته است
در دل جوامع ظهور کند و بی پروا به پیش برود ، پدیده شعر است
، وشعر که تراویده بسیار شگرف ، بسیار زیبا و پر مایه ذهن انسانها است.

شاعران همواره بیانگر احوال جوامع بوده بررسی های آنان نقد ها دیدو جهان بینی
آنان همواره از دوره از دوره مشخص نظام مشخص و حتی انسانهای مشخص سخن
می گفته است
در شعر هر دوره میتوان شگفتی های آن دوره ان دوره را جزئیات مکو نات و روابط آنر
ا مطالعه کرد زیرا شاعران با برداشت خود از جامعه آنرا دو باره پی ریزی میکن
د یعنی منطقی ترین باز پرداخت بطور غونه می بینیم اوضاع سیاسی، اقتصادی
،اجتماعی و فرهنگی ترین سیستم در شعر مولوی چگونه بیان شده است.

بنمای رخ که باغ و گلستانم آرزوست مولوی
بکشای لب که قند فراوانم آرزو ست
بشنیدم از هوای تو آواز طـــبل باز
باز آمدم که ساهد سلطانم آرزوست
یعقوب وار واز سفاها همی زنـــــم
دیدار خوب یوسف کنعانم آرزو ست
بالله که شهر بی تو مرا حبس می شود
آواره گی کوه و بیابانم آرزوست
زین همراهان سست عناصر دلم گرفت
شیر خدا و رستم داستانم آرزوست
جانم ملول گشت و زفرعون و ظلم او
آن نور روی موسی عمرانم آرزوست
زین خلق پر شکایت گریان شدم ملول
آ ن های و هوی نعره مستانم آرزوست
گویا ترم زبلبل اما ز رشک آن
بهداشت بر دهانم و افغانم آرزو ست
دی شیخ با چراغ همی گشت گرد شهر
کز دیو دد ملولم و انسانم آرزوست
گفتند یافت می نوشود جسته ما
گفت آنکه یافت می نوشود آنم آرزو ست
یک دشت جام باده و یک دشت زلف یار
رقــــــص چنین میانه و میدانم آرزوست

بزرگترین پیام این شعر انسان گرایی است و رسیدن به مرحله تکوین شخصیت که نایب خداست
و به عنوان خلیفه او به زمین حکومت میکند در اینجا مولوی به عنوان یک تحلیلگر
، سیاست مدار و یک ژورنالیست زمان و انسان را نقد میکند که بزرگتین مفهوم و
عنصر خود را که همانا تجلای معنویت انسانی است فراموش کرده اند فرعون گشته اند میدارند .
حق کشی میکنند و بخدا تمکین ندارند . خونریز و غدار اند بد عهد و بد کردار اند که
از این خوی و خواص درد صفتی و دیو منشانه آنها دیگر دیگران آواره گی گزیده
و طرف کوه و بیابان میروند.

*حضرت مولانا از این زمان کج مدار آنقدر بیزار است که میگوید حتی چراغ بدست
هم نمیتوان انسان را در یافت که در آن آرزو باشد خویش و تن داری باشد بزرگ
مردی و بزرگ منشی خدا بینی و خدا پرستی و بنده پرور
ی باشد . پس پیام یک نوشت
ه خیلی قوی ژورنالستیکی را در این شعر میتوان دید.
* سهراب سپهری

