انواع USB با طرحهای خلاقانه

با ناخنم به سنگ نوشتم بيا بيا

زان پيشتر كه پاك شود يادگاري ام

(مرحوم قيصر امين پور)

چشم خدا در گوگل ارث

به نقل از روزنامه انگلیسی دیلی‌میل یک هنرمند استرالیایی با سه سال جستجو در تصاویر سرویس نقشه گوگل‌ارث موفق به خلق تصاویری برگرفته از انجیل شده است.

این هنرمند ۳۱ ساله توانسته با بکار گیری از این تصاویر که برای پیدا کردن آنها ۳ سال وقت صرف کرده است، تصاویری از کتاب انجیل مانند شکافته شدن دریای سرخ توسط حضرت موسی (ع) و به صلیب کشیده شدن حضرت عیسی و حتی فرود کشتی نوح پس از طوفان بر روی کوه‌ها را از دیدی آسمانی به تصویر بکشد.

در این تصاویر که به نام “چشم‌انداز خدا” مطرح شده، تصاویر دیگری همچون آدم و حوا در باغ عدن هم از نگاهی ماهواره‌ای به تصویر کشیده شده است.

“جیمز دایو” که در سیدنی استرالیا ساکن است، سه سال برای یافتن بهترین و منطبق‌ترین تصاویر با تصاویر انجیل در گوگل‌ارث تلاش کرده و سپس آنها را با مدل‌هایی ۳ بعدی از عناصر برای ساخت این تصاویر ترکیب کرده است.

وی که عضو انجمن هنری سیدنی است می‌گوید: ما می‌خواهیم مخاطبان خود را با کارهای خود اندکی از خود بی خود کنیم و با این کار خود ما احساس کردیم که تکنولوژی می‌تواند به موضوعاتی که خواه اتفاق افتاده و یا نیافتاده باشند اجازه به تصویر کشیده شدن بدهد تا به صورت چشمگیری واقعی نشان دهند.

دایو افزوده است: در این متد استفاده از تصاویر ماهواره‌ای بسیار مطمئن‌تر است و این تصاویر به صورت قابل توجهی این اطمینان را به ما می‌دهد.

وی خاطرنشان کرده است که برای خلق صحنه معجزه حضرت موسی در شکافتن دریا از ترکیب تصاویری از آبشار نیاگارا و تصاویری از صحرا استفاده کرده است.

وی با اعلام اینکه جالب خواهد بود اگر بدانید برای باغ عدن آدم و حوا از تصاویری از کشور بلژیک بهره بردم و برخی از این تصاویر که با یکدیگر ترکیب شده اند از لحاظ جغرافیایی نیز با یکدیگر تطابق داشته‌اند.

وی که وعده خلق تصاویر تاریخی دیگری با استفاده از این روش را داده است در ادامه تاکید کرده است که برای خلق برخی عناصر ۳ بعدی در این تصاویر در ابتدا طرح آنها را با مداد بر روی کاغذ کشیده و سپس با همکاری یک استودیوی مدل‌های ۳ بعدی آنها را خلق کرده است.وی سپس ۴ هفته با طراحان دیگر مشغول ترکیب تصاویر زمینه گوگل‌ارث و مدل‌های ۳ بعدی بوده‌اند.

این تصاویر اخیرا در نمایشگاهی در شیکاگو آمریکا به نمایش در آمده و مورد توجه علاقمندان و منتقدان قرار گرفته است.

با تشکر از تبیان

زندگی نامه "مریم حقیقت" و سه رباعی زیبا از او

"مریم حقیقت"
متولد : چهارشنبه، ٢٩ اسفند ۱۳٥۸
متاهل
و دارای یک فرزند
اهل دیار شاعران نامدار استان فارس و شهرستان جهرم است



عنوان دفتر شعر سال

آرين شعر			1380
تا دست به واژه ميزنم ميسوزد			1389
پساغزل			1384

وب سایت های رسمی او عبارتند از :
http://aryanpoem.persianblog.com
http://haghighat2058.persianblog.ir






زیبارویی که می داند ، زیبای ماندنی نیست ، پرستیدنی است .
اُرد بزرگ


در چشم ترم بی تو نمی نیست عزیز

بر این تن خسته مرهمی نیست عزیز

نفرین تو پرواز مرا زخمی کرد

آواره شدن درد کمی نیست عزیز



برگرفته از :
سایت شعر نو
http://www.shereno.com/2102/7747/79842.html






پرتگاه می تواند به وجدآورنده روان و یا کشنده جسم باشد .
اُرد بزرگ

پائیزی زرد برگ هم زندگی است

آوار شکوه ارگ هم زندگی است

طوفانزده ی داغ که باشد نفست

آرامش ناب مرگ هم زندگی است



برگرفته از :
سایت شعر نو
http://www.shereno.com/2102/7747/79842.html









همواره تنهایی ، توانایی به بار می آورد .
اُرد بزرگ

از دوش من آوار جهان را بردار

از زندگیم تلخ ِ زمان را بردار

یا از قفس زخم رهایم کن یا

از بال غریبم آسمان را بردار


برگرفته از :
سایت شعر نو
http://www.shereno.com/2102/7747/79842.html

مجموعه رباعیات مریم حقیقت

"تا دست به واژه می زنم می سوزد" انتشارات فصل پنجم
کتاب "تا دست به واژه می زنم می سوزد" را از خيابان انقلاب - روبروی دانشگاه تهران - پاساژفروزنده - طبقه منهای یک - واحد۲۱۲- فروشگاه انجمن خانه شاعران ، تهیه بفرمائید. تلفن ۰۲۱۶۶۹۷۰۱۳۱



