مناجات سروده ی فرزانه شیدا

مناجات

من خراباتى ومستم به کجاآیم باز

رو بسوی کِه روم ؟ با کِه بگردم دمساز

رقص وشادی بدلم ّمرد , خدایا تو بگو

به چه ساز تو برقصم؟ چه بخوانم آواز؟؟!!

دست رو سوی تو کردم, زغم ودرد ونیاز

پروبالم تو شکستی ، بده بال پرواز

رومگیر ازمنو... تنها مگذارم درغم

چو توئی بر دل افسرده ی عاشق همراز

بار الهی ! زکجا قصه کنم من آغاز

که دلم پرشده و... قصه دراز است دراز

خانه ویرانه ی عشق و دلم آواره ی غم

یاربا ! خانه ی دل را تو دگرباره بساز

دلم از درد وغم عشق به جان آمده باز

اشک غلطان بچکید از رخم ورفت به ناز

بغض غم بسته گلویم.. . شده ام پر فریاد

یار رفته زبرم ! با که بگویم این راز؟؟!!

سوی این خسته نگاهی ز محبت انداز

که گرفتاری من نیست بجز شیب وفراز

همه دم باتو مناجات ودعا غرق به اشک

همه شب باتو به سجاده ی پرمهر نماز

ایزدا دست مرا گیر ورهان ازغم ودرد

یار را سوی من آور

عشق را جاوید ساز

********

۱۳۵۹ - فرزانه شیدا