تاشقایق هست زندگی باید کرد
در دل من چیزیست ، مثل یک بیشة نور، مثل خواب دم صبح
چنان بیتابم که دلم میخواهد ،
دور ه آوای است که مرا میخواند.
با آنکه شاعران نمیتواند مانند یک سیاسیتمدار مبارز در جنگ میان ایدیولوژی ها
و مشخصاً برای رسانیدن فکر خود تا مخاطب از چیزی قرو گذاشت نمی کند و شای
د گاه گاهی دروغ هم بگوید ، ولی شاعر را میتوان یک سیاستمدار گفت.
چه اگر سیاستمدار برون از عاطفه انسانی به عنوان یک انسان جدی صحبت میکند .
شاعر با تمسک به عاطفه انسانی از قلب هر گیرنده شعرش گپ میزند
و پیوندی را که میتوان یک سند غیر رسمی امضا شده بین گوینده و گیرنده است
در ذهن یک شاعر تماشا کرد .
یعنی شاعر از جای صحبت می کند و برای مردم روشنی میدهد که مستقیاً بلای قلب آنه
ا و نیاز های روحی شان اثر و سیاستمدار از واژه و حرف های استفاده می کند که
آنرا به منزل مقصودش برساند چه بسا که این واژه ها شاید داد و ستودی باشد
و هر گز میانه را بین مردم و او بوجود نیآرود زیرا تیر های بوده اند که به هوا رها شده اند
، پس می بینیم تحلیلی که شاعر از جامعه میدهد با تحلیل که یک سیاستمدار داردتفاوت می کند
مثلاً در این شعر :

به تماشا سوگند
و به آغاز کلام
و به پرواز کبوتر از ذهن
واژة در قفس است.

در این بیت ها مب بینیم شاعر نه از نگاه عاطفه انسانی و نه از دید جدی یک سییاستمدار
بلکی جهان بینی یک انسان را بیان می کند ، انسانی را که در یافته است آزادی او
در انحصار چیزی است .
و این انحصار مانع دید کلی او به حیث یک انسان مسؤ ل و رسالت مند میشود.
و یا هم در این شعر :

من اینجا دلم تنگ است
و هر سازی که می بینم بد آهنگ است
بیا تا رهتشه برداریم
و،
قدم در جاده بی برگشت
بگذاریم و ببینیم
که آیا ؟
آسمان هر همین رنگ است ؟

در اینجا شاعر از زمانی سخن میگوید که دلش تنگ کرده و او می خواهد از این
دل تنگی بگریزد و بجای پناه ببرد که آسمان بازش فضای باز داشته باشد .

بدین گونه اختناق و و ئگر گونی های اقتصادی و سیاسی اجتماعی را در غزل حضرت حافظ
اینگونه در انداز کرد.

این چه شوریست که در دور قمر می بینم
همه افاق پر از فتنه و شر می بینم
هر کسی روز بهی میطلبد از ایام
علت آنست که هر روز بتر میبینم
ابلهان را همه شربت ز گلاب و قند است
قوت دانا همه از خون جگر میبینم
اسپ تازی شده مجروح به زیر پالان
طوق زرین همه در گردن خر میبینم
دختران همه جنگ است و جدل با مادر
پسران را همه بد خواهی پدر می بینم
هیچ رحمی نه برادر به برادر دارد
هیچ شفقت نه پسر را به پدر می بینم
پند حافظ بشنو خواجه برو نیکی کن
که من این پند به در و گهر می بینم

حضر ت حافظ شوریده حالی دنیا و زمان را در غزل به گونه بیان میکند که الان نیز
در جامعه ما مورد کاربرد دارد.یک شوریده گی غیر قابل توصیف که نه از غنی شدن تمدن
بر می خیزد بلکی زاده فقر و نا آگاهی مردم از دانش و بیداری است .
انسا نها بی آنکه رسالت مند باشند و بتوانند مسو لیت را در برابر زمان ادا کند از زمان
می خوا هند تا همه نییاز مند های مادی و معنوی شان را مرفوع سازد و همه آرزو دارن
د که زندگی مرفعه کنند و آنهم در دورانی که دانش و علم ، صداقت و راستی ، وطن خواهی
و مردم دوستی ، مفاهیم خیلی نازل است که اصلاً کسی نمیخواهد به آن تماس بگیرد.
زماینکه در آن انسانها نه به میزان فهم بلکی به میزا ن پول و میزان شناخت خو د
ارج گزاری میشود با آنکه پول یک ارزش است ولی ارزش های انسانی دیگر از آن بلاتر اند .
در یک چنین دوره ای که اسپها بار میکشند و خر میشوند و خران آسوده حال میگرن
د و از هر گونه نیازی بی نیاز میشوند .
زیرا زمان، زمانی خر پروری است.