ریشه گاه :
http://shirvan.lifeme.net/montada-f13/topic-t312.htm#3727

شعری برای قیصر امین پور

خسته از این روزگار

در عهد نا مرادی ها

بیوفایی زمانه

در موی سپیدت

نشانی از جفای دوران است

در طراوت صبح هنگام

روح لطیفت موجی از

عشق را در دامن وجود

می پراکند

پروانه وار در کنج شب

به گرد شمع دوستان

والایی سرشتت را

نمودار می کند


شعری از فهیمه خراسانی

قیصر امین پور: «آدم‌ها مثل ِ کتاب‌ها هستند»

قیصر امین پور: «آدم‌ها مثل ِ کتاب‌ها هستند»

در گرامیداشت یاد قیصر امین پور شاعر فقید معاصر، و در آستانه چهلمین روز درگذشت وی، قطعه شعری از او که در سال 1369 به یاد شریعتی سرود، در این سايت نقل شده بود:

---

"آدم‌ها مثل ِ کتاب‌ها هستند"
بعضی آدم‌ها جلدِ زرکوب دارند،
بعضی جلدِ ضخیم و بعضی نازک،
بعضی آدم‌ها ترجمه شده اند،
بعضی از آدم‌ها تجدیدِ چاپ می‌شوند،
و بعضی از آدم‌ها توقیف
و بعضی از آدم‌ها فتوکپی ِ آدم‌های ِ دیگر اند.
بعضی از آدم‌ها صفحاتِ رنگی دارند،
بعضی از آدم‌ها تیتر دارند، فهرست دارند،
و روی پیشانی ِ بعضی از آدم‌ها نوشته اند:
حق ِ هر گونه استفاده ممنوع و محفوظ است.
بعضی از آدم‌ها قیمتِ روی ِ جلد دارند،
بعضی از آدم‌ها با چند درصد تخفیف به فروش می‌رسند،
و بعضی از آدم‌ها بعد از فروش پس گرفته نمی‌شوند.
بعضی از آدم‌ها را باید جلد گرفت،
بعضی از آدم‌ها را می‌شود توی ِ جیب گذاشت!
بعضی از آدم‌ها نمایش‌نامه اند و در چند پرده نوشته می‌شوند.
بعضی از آدم‌ها خط خوردگی دارند،
بعضی از آدم‌ها غلطِ چاپی دارند.
بعضی از آدم‌ها را باید چند بار بخوانیم تا معنی ِ آن‌ها را بفهمیم.
و بعضی از آدم‌ها را باید نخوانده دور انداخت.
کتاب‌ها مثل ِ آدم‌ها هستند.
بعضی از کتاب‌ها برای ِ ما قصه می‌گویند تا بخوابیم.
و بعضی قصه می‌گویند تا بیدار شویم،
بعضی از کتاب‌ها تنبل هستند.
بعضی از کتاب‌ها تقلب می‌کنند،
بعضی از کتاب‌ها دزدی می‌کنند!
بعضی از کتاب‌ها به پدر-و-مادر ِ خود احترام می‌گذارند.
و بعضی حتی اسمی هم از پدر-و-مادر ِ خود نمی‌برند.
بعضی از کتاب‌ها هرچه دارند، از دیگران گرفته اند.
بعضی از کتاب‌ها هرچه دارند به دیگران می‌بخشند.
و بعضی از کتاب‌ها فقیر اند و بعضی گدایی می‌کنند.
بعضی از کتاب‌ها پرحرف اند، ولی حرف برای ِ گفتن ندارند،
و بعضی ساکت و آرام اند ولی یک عالم حرفِ گفتنی در دل دارند.
بعضی از کتاب‌ها بیمار اند،
بعضی از کتاب‌ها تب دارند و هذیان می‌گویند.
بعضی از کتاب‌ها، کودکانه و لوس حرف می‌زنند.
و بعضی از کتاب‌ها فقط غر می‌زنند و نصیحت می‌کنند.
بعضی از کتاب‌ها پیش از تولد می‌میرند.
و بعضی تا ابد زنده هستند
***
"خسته ام از این کویر"
خسته ام از این کویر، این کویر کور و پیر
این هبوط بی دلیل این سقوط ناگزیر
آسمان بی هدف، بادهای بی طرف
ابرهای سربه راه، بیدهای سربه زیر
ای نظاره شگفت ای نگاه ناگهان
ای هماره در نظر ای هنوز بی نظیر
آیه آیه ات صریح سوره سوره ات فصیح
مثل خطی از هبوط مثل سطری از کویر
مثل شعر ناگهان مثل گریه بی امان
مثل لحظه های وحی، اجتناب ناپذیر
ای مسافر غریب، در دیار خویشتن
با تو آشنا شدم با تو در همین مسیر
از کویر سوت و کور تا مرا صدا زدی
دیدمت ولی چه دور دیدمت ولی چه دیر
این تویی در آن طرف پشت میله ها رها
این منم در این طرف پشت میله ها اسیر
دست خسته مرا مثل کودکی بگیر
با خودت مرا ببر، خسته ام از این کویر
خرداد 69
***
دانلود اهنگ "خسته ام از اين كوير":
http://draffofmymind.persiangig.com/03-%20Kavir%20_%20FR.mp3
***
از ميان ساير اشعار قيصر امين پور:
روز مبادا
وقتي تو نيستي
نه هست هاي ما
چونان که بايدند
نه بايد ها...
مثل هميشه آخر حرفم
و حرف آخرم را
با بغض مي خورم
عمري است
لبخند هاي لاغر خود را
در دل ذخيره مي کنم :
باشد براي روز مبادا !
اما
در صفحه هاي تقويم
روزي به نام روز مبادا نيست
آن روز هر چه باشد
روزي شبيه ديروز
روزي شبيه فردا
روزي درست مثل همين روزهاي ماست
اما کسي چه مي داند ؟
شايد
امروز نيز روز مبادا باشد !
* * *
يک لحظه از نگاه تو کافي است
اي عشق، اي ترنم نامت ترانه‌ها
معشوق آشناي همه‌ عاشقانه‌ها
اي معني جمال به هر صورتي که هست
مضمون و محتواي تمام ترانه‌ها
با هر نسيم، دست تکان مي‌دهد گلي
هر نامه‌اي ز نام تو دارد نشانه‌ها
هر کس زبان حال خودش را ترانه گفت:
گل با شکوفه، خوشه‌ي گندم به دانه‌ها
شبنم به شرم و صبح به لبخند و شب به راز
دريا به موج و موج به ريگ کرانه‌ها
باران قصيده‌اي است تر و تازه و روان
آتش ترانه‌اي به زبان زبانه‌ها
اما مرا زبان غزل‌خواني تو نيست
شبنم چگونه دم زند از بي‌کرانه‌ها
کوچه به کوچه سر زده‌ام کو به کوي تو
چون حلقه در به در زده‌ام سر به خانه‌ها
يک لحظه از نگاه تو کافي است تا دلم
سودا کند دمي به همه جاودانه‌ها
* * *
دستور زبان عشق
دست عشق از دامن دل دور باد!
می‌توان آیا به دل دستور داد؟
می‌توان آیا به دریا حكم كرد
كه دلت را یادی از ساحل مباد؟
موج را آیا توان فرمود: ایست!
باد را فرمود: باید ایستاد؟
آنكه دستور زبان عشق را
بی‌گزاره در نهاد ما نهاد
خوب می‌دانست تیغ تیز را
در كف مستی نمی‌بایست داد
* * *
اگر دل دليل است
سراپا اگر زرد و پژمرده ايم
ولى دل به پائيز نسپرده ايم
چو گلدان خالى لب پنجره
پر از خاطرات ترک خورده ايم
اگر داغ دل بود، ما ديده ايم
اگر خون دل بود، ما خورده ايم
اگر دل دليل است، آورده ايم
اگر داغ شرط است، ما برده ايم
اگر دشنه دشمنان، گردنيم
اگر خنجر دوستان، گرده ايم
گواهى بخواهيد، اينک گواه
همين زخم هايى که نشمرده ايم!
دلى سر بلند و سرى سر به زير
از اين دست عمرى به سر برده ايم
* * *
کوه گريه مي‌کند: آبشار، آبشار!
سنگ ناله مي‌کند: رود، رود بي‌قرار
کوه گريه مي‌کند: آبشار، آبشار!
آه سرد مي‌کشد باد، باد داغدار
خاک مي‌زند به سر، آسمان سوگوار
سرو از کمر خميد، لاله واژگون دميد
برگ و بار باغ ريخت، سبز سبز در بهار
ذره ذره آب شد، التهاب آفتاب
غرق پيچ ‌و تاب شد، جست‌وجوي جويبار
در لبش ترانه‌ آب، از گدازه‌هاي درد
در دلش غمي مذاب، صخره صخره کوهوار
از سلاله‌ي سحاب، از تبار آفتاب
آتش زبان او، ذوالفقار آب‌دار
باورم نمي‌شود! کي کسي شنيده ‌است
زير خاک گم شوند، قله‌هاي استوار؟
بي‌تو گر دمي زنم، هر دمي هزار غم
روي شانه‌ي دلم، هر غمي هزار بار
هر چه شعر گل کنم،‌ گوشه‌ي جمال تو!
هر چه نثر بشکفم، پيش پاي تو نثار!
* * *

