اگر پرنده ای رادوست داری...رهایش کن!

جز اشک هیچ سخنی بر لب ندارم

جز سکوت هیچ ترانه ای بر لب

جز بغض هیچ بر تارهای صدا

جز غم هیچ در درون دل

جز تنهائی هیچ در زندگی

با من بگو چرا رفتی

که بی تو از نگاه زندگی نیز شرم میکنم

چرا که فصلها آمد و رفت اما من همچنان غمگینم

بگو چگونه پرنده زندگیم را تنها رها کنم

که او تنها آواز خوان عشق

در زندگیم بود

و قلبم چنین گفت

جز اشک هیچ سخنی بر لب ندارم

جز سکوت هیچ ترانه ای بر لب

جز بغض هیچ بر تارهای صدا

جز غم هیچ در درون دل

جز تنهائی هیچ در زندگی

با من بگو چرا رفتی

که بی تو از نگاه زندگی نیز شرم میکنم

چرا که فصلها آمد و رفت اما من همچنان غمگینم

بگو چگونه پرنده زندگیم را تنها رها کنم

که او تنها آواز خوان عشق

در زندگیم بود

فرزانه شیدا