در شعر دیگر ی از عبدالسمیع حامد میتوان در باره زمان و زمانمداران روزگاری دانست
که انسانها در فرآیند آئین سالها خموشی و بیدادی را با چشم جان لمس میکردند و میدانستند
که دوران شان دوره خستگی جان عقل است و قوه عقلانی نمی تواند تنگنای فرساینده
بالندگی داشته باشد.
خسته ام دل تنگ ام
با خودو هر کی دیگر ، هر چه دیگر در جنگم
بگذارید بخوابم
تازه از دهشت دشت
تازه از وحشت مرموز سرگورستان
پاسک ساخته ام
تازه از گریه بی اشک
روی بالین شهید بی سر
فرصتی یافته ام
بگذارید بخوابم
قصه بزکشی مد و مراد
فصه (کشتی ) عشق و طوفان
قصه سبز تبار گلسرخ
در فراموش کده خاطره ها بی رنگ است
با من از بز کشی چاکر و (چور)
با مناز کشتی خشم و شهوت
داستان زین مزنید
اسپ زخمی دلم را
باز قمچین منید
شادیان
شادیانرا به هلا
هلهله ششپایان
گرد افروختن
خفته در سینه گنگ فریاد
شیهه آهنگ ام
خسته ام دلتنگ ام
با خودو هر چه دیگر در جنگ ام
آه گفتم
بگذارید بخوابم
سنگم!

بدیگو نه در این شعر شاعر از ناتوانی خود و روز گار خود سخن میگوید:
که نمیتوان در برابر زمانی که از پیش چمش ریژه میرود و روزهایش در آن انتحار میکن
د بایستد و رسالت خود را ادا کند و آنهم بنابر عوامل و شرایظ که در فرایند زمان شاعر
را تهدید میکند.

شاعر به یاد خاطرات گذشته میرود و از روزگار خود بیزلر میگردد و این بیزاری جنبه دیگری
دارد و آن اینکه زمانیکه شاعر در آن زندگی میکند بدتر از گذشته او بوده است .
گذشته که او در آن خاطرات خوش خود را تجربه کرده است و از ینرو برایش با اهمیت است .
بهر حال یک شعر دیگر از این شاعر تمام سوالات ما را از دوزه زندگی او جواب میدهد.
*معلم*
معلم زکودکی پرسید
که وقت های نماز
برای یک شب و روز
کدامها استند

جواب داد به لحن شکسته کودک
نماز صبح
نماز ظهر
نماز عصر
نماز شام
نماز خفتن
و نماز جنازه

در این شعر میتو ان در یافت که جوهر اصلی انسان در معرض تبادله قرار میگیرد
و انسانها شکار میشوند و روزی نیست که در صبح اش یا چشت و شب اش انسانی
شکار نشود و صید روزگار نگردد در این دوران انسانها برای آنکه انسان
بمانند ناگزیر اند بهای بزرگی بپردازند و حتی این بها میتواند موجب مرگ انسان شود.
به قلم : احمد بلال
منتخب متن: فرزانه شیدا
*****************

فرزانه شیدا ، محقق ، شاعر و پرآوازه کشورمان - Farzaneh Sheida

نوزده سخن زیبا از ارد بزرگ Orod Bozorg


ارد بزرگ, Orod le grand, orod bozorg, Great Orod,


ارد بزرگ : اگر پایکوبی و شادی نباشد ، جهان را ارزش زیستن نیست .


ارد بزرگ : آنکه ترانه زاری کشت می کند ، تباهیدن زندگی اش را برداشت می کند .


ارد بزرگ : بستر جامعه همچون دریاست هیچ بنایی بر آن پایدار نخواهد بود مگر آنکه خود را با بسامدهای (امواج) آن همراه سازد .