منبع :دفتر آیینه های ناگهان

هیس! آمد علیرضا قزوه

ناصر فیض، طنزپرداز معاصر در جلسه شب گذشته شاعران جوان و پیشکسوت با رهبر معظم انقلاب، شعر طنزی در وصف «علیرضا قزوه» مجری برنامه شب شعر شاعران با رهبر معظم انقلاب خواند که مورد توجه حضار قرار گرفت.

با سر آمد علیرضا قزوه

شد سر آمد علیرضا قزوه

همه باید به یک طرف بروند

تا شود رد علیرضا قزوه

شعرهایش در ابتدا بودند

یک مجلد علیرضا قزوه

چاپ آثار او پس از چندی

شد مجدد علیرضا قزوه

نیست جایی و نیست ارگانی

که نباشد علیرضا قزوه

شک ندارم که بیش تر از صد

شغل دارد علیرضا قزوه

بیت رهبر علیرضا قزوه

توی مرقد علیرضا قزوه

هر کجا می روی پی کاری

می رسد عد! علیرضا قزوه

کنگره نیست کنگره، وقتی

که ندارد علیرضا قزوه

هیچکس مصرعی نخواهد خواند

تا نیاید علیرضا قزوه

نمره ی دیگران اگر شد بیست

شد ولی صد علیرضا قزوه

به یقین رشد کرده از هر حیث

خاصه از قد علیرضا قزوه

شکر ایزد که زن گرفت و نماند

یک مجرد علیرضا قزوه

بوق تک تک تمام شاعر ها

بوق ممتد علیرضا قزوه

یک نفر گفت:مخلصیم آقا

گفت:باشد،علیرضا قزوه

وای بر حال تو اگر با تو

بشود بد علیرضا قزوه!

من که می ترسم از عواقب آن

به محمد، علیرضا قزوه!

قزوه یک شاعر است اما، کاش...!

هیس! آمد علیرضا قزوه

گزارش خبرآنلاین از این دیدار را اینجـــا بخوانید و تصاویر دیدار را اینجـــا ببینید.

