قصه ی زندگانی
ازهـمه قصه ی زندگانی
ازغــم و ر نـج بی هــمزبا نی
از جــفای تـو تنــها حــــبیبم
از خــدائی که هــرگــز ندیدم
ازرفیــــقان ء نـامــهربـا نـی
کزهـمه درد ورنـجی کشــیدم
گربـرآرم فــغان از دل ریــش
یـا بنـالـم ز ناکامـی خـو یـش
گــر بفــریاد ء نـالان قــلبــم
رنج و درد جهانی شـود بیـش
اشک این ســینه را کی ببیــنی
قـلب و یــرا نه را کی ببیــنی
گــربگــورم نـهاد ند روزی
مرگ، فـرزانه ، را کی ببیـنی؟!
گــر همــیشه دلم را بسـو زی
آتـش ء غم به قــلبم فـروزی
گرچود یوا نه ای غرقه درعـشق
مست و شـیدا ، بمیرم به روزی
گــردراین ناله ها جـان ســپارم
گـر بمـــیرد دل ء بیقــــرارم
خودهمی دانم ازمـرگ خود هم
دردلـت جـا ئی هـرگـزنــدارم!!!
دردلـت جـا ئی هـرگـزنــدارم!!!
سرودهء: فــرزانه شـــیدا
دیماه ۱۳۶۲
ازغــم و ر نـج بی هــمزبا نی
از جــفای تـو تنــها حــــبیبم
از خــدائی که هــرگــز ندیدم
ازرفیــــقان ء نـامــهربـا نـی
کزهـمه درد ورنـجی کشــیدم
گربـرآرم فــغان از دل ریــش
یـا بنـالـم ز ناکامـی خـو یـش
گــر بفــریاد ء نـالان قــلبــم
رنج و درد جهانی شـود بیـش
اشک این ســینه را کی ببیــنی
قـلب و یــرا نه را کی ببیــنی
گــربگــورم نـهاد ند روزی
مرگ، فـرزانه ، را کی ببیـنی؟!
گــر همــیشه دلم را بسـو زی
آتـش ء غم به قــلبم فـروزی
گرچود یوا نه ای غرقه درعـشق
مست و شـیدا ، بمیرم به روزی
گــردراین ناله ها جـان ســپارم
گـر بمـــیرد دل ء بیقــــرارم
خودهمی دانم ازمـرگ خود هم
دردلـت جـا ئی هـرگـزنــدارم!!!
دردلـت جـا ئی هـرگـزنــدارم!!!
سرودهء: فــرزانه شـــیدا
دیماه ۱۳۶۲
نظرات