ارد بزرگ : خوی مهربان ، ریشه در طبیعت گل ها دارد .


ارد بزرگ : آواز مهربانی از هر سنگ نگاره ی ماندگار تر است .


ارد بزرگ : کاشانه ایی که جایگاه دوستان کوچه و بازار شد نوای گریه ها در سینه دارد .

ارد بزرگ, Orod le grand, orod bozorg, Great Orod,


ارد بزرگ : سازش بر روی داشته های به یغما رفته امان ، به نام آشتی جویی و دوستی از نادانی و کم خردی ست .


ارد بزرگ : کسی که گذشت و بخشش در درونش نیست تنها نام آدم را بر خود دارد .


ارد بزرگ : کودکان برای شاد بودن ، بیش از هر چیزی به گفتگو با ما نیاز دارند .


ارد بزرگ : آیا همه باید به یک اندازه داشته باشند ؟! پایگاه مردمی همه آدمیان باید برابر باشد ؟! کسانی که اینها را می گویند یا ابلهند و یا گرگانی هستند که پوستین گوسفند به سر کشیده اند . آنگاه که عده ایی شب و روز برای رشد و بالندگی سرزمینشان تلاش می کنند از همه چیزشان می گذرند هزاران هزار نام ناشناخته در وادی های گوناگون از کیان کشور ، آزادی و مردم خویش با سینه ایی ستبر نگهبانی می کنند را چگونه می توان با کسانی یکی نمود که تنها موارد با اهمیت زندگی آنها ; زمان خواب و خوراک ، دیدار دوستان کوچه و بازار ، آخرین فیلمی که بر پرده سینماست و یا چشم و ابروی دیگری ست...


ارد بزرگ : خوشرویی هدیه ای ست ، که کادو ندارد .


ارد بزرگ : آیینی که آدمی را به گوشه نشینی وادار کند دوامی نخواهد داشت .


ارد بزرگ : آدمیان نیرومند در هنگامه آورد و پیکارهای سهمگین ، شادی هدیه می دهند .


ارد بزرگ : آنکه شادی را پاک می کند ، روان آدمیان را به بند کشیده است .


ارد بزرگ : شادی را به یکدیگر هدیه دادن شیره نوروز باستانی ایرانیان است .


ارد بزرگ : رنگ های روشن به زندگی و شادی نزدیکترند.


ارد بزرگ : بهترین شیوه آموزش به کودک ، همراه شدن با او در درون داستانهای پند آموز است .

ارد بزرگ, Orod le grand, orod bozorg, Great Orod,


ارد بزرگ : پنجره شناخت درست آدمیان ، بازبینی زندگی نیاکان آنهاست .


ارد بزرگ : هنر زمانی ارزش می یابد که سخن ناتوان از گفتن است .

ماخذ : http://www.bi3t.ir/?p=387

سایت جذابترین مطلب - نوزده سخن زیبا از ارد بزرگ Orod Bozorg


ارد بزرگ, Orod le grand, orod bozorg, Great Orod,


ارد بزرگ : اگر پایکوبی و شادی نباشد ، جهان را ارزش زیستن نیست .


ارد بزرگ : آنکه ترانه زاری کشت می کند ، تباهیدن زندگی اش را برداشت می کند .


ارد بزرگ : بستر جامعه همچون دریاست هیچ بنایی بر آن پایدار نخواهد بود مگر آنکه خود را با بسامدهای (امواج) آن همراه سازد .


ارد بزرگ : خوی مهربان ، ریشه در طبیعت گل ها دارد .


ارد بزرگ : آواز مهربانی از هر سنگ نگاره ی ماندگار تر است .


ارد بزرگ : کاشانه ایی که جایگاه دوستان کوچه و بازار شد نوای گریه ها در سینه دارد .

ارد بزرگ, Orod le grand, orod bozorg, Great Orod,


ارد بزرگ : سازش بر روی داشته های به یغما رفته امان ، به نام آشتی جویی و دوستی از نادانی و کم خردی ست .