زنده یاد محمدرضا آقاسي

محمدرضا آقاسي كه در 24 فروردين سال 1338 در تهران متولد شد،‌ ششمين فرزند خانواده‌اي مذهبي و شاعر بود. وي كه به علت اختلاف نظر با معلمان و مسؤولان مراكز آموزشي خود نتوانست ادامه تحصيل دهد، به مدرك سيكل اكتفا كرد و چون در خانواده‌اي شاعر و مداح به دنيا آمده بود، به سرودن شعر علاقه‌مند شد و در اين عرصه به فعاليت پرداخت.
وي درباره چگونگي ترك تحصيل خود چنين مي‌گويد: «آخرين مدرك تحصيلي من سوم راهنمايي است. دو سال هم در هنرستان تجسمي پسران درس خواندم، اما به قدري با ناظم و استادان آنجا اختلاف نظر داشتم، كه در سن 16 و يا 17 سالگي دو سال مردودم كردند و سپس از آنجا اخراج شدم.»
آقاسي كه در خانواده‌اي شعر دوست و شاعرپيشه زندگي مي‌كرد، بعد از ترك تحصيل در كنار خانواده خود به شاهنامه‌خواني و حافظ‌خواني پرداخت و توانست در دهه چهارم از زندگي خود و در سال‌هاي 1368 به بعد، اشعاري را در حوزه مذهب و دفاع مقدس بسرايد، كه در اين حوزه از شعر جريان‌ساز باشد.
وي در گفت‌گو با سايت اينترنتي «حاج حميد» در اين باره مي‌گويد:« برادران ‌بزرگترم‌، به نام‌هاي محمدحسن و محمدمهدي، در مسائل شعر قبل از من كار مي‌كردند؛ بنابراين اين تلاش‌ها خواه ناخواه بر من تاثيرگذار بود، البته نبايد تاثيري كه از شاهنامه‌خواني،حافظ‌خواني و يا تذكرة‌ الاولياء خواني برادرانم و مادرم، كه مداح اهل بيت بود، گذشت، چون صداي شعر هميشه در گوش ما مي‌پيچيد.»
وي در سال‌هاي 51 و 52 اولين‌بار به سرودن شعر پرداخت، بعد از آن با حضور در نشست‌هاي شعر‌خواني و ارايه اشعارش به اين انجمن‌ها نام خود را در سرودن اشعار مذهبي مطرح كرد. وي بعد از انقلاب هم در كلاس‌ها و جلاسات شعرخواني حاضر شد و توانست از افرادي چون مهرداد اوستا، موضوعات فراواني را بياموزد.
آقاسي در اين‌باره چنين مي‌گويد:« تقريبا سال‌هاي 51 و 52 بود كه اولين كلمه‌ها را به هم بافتم و به مرور و با همان سن كم و با همان ديدگاه‌هاي آن زمان قبل از انقلاب خودمان، به سر هم كردن كلماتي پرداختم. قبل از انقلاب اسلامي (سال‌هاي 55 و 56) به بعضي از انجمن‌هاي ادبي مي‌رفتم. در ابتدا اشعار شعرا را مي‌شنيدم، اما در روزهاي بعد نوشته‌هاي خودم را كه فكر مي‌كردم، شعر هست، مي‌خواندم؛ تا به نوعي خودم را محك بزنم. يواش يواش رسيدم به انقلاب و بعد از آن از محضر بعضي از دوستان و اساتيد خوب چون استاد مهرداد اوستا و استاد يوسف ميرشكاك درس‌ها گرفتم.»
اين شاعر و مداح اهل بيت با شروع جنگ تحميلي در جبهه‌هاي جنگ حاضر شد، به طوري كه مدت كوتاهي در شوش دانيال بود، سپس از آنجا به جزيره مجنون، سه راه جفير و شلمچه رفت و به مبارزه پرداخت. وي در اين دوران از سرودن شعر هم غافل نشد به طوري كه اشعاري چون (دلم تنــگ شهيـدان اسـت امشب/ كه همرنگ شهيدان است امشب/ من از خـون شهيـــدان شـرم دارم/ كه خلقي را به خود سرگـرم دارم)
آقاسي همچنين شعري را در وصف مقام معظم رهبري به شرح زير سروده است:
بنگـر رحمــــــــــاء و بينهــم را/ تكـــرار تـب غـــديـر خــــم را/ امروز علي غريب و تنهاست/ آماج هجوم اهرمن هاست/ او كيست؟ گلي زباغ زهرا (س)/ پرورده درد و داغ زهرا (س)/ او نـور دل بسيجيــان اســت/ چون مادر خويش مهربان است/ مستــم ز تبســم نمـــازش/ لبخند چو غنچه، دل نوازش/ چشمانش بوي عشق دارد/ مستي ز سبوي عشق دارد/ چون فاطمه پشتوانه اوست / تا هستم و هست دارمش دوست
محمدرضا آقاسي در سن 46 سالگي، به علت عارضه‌اي قلبي صبح امروز در بيمارستان تخصصي قلب تهران درگذشت.

شعری در رثای شهید سید مرتضی آوینی توسط مرحوم محمدرضا آقاسی

ايشان مثنوي هاي بلند محدودي دارند كه يكي از آن ها در رثاي سيد شهيدان اهل قلم سروده شده است.