ارد بزرگ : کسی که گذشت و بخشش در درونش نیست تنها نام آدم را بر خود دارد .


ارد بزرگ : کودکان برای شاد بودن ، بیش از هر چیزی به گفتگو با ما نیاز دارند .


ارد بزرگ : آیا همه باید به یک اندازه داشته باشند ؟! پایگاه مردمی همه آدمیان باید برابر باشد ؟! کسانی که اینها را می گویند یا ابلهند و یا گرگانی هستند که پوستین گوسفند به سر کشیده اند . آنگاه که عده ایی شب و روز برای رشد و بالندگی سرزمینشان تلاش می کنند از همه چیزشان می گذرند هزاران هزار نام ناشناخته در وادی های گوناگون از کیان کشور ، آزادی و مردم خویش با سینه ایی ستبر نگهبانی می کنند را چگونه می توان با کسانی یکی نمود که تنها موارد با اهمیت زندگی آنها ; زمان خواب و خوراک ، دیدار دوستان کوچه و بازار ، آخرین فیلمی که بر پرده سینماست و یا چشم و ابروی دیگری ست...


ارد بزرگ : خوشرویی هدیه ای ست ، که کادو ندارد .


ارد بزرگ : آیینی که آدمی را به گوشه نشینی وادار کند دوامی نخواهد داشت .


ارد بزرگ : آدمیان نیرومند در هنگامه آورد و پیکارهای سهمگین ، شادی هدیه می دهند .


ارد بزرگ : آنکه شادی را پاک می کند ، روان آدمیان را به بند کشیده است .


ارد بزرگ : شادی را به یکدیگر هدیه دادن شیره نوروز باستانی ایرانیان است .


ارد بزرگ : رنگ های روشن به زندگی و شادی نزدیکترند.


ارد بزرگ : بهترین شیوه آموزش به کودک ، همراه شدن با او در درون داستانهای پند آموز است .

ارد بزرگ, Orod le grand, orod bozorg, Great Orod,


ارد بزرگ : پنجره شناخت درست آدمیان ، بازبینی زندگی نیاکان آنهاست .


ارد بزرگ : هنر زمانی ارزش می یابد که سخن ناتوان از گفتن است .

ماخذ : http://www.bi3t.ir/?p=387

تارنگار گروه دوستان - سخن بزرگان

حتی آنگاه که بدون امید زندگی می کنیم هم آرزوهایی داریم . دانته



صدها راه برای پند و اندرز دادن وجود دارد اما بیشتر بدترین گونه آن ، که همان رو راست پند گفتن است را برمی گزینیم . ارد بزرگ



بهشت نیز در تنهایی دیدنی نیست . دانته



چیزی عوض نمی شود ماییم که دگرگون می شویم . هنری دیوید تورو



اندرز پیران ، بیشتر زمان ها مملو از خون و درد است که بدبختانه جوان از فهم آن ناتوان است . ارد بزرگ



مهم نیست اگر زمین بخورید ، مهم دوباره برخاستن است . وینسنت لمباردی



با زبان خوش و ملاطفت ، می توانید فیلی را با یک تار مو به دنبال خود بکشانید . امثال الحکم



هیچ دوستی بهتر از تنهایی ، برای اهل اندیشه نیست . ارد بزرگ



هیچ وقت به گمان اینکه وقت دارید ننشینید ، زیرا در عمل خواهید دید که همیشه وقت کم و کوتاه است . فرانکلین



عشق مغناطیسی است که ما را به مبدا خود جذب می کند . باربارا دی آنجلیس



هرچه اکنون هستیم محصول افکاری است که سابقا داشته ایم و حالا داریم .پاستور



تواناترین آدمها ، بیشتر زمانها خود را ناتوان می یابند . ارد بزرگ



جوانی نیز مانند پاک ترین و بهترین عشقها سرانجامی ندارد . گوته



برای آنکه کاری امکان‌پذیر گردد دیدگان دیگری لازم است، دیدگانی نو . یونک



شب آنگاه زیباست که نور را باور داشته باشیم . دوروستان



هرچه بیشتر انسان ها را می شناسم، سگ ها را بیشتر ستایش می کنم . ایوان شفر



تنها راه ماندگاری هر مراوده دوستانه ایی ، رسیدن به ساختاری مشترک است . ارد بزرگ



هیجانات همیشه شادی برانگیز هستند ، اما هیچ شادیی نیست که بدون هیجان باشد . آلان چارمر



آخرین بار که به عشق و شور زندگی نهفته در وجود خود اجازه دادید تا بیرون آید و کمی بازیگوشی کند کی بود؟ آخرین باری که از بازی با بچه هایتان به همان اندازه ی آنها لذت بردید ، کی بود؟ آخرین باری که از زنده بودن خود به هیجان آمدید کی بود؟ نگران نباشید دیگران درباره شما چه فکر می کنند. به این فکر نکنید که آن چه را دوست دارید انجام بدهید چقدر عملی ، مفید ، یا موثر است. مضحک باشید ، عاشق باشید ، با شور و حال زندگی کنید . خودتان باشید . باربارا دی آنجلیس



از گناه تنفر داشته باش نه از گناهکار . گاندی



وقتی ارتباط عاشقانه ات به انتها میرسد ، فقط به سادگی بگو«همه اش تقصیر من بود . جکسون براون



مردمی که نگاه ملی و آرزوهای خویش را به فراموشی سپرده اند ، همچون بیماران آسیب پذیرند . ارد بزرگ



اگر به مهمانی گرگ می روید ، سگ خود را به همراه ببرید . گوته



علت هر شکستی،عمل کردن بدون فکر است. الکس‌مکنزی



من تنها یک چیز می‌دانم و آن اینکه هیچ نمی‌دانم. سقراط



انقلاب ستمدیدگان را آزاد نمی کند تنها استثمارگران را عوض می کند. برنارد شاو



گزینش امروز ما ، برآیند اندیشه ها و راه بسیار درازیست که تا کنون از آن گذشته ایم . این گزینش می تواند سیمای نوی را از ما به نمایش بگذارد . ارد بزرگ



جامعه مثل آب نمک است شنا کردن در آن بد نیست اما بلعش وحشتناک است . سایمن استرانسکی



جایی که راه نیست خداوند راه می گشاید . اسکاول شین



سنگینی یادهای سیاه را
با تنهایی دو چندان می کنی …
به میان آدمیان رو و در شادمانی آنها سهیم شو
لبخند آدمیان اندیشه های سیاه را کمرنگ و دلت را گرم خواهد نمود . ارد بزرگ



تمام موفقیت های عظیم بر پایه شکیت بنا شده اند . اسکاول شین



ماخذ : http://liberal-idea.blogfa.com/post-171.aspx

تارنگار زیبایی و زندگی - جملات کوتاه زیبا

فکر نو بسیار ظریف و حساس است ،با یک ریشخند کوچک می میرد و کنایه ای کوچک آن را بسختی مجروح می کند. هربرت اسپنسر
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *


هرگاه بتوانیم از نیروی تخیل به همان اندازه استفاده کنیم که از نیروی بصری استفاده می کنیم هر کاری انجام پذیر است .کارلایل

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *



رایزنی که کار ، اجرایی می کند ، قابل اعتماد نیست . ارد بزرگ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *



آدم بی مغز و پرگو چون آدم ولخرج و بی سرمایه است .پاسکال

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

بیشترین تأثیر افراد خوب زمانى احساس مى شود که از میان ما رفته باشند. امرسون



* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

آدمها میوه های درختانی هستند که ریشه ای از دیرینه دارند . ارد بزرگ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *





تاریخ تکرار بى پایان خطاهاى زندگى است. لورنس دورل

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *



سربر گریبان فرو بر، از دل خویش بپرس آنچه را که مى داند. شکسپیر

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

چه بسیار گردن کشانی که به آنی دچار زبونی شدند . ارد بزرگ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