خدايا مرا از خود آگاه كن
پر از ذكر «الحكم لله كن»

كه بي وقفه اين وقف را بشكنم
به پروازي اين سقف را بشكنم

گريزم به معنا، ز قيد حروف
به روح شهادت بيابم وقوف

كه آنان كه بر سر حق واقفند
سليمان تأويل را آصفند

به تعداد اگر چند آنان كمند
ولي همچو پولاد مستحكمند

به امر ولي استقامت كنند
اشارت نمايد قيامت كنند

رهاتر ز طوفان ، شتابان چو برق
چنان خنده رعد بر غرب و شرق

فراخ زمين سايه بالشان
فروغ زمان در پر شالشان

نبرد آفرينند و آشوبناك
ندارند در دل هراس از هلاك

دل آگاه و مرگ آزمونند و مرد
سرآغاز نورند و طوفان درد

به قاموس مردان عقب گرد نيست
كسي كاو گريزد ز حق ، مرد نيست

بشارت به مردان شورآفرين
خدا بندگان شعور آفرين

زنور ولايت جهان روشن است
دل آشكار و نهان روشن است

جهان پر شد از نعره يا صمد
ولي گوش شيطان از آن مي‌رمد

گر ابليس درنزد ما خم نشد
ز مقدار ما ذره‌اي كم نشد

خدا تا جهان را پر از نور كرد
جهولان بدكيش را كور كرد

به خفاش ها چشم بينش نداد
پر پرسه در آفرينش نداد

از اين رو گرفتار خودبيني اند
فرو رفته در ظلمت آييني‌اند

فرومايه ي گندخوارند و بس
زبان بهر انكار دارند و بس

زبان گر نگويد ز حق لال باد
چنان خار و خس پست و پامال باد

زباني كه لغزد به شرك و نفاق
چه دارد بجز خرقه افتراق

بكوشد به تعميم فسق و فساد
كشد تيغ تعقيب بر عدل و داد

زباني كه سرگرم نشخوار شد
حقايق بر او سخت دشوار شد

زبان نيست ، آن بوق اهريمن است
زبان بسته مخلوق اهريمن است

ني انبان نان است و شيپور نام
به هر گوشه خاك گسترده دام

فريب آشنا شيطنت مي‌كند
به واخوردگان سلطنت مي‌كند

چنين غول از شيشه برون زده
درختي است بي ريشه بيرون زده

درختي خبيث و شرافت ستيز
كه هر شاخ و برگش بود فتنه خيز

ولي در مقابل زباني دگر
كه سرخ است اما ز خون جگر

زباني چنان تيغ حيدر دو دم
كه لبريز نور است در هر قدم

زباني كه حق گوي و حق باور است
چنان كشتي نوح پهناور است

ندارد ز طوفان هراسي به دل
نيفتد به گردابه ي آب و گل

بود متصل بر سرانديب وحي
بچرخد چو پرگار بر امر و نهي

به تيغ خروش و به تير دعا
حفاظت كند از حدود خدا

زباني كه حق را ستايش كند
شب و روز خورشيد زايش كند

چه گويم كه با دل چه ها مي‌كند
به هر جمله طوفان به پا مي‌كند

چنان سيل از خود رها مي‌شود
عصا در كفش اژدها مي‌شود

زباني كه لغزد به سطح دروغ
نخواهد رسيدن به حد بلوغ

بلوغ زبان در سخن آوري است
بلوغ بشر در خداباوري است

خداباوري چيست؟ انكار خويش
رهايي ز نفس گرفتار خويش

هلا اي مسلمان تسليم نفس!
تو اي بنده نفس از بيم نفس!

چو بر نفس اماره پل مي زني
به تمجيد شيطان دهل مي زني

ز تنهايي و شام هجران منال
چو خود در مياني چه جاي وصال

كه هر قطره‌اي هستي خويش ديد
به درياي هستي نخواهد رسيد

دل از خويش كندن جنون بارگي است
عطش در تكاپوي آوارگي است

خدابندگي كن نه خودبندگي
رها شو ، رها زين سرافكندگي

خدابندگي كن ،خداوند باش
سحر باش، سرشار لبخند باش

خدابندگي چيست؟ فاني شدن
به امر ولي آسماني شدن

شبانگه سر از خواب برداشتن
به محراب خون قامت افراشتن

وضويي ز خون جگر ساختن
پس آنگه به تسبيح پرداختن

چراغ مناجات افروختن
و در انتظار سحر سوختن

ز خاكستر چشم خون ريختن
نماز و عطش در هم آميختن

دو ركعت تماشا، دو ركعت حضور
دو ركعت توجه به آفاق نور

دو ركعت تقرب ، دو ركعت صفا
به آيين آيينه مصطفي (ص)