نشانه مهارت، دانستن بیشترین ها در مورد کوچک ترین ها است . اچ لاسکى

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *



اولین گام در راه آگاهى، درک جهل است . بى پیماستر

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *



رایزن کسی است که می تواند از درون پیچیده ترین مشکلات ، ساده ترین و بهترین راهها را بیابد . ارد بزرگ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

خداوندا، نمى توانیم از تو چیزى بخواهیم که تو نیازهاى ما را مى دانى، پیش از اینکه در ما پدیدار شود . جبران خلیل جبران

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

فرهنگ رودخانه اى است به قدمت تاریخ. یونگ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

بی گمان اولین باژ ، آخرین باژ نخواهد بود . ارد بزرگ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

آزادی ابر انسان تنها در صورتی واقعی است که در زمان فراشد و در ساختن آینده یی بر پایه گذشته عملی شود . فردریش نیچه

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

خوشبختی میان پرده بدبختی است . دن مارکی

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

بازده ساختار بیمار ، درد و سیاهی ست . ارد بزرگ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *



فرمان ایزد به جهانداران داد و دهش است . فردوسی خردمند

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

به خاطر داشته باشید که امروز همان فردایی است که دیروز درباۀ آن نگران بودید . از خود بپرسید اقلاً این چیزی که درباره اش نگرانم به وقوع خواهد پیوست یا خیر ؟ . استرن

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

هیچ هنجاری نمی تواند فراتر از جان بی گناهی باشد چه باژ باشد و چه غیر آن . ارد بزرگ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
عشق حیات عاشق را تشکیل می دهد و الا معشوق بهانه است . آلفونس کار

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

آزادگان را کاهلی ، بنده می سازد . فردوسی خردمند

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

در هستی جنبش حشرات هم چهار چوبی دارد . ارد بزرگ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

تجربه را بر روی رختخواب نرم معطر و متکای پر قو نمی توان بدست آورد . اوری پید

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

زن همیشه سن خود را از تاریخ ازدواج حساب می کند ، نه تاریخ تولد . ارهارد



* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *



اگر هنجار ها و کارآگان سست باشند همان بهتر که باژ را بدهی . ارد بزرگ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

آدمی شاگردی است که درد و اندوه او را تعلیم می دهد و هیچکس بدون احساس این معلم قادر به شناسایی خود نیست . آلفرد دوموسه

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *



حیات خوابی است ، و محبت رؤیای آن . آلفرد دوموسه

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

تا ساختارها سامان نیابد رشدی هویدا نمی گردد . ارد بزرگ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

جایگاه پرستش گران کوهستان است . فردوسی خردمند

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

هر چه بیشتر عمر می کنم بیشتر اطمینان پیدا می کنم که تفاوت عمده انسانها ، تفاوت بین انسان ضعیف و قوی ، بین انسان بزرگ و کوچک میزان توانایی یا اراده استوار و خلل نا پذیر آنهاست . به این معنی که انسان قدرتمند هنگامی که هدفی را برای خود مشخص می کند دو راه بیشتر پیش رو ندارد : یا مرگ یا پیروزی. توماس فاول باکستون

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

اگر باژ دادی ایمین مباش ! که این درد را درمانی دگر است. ارد بزرگ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

باید از دگم گرایی ها در اندیشه فلسفی دوری کرد . فردریش نیچه

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

هیچ می دانی فرصتی که از آن بهره نمی گیری، آرزوی دیگران است؟! . جک لندن

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

قانون اساسی هر کشور نمای ساختار آن سرزمین است و ناراستی آن ، سستی و پلشدی در پی دارد . ارد بزرگ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

چه زیباست هنگامی که در اوج نشاط و بی نیازی هستی دست به دعا برداری . جبران خلیل جبران

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

باید در محدوده ی امکانات زمینی بیافرینیم، و در آفرینش به زمین وفادار بمانیم . فردریش نیچه