به هنگام هنگامه روزگار
بجز درگه مرتضي (ع) رو مدار

علمدار آهنگ خون كرد باز
جنون زاده عزم جنون كرد باز

به «نون» بست نقش و «مايسطرون»
جنون كرد وز خويشتن شد برون

نشان داد كاين جاده بن بست نيست
عدم در سراپرده هست نيست

هلا بوالفضولان خرد و كلان
چه دانيد از خاستگاه يلان

فرو خفته در نفس اهريمنيد
در اين دخمه تا كي نفس مي زنيد

به همدستي اهرمن آمديد
به توحيد جاري شبيخون زديد

به هفت آسمان ريسمان بافتيد
ز خلط مباحث چه ها يافتيد؟

غرض زين همه شطح و طامات چيست؟
رهاورد اين نفي و اثبات چيست؟

شما را هدف چيست زين التقاط
گهي انقباض و گهي انبساط

خداوند در بست وهم شماست
كه كوتاه چون سقف وهم شماست

شكم بارگان گريزان ز جنگ
نشستيد بر سفره نان و ننگ

غبار عناوين و القابتان
نشسته است بر چشم پرخوابتان

بجز قطب تزوير و قطر شكم
چه خوانديد در مكتب بوالحكم؟

به فردا كه عذري پذيرفته نيست
اگر اهل درديد بايد گريست

مبنديد بر ديدگان راه را
ببينيد مرد دل آگاه را

كسي را كه عزمش چو پولاد بود
پر از ذكر و تسبيح و فرياد بود

دلش رنگ بي رنگي كردگار
به عزم رسيدن به حق بيقرار

به اسرار پرواز آگاه بود
كزين خاكدان سوي حق پرگشود

چو جام پر از زهر را سركشيد
چو عنقا به هفت آسمان پركشيد

به هنگامه ي رزم «اهل قلم»
چو او كم بود مرد ثابت قدم

كه او سيدي رند و آزاده بود
ز تقدير در غربت افتاده بود

به همت كمر بست و باز و گشاد
به سر حلقه امر گردن نهاد

به هنگام بر نفس خود پاگذاشت
سفر كرد و ما را به خود واگذاشت

اجل تيغ برسينه او گشود
خدا، «رو» به آيينه او گشود

شهيدانش ديدند همدوش خويش
گرفتند او را در آغوش خويش

كه بود آن خدايي يل رادمرد
پيام آور عصه‌هاي نبرد

يلان را به آواي خود مي‌نواخت
چو خورشيد از داغشان مي‌گداخت

چو طوفان گذشت از خم هفت خوان
زداغش سيه پوش هفت آسمان

ندانستم اين آهنين مرد كيست
كه چشم ولايت به سوگش گريست

كدامين قلم مي‌تواند سرود
كه شمشير حق جمع اضداد بود

زبان شعله، فرهيخته، استوار
ستيهنده، بالنده، اميدوار

مصيب كش و در مصائب صبور
تقلا، تكاپو، ترنم، عبور

تشرف، تشرع، تضرع، نياز
توكل، توسل، توجه، نماز

شريعت، طريقت، حقيقت، معاد
عنايت، ولايت، رضايت، جهاد

تأمل، تحمل، تحول، كلام
تفاهم، تلاطم، تهاجم، قيام

ترحم، تظلم، تكلم، تپش
تقدس، تفحص، تشخص، منش

اشارت، بشارت، نظارت، سفر
سيادت، سعادت، شهادت، ظفر

الا روح طوفاني مرتضي
سليمان تسليم امر قضا

از آن دم كه در خون شنا كرده‌اي
مرا با جنون آشنا كرده‌اي

جنون را به حيرت درآميختي
قلم را ز غيرت برانگيختي

بگو نسبتت با شهيدان چه بود
كه مرغ دلت سويشان پرگشود

چه ها كرد حق با تو در شام قدر
كه همسفره‌اي با شهيدان بدر

ببخشاي اگر از تو دم مي‌زنم
و يا در حريمت قدم مي‌زنم

برآنم كه درك ولايت كنم
مبادا كه ترك «ولايت» كنم

كنون خالي از عجب و خودبيني ام
پر از سكر آواي آويني‌ام

به صحرا روانم من هرزه گرد
مهياي تيغم به عزم نبرد

به خون مي‌تپد توسن سركشم
سزد تا چو تير از كمان پر كشم

زبان سرخ و سر سبز و دل زخمناك
خوش آن دم كه در خون فتم چاك چاك

سر سبز گر سرخ گردد رواست
كه اين شيوه شيعه مرتضاست

مرا غير از آهنگ خون چاره نيست
جنون زاده را جز جنون چاره نيست

به فرداي قحطي ، به امر امير
كشم نعره‌اي گرم و طوفان ضمير

به مردانگي خامه را بشكنم
هياهوي هنگامه را بشكنم

قلم باز آهنگ خون مي‌كند
جنون زاده عزم جنون مي‌كند

چند شعر از قيصر امين پور

اتفاق

افتاد

آنسان که برگ
- آن اتفاق زرد-

می افتد

افتاد
آنسان که مرگ

- آن اتفاق سرد- می افتد

اما
او سبز بود وگرم که
افتاد

^{آذر 58}

**************

روز مبادا!

وقتی تو نیستی
نه هست های ما

چونانکه بایدند

نه بایدها...

مثل همیشه آخر حرفم

وحرف آخرم را
با بغض می خورم

عمری است

لبخندهای لاغر خود را

دردل ذخیره می کنم:

باشد برای روز مبادا!

اما

در صفحه های تقویم

روزی به نام روز مبادا نیست

آن روز هرچه باشد

روزی شبیه دیروز

روزی شبیه فردا

روزی درستمثل همین روزهای ماست

اما کسی چه می داند؟

شاید

امروزنیز روزمبادا

باشد!

وقتی تونیستی

نه هست های ما

چوانکه بایدند

نه بایدها...

هرروز بی تو

روز مباداست!

*********

حسرت همیشگی

حرفهای ما هنوز ناتمام...

تا نگاه می کنی:
وقت رفتن است
بازهم همان حکایت همیشگی !

پیش از آنکه با خبر شوی

لحظه ی عظیمت تو ناگزیر می شود

آی...

ناگهان
چقدر زود
دیر می شود!

**********

نان ماشینی

آسمان تعطیل است

بادها بیکارند

ابرها خشک و خسیس
هق هق گریه ی خود را خوردند
من دلم می خواهد

دستمالی خیس

روی پیشانی تب دار بیابان بکشم

دستمالم را اما افسوس

نان ماشینی

در تصرف دارد

......

......

......

آبروی ده ما را بردند!

^{گتوند-تابستان57}

^************
اگر دل دلیل است

سراپا اگر زرد و پژمرده ایم
ولى دل به پائیز نسپرده ایم
چو گلدان خالى لب پنجره
پر از خاطرات ترک خورده ایم
اگر داغ دل بود، ما دیده ایم
اگر خون دل بود، ما خورده ایم
اگر دل دلیل است، آورده ایم
اگر داغ شرط است، ما برده ایم
اگر دشنه دشمنان، گردنیم
اگر خنجر دوستان، گرده ایم
گواهى بخواهید، اینک گواه
همین زخم هایى که نشمرده ایم!
دلى سر بلند و سرى سر به زیر
از این دست عمرى به سر برده ایم

***

فال نیک

گفتی: غزل بگو! چه بگویم؟ مجال کو؟
شیرین من، برای غزل شور و حال کو؟

پر می زند دلم به هوای غزل، ولی
گیرم هوای پر زدنم هست، بال کو؟

گیرم به فال نیک بگیرم بهار را
چشم و دلی برای تماشا و فال کو؟

تقویم چارفصل دلم را ورق زدم
آن برگهای سبزِِ سرآغاز سال کو؟

رفتیم و پرسش دل ما بی جواب ماند
حال سؤال و حوصله قیل و قال کو؟

***

از این
نه از مهر ور نه از کین می نویسم
نه از کفر و نه از دین می نویسم
دلم خون است ، می دانی برادر
دلم خون است ، از این می نویسم

بگذار بگویمت
این دل به کدام واژه گویم چون شد
کز پرده برون و پرده دیگر گون شد
بگذار بگویمت که از ناگفتن
این قافیه در دل رباعی خون شد

ای عشق
دستی به کرم به شانه ی ما نزدی
بالی به هوای دانه ی ما نزدی
دیر است دلم چشم به راهت دارد
ای عشق ، سری به خانه ی ما نزدی

(برگرفته از گزینه اشعار قیصرامین پور/ انتشارات مروارید)

: قیصر امین پور

زندگینامه

قیصر امین‏پور متولد دوم اردیبهشت 1338 دزفول است .وی تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در گتوند و دزفول به پایان برد سپس به تهران آمد و دکترای خود را در رشته زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران در سال 1376اخذ کرد. وی فعالیت هنری خود را از حوزه اندیشه و هنر اسلامی در سال 1358 آغاز کرد .

در سال 1367 سردبیر مجله سروش نوجوان شدو از همین سال تاکنون در دانشگاه الزهرا و دانشگاه تهران به تدریس اشتغال دارد.

در سال 1382 نیز به عنوان عضو فرهنگستان ادب و زبان فارسی انتخاب شد.
اولین مجموعه شعرش را با عنوان "تنفس صبح" که بخش عمده آن غزل بود و حدود بیست قطعه شعر آزاد؛ از سوى انتشارات حوزه هنرى در سال 63 منتشر کرد و در همین سال دومین مجموعه شعرش "در کوچه آفتاب" را در قطع پالتویى توسط انتشارات حوزه هنرى وابسته به سازمان تبلیغات اسلامى به بازار فرستاد.

در سال 1365 "منظومه ظهر روز دهم" توسط انتشارات برگ وابسته به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى به بازار مى‏آید که شاعر در این منظومه 28 صفحه‏اى ظهر عاشورا، غوغاى کربلا و تنهایى عشق را به عنوان جوهره سروده بلندش در نظر مى‏گیرد. سال 69 برگزیده دو دفتر تنفس صبح و در کوچه آفتاب با عنوان »گزیده دو دفتر شعر« از سوى انتشارات سروش از وى منتشر مى‏شود. »
"آینه ‏هاى ناگهان" تحول کیفى و کمى امین‏پور را بازتاب مى‏دهد؛ در این مرحله امین‏پور به درک روشن‏ترى از شعر و ادبیات مى‏رسد. اشعار این دفتر نشان از تفکر و اندیشه‏اى مى‏دهد که در ساختارى نو عرضه مى‏شود. آینه ‏هاى ناگهان، امین‏پور را به عنوان شاعرى تأثیرگذار در طیف هنرمندان پیشرو انقلاب تثبیت مى‏کند و از آن سو نیز موجودیت شاعرى از نسل جدید به رسمیت شناخته مى‏شود.

در اواسط دهه هفتاد دومین دفتر از اشعار امین‏پور با عنوان "آینه ‏هاى ناگهان 2"منتشر مى‏شود که حاوى اشعارى است که بعدها در کتاب‏هاى درسى به عنوان نمونه ‏هایى از شعرهاى موفق نسل انقلاب مى‏آید.

در همین دوران است که برخى از اشعار وى همراه با موسیقى تبدیل به ترانه ‏هایى مى‏شود که زمزمه لب‏هاى پیر و جوان مى‏گردد. پس از تثبیت و اشتهار، ناشران معتبر بخش خصوصى علاقه خود را به چاپ اشعار امین‏پور نشان مى‏دهند و در اولین گام، انتشارات مروارید گزینه اشعار او را در کنار گزینه اشعار شاملو، فروغ، نیما و... به دست چاپ مى‏سپارد که در سال 78 به بازار مى‏آید. "گل‏ها همه آفتابگردانند" جدیدترین کتاب امین‏پور نیز در سال 81 از سوى انتشارات مروارید منتشر شد که به چاپ‏هاى متعدد رسید و با استقبال خوبى روبه‏رو شد.

دکتر قیصر امین ‏پور در سال 1382 علی رغم تمایلش از سردبیری سروش نوجوان استعفا داد ، و هم‏اکنون ضمن عضویت در فرهنگستان زبان و ادبیات فارسى؛ در دانشگاه تهران و الزهرا تدریس می کند وبه کارهاى پژوهشى مشغول است.