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

آنکه باژ می گیرد زندگیش بسیار کوتاه است . ارد بزرگ



* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *



زندگی خود را تبدیل به مدرسه ای برای یاد گرفتن کن . جان دیوی

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

برای ارواح بشری چه چیزی بالاتر از این است که در هر رنج و محنتی غمخوار یکدیگر و در هر شادی شریک خنده های هم و در خلوت خاطرات یکدیگر تنها تصاویر ماندگار و ابدی وجود هم باشند . جرج الیوت

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

به کوهستان می نگرم ، درونم سرشار از نیرو می شود کوهها سر فرود می آورند ، و می گویند : باز ما را درخواهی نورد . ارد بزرگ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

آنگاه که سندانی ، پا برجا باش ، روزی که چکش گشتی محکمتر بکوب . جان قلوریو

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

یک ساعت زندگی با افتخار و شکوه به یک قرن گمنام زیستن می ارزد . سر والتر اسکات

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

ساختاری که با سرشت آدمی سازگار نباشد توان پایداری ندارد . ارد بزرگ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

اراده زندگی برتر و نیرومند تر در مفهوم ناچیز نبرد برای زندگی نیست، بلکه در اراده جنگ اراده قدرت و اراده مافوق قدرت است! . فردریش نیچه

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

به رویاها ایمان بیاورید که دروازه های ابدیت اند . جبران خلیل جبران

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

پشیمانی، اولین گام برای پوزش است. ارد بزرگ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

بیهوده گویان پند آموزند ، زیرا هشیاران عیب ایشان را به دیده می نگرند و از بیهوده گویی می پرهیزند . بزرگمهر

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

زن مانند شیشۀ ظزیف و شکستنی است . هرگز توانایی مقاومت او را نیازمایید . زیرا ممکن است شیشه ناگهان بشکند . سروانتس



* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *



کوهستان را بنگر ، به تو می گوید نوک بلند و خیره ساز آن ، از پس دامنه ایی گسترده ، آسمان را به زانو درآورده است . ارد بزرگ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

باری ؛ بدترین چیز خرداندیشی ست. به راستی ؛ شرارت به که خرداندیشی! . فردریش نیچه

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

هواخواه مرگ در راه سربلندی وطن یا با قهرمانی به شهادت می رسد یا زندگی شرافتمندانه ای بدست می آورد. جمال الدین اسدآبادی

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

بزرگداشت ، بخشش بی ریای مهر است مهری که با آن می توان بوی بهار را همیشه همراه داشت . ارد بزرگ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *



تمام وجودم را برای سرفرازی میهن بخشیدم به این امید که افتخاری ابدی برای کشورم کسب کنم . نادر شاه افشار

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *


ماخذ : http://2st-top.blogfa.com/post-90.aspx

وبلاگ شخصی کسری - ادب از دیدگاه بزرگان

کشتن گنجشکها کرکس ها را ادب نمی کند . آبراهام لینکلن

ادب و محبت خرجی ندارد ولی همه چیز را خریداری میکند. متاجیو

بخش بزرگی از ادب آدمی برآیند ریشه نژادی و خانوادگی است . ارد بزرگ

ادب سودمند اینست که پند گیری از دیگری نه آن که دیگری از تو پند گیرد. انوشیروان

تمدن، تنها زاییده اقتصاد برتر نیست، در هنر و ادب و اخلاق هم باید متمدن بود و برتری داشت. لویی پاستور


ماخذ : http://kasra00.blogfa.com/post-145.aspx



تارنگار رها - ارد بزرگ






توان آدمیان را با آرزوهایشان میشود سنجید.

پژواک اندیشه در فراسوی مرزها

  تاریخ بشر، داستان مبارزه بی‌پایان برای آزادی، عدالت و معناست. در این مسیر، گاهی یک اندیشه، یک فلسفه، می‌تواند مرزهای جغرافیایی و فرهنگی ر...

بازتاب فلسفه اُرُدیسم در سراسر جهان