ویژگی سخن

قیصر امین پور پیش از آنکه به عنوان شاعر کودک و نوجوان به شمار آید در جامعه ادبی امروز به خاطر ویژگی های شعری اش شناخته شده است و شعرهای عمومی اش بیشتر از شعرهای کودکانه و نوجوانانه اش بر سر زبانهاست. از نیمه ی دوم دهه شصت بود که قیصر امین پور به ثبات زبان و اندیشه در شعرش دست یافت. هر چند جامعه ادبی او را به عنوان یک ادیب آکادمیک و استاد دانشگاه می شناسد ولی حوزه ادبیات کودکان و نوجوانان هنوز قیصر را از آن خود می داند. دو دفتر "به قول پرستو" و "مثل چشمه- مثل رود" آوازه خوبی دارند.

در طلیعه دفتر "به قول پرستو" شاعر با طرح چند پرسش ارتباط خود را با مخاطب آغاز می کند:

چرا مردم قفس را آفریدند؟ ----- چرا پروانه را از شاخه چیدند؟

چرا پروازها را پر شکستند؟----- چرا آوازها را سر بریدند؟



قالبهای مورد علاقه همین پور عبارتند ار:چهارپاره – غزل – دو بیتی- قالب نیمایی- مثنوی

ویژگی های شعری

الف: مضمون بکر

هوشیاری و دقت نظر امین پور از او شاعری مضمون یاب و نکته پرداز ساخته است. مضمون یابی و نکته پردازی او از نوعی نیست که وی را از واقعیت ها دور ساخته و نازک اندیشی های معما گونه را به ذهن و زبانش راه دهد. (مثل شاعران سبک هندی)

ویژگی زبان او در عین سادگی و روانی، از زیبایی چشمگیری برخوردار است.

مثلاً شعرهای لحظه سبز دعا- حضور لاله ها- لحظه شعر گفتن

ب: اندیشه های نو

یک تفکر سنتی در این مورد بر این باور است که هر چه بوده، گذشتگان و دیگران سروده و نوشته اند. پس آنچه سروده و نوشته می شود، تازگی و طراوت ندارد و دست کم تفسیری از آثار آنان است. اما پاسخی دیگر هست که می گوید: همه چیز را همگان دانند و همگان هنوز و به خلق و کشف مدام هنری باور دارند.

قیصر یکی از شاعرانی است که در این زمینه تلاش خوبی را سرگرفت.

در قطعه "راه بالا رفتن" این نوگرایی در مضمون و اندیشه دیده می شود.

ج: زبان امروزی

امین پور در شعرهایش می کوشد از زبان امروزی در نهایت سلاست و روانی استفاده کند و رعایت کامل قوانین بکار گرفتن فرهنگ کنایات و اصلاحات به جمعیت زبان او کمک می کند. او در شعر "بال های کودکی" بیش از هر شعری فرهنگ زبانی توده مردم را وارد کرده است.

د: گوناگونی موضوعات

موضوعات برگزیده او ،عام و متعلق به نوجوانان و مردم است و تازگی و طراوت خوبی دارند و این فعالیت و حجم ذهنیت او را نشان می دهد.

هـ: وزن

یکی از راههای ارتباط با کودکان و نوجوانان در شعر استفاده از وزن ریتمیک و واژه های موزون و خوش آهنگ است و امین پور از این اوزان و نیز دیگر اوزان برای عام در شعرهایش به تنوع استفاده کرده است.

نمونه شعر

خلاصه خوبیها برای امام خمینی، از کتاب تنفس صبح



لبخند تو خلاصه خوبیهاست ----- لختی بخند خنده گل زیباست

پیشانیت تنفس یک صبح است ----- صبحی که انتهای شب یلداست

در چشمت از حضور کبوترها----- هر لحظه مثل صحن حرم غوغاست

رنگین کمان عشق اهورایی----- از پشت شیشه دل تو پیداست

فریاد تو تلاطم یک طوفان----- آرامشت تلاوت یک دریاست

با ما بدون فاصله صحبت کن----- ای آن که ارتفاع تو دور از ماست

قصیر امین پور، در حوزه ی شعر کودک و نوجوان نامی آشناست ولی مانند بعضی از شاعران، در حوزه ی شعر کودک مکث چندانی از خود نشان نداد و بیشتر توجه خود را به نوجوانان معطوف داشت. نمونه آثار او در بخش شعر نوجوان: مثل چشمه، مثل رود(1368)- به قول پرستو(1375)- تنفس صبح(1363)- در کوچه انقلاب (1363)

راز زندگی: از کتاب به قول پرستو- نشر زلال- چاپ اول 1375

غنچه با دل گرفته گفت:
زندگی
لب زخنده بستن است
گوشه ای درون خود نشستن است
گل به خنده گفت
زندگی شکفتن است
با زبان سبز راز گفتن است
گفتگوی غنچه وگل از درون با غچه باز هم به گوش می رسد
تو چه فکر میکنی
کدام یک درست گفته اند
من فکر می کنم گل به راز زندگی اشاره کرده است
هر چه باشد اوگل است
گل یکی دو پیرهن بیشتر ز غنچه پاره کرده است!

آثار

1- تنفس صبح
2- در کوچه آفتاب
3- مثل چشمه ، مثل رود
4- ظهر روز دهم
5- آینه‏ های ناگهان
6- گل‏ها همه آفتابگردانند
7- گزینه اشعار « مروارید »
8- بی بال پریدن
9- طوفان در پرانتز
10- به قول پرستو « مجموعه شعر نوجوان »
11-سنت و نو آوری در شعر معاصر

شیرین فرهاد

شیرینی زندگی توام

اگر فرهادوار

بیستون فاصله را بشکافی .

تیشه ات را محکم تر بزن .

فاصله ها بسیارند .

فهیمه صفاریه

http://www.abitarinpanjere.blogfa.com/